Tuesday, June 29, 2021

BSL - KABANATA 44

 


KABANATA 44 White Collar Job


Pabugso-bugso ang hangin kaya hindi ko ramdam ang init ng panahon sa hapon. Tirik na tirik ang araw subalit malakas ang ihip nito kaya hindi ako naiinitan. Unang araw na na naman ng pasukan at kinakabahan ako. Isang taon na lang kasi ang aking hihintayin at magtatapos na rin ako sa kolehiyo.

Tahimik akong nakatingin sa malayo at tinatanaw ang mga gusali at ang mga bulubundukin na aking nakikita. Nasa ikalimang palapag ako ngayon sa gusali ng aming unibersidad at nasa pasilyo. Nag-iisa at tahimik na nagmumuni-muni.

Simula pa lang kaninang umaga ay wala namang pumasok na propesor sa bawat klase ko, kaya heto ako ngayon. Naghihintay na dumaan pa ang mga minuto para sa susunod kong klase.

Kaunting sakripisyo pa talaga at makakapagtapos ka na rin Jessie... kaunting tiis na lang!

Masigasig kong sabi sa aking sarili.

"Tol!"

Napalingon ako sa taong narinig kong tumatawag. Alam ko kung sino ito dahil sa boses pa lamang nito. Nakita kong papalapit sa akin si Nathan na nakangiti. Kumakaway-kaway pa siya.

Mabilis akong tumalikod at naglakad papalayo sa kanya para siya ay iwasan. Medyo nagtatampo kasi ako sa aking kaibigan dahil matagal-tagal din siyang hindi man lang nagparamdam sa akin. Kaya naisip ko na hindi siya imikan.

Nagulat na lang ako ng mabilis niya akong inakbayan at pinigilan upang 'di makalakad.

"Oy, ang snob mo yata ngayon tol? Ganyan ba dapat ang gagawin sa barkadang matagal mong hindi nakita?" usal niya.

"Heh! 'Wag ka ngang lumapit-lapit sa akin at baka may virus kang dala! Sa labas ng bansa ka pa naman nanggaling Shu, alis! 'Wag kang lalapit sa akin tukmol ka!" bulyaw ko.

"Luh, nakaka-hurt ka tol... napaka-judgmental mo na naman. Ba't ba ang suplado mo ngayon sa'kin? Daig mo pa ang babaeng may regla kung makasimangot ka d'yan. May dala pa naman sana akong pasalubong para sa'yo."

"Tumahimik ka nga! Ni hindi mo nga ako binati nong birthday ko. Tapos 'di ka rin sumasagot sa mga message ko sa'yo." naiinis at nagtatampo kong sagot, sabay tanggal ng kanyang kamay sa aking balikat.

Dire-diretso akong naglakad at hindi siya nilingon. Kahit na patuloy siyang nagsasalita ay hindi ko siya pinakikinggan. Kaagad akong naglagay ng headset upang hindi ko siya marinig. Nakabuntot lang siya sa akin subalit hindi ko pa rin siya pinapansin.

"Tol naman! Pakinggan mo muna ako." sagot niya na humarang pa sa aking dinadaanan.

"Ulol! Bahala ka nga d'yan!" singhal ko at umiwas sa kanya at patuloy na naglakad na hindi siya pinapansin.

Nang makababa na ako sa gusali at kasalukuyang naglalakad patungo sa canteen, ay patuloy namang nakasunod sa akin si Nathan na parang aso.

Talagang nabwebwesit ako sa kanya dahil ilang beses ko siyang pinadalhan ng mga message at ilang ulit din akong nagtangkang tawagan siya sa cell phone niya, kahit na mahal pa ang tawag dahil nasa labas siya ng bansa.

Subalit hindi ko siya makontak at ni hindi man lang niya sinagot ang mga mensahe ko sa social media. Hindi man lang niya ako pinansin at higit sa lahat ay labis niya akong pinag-alala.

Nagtatampo ako sa kanya dahil hindi man lang niya ako binati sa birthday ko. Talagang sobra akong nagtatampo at alam ko na alam niya ito. Para na rin kasing magkadugtong ang aming mga bituka kaya alam niyang nagtatampo ako sa kanya.

Higit pa kasi sa kaibigan ang turing ko sa kanya sa totoo lang, dahil para na rin kaming magkapatid na dalawa dahil sa matalik naming pagkakaibigan.

