BSL - AUTHOR'S NOTE

 

BSL - SPECIAL CHAPTER 4

 

SPECIAL CHAPTER 4

Umaga na ng makalapag ang eroplanong sinasakyan nila Jessie sa isla ng Hawaii. Hawak-kamay pa ang mag-asawa habang bumababa rito. Nang makapasok na sila sa loob ng airport ay mabilis lang nilang nahanap ang kanilang mga maleta na umiikot sa baggage carousel.

Nang papalabas na sila ay kaagad silang tinawag ng isang pamilyar na lalaki. May dala pang sign board ito na nakasulat pa ang kanilang mga pangalan. Nang makita na nila ito ay napangiti sila at kaagad silang lumapit. Hindi nila aakalain na sasalubungin sila ni Roland. Nakipagkamay at niyakap nila ang binata.

BSL - SPECIAL CHAPTER 3

 

SPECIAL CHAPTER 3

Inip na inip na si William sa paghihintay sa asawa. Iniwan na lamang siya nito nang basta-basta at binilinan na maghintay. Hindi na niya alam kung gaano katagal na siyang naghihintay dito.

Nasaan na ba siya? Ang tagal naman... ang tagal ni Master Jessie ko.

Gustong-gusto na niyang paglaruan siya ng misis niya.

BSL - SPECIAL CHAPTER 2

SPECIAL CHAPTER 2

Tunog ng room buzzer ang pumukaw sa atensyon nang hirap na hirap na si William. Imbes malapit na sana siyang labasan sa loob ng natutulog na asawa ay saka naman may istorbong dumating. Napurnada pa tuloy ang pagpapaputok niya.

Utang na loob! Talaga ba?!

Paulit-ulit na tumunog ang buzzer kaya naman hindi na siya nagdalawang-isip na bumangon para patigilin ang tunog na nagpapainit sa kanyang ulo. Maingat niyang hinugot ang napakatigas niyang pagkalalaki sa lagusan ng kanyang asawa para hindi ito maistorbo at magising. Malalim pa naman ang tulog nito dahil na rin sa pagod dahil sa pagkakanaan nila ng buong magdamag.

BSL - SPECIAL CHAPTER 1

 

SPECIAL CHAPTER 1

Lumipas ang mga panahon. Maraming naganap, maraming nagbago. Ngunit hindi ang pagmamahalan ng dalawang tao, na nagngangalang sina William at Jessie. Marami silang pinagdaanan, marami silang isinakripisyo para sa isa't isa, para sa kanilang relasyong dalawa.

Hinamak man sila ng mga pagsubok ay hindi sila sumuko. Bagkus, lumaban sila at nakipagsapalaran hanggang nalampasan nila ang lahat ng mga ito. Habang tumatagal ay mas lalo silang tumatatag.

BSL - KABANATA 60 (Finale)

 

KABANATA 60 Hanggang sa Huli (Final)

Medyo masakit ang ulo ni William ng magising siya.

Nilibot niya ang kanyang mga mata at nahinuha niyang nasa loob siya ng isang silid. Kapansin-pansin na maganda ang kwarto na ito at talagang malaki. Napalingon siya sa gilid at napansin niyang halos salamin ang dingding ng silid kung saan siya ngayon naroroon.

Moderno ang silid na kanyang nabungaran.

Hindi niya alam kung nasaan siya ngayon. Wala siyang ibang nakikita kundi kabundukan at mga kakahuyan. Pakiramdam niya ay nasa gitna siya ng kagubatan. Pero may napansin siya. May dagat sa kalayuan na natatanaw niya.

BSL - KABANATA 60 (2)

 

KABANATA 60 Hanggang sa Huli (2)

Nang makaalis na si Solomon ay halos habol na binuksan nila ang pintuan. Hindi na sila naghintay pa at naglaplapan na sila kahit hindi pa nakakapasok sa loob.

"Kakantutin talaga kita," naghahabol na saad ni William. "babarurutin ko yang pepe mooo..." at naglaplapan sila uli.

Mabilis na tumalon si Jessie sa kanya at binuhat niya ito.

Nang makapasok na sila sa loob ay pahampas na isinara ni William ang pinto. Marahas silang naghalikan ng mapusok at para bang ilang taon silang natigang. Hindi mapigilan ang kanilang pagkasabik sa isa't isa.

BSL - KABANATA 60 (1)

 

KABANATA 60 Hanggang sa Huli (1)

Maingay at magulo.

Masayang nagkakantahan at sumasabay sa tugtog ng musika sina William, Jessie at Nathan na galing mula sa radyo, habang nakasakay sa kotse na minamaneho ng huli. Babalik na kasi ito ng Maynila at ihahatid na nila ito sa port.

