BSL - KABANATA 52

 

KABANATA 52 Sigaw ng Tunay at Katotohanan

Maaga akong nagising. Ang aga-aga pa, subalit hindi pa rin nawawala sa aking isipan ang mga haka-haka at tanong na naghahanap ng mga kasagutan. Maraming tanong ang paulit-ulit na umiikot at hindi ko matumbok kung ano ba talaga ang totoo. Maraming mga bagay ang pumapasok at naiisip ko, kaya mas lalo akong naguguluhan sa mga nangyayari.

Kailangan kong tanungin si Roland sa lahat-lahat. May hindi pa siya sinasabi sa akin na magbibigay kaliwanagan sa lahat. Para masagot na ang mga tanong na bumabagabag sa akin. Naisip ko na kailangan kong makausap ng personal si Roland kaya naman tinawagan ko kaagad siya matapos mag-agahan. Na kaagad din naman niyang sinagot.

"Hello pre... good morning, ang aga-aga naman yata at napatawag ka?" sagot niya sa kabilang linya.

"Morning din pre. Uhm pre, wala ka bang lakad ngayong araw? Gala tayo kina Nathan?" pag-aaya ko.

"Wala naman. Sige, mamaya na lang hapon pagkatapos ng tanghalian. Shot tayo?"

"Alam mo namang hindi na ako umiinom 'di ba?"

Natawa siya sa aking sinabi.

"Eh di kami na lang ang iinom."

"Oh sige, juice lang ang sa'kin huh?" paninigurado ko pa.

"'Kaw bahala. Teka, ba't nagyaya ka yata ngayon?"

"Wala naman... bored ako eh." pagsisinungaling ko.

"Ganun? Sige-sige."

"Sige, kita na lang tayo mamaya huh?" sagot ko.

"'Ge pre." at ibinaba na niya ang tawag.

Hindi ko na sinabi na gusto ko siyang kausapin tungkol sa sinabi niya sa akin dati. Pakiramdam ko kasi ay iiwas lang siya. Kaya naman niyaya ko na lang siya para naman kapag nakainom na siya ay hindi na siya mahihiya pang sabihin sa akin ang lahat. Ang lahat-lahat na kailangan kong malaman. Kinukutuban ako na mas may malalim pang nangyari bukod sa mga sinabi niya sa akin.

Meron pang kulang. Yun ang malakas na pakiramdam ko.

Naligo muna ako matapos makapagpahinga. Pagbalik ko sa sala ay napansin ko na may nag-text sa akin. Pagkabasa ko pa lang sa rumihestro na numero ay alam ko na kung sino, kahit na binura ko na ang kanyang numero. Si papa ito.

Hindi ko pa nabubuksan ang mensahe subalit nabura ko na ito agad at hindi na binasa. Araw-araw naman niya akong tini-text. Sa umaga, sa tanghali at sa gabi. Pero hindi na ako nag-abala pa para basahin pa ang mga mensahe niya.

Kung tatawag naman siya ay pinapatay ko kaagad ang cell phone para hindi masagot ang kanyang mga tawag, kaya naman mas minabuti niya na sigurong magpadala na lang ng mga texts.

Ayaw ko siyang kausapin at ayaw kong marinig pa ang sasabihin niya. Mas lalong ayaw kong naaalala siya. Kaya naman sinisigurado ko na palagi akong may ginagawa. Para naman laging okupado ang aking isipan at para hindi ko siya maalala. Sinadya ko ring pagurin ang aking sarili palagi, mas mabuti na ang ganito para wala na akong panahon para isipin pa siya.

Alam kong wala naman akong karapatan na magdamdam ng ganito. Anak niya ako at hindi katipan. Hindi niya ako asawa. Pero wala na akong pakialam. Pagod na akong isipin ang moral at tama. Pareho naman kaming nagkasala, wala na akong dahilan para ipaliwanag pa ang sarili ko.

Kapakanan niya na lang palagi ang inuuna ko. Siya palagi ang una, bago ako. Pagod na ako sa ganito. Pagod na akong ginagawa ang lahat para sa kanya. Sinayang niya lang lahat ng sakripisyo na ginawa ko.

Gusto ko naman ngayon na ako na muna. Sarili ko lang ang iisipin ko at wala ng iba. Maliban na lang sa mga bagay na gusto kong tumulong o sa mga bagay na mismong gusto ko. Wala na akong pakialam kung sasabihin ng iba na makasarili ako at wala na akong pakialam sa konsensya.

Pakialam ko sa kanila. Hindi sila ang nagpapalamon sa akin at hindi ako napapakain ng konsensyang ito. Wala akong pakialam kung magiging makasarili na ako.

Buhay ko ito at ako ang magtatakda.

Bigla na lang nag-ring ang aking cell phone at nabigla ako sa aking nakitang numerong rumihestro. Nag-init ang aking ulo kaagad. Heto na naman siya, tumatawag. Akala ko ay hindi na niya ako tatawagan pa.

Napabuntong-hininga ako bago sinagot ang tawag sa kabilang linya.

"Putang ina! 'Wag mo na nga akong tawagan! Ano pa bang gusto mong gago ka?!" singhal ko.

"'Nak, gusto ko lang namang marinig ang boses mo. Gusto ko lang na kamustahin ka 'nak." mahinahon niyang sagot.

"Kamustahin? Talaga? Okay ako! Narinig mo? Okay na okay ako at masaya ako sa buhay ko! Ano, masaya ka na ba?" sarkastiko kong sagot.

Narinig ko pa ang pag-ubo niya sa kabilang linya ng ilang beses. Halatang tinatrangkaso siya.

"Salamat naman at okay ka. Sige 'nak—" napatigil siiya at nag-uubo na naman.

Halatang matigas ang ubo niya at parang masama ang kanyang pakiramdam.

"Sige, 'wag kang magpapagutom at 'wag magpapalipas sa—"

"Tumahimik ka nga! Hindi na ako bata. Alam ko na ang mga ginagawa ko at kaya ko na ang sarili ko. 'Wag mo nga akong paalalahanan na kumain at magpanggap na may pake ka sa'kin. Nakakasuka! 'Di bagay sa'yo!" bulyaw ko sa kanya.

Sandali siyang natahimik sa kabilang linya.

"Alam kong galit ka sa akin 'nak, naiintindihan ko yun. Pero sobra naman yata na pati pagmamahal ko sa'yo ay sinasabi mong nagpapanggap lang ako—" naputol na naman ang sasabihin niya ng inubo na naman siya.

Sa pagkakaong ito ay halatang grabe na ang ubo niya. Naririnig ko pa na parang kinakapos siya ng hininga. Habol din ang kanyang paghinga. Nanatili akong nakatayo at hindi nagpaapekto. Hinding-hindi na.

"'Nak, kailangan kita..." sambit niyang mahina lang subalit dinig na dinig ito ng aking tenga.

Garalgal pa ang kanyang boses at halatang nahihirapan.

"'Wag ka ng tatawag dahil magpapalit na ako ng numero. Tawagan mo yung babae mo at magpaalaga ka dun. Alam ko namang sa isang tawag mo lang dun... darating na yun." matigas kong sagot sa kanya.

"'Nak..."

"Wala na akong pakialam sa'yo... kaya 'wag ka ng magpramdam pa. Hindi na kita kailangan." malamlam kong sagot sa kanya.

Magsasalita pa sana siya subalit pinatay ko na ang cell phone.

Nanginginig akong napatayo at sandaling natigillan. Nagulat na lang ako na may mga luha na palang dumaloy sa aking mga mata. Nanginginig ko itong pinahid at kinalma ang aking sarili.

Nagpapaawa lang yun. 'Wag kang paloloko Jessie... huwag na huwag kang paloloko ulit.

Kaagad akong lumabas ng bahay at bumili sa pinakamalapit na tindahan ng bagong sim card. Itinapon ko ang luma at nagpalit na ako ng bago. Hindi ko na kailangan ang numerong ito. Natawagan na ako ng kompanya na napag-aplayan ko. Alam ko na kung kailan ang aking interview. Kaya pwede ko na itong itapon para hindi na niya ako makontak pa.

Nang magtanghali na ay nagtungo na ako kina Nathan. Alam niyang darating ako kasi tinawagan ko siya sa bago ko ng numero. Nang makarating ako sa condo unit niya ay kaagad akong pumasok. May nakahanda ng mga pulutan at mga kahit anu-anong pagkain na inorder niya. Nakapagtanghalian na rin siya kaya hindi na ako nagluto pa.

"Tol, bawal kang uminom kaya bumili na lang ako ng orange juice. Nasa ref lang tol. Kunin mo na lang kung mag-iinuman na kami. Fresh yun kaya 'wag kang mag-alala." saad niya.

"Ano ka ba? Kahit yung mga powdered drinks ay okay na ako dun. Mura pa nga kaya mas okay."

"Sira ulo ka ba? Masama sa kalusugan yang mga powdered juice na yan. Kaya nga binilhan kita ng fresh para masustansya. 'Kala ko ba health conscious ka na?" pang-aasar niya.