Pagkatapos makabili ng pagkain sa canteen ay naupo ako sa bakanteng lamesa. Habang umupo naman si Nathan sa kabilang upuan na nasa harap ko.

"Tol naman, pakinggan mo muna ako."

Patuloy akong nagbingi-bingihan at itinuring siya na parang hangin. Walang pakialam at tahimik kong kinagat ang meryenda ko na siopao na nabili ko at sinadya siyang huwag pansinin. Nang bigla na lang inagaw ni Nathan ang aking pagkain.

"Tang ina ka! Akin na nga yan!" pagalit kong sabi.

"Ayaw." sagot naman niya na parang bata at umiling-iling pa.

"Akin na nga yan sabi eh!" sabay agaw ko sa aking siopao.

Subalit kaagad niyang nailayo ito kaya hindi ko rin naagaw.

"Ayaw." sagot na naman niyang nakipagtitigan pa talaga sa akin upang mas lalo akong inisin.

"Akin na nga yan! Bweset ka!"

Natawa na lang siya sa aking sinabi. Talagang wala akong kalaban-laban sa kakulitan ni Nathan.

"Makinig ka nga muna sa akin eh... tanggalin mo yang headset mo." utos niya.

"La... la... la... la... la... la... wala akong naririnig! Blah, blah, blah, blah..." pagbibingi-bingihan ko at ipinagkibit-balikat ang kanyang sinabi.

"Ganun? Kakainin ko talaga 'to kapag 'di ka nakinig sa'kin." pagbabanta niya.

Patuloy akong kumanta at hindi siya nilingon. Nilakasan ko pa talaga ang pagkanta ko para hindi siya marinig. Hanggang sa narinig ko na lang na dumighay na lang bigla ang tukmol kaya napalingon ako sa kanya.

Napanganga na lang ako. Kinain na pala talaga niya ang aking pagkain. Ngiting-ngiti pa ang gago at busog na busog.

"Gago ka! Kinain mo talaga ang meryenda ko?!"

Siya naman ang nagbingi-bingihan at nagkunwari na parang walang kaalam-alam.

"Huh?" sagot niya.

"Ulol ka talaga! Kinain mo talaga eh..." ang nasabi ko na lang na parang batang napasimangot na lang.

Napabuhakhak lang si Nathan sa akin habang ako naman ay naiinis na nakatingin sa kanya. Napabuntong-hininga na lang ako at hindi na siya pinansin pa. Nang bigla niyang hilahin ang aking headset kaya natanggal ito.

"Tol, makinig ka nga muna sandali kasi. Magpapaliwanag ako bakit hindi ko nasagot ang mga message mo."

Napalingon ako sa kanya at sumenyas. Kaagad naman siyang nagpaliwanag.

"Ganito kasi yan 'tol... nawala yung cp ko kaya hindi na ako nakapag-online. Alam mo namang nakalimutan ko na ang password ko 'di ba? Eh 'di ba automatic na naka-log in na ang fb ko at lahat ng social media accounts ko sa cp ko? Kaso nahulog kasi sa lawa at hindi ko na nakita pa. Kaya nga hindi ko nasagot ang mga message mo. Tol, sorry na." pagpapa-cute niya at sinadya pang gawing mukhang kaawa-awa ang sarili.

"Heh! Ang dami mong rason! Eh bakit hindi ka nag-greet nung kaarawan ko? Ang sabihin mo nakalimutan mo ang birthday ko! Samantalang kapag birthday mo hindi ko nakakalimutan. Nililibre pa nga kita sa mga kwek-kwekan at sa mga turo-turo. Tapos may pa-gift ka pa sa'kin palagi. Hindi ko kaya nakakalimutan ang kaarawan mo. Tapos bigla ka na lang nang-iind'yan? Nakakainis ka." sagot ko at hindi na siya nilingon pa.

Natahimik si Nathan sandali saka nagsalita.

"Sorry na tol. Hindi ko naman nakalimutan ang birthday mo eh."

"Sige, rason pa! 'Wag mo nga akong kausapin. Nakakainis ka talaga." sagot ko naman.

"Tol, sa totoo lang hindi ko talaga nakalimutan. May nangyari kasi kaya hindi na ako bumati sa kaarawan mo." malungkot niyang sagot.