Kahit dire-diretso ang biyahe nila ay sobrang tagal pa rin bago makarating sila sa piyer. Malayo din naman kasi ito mula sa kanilang lugar na nasa bukiring bahagi at ilang oras pa ang biyahe. Pero sa katagalan at walang hintuang biyahe ay naamoy na nila ang simoy ng hangin na umiihip mula sa dagat. Senyales na malapit na sila sa pupuntahan.

BSL - KABANATA 59

 

KABANATA 59 Kalakip ng Saya

Masaya akong nagluluto ng tanghalian namin habang abala naman sa pagsisibak ng kahoy si pang sa likod-bahay. Naupo lang ako sa may hapag habang pinagmamasdan ang nilulutong ulam. Medyo masakit kasi ang aking katawan.

Nang maluto na ang afritada ay kumuha ako ng konti mula sa sarsa nito gamit ang sandok. Pumunta ako ng likod bahay para ipatikim sa kanya ang aming ulam.

Hubad-baro siyang nagsisibak ng kahoy at tanging shorts lang ang kanyang suot.

"Pang, tikman mo naman." pakisuyo ko.

BSL - KABANATA 58

 

KABANATA 58 Ang Tago Naming Paraiso

"Saan kaya nagpunta yun?" tanong ko sa aking sarili ng malibot ko na ang loob ng bahay at sa labas ng magising ako.

Sobrang napakaaga pa subalit wala na ang motor sa bahay. Siguro ay umalis si pang. Minabuti ko na magpakulo na lang ng tubig para sa kape at nagsaing na rin ng kanin. Nagluto na rin ako ng uulamin namin sa agahan.

Napakalamig sa labas nang nagpakain ako ng mga alaga naming manok. Sobrang kapal ng yamog at hindi ko masyadong maaninag ang nasa malayo. Ganito talaga kapag nasa probinsya ka.

BSL - KABANATA 57

 

KABANATA 57 Destinasyon

Ang hanging sariwa na malayang tumataghoy sa pag-ihip. Masarap damhin ang bawat bugso nito na dumadampi sa aking balat. Tirik ang araw subalit hindi mainit, lalo na at malakas ang pagbugso ng hangin na tila ba hindi tumitigil. Ganito nga talaga siguro sa bukid. Tahimik, matiwasay, hindi magulo. Walang istorbo at mabagal ang takbo ng panahon.

Malamig at hindi mainit dahil na rin malayo sa mausok at magulong syudad. Marami pa ang punong kahoy at may mga kagubatan pa na hindi naaangkin ng tao.

BSL - KABANATA 56

 

KABANATA 56 Paniningil ng Utang

Lumipas ang mga araw at nakapaghanda na kami sa gagawin namin kay Lester. Bukas ay uuwi na rin siya ng Pilipinas.

Kinakabahan. Kinakabahan ako pero hindi ko hahayaang manguna ang takot sa aking puso. Sa dami ng nangyari ay alam ko na may kalalagyan din ang lahat. Magbabayad ang dapat magbayad. Masisingil at mananagot ang puno't dulo ng lahat ng problema na nagdulot ng takot sa mga naging biktima. Sa lahat ng nakaranas ng pananamantala mula sa mga kamay Lester.

BSL - KABANATA 55

 

KABANATA 55 Ang Malaking Daga

Mainit na ang paligid at hindi na maaga. Mataas na ang sikat ng araw na pumapasok sa aking silid. May ginagawa na ang lahat.

Tinanghali ako ng gising sa umagang ito dahil sa nakakapagod na nangyari sa buong magdamag.

Alas diyes y media na ng umaga ng magising ako. Kasama ko sa aking kama ang nakatihayang natutulog na si papa. Nakanganga at malakas na naghihilik. Tulog na tulog at para bang pagod na pagod dahil sa pagpapahirap ko sa kanya kagabi at sa ginawa naming pagtatalik na inabot ng madaling araw.

BSL - KABANATA 54

 

KABANATA 54 Palaban na Tupa

Nakapiring ang kanyang mga mata at rinig na rinig ko ang malalalim niyang paghinga. Ang kanyang kasabikan ay hindi maikakaila. Hindi nagsisinungaling ang kanyang katawan, lalo na ang kanyang sandata na nakatutok at itinuturo ang aking direksyon. Napakatigas at talagang napakalaki nito. Tirik na tirik na at sabik na sabik na.

Kahit na pinipigilan ng kanyang puting brief ang tuluyan nitong pag-alagwa ay lumalaban ito rito. Parang gusto nitong punitin ang telang pumipigil sa tuluyan nitong paglaya.