"Oo na!" simangot ko na lang na kanyang ikinatawa.

Hindi pa nakakarating si Roland kaya nanood na lang muna kami ng palabas at nagkwentuhan. Nang bigla na lang akong nagulat sa kanyang sinabi.

"Tol, kailan mo balak pauwiin si tito sa inyo?"

Natigilan ako sa kanyang sinabi at mabilis na napalingon. Tiningnan ko siya na may halong pagkagulat.

"Tol, nalaman ko kahapon na nag-away kayo. Out of coverage ka kasi kahapon kaya si tito ang tinawagan ko. Pupunta sana ako sa inyo kahapon eh." sagot niyang nakikiramdam.

"So alam mo na pala na umalis siya ng bahay?"

"Oo tol, kahapon lang talaga."

Bumalik ako sa panonood ng palabas at magkikibit-balikat na lang sana ng bigla na namang nagsalita si Nathan.

"Tol, hindi naman sa nanghihimasok ako sa inyo. Pero sana magbati na kayo ni tito tol. Hindi ko alam ang buong pangyayari... pero sana maging okay na kayo. Naawa kasi ako kay tito tol. May ubo yun kahapon eh. Tinatrangkaso."

"Anong pakialam ko dun? Sana nga hindi na gumaling yun!" sagot kong tinaasan siya ng boses at nagtungo sa kusina.

Nagulat si Nathan sa aking inasta.

Pagbalik ko sala matapos uminom ng tubig ay tumahimik na si Nathan. Pero sandali lang pala yun. Muli na naman itong nagsalita.

"Tol, alam mo bang pinuntahan ko si tito kahapon? Nakakaawa yung kalagayan niya dun. Nagbo-boarding house lang siya sa maliit na bahay tapos sirang-sira na. Tumutulo pa nga ang bubungan niya eh kapag umuulan. Sabi ko nga kay tito na dito na lang muna siya pansamantala. Ayaw naman niya, ayaw niya kasi na baka magalit ka rin pati sa akin. Ayaw niya ring tulungan ko siyang hanapan ng ibang matutuluyan. Tol, magbati na kayo ni tito." kalmado niyang sagot.

"'Wag natin siyang pag-usapan. Nawawala ang gana ko." mariin kong sagot.

"Tol, pauwiin mo na si tito sa inyo. Umiiyak siya kahapon tol. Hinahanap ka niya. Nagulat pa nga ako kahapon ng naiyak na lang siyang bigla ng mapag-usapan ka namin eh. Akalain mo... umiiyak din pala yun? Nag-aalala talaga siya sa'yo tol. Gusto nga niyang sa inyo na muna ako para may kasama ka. Kaya sasamahan na lang kita sa inyo mamaya pag-uwi mo."

"Uuwi na lang ako kung siya lang naman ang pag-uusapan natin. Sige, sa susunod na lang ako pupunta rito." akmang tatayo na sana ako para umalis na.

Nang maagap naman akong napigilan ni Nathan.

"Tol naman... oo na, hindi na natin pag-uusapan si tito."

Tumango-tango na lang ako at nabalot ng katahimikan ang silid. Maliban na lang sa ingay na nanggagaling sa telebisyon. Hanggang sa muling nagtanong si Nathan sa akin.

"Tol?"

"Hmm?"

"Uhm... ano bang pinag-awayan niyo ni tito?"

Mabilis na nagtagpo ang aking mga kilay at tiningnan siya ng matulis.

"Oo na! Oo na! Tatahimik na." sabay taas ng dalawa niyang kamay na parang sumusuko.

Nang bigla na lang mag-ring ang door bell.

"Oh, baka si Roland na yan." sagot ko sa kanya.

Mabilis naming pinagbuksan si Roland at pinapasok sa loob.

"Tang ina. Ang lakas ng ulan sa labas! Mabuti na lang at dala ko yung rain coat ko." ani ni Roland ng makapasok na at maupo sa sofa.

Tumingin ako sa glass wall sa labas. Talagang napakalakas ng ulan. Hindi ko man lang napansin. Nakaramdam ako ng pag-aalala. Hindi ako mapakali at hindi ko makalma ang sarili ko.

Ano bang pinag-aalala mo d'yan huh? 'Wag mo yung isipin. Untag ko sa aking sarili.

"Ano na? Inuman na!" sigaw ni Roland na nagpagising sa akin sa pag-iisip.

Napangiti na lang ako sa kanya.

Nang magsimula na ang inuman ay masaya ang pag-uusap namin. Puro mga babae ang topic ng usapan. Babae, babae at babae. Kahit hindi ako masyadong nakaka-relate ay nakiki-go with the flow na lang ako.

Nang mangalahati na sila sa bote na kanilang iniinom at ako sa orange juice ko na tinatagay ay mas naging masigla pa ang kwentuhan. Lalo na ng ibinahagi ni Nathan na in love daw siya ngayon.

Tawang-tawa kami ni Roland sa kanyang sinabi.

"Sino namang napakamalas na dilag ang kinababaliwan mo ngayon?" kantyaw ko sa kanya.

"Gago! Anong malas? Sa gwapo kong 'to? Aba, walang tapon sa akin. Pogi na... yummy pa!" at ipinakita niya pa ang kanyang sadyang pinatigas na braso sa amin na labis naming ikinatawa.

"Sino ba yan pre? Parang seryoso na 'to ah?" sabat naman ni Roland.

"Sa totoo lang seryoso na talaga 'to pre. Kaso hindi ko mahanap eh. Isang beses ko lang nakita yung babaeng yun at tinamaan ako kaagad. Ewan ko ba... iba siya sa lahat pre. Parang na love at first sight kaagad ako." seryosong sagot naman ni Nathan.

Pero natawa lang kami ni Roland.

"Ulol! Palagi ka namang in love eh." sabat ko.

"Tol, iba to! 'Di ba sinabi ko naman sa'yo 'to dati? Iba talaga siya tol... iba siya." napangiti si Nathan na para bang nag-iimahe.

Sandali akong natigilan at napaisip.

"Uhm... tol, ito ba yung babaeng nakabangga mo dati at naiwan yung panyo?" kinakabahan kong sagot sa kanya.

"Natumbok mo men! Yown! Yun yung sinasabi ko." at tumungga siya sa iniinom.

Mabilis na nawala ang ngiti sa aking labi. Ako pala ang tinutukoy niya. Akala ko kasi na nakalimutan na niya ang babaeng kinahuhumalingan niya. Ang hindi niya alam ay ako pala yun.

"Huh? Sino dun?" saad naman ni Roland na walang kaide-ideya.

"Ay, yung babaeng nakabangga niya noong university days. Hindi niya nga alam ang pangalan, na in love na agad. Ang tanga-tanga talaga." sagot ko kay Roland na halatang naiinis.

"Aahh... naalala ko na. Yung sinabi mo sa akin pre na sobrang ganda na nakabangga mo, tapos tumakbo na lang agad at iniwan ka? Yun ba yun?" baling naman nito kay Nathan.

"Oo yun pre! Tang ina... hindi ko talaga mahanap eh."

"Hay naku... tumigil ka na Nathan. Masasaktan ka lang." sagot ko naman.

"Ah basta... hahanapin ko yung babaeng yun. No matter what it takes... I will find her. I will find her no matter what." sagot nito sabay lagok ng isang shot.

Nagkatinginan kami ni Roland at sabay kaming napatingin sa kanya.

"Putang ina pre! English yun! What the fuck men!" wika ni Roland at sabay pa silang nag-apir.

"Shet pre! Tumatalino talaga ako kapag naiisip ko siya. Shet, this is love alright. This is real men."

"Pre, wala namang mali sa english niya noh?" baling sa akin ni Roland.

Isa rin 'tong ugok na 'to.

"Wala naman. In fairness." sagot kong umirap na lang.

"Pre, ganyan ka ba 'pag in love? Tang ina homie. Tumatalino ka! You make me proud bruh." bilib na bilib na sagot ni Roland.

Tumango-tango lang si Nathan na nakapikit pa. Parang mga sira ulo talaga 'tong mga unggoy na 'to.

Nang tumagal pa ang inuman ay parehas ng lasing ang dalawa. Nakaubos na sila ng isang boteng hard at kalahati. Nang maubos na talaga ang ikalawang bote ay dun na bumagsak si Nathan at inalalayan kong maipasok sa kanyang silid para matulog. Ang lakas nilang uminom kung tutuusin.

Habang si Roland naman ay panay ang pagsusuka sa banyo na inalalayan ko rin. Ang lakas ng loob mag-iinom tapos isusuka lang din pala.

Hinayaan ko munang mahimasmasan si Roland at pinainom ito ng pantanggal lasing. Pinainom ko siya ng mainit na sabaw. Mabuti na lang talaga at kapag nalalasing ito ay madaling nahihimasmasan. Subalit may tama pa rin siya dahil na rin sa dami ng kanilang nainom.

Nakasandal siya sa sofa at halatang nanghihina dahil na rin sa kanyang mga naisuka. Hinayaan ko muna siyang makapagpahinga.