"Ano naman yun?! Aber... sige nga, sabihin mo sa'kin."

Natahimik siya at napayuko.

"Ano kasi tol... nung babatiin na sana kita sa birthday mo. Saka naman nawala si lolo. Pumanaw kasi si lolo tol eh. Tuloy hindi na lang ako bumati pa."

Natigilan ako sandali at nagulat sa sinabi ni Nathan.

Nararamdaman ko na sobrang lungkot niya at talagang nananamlay siya pagkatapos niyang sabihin sa akin ang rason kung bakit hindi siya nagparamdam noong nasa labas siya ng bansa.

"T-tol... sorry. Hindi ko alam... c-condolence." nag-aalala at gulat kong sagot sa kanya.

Nang nagtaas siya ng mukha ay ipinakita niya ang isang pilit na ngiti.

"Okay lang tol... mas mabuti na nga na pumanaw na si lolo para makapaghinga na siya at hindi na siya mahirapan. Ayaw ko kasing naghihirap pa siya."

"Sorry tol... kaya pala hindi ka nagparamdam eh."

Mabilis akong tumayo at tumabi sa kanya. Inakbayan ko pa siya at pinagaan ang kanyang loob. Kaya pala wala siyang paramdam dahil nagluluksa pala siya at gusto niya munang mapag-isa.

"Sorry tol huh? Hindi na kita na greet." ngumiti siya subalit halatang malungkot.

"Ano ka ba?! Wala yun, hindi naman ako galit dahil hindi ka nag-greet eh. Ayaw ko lang talagang lumapit sa'yo at baka may virus ka pang dala. Yun lang talaga yun!"

"Tang ina ka, wala akong sakit na dala. Gago!" at nagtawanan na lang kaming dalawa.

Alam ko na mabigat ang kanyang kalooban kaya pinilit kong iwinaglit sa kanyang isipan ang mga problema. Sinadya kong pagaanin ang aming usapan para naman matawa siya at makalimutan pansamantala ang sakit sa pagkawala ng kanyang lolo. Ang alam ko kasi ay sobrang close ni Nathan sa kanyang lolo. Kaya alam ko na nagluluksa pa rin siya hanggang ngayon.

"Oh, dahil hindi mo ako binati ng happy birthday. Siguro naman may dala kang pasalubong para sa akin?"

"Sabi ng meron nga. Sinabi ko na kanina, sadyang makapal na talaga yang tutuli mo d'yan sa tenga mo kaya hindi mo narinig! Maglinis ka nga!" pambu-bully niya.

"Hoy! Malinis 'tong tenga ko noh! Baka yang sa'yo ang madumi. Kutusan kita d'yan eh." at nagtawanan na naman kami.

"Yan tuloy, hindi na tayo classmate kahit sa isang subject. Ang tagal mo kasing bumalik dito sa Pinas eh." dugtong ko.

"Oo nga sayang. Pero okay lang tol. Palagi pa rin naman tayong nagkikita eh." nakangiti niyang sagot.

"Oh teka, asan na yung pasalubong ko?"

"Ito oh."

Binuksan niya ang kanyang bag at inilabas ang isang garapon na may lamang puti na hindi ko malaman kung ano.

"Ano ba 'to?"

"Snow yan, tange."

"Huh?! Talaga?"

Mabilis kong tinanggap ang garapon at tuwang-tuwang hinawakan ito. Malamig ang garapon dahil sa nyebe sa loob. Hindi kasi ito natunaw dahil inilagay niya ito sa isang maliit na ice bucket sa loob ng kanyang bag. Natawa pa nga ako dahil ito lang mismo ang laman ng bag ng tukmol.

"Hala tol! Thank you. Yeeheeey! Nakahawak na ako ng snow!"

Natawa na lang si Nathan dahil sa reaksyon ko. Tuwang-tuwa kasi ako dahil sa snow niyang regalo.

"'Wag kang masyadong matuwa tol. Matutunaw na yan mamaya." natawa kaming dalawa dahil sa kanyang sinabi.

"Ito na ba talaga ang snow? Sa wakas... natupad na rin ang aking pangarap." madamdamin kong sambit.

"Ang babaw ng pangarap mo!" saway niya.

"'La kang pake... bodegahan kita d'yan eh!"