BSL - KABANATA 53

 

KABANATA 53 Mga Gunita ni Liam

Pinahid niya ang aking mga luha gamit ang kanyang mga daliri at hinalikan ang aking mga mata. Humihikbi akong nakatingin sa kanya. Hindi ko maipaliwanag ang mga nararamdaman ko sa aking narinig.

"May aaminin ako sa'yo na matagal ko ng inililihim pa noon pa man. Jessie, hindi kita anak... hindi tayo magkadugo."

Natigilan ako at parang tumigil ang pag-ikot ng mundo.

Hindi ako nakagalaw sa aking nalaman.

BSL - KABANATA 52

 

KABANATA 52 Sigaw ng Tunay at Katotohanan

Maaga akong nagising. Ang aga-aga pa, subalit hindi pa rin nawawala sa aking isipan ang mga haka-haka at tanong na naghahanap ng mga kasagutan. Maraming tanong ang paulit-ulit na umiikot at hindi ko matumbok kung ano ba talaga ang totoo. Maraming mga bagay ang pumapasok at naiisip ko, kaya mas lalo akong naguguluhan sa mga nangyayari.

Kailangan kong tanungin si Roland sa lahat-lahat. May hindi pa siya sinasabi sa akin na magbibigay kaliwanagan sa lahat. Para masagot na ang mga tanong na bumabagabag sa akin. Naisip ko na kailangan kong makausap ng personal si Roland kaya naman tinawagan ko kaagad siya matapos mag-agahan. Na kaagad din naman niyang sinagot.

BSL - KABANATA 51

 

KABANATA 51 Malaking Pagbabago

Humahangos at humahagulgol. Hindi maipinta ang pagkagalit at hinagpis sa aking mukha. Nakaupo ako ngayon sa isang bench sa labas ng covered court ng aming subdivision at ako lamang mag-isa sa madaling araw na ito. Walang taong mga naglalakad at tumatakbo para mag-ehersisyo.

Malamig ang hangin sa bukang-liwayway subalit hindi ko ito alintana sa tindi ng sakit na dinaranas ko ngayon. Kahit medyo makapal ang yamog ay hindi man lang ako nakaramdam ng lamig. Hindi kayang pakalmahin ng lamig ng hangin ang nagbabaga kong damdamin sa pagkamuhi at galit.

BSL - KABANATA 50

 

KABANATA 50 Salisi

Halos dalawang buwan ang nagdaan at naging normal ang takbo ng buhay namin ni papa. Kaagapay namin ang isa't isa at sabay kaming nagtutulungan sa pang-araw-araw namin. Habang tumatagal ay mas bumubuti ang aking kalagayan at mas lumalakas ang aking katawan.

Hindi ko nakakalimutan kung ano ang binilin ng doktor sa akin at naging masunurin din ako sa mga utos ni papa. Hindi ako nagpapagod at hindi ko sinusuway ang kanyang mga utos.

BSL - KABANATA 49

 

KABANATA 49 Pangarap

Bagsak ang aking mga balikat ng makauwi na kami sa aming tahanan ni papa. Parang pinagsakluban ako ng langit at lupa dahil sa natuklasan ko. Alam ko na ang tunay kong kalagayan.

May tumor ako sa aking utak at malaki na ito.

Nahiga na lang ako sa aking kama at piniling mapag-isa. Nagkulong ako sa aking silid at dito ko na inilabas ang lahat ng hinagpis sa aking dibdib, kung bakit ako dinapuan ng ganitong karamdaman.

BSL - KABANATA 48

 

KABANATA 48 Hamon

Sobrang linis na ng bahay sa loob at labas. Kumikintab ang sahig at ang bango ng buong kabahayan, ramdam mo ang kalinisan. Ang mga kurtina ay napalitan na. Mga palamuti at mga labada ay nalabhan na rin. Lahat ng gawaing bahay ay natapos ko na sa araw na ito.

Abalang-abala ako ngayon sa pagluluto dahil gusto kong surpresahin si papa sa pag-uwi niya. Araw na ng pagtatapos ng seminar ng aking ama. Ngayon na siya uuwi kaya minabuti ko na maghanda para sa kanyang pagbabalik sa aming tahanan.

BSL - KABANATA 47

 

KABANATA 47 Sa Sariling Dugo

"Kamusta naman ang tulog niyo? Nakatulog ba kayo ng maayos?"

"Oo naman boss! Ang sarap nga ng tulog namin ng anak ko, kasi ang lambot ng kama niyo. Tulog mantika nga 'tong si Jessie eh." tawang-tawang sabi ng aking ama.

"Wow! Hiyang-hiya naman ako sa'yo Pa. Ikaw nga 'tong kung makahilik d'yan ay parang tinakbo ang ilang kilometrong layo sa pagod!" at nagtawanan kami sa hapag.