Nakipagkwentuhan na lang ako sa kanya, hanggang sa napagpasyahan ko ng ungkatin ang katotohanan sa likod sa kanila ni Lester.

"Pre, may itatanong ako sa'yo. Sana sagutin mo ng totoo."

"Ano yun pre?"

"Yung tungkol kay Lester."

Natigilan siya.

"Bakit natanong mo yun pre? Kalimutan na natin yun. Hindi na naman niya ako ginugulo pa." iwas niyang sagot.

"Talaga?"

Napaiwas siya. Alam ko na nagsisinungaling lang siya.

"Sige, sabihin na natin na hindi ka na niya ginugulo. Pero paano yung iba? Hindi ka na niya ginugulo kasi may nahanap na siyang ibang paglalaruan. May iba na naman siyang pinarurusahan. Pre, totoo ba ang sinabi mo na may ginamit pa siyang iba na pinaglalaruan bukod sa'yo?" diretsahan kong tanong.

"Anong ibig mong sabihin pre? Sinasabi mo ba na niloloko kita?" halata sa boses niya ang pagtaas ng tono nito.

"Hindi yun ang sinasabi ko pre. Ang akin lang ay parang may kulang sa mga sinabi mo sa akin. Parang may missing link sa sinabi mo na gumugulo sa akin."

"Pre, yun na ang lahat. Yun na yun. Lahat ng sinabi ko ay yun na." sagot niya.

"Yun na ba talaga?"

Natigilan siya sa aking sinabi.

"Pre, may sasabihin ako sa'yo. Napasok ko ang bahay ni Lester at nabuksan ko ang computer niya." kumpisal ko na ikinalaki ng kanyang mga mata.

"Nabuksan ko ang computer niya at nakita ko lahat ang mga videos na sinasabi mo. Nakita ko ang mga kababuyang ginawa niya sa'yo. Sa pangmamaltrato niya sa'yo. Pero wala akong nakitang ibang sinasaktan niya bukod sa'yo. Ikaw lang ang nakita kong sinasaktan niya. Ikaw lang pre... kaya sabihin mo ang totoo sa akin ngayon. May atraso ka ba kay Lester?" tanong ko sa kanya na walang preno.

Namutla kaagad siya at halata ang pagkabalisa sa kanyang mukha. Napayuko siya at napahawak sa kanyang ulo.

"Pre, nagsinungaling ka lang ba sa akin?" tanong ko sa kanya.

Mabilis niyang dinepensahan ang sarili at nagsalita.

"Pre, hindi ko gustong magsinungaling. Pero hindi yun ang buong katotohanan. Nahihiya kasi ako na aminin sa'yo kaya hindi ko sinabi ang lahat. Pero hindi ako nagsisinungaling sa sinabi ko na isang napakasamang tao niyang si Lester. Isa siyang baliw! May saltik siya!"

"Gusto kitang tulungan pre. Gustong-gusto, pero kailangan kong malaman ang buong katotohanan. Sabihin mo ang lahat para matulungan kita." mahinahon kong sagot sa kanya.

Napabuntong-hininga siya bago nagsalita.

Inamin niya sa akin ang lahat-lahat na siyang nagpalaki ng aking mga mata. Tama nga ako... may kulang sa kwento.

Nagsimula ang lahat ng makilala ni Roland ang nakababatang kapatid ni Lester na si Lance noong nasa elementarya pa lamang sila. Naging matalik niya itong kaibigan, hanggang umabot sila ng high school at naging parte ito ng kanyang buhay. Sila ang naging magkasangga at itinuring na nila na kapatid ang isa't isa.

Hanggang sa magbago ang lahat ng magkaroon ng girlfriend si Roland.

Simula ng magkaroon ng girlfriend si Roland ay naging malayo na ang loob ni Lance sa kanya. Palagi itong nagagalit at palagi nitong sinisiraan ang kanyang kasintahan sa kanya kaya naman sa katagalan ay umiwas siya rito at dumistansya.

Hanggang sa naging malamig ang kanilang pagkakaibigan. Subalit, hindi hinayaan ni Lance na tuluyang lumayo si Roland sa kanya ng tuluyan, kaya patuloy niya pa rin itong nilalapitan kahit na lumalayo na ang loob nito sa kanya. Hanggang sa magbago ang lahat ng malaman ni Roland na may gusto pala si Lance sa kanya ng malaman niya ang nilalaman ng diary nito.

Dito na tuluyang naputol ang kanilang pagkakaibigan na hindi nila inaasahan.

Nang maka-graduate sila ng high school ay tuluyan ng nagkalayo ang dalawa dahil iba ang unibersidad na pinapasukan nila. Sa panahon ding ito nagsimulang maghirap ang pamilya ni Roland ng mamatay ang kanyang ama at nagsimulang ma-bankrupt ang kanilang mga negosyo. Nagkasakit din ang kanyang ina kaya naman nawala ang lahat sa kanila.

Nang bumagsak na sila at lahat-lahat na. Walang sinumang alta o mayayamang tao ang tumulong sa kanila. Subalit nagbago ang lahat ng paghihirap nila ng may biyayang dumating. Sinagip siya at ang pamilya nila.

Walang ibang sumagip sa kanila kundi ang kanyang kaibigan na si Lance. Nakumbinsi kasi nito ang ama na tulungan sila at bilhin ang kanilang mga negosyong natengga kaya naman ay sa katagalan ay lumago ulit ang kanilang pamumuhay at nakaahon ulit sila sa kahirapan.

Sobrang nagpapasalamat si Roland sa kaibigan dahil sa pagtulong nito. Kahit na nagkahiwalay sila ng landas ay hindi siya nito iniwan. Bagkus, ito ang nanatili sa kanya na lihim na sumusuporta.

Nakatingin lang ito sa malayo para handang umagapay sa kanya kapag kinakailangan niya ng tulong. Hindi katulad ng syota niya. Bigla na lang nawala noong naghirap na sila ng kanyang pamilya.

Naging matalik na magkaibigan ulit ang dalawa. Subalit iba na ang ipinapakita ni Lance sa kanya. Lantaran nitong ipinapakita kung gaano siya nito kagusto. Kung gaano siya nito kamahal kaya naman ay naasiwa siya.

Nanligaw ito sa kanya at ginawa lahat ni Lance para kay Roland. Magbigay lang ito ng kahit kaunting pagtingin. Subalit hindi niya ito nagawa. Kaya naman nasaktan si Lance at sinubok nitong magpatiwakal. Kaya sa huli, napilitan siyang makipagrelasyon dito kahit na labag sa kanyang kalooban.

Kailangan niya si Lance dahil ito lang ang tanging dahilan kaya nakakakain pa sila ng kanyang pamilya at nakaahon sa pagkakalugmok.

Naging lihim ang relasyon nilang dalawa. Subalit walang nangyayari sa kanila. Hindi niya kasi masikmura na makipagtalik sa kapwa lalaki. Kahit nga isang halik ay hindi niya naibigay kay Lance kaya naman labis itong lihim na nasaktan sa kanilang relasyon. Relasyon na isa lamang ang nagmamahal.

Hanggang sa isang araw. Nagulat na lang siya ng may babaeng bigla na lang nag-chat sa kanya na ubod ng ganda. Kaagad siyang nahumaling dito at nahulog ang loob kaya naman ginawa niya ang mga iniuutos nito. Kahit sila pa ni Lance.

Ang sinasabi niya palang girlfriend dati ay walang iba kundi si Lance. Kaya pala nagsinungaling siya kasi nahihiya siyang sabihin sa akin na ang girlfriend na sinasabi niya ay boyfriend pala.

Tumagal nang tumagal at minahal niya ang babaeng nakilala lamang sa internet.
Kaya naman sa katagalan ay hiniwalayan niya si Lance dahil hindi naman talaga niya ito gusto at mahal. Ginamit niya lang ito at pinakinabangan para sa ikabubuti ng kanyang pamilya at sa kanyang sarili.

Naglupasay at nagwala si Lance ng hiniwalayan siya. Kaya naman sa pangalawang beses ay sinubok nitong magpakamatay ulit. Subalit naagapan pa rin ito. Pero sa pangalawang pagkakataon ay hindi na natinag pa si Roland kaya naman ay pinagwalang-bahala niya na lang ito.

Nang magyaya na ang babaeng nakilala niya sa internet na makipagkita ay hindi na siya nagdalawang-isip pa na kitain ito. Subalit nadismaya na lang siya ng hindi pala ang babae ang maabutan niya kundi isang lalaki. Si Lester ito.

Nag-hire pala ng isang babaeng modelo si Lester para lang paibigin si Roland at para lokohin. Nang papalag na sana si Roland ng malaman na lalaki pala ang nasa likod nitong panloloko na walang iba kundi si Lester ay nagalit siya. Subalit wala siyang nagawa ng binantaan siya nitong ikakalat ang mga videos niya na nagma-mariang palad. Kaya wala siyang nagawa.

Sinunod niya ang lahat ng iniuutos nito.