Natawa na lang siya.

"Alam mo bang pinagtawanan ako ng mga tao sa airport dahil d'yan? Naharang kasi ako. 'Kala nila drugs daw. Kaya ayun... ng malaman nilang snow. Halos mamatay sila sa kakatawa. Ang hirap kaya ng pinagdaanan ko dahil d'yan."

"Eh kasi, hindi mo rin naman sila masisisi. Mukha ka rin kasing adik eh. Kaya normal lang na reaksyon yun noh. I feel them."

"Loko ka ah. Ginawa mo pa akong adik." at binatukan niya ako kaya napakamot na lang ako sa aking ulo.

Masaya kaming nag-usap habang nagpapalipas ng oras. Balik sa dating asaran at lokohan.

Matagal kaming nanatili sa canteen lalo pa at ng malaman namin sa aming mga kaklase na wala pala ang mga propesor namin kaya tumambay na muna kami sa canteen at kumain. Nilibre niya rin ako sa lahat ng gusto kong kainin. Pa-birthday na lang daw niya sa akin.

Tuwang-tuwa rin si Nathan ng pinaalam ko sa kanya na nanalo ako ng house and lot dahil sa kanya. Hindi niya mapagsidlan ang saya para sa akin. Ikwenento ko rin sa kanya kung saan na ako nakatira at paminsan-minsan daw kapag may panahon siya ay bibisita raw siya.

"Tol, mamasyal tayo?"

"Luh, wala ka na bang pasok mamaya?" sagot ko naman.

"Wala na eh. Sige na, libre kita. Pambawi ko sa'yo."

Napaisip ako sandali.

"Sige!"



NANG makaabot kami sa mall sakay ang kanyang kotse ay kaagad kaming nanood ng sine at kumain na naman. Gala doon, laro rito. Punta roon at pasyal dito. Hanggang sa nakontento kami ng mapagod sa paglalakwatsa.

Pero ng mas tumagal pa ay naisipan kong umuwi na lang ng maaga para makapaghanda ng hapunan namin ni papa. Nagpresenta naman si Nathan na ihatid ako at pumayag din naman ako para makapunta rin siya sa bago naming bahay.

Medyo dumidilim na ng makaalis kami sa mall.

"Hay, nakakapagod talagang maging gwapo tol." biglang sabi niya habang nagmamaneho.

"Wow, kapal! Mahiya ka nga sa sarili mo... ang hangin huh?" sagot kong natatawa.

"Pero seryoso tol, medyo problemado ako ngayon dahil sa babae eh..."

Nagbago ang tono ng pananalita niya. Seryoso siya sa kanyang sinabi.

"Ano ba yan kasi? May nililigawan ka ba na ayaw sa'yo?" usisa ko.

"Baliktad tol, may nanliligaw sa aking babae na hindi ko gusto."

Para akong natigilan sa aking narinig.

"Huh? Seryoso ka? Umaandar na naman yang kakapalan ng mukha mong tukmol ka! Kilabutan ka nga!" tawang-tawa kong sagot.

"Totoo tol... seryoso ako. Hindi ako nagbibiro. Ewan ko ba kung ano ang dapat kong gawin para tumigil na siya sa kakasunod sa akin. Nakakatakot pa lang may stalker tol. Nakakapraning!"

Maingay kaming nagtatawanan habang patuloy na nagmamaneho siya ng kanyang kotse ng mapansin ni Nathan na may sumusunod sa amin.

"Speaking of the devil! Tang ina... nand'yan na naman siya. Sumusunod na naman siya sa akin. Tang ina, bakit ba palagi na lang niya akong nahahanap? Anak ng pating oh!" naiinis niyang sabi na mahina lang subalit narinig ko.

"Tol? Siya ba yang sumusunod sa atin?" kinakabahan kong sagot, hindi ako mapakali sa aking nararamdaman.

Napabuntong-hininga si Nathan saka nagsalita.

"Oo tol... siya yan. Alam ko na siya yan. Hindi ako nagkakamali. Nakilala ko kasi yang babaeng yan nung nasa Amerika pa ako tol. Takte, tinamaan bigla sa akin eh, kaya sumunod yan dito sa akin sa Pinas. Gusto kase ng parents ko tol na ligawan ko yan. Kaibigan kasi ni dad ang mga magulang niyan. Kaya ipinakilala nila sa akin. Pero 'di ko trip. Maganda sana pero ang sama ng ugali."