BSL - KABANATA 46

 

KABANATA 46 Selos

Alas tres na ng hapon at kakagaling ko lang ng eskwelahan dahil sa mga kinakailangan kong tapusin. Kahit weekend ay kailangan kong pumasok sa eskwelahan upang gawin ang lahat ng mga proyekto at school activities ko. Maraming dapat tapusin at maraming dapat gagawin lalo pa at graduating na rin ako.

Pagpasok ko sa loob ng bahay ay nadatnan ko kaagad si papa na natutulog sa sofa at naka-shorts lamang. Naghihilik at parang pagod na pagod kung titignan. Minabuti ko na lang na huwag siyang gisingin pa at sarap na sarap pa naman siya sa kanyang tulog. Nakangiti pa ang loko at parang nananaginip.

BSL - KABANATA 45

 

KABANATA 45 Pinakamahalaga

Nagmamadali at atat na atat kaming dalawa ni papa na lumabas sa kanyang opisina. Halos habulin namin ang oras dahil sa pagkasabik namin na maisakatuparan lang ang tawag ng aming mga laman. Habang naglalakad kami ay may dala-dala pa si papa na folder at pasimpleng iniharang ito sa kanyang harapan.

Nakaumbok kasi ang kanyang alaga kaya iniharang niya ito rito upang hindi halata at hindi makita ang malaki niyang itinatago. Umakto lang siya na parang normal lang ang lahat.

BSL - KABANATA 44

 

KABANATA 44 White Collar Job

Pabugso-bugso ang hangin kaya hindi ko ramdam ang init ng panahon sa hapon. Tirik na tirik ang araw subalit malakas ang ihip nito kaya hindi ako naiinitan. Unang araw na na naman ng pasukan at kinakabahan ako. Isang taon na lang kasi ang aking hihintayin at magtatapos na rin ako sa kolehiyo.

Tahimik akong nakatingin sa malayo at tinatanaw ang mga gusali at ang mga bulubundukin na aking nakikita. Nasa ikalimang palapag ako ngayon sa gusali ng aming unibersidad at nasa pasilyo. Nag-iisa at tahimik na nagmumuni-muni.

BSL - KABANATA 43

 

KABANATA 43 Ang Binata

Masakit ang aking buong katawan ng magising ako sa kinaumagahan. Wala na sa aking tabi ang aking ama ng mapansin kong wala na siya sa higaan. Parang tinanghali ako ng gising subalit hindi mainit ang aking silid. Umuulan kasi at malamig ang panahon.

Ramdam ko na hindi na maaga. Pagtingin ko sa orasan sa may dingding ay pasado alas otso na pala.

Parang nabugbog ng labis ang aking katawan at wala akong lakas na igalaw ang aking mga braso. Daig ko pa ang baldado dahil kahit ang aking mga paa, binti at hita ko ay namanhid na.

BSL - KABANATA 42

 

KABANATA 42 Regalo

Tahimik akong napangiti habang pinagmamasdan ang aking nagawa sa araw na ito. Maayos at malinis na rin ang likod naming bakuran. Sa aming bagong bahay. Maganda ang kinalabasan ng aking natapos. Masasabi ko na proud ako sa sarili ko.

Kanina pa kasi ako nagbubungkal at abala sa paggawa ng garden sa likod-bahay. Para masaayos na rin ang napabayaang bakuran. May malaking espasyo pa kasi sa likod-bahay na hindi naaayos at napabayaan na lang. Nasasayangan kasi ako na na hayaan lamang ito na nakatiwang-wang, lalo pa at ang mga halaman sa likod ay napakagaganda at napakalalago pa.

BSL - KABANATA 41

 

KABANATA 41 Sa Likod ng Kadena

Lumulutang pa rin ang aking kaisipan sa alapaap dahil hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari kagabi.

Totoo ba talaga na pinagbigyan ako ni papa? Totoo ba talaga yun?

Subalit alam ko na totoo ang lahat ng kaganapan kagabi dahil kung hindi, bakit ang sakit ng aking panga? Para itong namanhid at nanigas. Masakit rin ang dalawang gilid ng aking labi dahil naunat ito ng labis ng walang awang kinayod ni papa ang bunganga ko kagabi. Napapikit ako at preskong inalala ang matinding engkwentro na nangyari.

BSL - KABANATA 40

 

KABANATA 40 Ito na Talaga!

"Sige, ipasok niyo na yan sa loob pero unahin niyo 'tong sopa at baka umulan pa. Makulimlim pa naman ang langit." utos ni papa.

"Opo bosing!" sagot naman ng mga nagbubuhat ng mga kagamitan namin.