Kaya pala ginawa ito ni Lester kasi nalaman niyang nagkasyota ang kapatid na lalaki. Gusto niya lang patunayan sa kapatid na ginagamit lang siya ng kanyang syota kaya naman ng malaman ni Lance ang ginawa ng nakakatandang kapatid ay nagalit siya sa kasintahan.

Ipinaliwanag kasi ni Lester ang kanyang ginawa. Na ginawa niya lang ito para patunayan na hindi naman talaga siya mahal ni Roland kaya kayang-kaya siya nitong ipagpalit sa isang iglap.

Kaya naisip nilang gumanti dalawa.

Noong una ay walang alam si Roland na alam na pala ni Lance na pinahihirapan siya ni Lester. Pero sa katagalan ay nalaman niyang nasa likod din pala ng kanyang paghihirap si Lance na dating kasintahan niya. Ito pala mismo ang nag-utos kay Lester na piliting makipagtalik siya sa mga hayop.

Ang punto kasi ni Lance ay hayop si Roland sa ginawa nitong panloloko. Kaya sa mga hayop din siya nararapat.

"Paano mo nalaman pre na may alam na si Lance sa ginagawa ni Lester sa'yo? Na siya pala yung nag-uutos kay Lester ng ganun?" tanong ko sa kanya.

"Nalaman ko pre noong nakikipagtalik na ako sa kanila. Kasi, ginawa nila akong sex slave pre. Ginawa nila akong parausan." naluluha niyang pag-amin.

Napatakip ako sa aking bibig. Hindi agad ako nakapag-react sa kanyang sinabi.

"Minsan pa nga nagkakantutan silang magkapatid eh. Minsan si Lance ang ka-sex ko. Minsan si Lester. Minsan kaming tatlo ng sabay." at tuluyan na siyang naluha.

Napahagulgol siya at hindi ako maharap ng tuluyan. Hindi siya makatingin sa akin.

"Alam ko namang may pagkakamali ako. Pero sobra naman ang ginawa nila sa akin. Pinaglaruan nila ako pre. Paulit-ulit ko namang sinasabi kay Lance na pipilitin ko siyang magustuhan. Pero hindi ko talaga magawa. Kahit anong gawin niya at pagmamahal niya sa akin ay hindi ko kayang suklian. May mali ako, alam ko naman yun eh. Pero hindi naman ako karapatdapat sa ganung parusa. Sobra na kasi pre. Nakakasuka at nakakababa na. Sobra-sobra na ang ginawa nila sa akin. Sobra ang takot na idinulot nila sa akin. Inabuso nila ako." kumpisal nito na parang bata na humahagulgol.

Lumapit ako sa kanya at hinagod ang kanyang likod. Sobrang naaawa ako kay Roland. Hindi niya nagawang sabihin ang lahat dati kasi nahihiya siya.

Talagang nagulat ako sa nalaman na may nangyayari pala sa magkapatid. Pero bakit hindi ko sila mahusgahan? Galit ako sa ginawa nila kay Roland pero wala akong karapatang husgahan sila dahil katulad din ako sa kanila. Sariling dugo at laman ang aking pinatulan.

"Siguro pre, kaya hindi mo nahanap sa computer sa silid ni Lester ang ibang videos na sinasabi ko, kasi hindi niya na dun inilagay. Pati na rin sa mga iba pang mga binibiktima niya. Baka sa kabilang computer niya na inilipat. Baka dun sa kabila niya na inilagay." humihikbing sagot ni Roland.

"Anong ibig mong sabihing kabila? May iba pa siyang computer? Nasa computer ni Lance?"

"Hindi pre... dun siguro sa isang kwarto na hindi ko alam kung saan. May computer din kasi doon. Bago kasi ako nakakapasok at nakakalabas sa silid na yun ay pinapainom nila ako ng pampatulog. Kaya hindi ko alam kung nasaan na ako kapag nagigising ako. Minsan nasa kwarto na ako ni Lester 'pag nagigising na ako. Minsan naman doon na ako nagigising sa silid na walang bintana, kung saan walang awa akong nilalatigo ni Lester kapag nagkakamalay na ako."

"May iba pa silang kwarto sa bahay nila kung saan doon ka sinasaktan? So, doon lang talaga sa kwarto na yun sinasaktan ka ni Lester... parang tagong kwarto?" nalilito kung tanong.

"Oo, doon lang talaga niya ako sinasaktan pre. Pero wala akong alam kung nasa bahay pa ba nila ako. Hindi ko alam kung inilalabas pa nila ako sa bahay nila at dinadala sa ibang lugar na sila lang dalawa ang may alam. Kapag nasa silid na kasi ako ni Lester ay pinapainom niya ako ng pampatulog. Paggising ko ay nasa silid na ako na walang bintana. Doon ako nilalatigo at pinahihirapan ni Lester. Parang kulungan ang silid na yun pre. Sobrang nakakatakot. Doon na rin kami nagsi-sex. Hindi ko alam kung sa isang warehouse nila ako dinadala. Basta ang alam ko may sala dun. Tapos may isang CR at may dalawang kwarto."

"Huh? Baka sa ibang bahay ka nila dinadala at doon pinahihirapan?"

"Hindi ko rin alam talaga pre. May isang beses kasi ng pinainom ako ng pampatulog ay nagising kaagad ako. Napansin ko ng paggising ko ay parang nasa isang sala ako na wala talagang bintana at sobrang dilim kung nakapatay ang ilaw. Parang walang sinag ng buwan at araw na pumapasok doon. Tapos napansin ko na may isang computer sa may sulok ng salang yun. Pagkatapos ay ipinasok na nila ako sa isang silid na kung saan doon ako pinapahirapan palagi ni Lester."

"Kung ganun... hindi ka sinasaktan ni Lance?"

"Oo pre, hindi niya ako sinasaktan. Si Lester lang ang nagmamaltrato at nanglalatigo sa akin. Hindi kasi kaya ni Lance na nakikita akong nilalatigo, kaya hinahayaan niya na lang ang kuya niya ang magmaltrato sa akin."

Sandali kong inisip ang nakita kong mga videos na nakuha ko sa computer ni Lester.

Pansin ko na iba ang silid kung saan nilalatigo si Roland. Kasi sa pagkakaalam ko, nang makita ko pa ang ibang videos ni Lester na nakikipag-sex sa mga iba't ibang babae ay sigurado ako na nasa silid lang niya ito. Hindi katulad kay Roland na iba ang kulay ng dingding. Parang mga bato ito at walang pintura. Kaya nasa ibang silid talaga ito. O nasa ibang lugar.

Tandang-tanda ko sa aking alaala ang ginawa ni Lester na panglalatigo kay Roland na nakasandal sa dingding at nakakadena pa ang mga kamay na nakataas. Habang ang mga paa naman nito ay nakakadenahan rin at napipiringan pa ang kanyang mga mata.

"Kung ganun, yung ibang sinasabi mo na sinasaktan din niya ay doon din sinasaktan ni Lester sa silid na yun?"

"Oo pre, sigurado ako dun." sagot niya.

Napatango-tango lang ako at napaisip.

Hindi kaya may lihim na silid sa bahay nila Lester? Baka sa basement nila? Silid na hindi nasisikatan ng buwan o araw... hmnn. Baka inilalabas pa nila si Roland kapag pinahihirapan nila siya at dinadala sa tagong lugar? Marami silang pera kaya siguradong nakakabili sila ng bahay o warehouse kung gugustuhin nila.

"Pre?" tawag niya sa akin na ikinabalik ko sa aking kamalayan sa malalim na pag-iisip.

"Ano yun pre?" tanong ko sa kanya.

"Ngayon, nalaman mo na ang totoo. Sana hindi mo ako pandirihan pre dahil pumatol ako sa bakla." nahihiya niyang sagot sa akin.

Parang nasaktan ako sa sinabi ni Roland. Kaya pala nagsinungaling pa siya kasi nahihiya siyang aminin sa akin na pumatol siya sa kapwa lalaki. Ang hindi niya alam ay isang bakla rin ang nasa harap niya ngayon. Isang bakla na handa siyang tulungan sa napakalaking problema niyang ito.

"Hindi ako nandidiri sa'yo pre. Walang dapat pandirihan sa'yo. Silang magkapatid ang dapat na pandirihan. Mga abusado sila."

Tumango-tango siya na parang bata.

"Natigil lang lahat ng kahayupan nila Lester sa akin ng mamatay si Lance. Nang mamatay si Lance ay hindi na niya ako ginambala pa. Pero nung tumagal ay bumalik na naman si Lester sa pang-aabuso sa akin. Oo, pre... inaamin ko na may nangyayari pa sa amin. Sa totoo lang ay bago lang natigil talaga."

Sandaling tumigil si Lance sa pagsasalita at pinahid ang kanyang luha.

"Atsaka pre... 'wag mo nang gawin ulit yung ginawa mo. 'Wag ka ng pumunta sa kanila. Baka madamay ka pa. Hangga't maaga pa ay umiwas ka na lang sa kanya."