"Huh, talaga? Kumbaga parang stalker mo yan?"

"Oo, parang ganun na nga. Palagi kasi yang nakasunod sa akin. Doon na nga yan tumatambay sa bahay eh. Kaya hindi na ako umuuwi dun. Napaka-spoiled brat kasi niyan. Kaya kahit anong sabihin ko ay ayaw akong pakinggan. Kahit anong gawin ko ay ayaw talaga akong tantanan ng babaeng yan. Ilang beses ko na yang inayawan pero ang tigas pa rin ng ulo."

"Isa pa, ang sama-sama ng ugali niyan tol. Pati mga barkada ko doon sa labas ay ipinagulpi niya. Ayaw niya kasing may mga kasama ako. Gusto niya na kami lang palagi ang magkasama. Kaya nawalan ako ng kaibigan dun sa States."

"Hala... grabe naman yang babaeng yan. Pati mga kaibigan mo dinamay? Nakakatakot siya tol! So anong gagawin mo ngayon?"

"Hindi ko nga alam eh. Tang ina, nakakapagod na yang babaeng yan." problemado niyang sagot.

"Kung ayaw ka niyang tantanan dahil patay na patay yan sa'yo... subukan mo kayang magpanggap tol. Baka mawala ang pagkagusto niyan sa'yo."

"Magpanggap na ano?"

"Magpanggap na bading! Baka tumigil na yan kakasunod sa'yo." biro ko na siya niyang ikinabuhakhak.

"Sino namang maniniwala? Hindi naman ako marunong magbading-badingan." tawang-tawa niyang sagot.

"Hoy, hindi lahat ng bading malambot gumalaw, ang iba mas lalaki pa sa lalaki kung kumilos at magsalita noh." sagot ko. "Mahilig ngang mag-gym yung iba kaya putok na putok ang mga muscles pero mahilig rin pala sa may mga muscles." dugtong ko pa, na labis niyang ikinatawa.

Ako nga, hindi mo pa rin alam na bading ako sa tinagal ng pagkakaibigan nating tukmol ka! Hay naku mga lalaki talaga. Wala talagang mga radar kung minsan. Sa isip-isip kong sagot.

"Alam mo tol... parang may punto ka sa sinabi mo. Sabihin ko kayang bading ako? Baka naman mainiwala." napapaisip niyang sagot.

"Try mo at ng malaman natin!"

"Sige, susubukan ko. Para naman tumigil na yang babaeng yan."

Natawa ako sa kanyang sagot. Hindi ko maimahe na magbabakla-baklaan si Nathan. Napakabarako niya kasi. Naiisip ko pa lang ay halos mahimatay na ako sa kakatawa. Walang maniniwala sa kanya kahit anong pagpapanggap ang gawin niya.

"Kailan mo naman sasabihin sa kanya tol?" tanong ko.

"Ngayon na!"

"Huh?! Ngayon na?" nasabi ko na lang.

Biglang lumiko si Nathan ng kalsada at pumasok sa isang residential area at dito ay ipinarada niya ang sasakyan niya. Huminto rin ang kotse na nakasunod sa amin na malapit lang.

Madilim na at walang ni isang tao ang naglalakad. Pati kotse ay wala ring dumadaan. Madilim dito dahil na rin malayo ang agwat ng mga posteng ilaw. Sa tingin ko rin ay konti lang ang dumadaan dito.

"Labas tayo tol. Haharapin ko yang babaeng yan." kompyansa niyang sagot.

"Hoy! Bahala ka d'yan. Kaya mo na yan noh! Madamay pa 'ko sa inyo. Ba'la ka d'yan." angal ko.

"Tang ina, sumama ka na nga lang sa akin."

"Bahala ka! Ayoko nga. Baka masampal pa ako. Nakakatakot pa naman yan. Baka ipabugbog din ako niyan noh. Bahala ka na d'yan tol. Ipagdadasal naman kita eh. Sige na, harapin mo na ang halimaw na yan. Kaya mo yan tol. Go! Go!" pangchi-cheer ko sa kanya.

Napakamot na lang si Nathan sa kanyang ulo.