Kasalukuyan kami ngayong naglilipat ng mga kagamitan sa bago naming bahay. Hindi ko aakalain na matatamaan ako ng swerte. Pakiramdam ko kasi ay sobrang malas ko noon. Paningin ko dati na kahit sino ay minamalas dahil sa akin. Akala ko sobrang napakamalas kong talaga.

Pero heto kami ngayon ng aking ama. Lumilipat na kami ngayon sa sarili naming bahay dahil sa aking napanalunan.

BSL - KABANATA 39

 

KABANATA 39 Pagpapanggap

Kay bilis na nagdaan ng mga araw simula ng makauwi kami sa aming apartment na inuupahan at talagang bawat araw ay sadyang napakasaya. Punong-puno ng sigla ang aming tahanan.

Nakita at ramdam ko ang pagbabago ng aking ama. Ibang-iba na siya ngayon hindi katulad dati sa aking nakagisnan. Tuluyan na siyang nagbago at talagang nagpapasalamat ako ng sobra dahil dito.

Muli kaming nagsimula sa aming pamumuhay ng maligaya at may ngiti ang mga labi. Lahat ng panahon na nawala at nasayang ay pinalitan namin ng mga bagong

BSL - KABANATA 38

 

KABANATA 38 Tigang

"Dito na lang po kami manong. Marami pong salamat."

Mabilis akong bumaba ng tricycle at inalalayang makababa ang aking ama. Hinayaan kong umakbay siya sa akin para makababa ng maayos. Habang ang isa naman niyang kamay ay nakahawak sa isang saklay.

"Dahan-dahan lang po Pa... dahan-dahan lang po okay? Sige, ingat po." malumanay kong ani habang siya ay inaalalayan.

"Pasensya ka na anak at masyadong pabigat si Papa. Pagpasensyahan mo na ako." wika niyang malamlam.

BSL - KABANATA 37

 

KABANATA 37 Taliwas sa Nakasanayan

Papa Calling...

Halos maestatwa ako ng makita ko kung sino ang rumehistro sa aking cell phone. Si papa ito! Tinatawagan niya ako!

Isang linggo na rin ang lumipas simula ng ako ay naglayas sa amin at nakitira sa condo unit ng kaibigan kong si Nathan. Hindi ko aakalain na tatawag si papa sa akin. Siguro ay gusto niya lang akong pagalitan at sigawan sa kabilang linya dahil sa paglalayas ko. O baka naman ay magpapasalamat siya at sa wakas ay wala na ako sa kanyang buhay.

BSL - KABANATA 36

 

KABANATA 36 Pagsisisi sa Takipsilim

Narrator

"Sige, shot pa mga pre!"

Sigawan at kantyawan. Yan ang kasalukuyang ginagawa ng mga nag-iinumang mga barako sa bahay aliwan. Babad na babad sa alak at saliw ng musikang nagbibigay ng init sa sa kanilang katawan, lalo na ang mga babaeng malaswang nagsasayaw sa tubong bakal na halos wala ng saplot sa entablado.

Medyo lasing na si William na umiinom kasama ang mga kumpare nito. Kanina pa sila naglulustay ng pera sa paglalasing at pag-table ng mga babaeng halos panty at bra lang ang kasuotan.

BSL - KABANATA 35

 

KABANATA 35 Alagwa

Pakiwari ko ay pawang panaginip lamang ang naganap kagabi. Nang pinagsaluhan namin ni papa ang sarap na ipinagbabawal. Subalit nararamdaman ko pa ang epekto ng kanyang pag-angkin sa akin. Masakit ang aking katawan, lalo na ang aking balakang at ang makipot kong lagusan. Inararo niya ako kagabi ng walang habas.

Pasikat pa lang ang araw ay nagising na ako. Kahit medyo masakit ang aking katawan ay kaya ko namang gawin ang mga gawaing-bahay sa umagang ito.

Habang nagpriprito ay kinakabahan ako. Parang nakaramdam ako ng hiya kung papaano ko haharapin ang aking ama, matapos ko siyang nilapastangan kagabi. Ngayon ko lang naramdaman sa huli ang kahihiyan. Lalo pa't kagabi ay nadala ako ng bugso ng aking damdamin. Kaya hindi ko alam kung papaano ko siya haharapin sa araw na ito.

BSL - KABANATA 34

 

KABANATA 34 Pambihirang Bangis at Bagsik

"Ito na po ang kape niyo Pa." ani ko.

Kasalukuyan kaming nag-aagahan ng aking ama. Mainit ang kanyang ulo dahil sa naputol kong scholarship. Ibig sabihin ay magbabayad na ako ng mga tuition fees at iba pang bayarin sa unibersidad dahil hindi ko napanatili ang aking mga grado.