Napatango-tango ako sa kay Roland at hinayaan siyang umiyak nang umiyak, hanggang sa makatulog na nga siya ng tuluyan sa pagod. Iniayos ko siyang inihiga sa sofa at hinayaang magpahinga.

Lumabas muna ako sandali at tumambay sa balkonahe. Nagpahangin ako.

Hindi sapat na ebidensya ang nakalap ko. Lalo pa at hindi nakikita ang mukha ni Lester ng pinapahirapan niya si Roland. Habang sa ibang videos naman na napipilitan siyang makipagtalik sa mga iba't ibang hayop ay wala ring nakukuhang boses o imahe ni Lester. Puro kay Roland lang ito habang kinakana ang mga kahayupan sa labas.

Maliban na lang sa isang aso na kinakana ni Roland na nasa loob ng bahay. Inalala ko ang kaganapan na yun. Parang naaalala ko na nasa sala yun. Nang kinakana ni Roland ang aso na nakapiring pa ang kanyang mga mata ay nasa sala nga ito. Pero hindi naman ito ang sala na nasa bahay nila Lester.

Sinilip ko ang social media account ni Lester at nagbabakasyon pa rin siya. Parang nasa labas siya ngayon ng bansa.

Siguro ay kailangan kong bumalik sa bahay niya... at yun nga ang aking ginawa. Matapos sumaglit sa bahay ay nagtungo kaagad ako kina Lester.

"HELLO manang!"

"Oy Jessie! Mabuti at napasyal ka." bati sa akin ng matanda habang papasok na ako sa loob ng mansyon.

Pinapasok na kaagad ako ng guwardiya ng makita ako sa labas ng gate. Kilala na kasi ako nito.

"Oo nga po eh... isasauli ko lang po itong lalagyan nong dessert na ipinadala niyo sa akin." nakangiti kong sagot.

"Naku naman itong batang ito oh. Nag-abala ka pang isauli iyan."

"Nakakahiya naman kasi po manang eh. Siya nga po pala, hindi pa po ba nakakauwi si Lester?"

"Hindi pa eh. Sa susunod na linggo pa ang balik nun. Nasa abroad at may inaasikaso sa business nila."

Mabuti naman!

"Ganun po ba?"

Tumango-tango na lang ang matanda.

"Narito ka naman lang din... mas mabuti pang manood ka na lang muna sa sala at igagawa kita ng makakain."

"Manang, nakakahiya na po."

"Sus, 'wag kang mahiya sa akin. Sige na anak, manood ka na lang doon at magluluto ako ng masarap na biko at kalamay para sa iyo! May ginataang bilo-bilo pa akong ihahanda rin." magiliw nitong sagot.

"Talaga manang? Hala, hindi ko po tatanggihan yang alok niyo. Sige kayo." pagbibiro ko.

"Talagang hindi ka makakatanggi." at nagtawanan kami.

"Siya nga po pala. Kayo lang yata mag-isa ngayon ah?"

"Ay, nasa quarters kasi nila ang mga ibang maids kaya ako lang ngayon ang naparirito. Sige na, pumunta ka na ng sala at ipagluluto na kita."

"Sige po manang. Salamat po."

Mabilis na nagtungo ang matanda sa kusina at abalang gumawa ng pagkain na ihahanda niya para sa akin. Nakokonsensya man ako ay tinibayan ko ang loob ko. Kailangan ko itong gawin.

Palinga-linga akong umakyat sa hagdan bago nakapasok sa loob ng silid ni Lester. Mabuti na lang at hindi ito nakakandado. Bubuksan ko sana ulit ang computer niya subalit mabilis akong natigilan ng may narinig akong yabag ng mga paa sa labas ng pinto.

Sa sobrang kaba ko at pagkakataranta ay mabilis akong naghanap ng mapapagtaguan. Kaya sa sobrang pagkakataranta ko ay napatakbo ako sa isang pinto at doon nagtago. Nagulat na lang ako ng makapasok ako sa loob. Isa pala itong walk-in closet at dito nakalagay ang lahat ng mga damit, sapatos at ang iba't ibang kasuotan niya.

Mas malaki pa ang closet ni Lester kaysa sa silid ko. Talagang ang yaman niya.

Sobrang kabado ako dahil muntik na akong mahuli. Subalit mas lalo akong kinabahan ng marinig ko na papalapit ang mga yabag ng mga paa papunta sa aking kinaroroonan. Tarantang-taranta na ako. Hindi ko alam ang gagawin.

Hanggang sa mapadako ang mata ko sa isang kabinet. Tingin ko ay kasya ako rito kaya mabils ko itong binuksan. Tama nga ako. Kasya ako rito ng mabuksan ko na ito.

Walang ibang nakalagay rito kundi ang mga long sleeves at mga suit na naka-hanger sa itaas. Kaya naman umupo na lang ako sa loob. Wala naman akong matatapakang mga damit kaya hindi ako makakapag-iwan ng mga bakas.

Maingat akong sumilip sa salamin at alam ko na hindi ako kita mula sa labas.

"Akala ko may pumasok dito. Guni-guni ko lang pala yun." saad ng katulong na babae na nakauniporme pa.

Mabilis itong lumabas kaagad kaya naman nakahinga ako ng maluwag. Lalo pa ng marinig ko ang pagsarado ng pinto sa kwarto. Sobrang kinakabahan ako kanina. Mabuti na lang at hindi ako nahuli.

Hinintay ko muna at siniguradong hindi na babalik ang katulong kaya naman hindi na muna ako lumabas. Napasandal ako at napabuntong-hininga. Sa hindi inaasahan ay bigla na lang natulak ang sinasandalan ko at tuluyan akong natumba.

Mabilis akong napabangon na tarantang-taranta. Nakasira pa ako ng kagamitan ng hindi sinasadya.

Pero natigilan ako sandali ng maibukas ko na ang aking mga mata. Hindi ko aasahan ang aking makikita. Gulat na gulat akong napatingin sa aking likuran. May mga ilaw sa aking likod. Napansin ko na lang ang isang hagdanan na pababa. Habang may mga ilaw na nakakabit sa dingding.

Napalunok ako ng laway sa aking nasaksihan.

Bumilis ang aking paghinga at hindi ko maintindihan ang kabang bumalot sa akin. Dahan-dahan akong napatayo at napalingon sa kabinet. Isa pala itong lihim na daanan na papunta sa lihim na parte ng bahay.

Parang basement ito.

Hindi madilim dahil na rin sa mga ilaw na nakakabit sa dingding kaya minabuti kong maingat na isarado ang kabinet uli. Pansin ko na pintuan pala ito kasi may door knob subalit hindi napapansin. Dahan-dahan akong bumaba at maingat na hindi gumawa ng kahit anumang ingay. Hanggang sa umabot ako sa dulo. May isang pinto dito na may kulay na brown.

Napalunok ako ng laway at maingat na hinawakan ang siradura at dahan-dahan kong binuksan ang pinto. Nakaramdam ako ng sobrang takot at nanindig ang aking balahibo dahil sa sobrang dilim sa loob. Walang anumang ilaw kaya minabuti kong buksan ang ilaw ng aking cell phone.

Nang mahanap ko na ang switch na malapit lang sa pintuan ay pinindot ko kaagad ito. Dito na bumungad at lumitaw sa aking harapan ang isang sala. Nagsitayuan ang balahibo ko sa katawan.

Alam ko na ito ang sala kung saan may nangyari kay Roland at sa aso. Alam ko na ito yung salang sinasabi ni Roland kasi ito ang nakita ko sa video. Base na rin sa kulay ng carpet at sa sofa.

Medyo mainit at parang walang hangin na pumapasok rito. Underground ito.

May napansin akong tatlong pinto sa bawat sulok ng parisukat na sala. Merong isang pinto sa kaliwa, sa kanan at sa gitna. Ang isang pintuan ay kung saan ako dumaan na kaharap ng pinto na nasa gitna. Una kong binuksan ang kaliwa at bumungad sa akin ang isang magarang palikuran. Pangalawa ay sa gitna na talagang ikinatindig lahat ng mga balahibo ko sa katawan.

Ito ang lugar kung saan pinahirapan si Roland. May mga kadenang nakakabit sa dingding na yari sa mga bato. Malapad at malaki ang silid. Parang isa itong bartolina dahil sa disenyo na rin ng kwartong ito.

May malaking kulungan sa sulok na parang kulungan ng tao. May higaan din na may mga kadena sa bawat sulok ng kama. Isang upuang yari sa leather na may nakakabit na kadena sa mga paa. Hindi ito basta-basta natatanggal kasi ang mga paa ng upuan ay nakaturnilyo sa sahig.

Ang kapansin-pansin lang ay sira ang sandalan nito. Parang nawasak.

May lamesa rin na mahaba at malapad na yari sa kahoy at ang nakakagulat pa ay may mga kadena ring nakakabit sa bawat sulok nito at sa gitnang bahagi nito. May mga iba't ibang uri ng pamalo na nakasabit sa dingding na nakikita ko lang sa mga pelikula o porn, at ilang mga aparatu na ginagamit sa kung tawagin nilang bondage o bdsm.