"Samahan mo na lang ako tol please... at may isang taon kang supply ng ubeng hopia sa akin at siopao."

Natigilan ako sandali.

"T-talaga?" parang nahipnotismo kong sagot sa kanya.

"Oo, 'wag kang mag-alala. Asado pa ang flavor ng siopao. Ano, kakasa ka ba?" nakangiti niyang sagot.

"Hopia at siopao... hopia at siopao na libre sa isang taon?" mahina kong sambit na hindi mapakali at malalim na napaisip.

Diretso akong napatingin sa malayo at nalilito.

"Oo, masarap na hopia. Tapos siopao na malambot at talagang masarap. Yung special siopao sa canteen." ani niya.

"Siopao... hopia... siopao... hopia... siopao... hopia..." bulong niya sa aking tenga nang paulit-ulit.

Naguguluhan ako at pinagpapawisan. Sayang din naman kasi ang alok ni Nathan. Pisti, hindi na ako gagastos ng meryenda at isang taong supply pa! Bweset talaga itong si Nathan. Alam niya kasi ang palagi kong kinakain sa canteen.

Tuso kang tukmol ka! Ginagamit mo ang aking mga kahinaan. Walang hiya ka!

"Oh, ano na? Pag-iisipan mo pa ba yan? Paano ang hopia tol? Paano ang siopao? Tinatawag ka nila... tinatawag ka nila..." paulit-ulit niyang bulong sa aking tenga.

Nalilito ako sa hirap. Natatakot kasi ako at baka madamay pa ako sa gulo nilang dalawa. Pero ang hopia at siopao. Parang tinatawag nila ako!

"Isang taong supply huh?"

"Oo isang taon... tapos may panulak ka pang Del Monte juice. Ano, payag ka ng samahan ako?"

Bakit ba kasi ang patay gutom ko?

"Oo na! Oo na! Sasamahan lang pala eh, basta sa likod lang ako huh? Baka kasi magwala yang stalker mo at kagatin ako!" natawa siya sa aking sinabi.

"Oh, ano pang hinihintay natin? Lumabas na tayo!"

Nang makalabas kaming dalawa sa kotse ay mabilis akong nagtago sa likod ni Nathan. Ilang segundo lang at lumabas na nga ang babaeng sinasabi niya.

Halos matigilan ako ng makita ko kung gaano kaganda ang babae ng sumilip ako. Mestiza ito at halatang mayaman. Sa suot pa lang nitong fit skinny jeans at cleavage fit shirt na branded pa na galing sa isang sikat na brand sa labas ng bansa ay masasabi mo talagang mayaman ito. Fit na fit ang kanyang damit kaya halos masakal na yung dalawang pakwan sa kanyang dibdib. Halatang mayaman talaga, lalo pa at kutis porselana pa ang gaga.

"Tol, sigurado ka ba na ayaw mo d'yan sa babaeng yan? Ang ganda oh. Mahilig ka pa naman sa pakwan." sabi ko sa aking kaibigan na nakatago sa kanyang likod.

"Do not be fooled brother... maganda nga yan pero may chlamydia yan." astig na sagot niya sa akin.

Ay, kaya pala ayaw nitong kumag. Dirty naman pala si Aching. Well, maganda nga pero sayang, may sira naman. Yan kasi, kahit kani-kanino siguro nakikipag royal rumble sa bed. Sad layp.

Palapit nang palapit ang babae hanggang tumigil ito sa kanyang harap.

"Why are you always avoiding me babe?" malandi nitong sabi kay Nathan.

"Don't call me babe." suplado naman niyang sagot dito.

"Hmmp! You're acting stubborn again. Such a meany." maarte nitong sabi.

"Can you stop following me Nica?! I'm sick and—" sandali siyang natigilan.

Medyo lumingon siya sa akin at pasimpleng bumulong.

"Tol, tulong. Ano pa nga sa english yung pagod?"

"Nakalimutan ko eh. Hmmnn... roasted?" sagot ko naman na hindi sigurado.

"Stop following me Nica! I'm sick and roasted of you!" sigaw niya.

"What?!" naguguluhang sagot ng babae.

Sandaling natigilan si Nathan ng ma-realize niya ang kanyang sinabi. Muli siyang lumingon at nanggigigil sa inis na tinanong ako ng mahina.