Imbes isang taon na lang at makaka-graduate na ako. Saka naman ako papahintuin ng aking ama sa pag-aaral. Sobrang sayang talaga.

Ilang araw na rin ang lumipas ng magbakasyon na. Wala ng pasok, at sa susunod na pasukan ay hindi na ako makakapasok pa sa eskwelahan.

BSL - KABANATA 33

 

KABANATA 33 Ang Alaala ng Kahapon

Walang lakas at pagod na pagod na, magang-maga na ang aking mga mata sa kakaiyak gab-gabi bago matulog. Ang dating init sa magdamag ay naging malamig simula ng mawala siya.

Simula ng mawala ang lalaking pinakamamahal ko. Ang lalaking nagpatibok sa aking puso at tinuruan akong magmahal ng walang halong hinihinging kapalit. Tinanggap ako at minahal ako nang buong-buo.

Isang linggo na ang lumipas at bawat mga araw na nagdaan ay sobrang napakahirap para sa akin. Hindi ako makakain at hindi na rin ako makatulog dahil sa sobrang pag-aalala.

BSL - KABANATA 32

 

KABANATA 32 Kapag Tag-ulan

Narrator

Maaga pa lang ay nagising na si Bernard at kaagad na nag-text kay Jessie. Ngayon ang araw na magri-resign na ito sa kanyang part time job. Gustuhin niya mang ihatid ito ay hindi siya nito pinayagan kaya nagkasya na lang siya sa araw na ito na hintayin ang kasintahan sa apartment na inuupahan. Makulimlim ang langit at nagbabadya ang pag-ulan. Malamang ay uulan na naman.

Napaupo siya sa kama at napaisip ng malalim.

Hindi niya lubos na aakalaing magmamahal siya sa kapwa lalaki. Unang kita pa lamang niya kay Jessie ay may naramdaman na kaagad siyang kakaiba na hindi niya mapaliwanag sa kanyang sarili, lalo na at napagkamalan niya pa itong babae.

BSL - KABANATA 31

 

KABANATA 31 Nang Mawala ang Tuwa

Tirik na tirik ang araw at napakainit. Nanlilimahid ako sa pawis dahil sa panahon.

Halos hilahin ko ang mga minuto at ang mga oras na nagdaan. Atat na atat na akong umuwi ngayong araw para makasama ang aking kasintahan. Tuwang-tuwa ako lalo pa at ngayong araw ay ang unang anniversary namin bilang magkarelasyon.

Hindi ko namalayan ang takbo ng panahon at mag-iisang taon na pala kami. Masyadong mabilis ang daloy at paglipas ng mga araw at linggo. Hanggang sa naging buwan at naging taon. Subalit gaano man kabilis ito ay handa akong magpatianod dito. Basta't kasama ko lang siya sa bawat araw na lilipas.

BSL - KABANATA 30

KABANATA 30 Pagkahayok

Umaga ng Sabado. Maaga pa lang ay wala na akong ginawa kundi ang maglinis ng buong kabahayan at maglaba ng mga damit. Alas singko pa ako ng madaling araw nagising at nagsimulang maglinis subalit hindi pa rin ako natatapos sa lahat ng gawaing bahay.

Lampaso rito, walis doon. Kuskos dito, pagpag doon. Tumigil lang ako sandali sa ginagawa para magluto ng tanghalian namin ni papa at nagpatuloy na ginawa pa ang ibang gawain nang sabay-sabay.

BSL - KABANATA 29

 

KABANATA 29 Kasalanan

"Kunin mo nga yung necktie ko sa taas, Jessie!"

"Opo, sandali lang po Pa!"

Halos madapa pa ako sa pagtakbo sa itaas upang kunin ang neck tie na iniuutos sa akin ni papa. Mabilis ang kilos ko ngayon dahil nagmamadali siya at baka ma-late pa siya sa pagpasok sa trabaho.

"Ang tagal mo! Para kang pagong kung kumilos!" sigaw niya sa akin ng iniabot ko na ang neck tie sa kanya.

"Sorry po Pa." nakayuko ko na lang na sabing natatakot.

"Buksan mo na nga yung gate sa labas, dali! Ang lampa-lampang kumilos eh."

"O-opo!"

BSL - KABANATA 28

 

KABANATA 28 Katuparan ng Lahat

Bumuhos ang malakas na ulan kasabay sa pagbuhos ng aming nararamdaman para sa isa't isa. Ibayong ligaya ang lumunod sa akin ngayon dahil sa sinabi ni Kuya Bernard na mahal niya rin ako.