"I-ito na ba talaga ang s-sinasabi ni Roland..." pautal-utal kong sabi na hindi makapaniwala.

Bumilis ang paghinga ko at nilisan kaagad ang silid na nakakatindig-balahibo.

Pinatay ko ang ilaw at isinarado ang pinto. Bumilis ang aking paghinga sa nakita.

Lumabas na ako at sa kanang silid naman ang aking binuksan. Bumungad sa akin ang isang silid na parang normal lang. May kama at may lamesa sa gilid. Pero ang nakaagaw sa aking atensyon ay ang computer na nasa lamesa.

"Ito na siguro ang magbibigay ng kasagutan sa lahat."

Kinakabahan akong naupo sa bangko at binuksan ang computer. Kaagad na bumungad sa akin ang screen dahil wala ng password. Nagulat ako, kahit sa screen pa lang ay alam mo ng hindi na mabuti ang laman ng computer na ito. Mga larawan ito ng mga iba't ibang mga lalaki na pinahihirapan na para bang ginawang collage.

Walang mga masyadong folders kaya naman mabilis kong nakita ang hinahanap ko. Sa isang iglap lang ay nakita ko na ang sinasabi ni Roland. May nakapangalan pa mismong "Roland" sa isang folder kaya alam ko na ito na talaga ang hinahanap ko.

Kaagad kong binuksan ang folder at kaagad bumungad sa akin ang mga videos na nalakagay sa loob. Binuksan ko ang isang video at dito ko na nakita na pinahihirapan at pinagsasamantalahan si Roland ni Lester. Nahintakutan ako, lalo na ang mga sex videos nila na nagpabagsak sa aking panga.

Kitang-kita ko ang kanaan nilang tatlo. Hindi ako namamalik-mata. Totoo itong aking nakikita.

Kinakantot ni Lester ang sariling kapatid habang kinakantot naman siya ni Roland. Nakatayo silang tatlo at halatang lulong sa pinagbabawal na gamot. Tirik na tirk pa ang mga mata ni Roland habang kinakantot si Lester. Habang walang habas nitong kinakantot ang sariling kapatid.

Ang isang video naman ay walang awang nilalatigo si Roland ni Lester habang nakaupo ito sa kanyang ari at siya ay nakahiga at nakatali sa kama. Habang inuupuan naman ng nakababata nitong kapatid ang kanyang mukha habang naghahalikan ang dalawa.

Nakaramdam ako ng awa kay Roland. Talagang kahabag-habag ang ginawa sa kanya. Halatang napipilitan lang siya. Sa ibang videos pa nga ay lumuluha ito habang sinasakyan ni Lance ng walang humpay at nakapasak ang ari nito sa tumbong ng kaniig.

May mga videos rin na nakatayo siya habang nakatali sa kadena at pinag-aagawan ng dalawang magkapatid ang kanyang tirik na tirik na ari na talagang mas malaki pa kaysa kay Lester.

"Tama na! Tama na! Para niyo ng awa! Tama na!" pakiusap niyang lumuluha habang nakapiring pa.

Nagtawanan lang ang dalawa at mas nanggigil pa. Mabilis na tsinupa ni Lester si Roland habang abala naman sa paglamon ang nakababata nitong kapatid sa kanyang mga bayag. Ginatasan nila siya hanggang sa maubusan siya ng lakas at mailalabas.

Ang nakakagulat pa ay may nakita pa akong video na kinakantot ni Lester si Roland at sila lang dalawa. Humihiyaw si Roland sa sakit at umiiyak. Wala itong nagawa kasi nakadapa ito at nakatali pa ang mga kamay at paa nito sa bawat sulok ng kama. Doon sa silid kung saan ay parang bartolina.

Naputol na lang ang video na nakatutok ang camera sa tumbong ni Roland na dumudugo pa.

Naririnig pa ang kanyang paghihikbi at maririnig mo rin ang tumatawang si Lester na parang baliw at wala sa tamang pag-iisip.

May mga videos na sila lang dalawa ni Lance at meron ring sila lang dalawa ni Lester. Singkwenta'y syete lahat ang mga videos na nasa folder ni Roland at hindi bababa sa kinse minuto ang bawat video.

Hindi ko napansin na naiyak na pala ako habang nanonood. Hindi ko na kaya pang nakikita ang mga pang-aabuso kaya hindi ko na tinapos lahat. Inilipat ko na lang lahat ng videos sa aking flash drive.

Nabuksan ko rin ang iba pang mga folders subalit iba na ang mga lalaking pinapahirapan dito at hindi ko na kilala pa. Lahat ng folders na nabuksan ko ay inilipat ko sa aking flash drive. Kailangan ko ng maraming ebidensya.

Sa ibang mga folders ay si Lester na lang din ito at hindi na kasama pa si Lance. Sinilip ko ang mga videos at napansin ko na puro ito videos ni Lester kasama ang iba'it ibang mga lalaki na kinakantot niya. May isa pa ngang nakilala ko kasi sikat ito na modelo sa tv.

Mabilis kong pinagski-skip ang mga video at wala na akong nakitang video pa ni Roland. Kay Lester na lang ito lahat habang may kinakantot siyang mga lalaki at pinahihirapan.

Nailipat ko na ang lahat ng mga videos pati na rin ang folders na hindi ko pa nabubuksan at mabilis na inilagay sa aking bulsa ang flash drive. Nang may mapansin akong kakaiba ang pamagat na folder at medyo naintriga ako sa nakasulat na title. "My all time favorite Hunk."

Nakaramdam ako ng kakaibang kuryusidad kaya naman hindi ko napigilan na buksan kung anong laman nito. Tatlo lang ang laman na video dito. Pero mahahaba.

Nang buksan ko na ang unang video ay dito na kumalabog ang aking dibdib na parang tinatambol sa sobrang pag-aalboroto nito.

May isang napakamatipunong lalaki ang kinukunan ng video na hubo't hubad habang nakatali pa ang mga kamay nito sa likod ng upuan. Doon din ito sa silid na bartolina. Napipiringan pa ang kanyang mga mata at walang kalaban-laban.

Hindi ako nagkakamali... hinding-hindi. Alam ko na si papa ito!

"P-papa..." hindi ko makapaniwalang sambit.

Kahit na medyo pumayat ang katawan niya ay nakilala ko pa rin na ito ang aking papa. Nakapiring ang kanyang mga mata subalit hindi ako nagkakamali. Si papa ito. Alam ko na ang papa ko ito.

"Tang ina! Hayop ka Lester! Hayop kaaa!!!" singhal niya sa video.

Natawa lang si Lester at hinaplos-haplos ang kanyang hita habang nakaupo ito sa isang bangko na katabi lang niya.

"Matagal na kitang gusto Kuya Wiliam. Ngayon lang talaga ako nakatyempo." malandi niyang usal at hinipo ang matitigas na abs ng aking ama.

Kahit na nanlalaban at nagpupumiglas pa siya ay wala siyang nagawa.

"Hayop ka! Pinagkatiwalaan pa naman kita! Isa ka pa lang demonyo!"

"Alam ko kuya... alam ko..." at natawa ito.

"Putang ina kang ga—" hindi na natapos pa si papa ng sampalin siya nito.

"Ganyan ka ba makipag-usap sa master mo? Baka gusto mong idamay ko si Jessie?" pagbabanta nito.

Natigilan si papa at natahimik.

"'Wag mong idadamay ang anak ko... ako na lang Lester. Ako na—" hindi na niya natapos ang sasabihin ng nilatigo siya nito sa kanyang dibdib.

"AAARRRGGGHHH!!!"

"Ano bang sinabi ko sa'yo? I'm your master!"

"PAAA!!!" napasigaw ako at napahagulgol na ng iyak.

"S-sorry master." nahihirapang sagot ni papa.

"Good." at napangiti ito.

Hindi na nagsalita pa si papa.

Mabilis na hinaplos ni Lester ang maselang bahagi ng aking ama at walang habas niya itong pinaglalaruan habang nakangisi pa. Subalit paglipas ng ilang minuto ay nabagot siya dahil hindi ito tumitigas at hindi nagkakabuhay. Kahit anong hipo, hagod, haplos at salsal niya rito ay hindi nabubuhay ang sandata nito kaya naman ay nakaramdam siya ng inis.

"Make your cock hard!" mariin nitong utos.

"Hindi yan titigas kasi hindi kita masikmura! Puta kang bakla ka! Hayop ka! Putang ina kang—" bigla na lang dumapo ang malakas na sampal sa bibig ng aking ama at kaagad na dumugo ang kanyang labi.

"Papaaa!!!" napasigaw ako at nanginginig na napatakip sa aking bibig.

Aburidong napangisi si Lester saka ay tumawa ng malakas.

"Sige, ikakalat ko na lang ang video niyong mag-ama sa internet. Ano kayang mangyayari sa baby boy mo? Pandidirihan siya ng mga tao... kawawa naman." lungkut-lungkutan niyang sagot.