Hindi ako makapaniwala at akala ko ay pawang imahinasyon ko lamang ang lahat. Na panaginip lamang ang aking narinig. Subalit, nagising ako sa katotohanan at reyalidad na totoo ang mga kaganapan ngayon. Sa bawat salita na kanyang binigkas at inilahad sa akin ay tumatak ito sa aking puso't isipan.

Wala akong nagawa at nagpatianod ako sa bugso ng aking damdamin. Tuluyang nablangko ang aking isipan at naramdaman ko ang kaligayahan na kahit kailan ay ngayon ko lang naranasan.

BSL - KABANATA 27

KABANATA 27 Ang Hindi ko Alam

Matapos ang nagbabagang tagpo na natuklasan ko kagabi sa sinehan ay halos hindi ako makatulog ng maayos. Nakumpirma ko na may nangyayari talaga kay Kurt at Oliver. Pero ang hindi ako sigurado ay kung may relasyon nga ba silang dalawa dahil sa isang video na nakita ko. May kasalo pa silang isang lalaki sa kanilang ginagawang pagkakanaan.

Hindi ako sigurado kung trip-trip lang nila ang kanilang ginagawa para magpalabas ng init sa katawan o baka may relasyon nga talaga silang dalawa at trip nila na may makisali sa kanila kapag nagsi-sex sila.

BSL - KABANATA 26

 

KABANATA 26 Naungkat na Lihim

Buong gabi akong nagmukmok at umiyak nang umiyak. Walang tigil ang aking mga luha sa pag-agos ng walang humpay, kahit na anong gawin kong pagkalma sa aking sarili. Kahit na gusto ko ng tumigil ang aking mga mata sa pagluha ay hindi ko alam kung bakit hindi ko ito kayang pigilan dahil sa tindi ng sakit sa aking dibdib.

Parang mas gugustuhin ko pa ang pambubugbog sa akin ng aking ama kaysa sa sakit na nararamdaman ko ngayon.

Mas gugustuhin ko pa ang sugat sa pambubugbog sa akin dahil mas madali yata itong maghihilom. Hindi katulad ng sugat sa aking puso na nararanasan ko ngayon. Oo masakit, masakit na masakit siya.

BSL - KABANATA 25

 

KABANATA 25 Masakit na Katotohanan

"Gising na! Oy, gising na! Gumising ka na Jessie! Hoy! Gising na!"

Naalimpungatan at nagising ako dahil sa ingay at kalabog na nagmumula sa aking pintuan. Mabilis akong bumangon para patahimikin ang ingay na nakakairita at walang habas sa panggigising sa akin. Pupungas-pungas pa ako habang naglalakad papalapit dito. Pansin kong boses ni Kuya Bernard ang nasa likod ng pinto. Kaya naiinis ko siyang pinagbuksan.

"Ang aga-aga kuya hah?! Talaga ba? Ang aga-aga nambwebwesit ka na!" pagalit kong sabi sa kanya.

"Good morning Jessie!" masigla niyang bati.

BSL - KABANATA 24

 

KABANATA 24 Hindi Inaasahan

Napaupo ako sa bato habang tagaktak ang pawis sa aking katawan. Ang hirap palang magbungkal ng lupa nang buong araw. Pagod na pagod ako at parang lahat ng lakas ko sa katawan ay naubos na.

Wala naman akong magagawa kung hindi tapusin ang garden na pinapagawa sa akin ni papa. May mga binhi kasi siya ng mga gulay na dala nang umuwi siya kahapon. Gusto niyang itanim ko lahat ang mga ito ngayon.

Kaso masyadong masukal ang likod ng aming bahay at napakarami pa ang damong tumutubo. Isama mo pa ang mga baging na nakapulupot sa bakod sa likod. Kaya walang habas kong pinagtatanggal para malinis ko ang likod ng bahay namin.

BSL - KABANATA 23

KABANATA 23 Ang Una at Huli

"Salamat po manang." ngiti kong sabi matapos tanggapin ang dilata na aking nabayaran.

"Walang anuman hijo." sagot naman ng ale na aking pinagbilhan.

"Sige po, salamat po uli." ngumiti na lang siya sa akin.

Mabilis akong tumalikod at naglakad na papauwi sa amin. Hindi na mainit dahil dapit hapon na. Malapit ng gumabi at unti-unti nang bumababa ang araw. Napabuntong-hininga na lang ako dahil masyado akong naburyo sa buong araw na nasa bahay lang para maglinis at gawin ang lahat ng gawaing bahay na araw-araw ko namang ginagawa.

BSL - KABANATA 22

 

KABANATA 22 Ang Bagong Kapitbahay

Hindi naging madali para sa akin ang sumunod na araw dahil sa tindi ng nangyari sa amin kagabi ni Kuya Bernard. Halos malumpo ako ng dahil sa tindi ng pagkayog niya sa akin.