"Lester para mo ng awa. 'Wag ang anak ko... 'wag mo na siyang idamay. Ako na lang. Ako na lang! Gagawin ko lahat. Lahat ng gusto mo... 'wag mo lang idamay ang anak ko. Para mo ng awa." pagmamakaawa ni papa na labis kong ikinaiyak.

Naninikip ang dibdib ko sa mga narinig mula sa kanya. Sobrang sakit ng dibdib ko ngayon. Hindi ako makahinga.

"Learn your manners first!" bulyaw ni Lester sa kanya.

"Y-yes m-master." alangan na sagot ni papa.

"Very good!" at tinapik-tapik pa nito ang kanyang pisngi na tuwang-tuwa.

Sandaling umalis si Lester at pagbalik nito ay may dala na itong dalawang malalaking speaker.

"Tama na master. Tama naaa..." pakiusap ng aking ama.

Napahagulgol na lang ako sa aking nakikita. Nagmarka na sa kanyang katawan ang paglatigo sa kanya kanina. Hindi ko kayang nakikita na ginaganito ang aking ama.

"Titigas na yan... ilang sandali na lang mabubuhay na yan. Let's play some stimulating video shall we?" nakangiti nitong sabi.

Sa isang iglap ay may bigla na lang akong narinig na mga boses na pamilyar sa akin. Boses ko ito at kay papa.

Nagulat ako. Parang may pini-play sa background ng video na sobrang lakas. Parang naka-connect ito sa speaker. Hanggang sa mapagtanto ko na kung ano ito. Ito pala ay mga boses namin ni papa habang may nangyayari sa amin.

"Papa! Papa! Fuucckk meee! Papa kooo!" ingay na narinig ko mula sa mga speakers.

"Fuck! Ang sarap mo baby boy! Sige, ganyan nga... sakyan mo lang ang malaking uten ko. Ang sarap mo anak! Mababaliw ako sa'yooo!!!"

"Papa! Papa! Ang laki ng u-uten mo! Fuck meee! Harder pa poo! Aaahhh... aaahhh... aaahhh... aaahhh... aaahhh... ang saraaaappp!"

"Shet! Ang lalim ng pussy mo baby kooo... ang sarap 'nak... ang sarap-saraaappp!!!"

Natigilan ako.

May kopya siya ng video namin! Pero paano?! Nabura na yun ni Papa lahat! Nabura na yun lahat! Hindi makapaniwala kong tanong sa aking isipan.

Bigla na lang naputol ang mga ingay dahil pinatay niya na ito.

"Did you like what you just heard? Parang ang saya-saya niyo namang mag-ama?" sarkastiko nitong pang-iinsulto kay papa.

Hindi siya nakapagsalita at halata ang galit sa kanyang mukha kahit na napipiringan pa ang kanyang mga mata.

"I think you like hearing this too."

Muli na naman niyang pinatugtog ang mga ingay namin. Subalit parang sirang plaka na at paulit-ulit lang ang naririnig ko. Ako ito at parang sinadyang putulin ang audio at pinaulit-ulit lamang at paikot-ikot lang ang mga sinasabi ko.

"Papa fuuucckk meee! Harder Papaaa... Papaaa... Papaaa..."

"Papa fuuucckk meee! Harder Papaaa... Papaaa... Papaaa..."

"Papa fuuucckk meee! Harder Papaaa... Papaaa... Papaaa..."

"Papa fuuucckk meee! Harder Papaaa... Papaaa... Papaaa..."

Kapansin-pansin na unti-unting nabubuhay ang sandata ng aking ama. Dahan-dahan itong tumigas hanggang sa ilang minuto lang ay tumirik na ito.

Sobrang bumuhakhak sa pagtawa si Lester. Tuwang-tuwa ito sa nakita.

"Ganyan ba ang epekto ni Jessie sa'yo? I'm not really expecting this." natatawa niyang sabi.

Umiwas na lang si papa at hindi nakapagsalita. Parang nahihiya siya sa naging reaksyon niya. Patuloy na naririnig ko ang paulit-ulit kong sinasabi. Hanggang sa iba namang audio ang kanyang isinalang. Puro boses ko ito na nagpapakaputa sa aking ama. Walang hiyang nagpapakababa matikman ko lang siya.

"Now, beg for me to stroke your big dick!" nakangising utos ni Lester sa kanya.

"Hinding-hindi ko gagawin yun!" matigas niyang sagot.

"So, you want Jessie to face the consequences? How about ipa-kidnap ko na lang si Jessie. Then, after that... I'll fuck him right in front of you... tapos ipapa-gangbang ko siya sa kahit sinu-sino. Masaya yun 'di ba? Tapos I'll fuck him again 'til he dies with pleasure! Fuck! I like that idea." nakangisi niyang sagot na parang sinasapian ng demonyo.

"Huwag mong gagalawin ang anak ko at magkakamatayan tayo!!!" nagpupuyos na angil niyang sagot.

Natawa si Lester sa sagot ng aking ama.

"Hmmnn... I take it back." sagot naman nitong parang napaisip.

"I don't want other guys touching Jessie. I want him all for myself! I want to fuck him! I want to fuck him so bad... fuucck! The thought of just fucking him makes me so horny. I wanna fuck him too!"

"Gago kaaa!!! PUTANG INA KAAAA!!!" sigaw ng aking ama at nagpumiglas sa pagwawala.

Nagulat si Lester at patayong napaatras sa inasta ng aking ama. Nagwawala ito at nagpupumiglas na parang mabangis na hayop. Kahit na nakatali pa ang kanyang mga kamay at paa ay talagang malakas siya. Bigla na lang nawasak ang sandalan ng upuan ng nagwala pa siya.

Bumakas ang takot sa mukha ni Lester dahil sa nangyari.

"Settle d-down!" natataranta niyang utos.

Subalit patuloy na nagwala ang aking ama. Sa tindi ng pagwawala niya ay natanggal na rin ang kadenang nakakapit sa sahig sa isa niyang paa.

"Sige! Kapag hindi ka tumigil ikakalat ko na talaga 'tong mga videos niyo sa internet!" pagbabanta nitong natatakot.

Natigilan si papa.

"Gusto mo bang masira ang anak mo sa mata ng publiko? Gusto mo bang pandirihan siya, kuya? Ano... gusto mo bang mawasak na ang kinabukasan niya?"

Hindi na nakagalaw pa ang aking ama.

"Huwag! Para mo ng awa... huwag si Jessie. G-gagawin ko lahat. Gagawin ko lahat ng gusto mo m-master. 'Wag mo lang siyang sasaktan... kahit halikan ko pa ang mga p-paa mo. Luluhod ako sa'yo. Sasambahin kita. Oo, s-sasambahin kita... 'wag mo lang gagalawin si Jessie." tarantang sagot ni papa.

"Talaga Kuya William?" nakangisi niyang saad sabay dakma sa ari ng aking ama.

"Oo! Lahat-lahat ng g gusto mo master! Lahat master! Lahat master!"

"Really? Aw, that's really touching! But I like Jessie so bad... hmmnn... how about I fuck him? Then while I'm fucking him... you'll fuck me too! That's a good idea rather!"

"'Wag si Jessie master... please 'wag siya. Ako na lang... tatanggapin ko lahat 'wag mo lang siyang gagalawin. Maawa ka sa kanya. 'Wag siya... 'wag si Jessie." pagmamakaawa ni papa.

Humagulgol ako sa awa at poot sa sinabi ni papa.

Napabuntong-hininga si Lester at napasimangot.

"You know what? I really like Jessie, 'cause he reminds me of Lance a lot. I really like him. I really really like him a lot. But okay, fine... I'm not gonna touch Jessie. But first, drink this." at mabilis siyang may inabot sa lamesa at pinainom sa aking ama.

Sunud-sunuran naman si papa at walang nagawa.

"That's viagra. Para hindi basta-bastang lalambot itong giant cock mo." natutuwa nitong ani habang kasalukuyang nagtataas-baba ang kamay sa ari ng aking ama.

"I want you to beg for me to suck your cock. Make sure I'll like the response... if not. Si Jessie ang mananagot. Intindihan mo?" mapaglaro nitong sabi.

"Opo master."

"Okay... let's begin!" nakangiti nitong sagot.

"Master tsupain mo 'ko." sagot ni papa na napipilitan.

Napasimangot kaagad si Lester sa narinig dahil wala man lang kabuhay-buhay.

"Okay, ipapa-kidnap ko na lang si Jessie."

"'Wag master! 'Wag! Oo na... gagawin ko na ang gusto mo..."

Napangisi ito.

"Last chance. Galingan mo." pagbabanta nito.

"Master subo mo naman ang uten ko... isubo mo mo naman yan please? Tang ina, alam kong excited ka d'yan... masyado bang malaki? Sobrang laki ba? Alam kong first time mong makakita ng uten na ganyan kalaki. Gusto mo bang isubo master?" pang-aakit ng aking ama.

Natahimik si Lester at halatang ginaganahan sa narinig..