Nahihirapan akong maglakad at nangangatog ang aking mga tuhod. Pati mga hita at binti ko ay nangangalay. Mabuti na lamang at ng umuwi si papa ay diretso itong nagtungo sa kanyang silid at natulog. Gumising lang ito sa tanghalian at natulog ulit. Pagod na pagod siya sa inuman dahil pag-uwi niya sa umaga ay amoy alak pa ito.

BSL - KABANATA 21

 

KABANATA 21 Matinding Salpukan

Hirap at sarap... nahihirapan... nasasarapan... alipin sa pagkahayok sa laman.

Yan ang aming nararamdaman ngayong dalawa ni Kuya Bernard. Nilamon na kami ng aming kalibugan. Nahulog na kami sa napakalalim na balon ng pagnanasa.

Mahihirapan na akong bumalik sa nakasanayan. Hahanap-hanapin ko na ang laman ng lalaking ito. Ang presensiya niya, ang kanyang katawan, ang malalim na boses niya, ang kanyang amoy, ang kanyang mga ngiti. Ang lahat-lahat sa kanya... hahanapin ko na ang mga ito.

BSL - KABANATA 20

 

KABANATA 20 Kapalit 

Ramdam ko ang pagbigat ng hangin sa paligid naming dalawa. Ang magaang kwentuhan kanina ay mabilis na nag-iba. Seryoso si Kuya Bernard na nakatingin sa akin dahil sa kanyang ilalahad. Sasabihin na niya ang dahilan sa akin kung bakit nga ba siya tumigil sa pagpupulis. Isang malalim na buntong-hininga ang kanyang ginawa bago siya nagsalita.

"Nakulong ako... nakulong ako sa salang pagpatay J-Jessie." alinlangan niyang wika.

Tila na busalan ang aking bibig at hindi ako nakapagsalita sa kanyang sinabi. Natigilan ako at nagulantang sa pag-amin ni kuya sa akin. Sa dahilan kung bakit siya huminto sa kanyang pagtratrabaho, sa kanyang pagpupulis.

BSL - KABANATA 19

 

KABANATA 19 Pakikipaglaro sa Apoy

Malamig ang paligid subalit ramdam ko na mainit ang nadadampian ng aking katawan. Init na tila nagbibigay sa akin ng proteksyon at katiwasayan. Parang nagbibigay ito ng kapanatagan sa aking sarili. Dahan-dahang bumukas ang aking mga mata at tila naalimpungatan ako sa aking pagkakatulog.

Madaling araw na nang magising ako. Medyo nagulat ako at nanibago dahil parang hindi ito ang aking silid. Iba ang kulay ng mga kurtina at iba ang mga kasangkapan sa kwartong ito. Nagkusot ako sa aking mga mata at inikot ang aking paningin sa silid habang nakasubsob pa rin sa higaan. Hindi ko maintindihan at parang hindi ako nakahiga sa unan. Ramdam ko na ako ay nakahiga sa matigas at mainit na bagay.

BSL - KABANATA 18

 

KABANATA 18 Masarap, Masakit, Kabaliwan

Ilang sandali na lang at maiaalay ko na nang buong-buo ang aking katawan sa Adonis na nasa aking harapan. Ang pinakahihintay ko sa lahat ay malapit ko ng maisakatuparan at sa wakas ay matutuldukan na. Ang laman ng aking mga pantasya at laging laman ng aking mga panaginip gabi-gabi ay makakamtan ko na ngayon at abot kamay ko na rin.

Mas lalo pa akong nanabik at ako ang kauna-unahang tao na makakantot ni Kuya Bernard sa tumbong. Sa ilang beses niyang pakikipagtalik ay hindi niya kailanman nagawa ito kanino man. Kaya mas lalo akong nagnasa. Ako ang makakauna sa pinagpala, napakasarap at napakagwapong lalaking ito.

BSL - KABANATA 17

 

KABANATA 17 Sabik na Sabik

Halos tatlong linggo na ang lumipas simula ng may mangyari sa aming dalawa ni Kuya Bernard. Sa gabi na pinaubaya niya ang kanyang katawan sa akin ng manood kami ng porn sa kanyang apartment. Gaya nga ng kanyang sinabi sa gabing iyon, na araw-araw niya akong rarasyunan ng kanyang sariwang katas ay kanya ngang ginawa.

Simula ng mangyari yun ay araw-araw niya na akong tini-text at pinapupunta sa kanyang apartment upang siya ay pagserbisyuhan. Hindi ko maikakaila na busog na busog ako araw-araw dahil sa napakatindi niyang libido. Parang hindi siya nauubusan dahil sa dami nito.