"G-gusto ko. Can I really taste this?" sagot naman nitong nauutal at sabik na sabik na habang sinasalsal pa ang kahabaan ni papa.

"Tikman mo na master. Masarap at juicy yang uten ko. Ano pang hinihintay mo? Kainin mo na..." pang-uudyok naman ng aking ama.

"Okay! I'm gonna eat you!" nakangisi nitong saad na parang baliw.

Mabilis na yumuko si Lester at sinunggaban ang ari ni papa. Walang awa niya itong tsinupa ng walang habas. Kahit na hindi niya ito nasasagad ay halatang mahusay siya. Hindi rin siya nangiming kagat-kagatin ang kahabaan ng aking ama. Parang ginawa niya itong literal na pagkain. Kaya naman napapahiyaw si papa sa sobrang sakit dahil sa karahasan na ginagawa nito.

Pero kahit na nasasaktan si papa ay nagtiis siya. Nakita ko pa ang mga luha na dumaloy sa kanyang mga mata. Parang piniga ang puso ko ng makita ito.

"J-Jessie... Jessie... patawarin mo ako..." tawag niya sa akin.

Sa aking narinig ay sumabog akong bigla.

Hindi ko napigilan ang aking sarili at nagwala ako. Pinagbabalibag ko ang computer at sinira ito ng tuluyan. Binuhat ko ito at pinaghahampas sa pader sa sobrang galit ko. Habang walang tigil na umaagos ang mga pighati ng luha sa aking mga mata.

"Putang ina ka Lester! Papatayin kita! Papatayin talaga kita!"

Walang habas kong sinira ang computer ng walang tigil. Pati ang lamesa ay hinampas ko sa pader. Sa sobrang galit ko ay hindi na ako nakapag-isip ng matino.

Napasandal na lang ako sa pader at naupo na humahagulgol. Awang-awa ako kay papa.

"Sorry Pa... sorry." umiiyak kong sambit.

Nanginginig ako sa sobrang galit at hindi ako makahinga. Galit na galit ako. Sobrang miserable ko na.

Nang makalma ko na ang aking sarili paglipas ng mga minuto ay mabilis akong umakyat pabalik sa silid ni Lester. Walang takot akong lumabas sa kanyang silid at walang pakialam. Dire-diretso akong bumaba at aalis na sana ng makita ako ni manang at tinawag ako.

"Jessie, anong nangyari sa'yo? Bakit parang lumuluha ka?" nag-aalalang tanong ng matanda.

"Kailangan ko pong puntahan ang Papa ko manang. Kailangan niya ako ngayon. Kailangan na kailangan ako ni Papa." at napahagulgol na ako.

Nagulat ang matanda sa aking sinabi. Subalit naintindihan niya ako.

"Sige, kung kailangan ka ngayon ng ama mo ay puntahan mo na siya. Pero ipapahatid na lang kita sa driver." at niyakap niya ako.

"Wag na po. Salamat na lang po pero. 'Wag na lang po talaga." tumango-tango na lang si manang ng nag-aalala.

GABI na ng makabalik ako sa bahay namin. Tinawagan ko si Nathan at tinanong kung saan ngayon nakatira si papa. Mabuti na lang at alam niya ang address, kahit na hindi kompleto ay nailarawan pa rin niya ito kung paano matutunton. Sapat na ito para mapuntahan ko ang aking ama.

Malakas ang ulan subalit hindi ako napigilan nito para hanapin ang aking ama.

Ngayon, nakababa na ako sa taxi dala-dala ang aking payong at naghihintay na pagbuksan sa labas ng gate kung saan tumutuloy ngayon si papa. Habang kumakatok sa labas ng boarding house niya ay napansin ko ang motor ni papa na nasa loob. Talagang nandito si papa.

May lumabas na matandang babae pagkalipas ng ilang minutong pagkatok at pagtawag ko.

Halatang sobrang luma na ng bahay na ito. Parang sa isang napakalakas na lindol ay parang tutumba na.

Nang hinarap na ako ng tao sa loob na isang matandang babae. Na halatang mataray ay kaagad akong tinanong kung ano ang pakay ko.

"Ako po ang anak ni William na boarder niyo. Gusto ko po kasi siyang puntahan ma'am. Nandiyan po ba ang Papa ko sa loob?" magalang kong ani.

"Sige, pasok ka." ismid nito.

"Asan po ang silid ni Papa?" tanong ko sa kanya ng makapasok na.

"Nasa dulo, sa ikalawang palapag." at mabilis akong iniwan ng matanda.

Halatang masama ang ugali nito.

Umakyat ako sa hagdan at bawat yabag ng mga paa ko ay bumibilis ang kabog ng aking puso. Nang makaabot na ako sa harap ng kanyang silid ay kinatok ko ang pinto.

Subalit wala namang sumasagot. Paulit-ulit ko itong kinatok subalit walang sumasagot, kaya naman ay naisipan kong buksan na lang ang pinto at muli itong isinara.

Dito ko na nakita ang aking ama na nakahigang nakatagilid at nakatalikod pa sa kama. Palagay ko ay natutulog siya. Kapansin-pansin ang mga balde at mga malalaking lata ng gatas na ginawang salaan na nasa sahig dahil sa tubig na pumapatak sa bubungan.

Hindi ko napigilang maluha kaagad. Dito pala siya tumitira ngayon ng palayasin ko siya sa bahay. Masikip, magulo, maingay at mahirap.

Nang tinunghayan ko siya at umupo sa kanyang kama. Ay nakita kong natutulog siya. Habang hawak-hawak pa ang isang larawan namin na magkaakbay at nakangiti. Parang sinaksak ng lagaraw ang aking puso sa nakita.

Napansin ko na lumalim ang kanyang mga mata, halatang walang tulog ng maayos. Pumayat rin siya ng konti at halatang hindi na nag-aahit pa. Napapikit ako at tahimik na napahagulgol.

Dahan-dahan akong lumapit sa kanya at hinaplos ko ang kanyang pisngi. Halatang pagod siya at mahina. Ilang sandali pa ay naalimpungatan siya at nagising. Kaagad na nanlaki ang kanyang mga mata ng masilayan ako sa kanyang tabi at napabangon.

"J-Jessie?" nakangiti niyang saad.

"Papa!" at mabilis akong yumakap sa kanya.

Napahagulgol kaagad ako at hindi na napigilan ang aking sarili.

"Sorry Pa! Sorry po at itinaboy kita... sorry... sorry Papa."

Naluha na rin siya at niyakap niya ako ng sobrang higpit.

"Sorry baby boy. Sorry at nasaktan kita. Patawarin mo si Papa. Sorry anak." humahagulgol niyang sagot.

Nagyakapan kami na parang wala ng darating pa na umaga. Miss na miss namin ang isa't isa at hindi namin ito maitatanggi. Nagtama ang aming mga mata at mapungay niya akong tiningnan habang hawak ang aking pisngi.

"Totoo ba... totoo ba na mahal mo ako higit pa bilang sa isang ama? Totoo ba Jessie?" maluhaluha niyang ani.

Napaiwas ako at hindi makatingin sa kanya.

"Anak... mahal mo ba si Papa... mahal mo ba ako higit pa bilang Papa mo? Bilang isang lalaki?"

Pinilit niyang iharap ako sa kanya.

Nahihiya akong lumuluha at napatango-tango. Nanginginig sa pag-amin sa matagal ko ng nararamdamang tinatago.

Napangiti siya.

"Jessie... mahal din kita... hindi lang bilang isang anak. Kundi isang kabiyak. Mahal kita higit pa sa isang anak. Mahal na mahal." garalgal niyang kumpisal.

Nagulat ako sa aking narinig. Hindi ko inaasahan ang namutawi sa kanyang mga mga labi. Napatakip ako sa aking mga mata at lumuluha sa saya na nadarama. Hindi ko maipaliwanag ang aking nararamdaman.

"Makinig ka sa sasabihin ko sa'yo Jessie... matagal na kitang mahal. Pero itinatanggi ko lang dahil natatakot akong aminin ang nararamdaman ko para sa'yo. Pero ngayon, handa na ako. Handa na akong mahalin ka. Mahal na mahal kita... mahal na mahal."

Inalis niya ang aking mga kamay sa aking mga mata at hinalikan ako sa aking noo.

"Jessie... hindi mali na mahalin mo ako at mahalin din kita..." pagsusumamo niya.

"Pero mag-ama tayo... Papa kita... at anak mo ako." humahagulgol kong sagot sa kanya.

Pinahid niya ang aking mga luha gamit ang kanyang mga daliri at hinalikan ang aking mga mata. Humihikbi akong nakatingin sa kanya. Hindi ko maipaliwanag ang mga nararamdaman ko sa aking narinig.

"May aaminin ako sa'yo na matagal ko ng inililihim pa noon pa man. Jessie, hindi kita anak... hindi tayo magkadugo."

Natigilan ako at parang tumigil ang pag-ikot ng mundo.

Hindi ako nakagalaw sa aking nalaman.

Itutuloy...

Check niyo kung may errors at typos please...

Ciao!