"Tang ina. Yung isang pagod ang ibig kung sabihin. Hindi yung sa pagkain." madiin niyang sabi na pabulong.

"Ba'la ka nga d'yan." at mas lalo akong nagtago sa kanyang likod.

Wala na siyang nagawa kundi harapin na lang ang babae.

"Just stop it Nica! I'm sick and just sick of you!" bulyaw niya.

Ay, proud friend here! Sa isip-isip kong sabi.

Naguguluhan ang babaeng nakatingin lang kay Nathan.

"You're acting weird again babe."

"Tang ina! Tumigil ka na nga! Nahihirapan na ako sa'yo!"

"Speak english please." mataray nitong sagot.

"Tol, gamitin mo na yung special move mo! Sabihin mo na na bakla ka! Dali na!" bulong ko sa kanyang likod.

"Sige." tumalima naman siya.

"Nica... I'm gay."

Mabilis na natawa at napabuhakhak ang babae at napahawak pa siya sa kanyang tiyan dahil sa sobrang pagtawa.

"Really? You're so desperate. Do you really think I will fall for that? Oh come on!" ang nasambit niya ng napatigil na siya sa kakahalakhak.

Nagulat na lang ako ng biglang umalis si Nathan sa kanyang kinatatayuan kaya hindi na niya ako naharangan. Nakita ako ng babae at matalim akong tinitigan na para bang gusto niya akong katayin.

"Who is he?" iritable niyang tanong kay Nathan.

Lumapit si Nathan sa aking tabi at kinabig ako.

"Tol, harap ka sa akin."

Humarap naman ako sa aking kaibigan at pasimpleng bumulong.

"Tol, parang hindi siya naniniwala eh. Patay ka nito."

Natigilan ako saglit ng hinawakan ni Nathan ang magkabila kong pisngi kaya hindi ako nakagalaw.

"Tol, may gagawin ako." ani niya.

"Huh? T-tol anong gagawin mo? Hoy, mag-isip ka na ng bagong alibi at hindi yata nanini—" at nanigas na lang ako sa gulat ng bigla niya akong halikan!

Wala akong naisip at parang na blangko ang aking isipan. Hindi ako nakapag-react sa sobrang bilis ng pangyayari. Nanigas na lang ako.

"He's my boyfriend. You're not my type Nica. So goodbye." ang sabi ni Nathan ng humarap na siya sa babae.

Halos hindi maipinta ang mukha ng babae at mabilis niyang pinaghahampas si Nathan nang dala-dala niyang shoulder bag na halatang mamahalin. Nag-iiyak ito sa galit hangang sa mabilis niya kaming tinalikurang dalawa nang umiiyak at sumakay sa kanyang kotse kaagad at mabilis na umalis.

"Tol! No homo! Pero effective!" natatawa niyang sambit subalit kaagaad na nagbago ang kanyang mga ngiti ng harapin na niya ako.

Natigilan siya ng makita na niya akong halos maluha at galit na galit na.

"Tol, pasensya na. Nawalan ako ng choice eh." nag-aala niyang sabi.

"Ganun? Tapos ako ang gagamitin mo sa katarantaduhan mong gago ka?! Sira ulo ka! Pak you ka! Pak you ka!" nagsisigaw ako habang sinusuntok siya sa dibdib.

"Akala mo ba nakakatuwa yung ginawa mo?! Walang hiya ka! Ulol kang gago ka!"

Tahimik niyang tinatanggap ang bawat suntok sa kanyang dibdib kaya mas lalo akong naiinis. Hanggang sa tumigil na ako sa kakasuntok at hampas sa kanyang dibdib.

"Puro ka kalokohan! Tapos nandamay ka pa! D'yan ka na nga!" sigaw ko at mabilis siyang tinalikuran.

Mabilis akong naglakad papalayo sa kanya. Nakasunod naman siya sa akin habang paulit-ulit na nanghihingi ng tawad. Medyo mas naasiwa at nainis pa ako kasi parang may lalaking nakatayo sa gilid ng daan na medyo hindi kalayuan at mabilis na pumasok sa kanyang sasakyan.

Tingin ko ay parang nakita niya ang ginawa ni Nathan sa akin.

"Tol ano ka ba? Wala yun! Kung makaasta ka naman para kang babae eh. Wala akong choice tol. Eh, ikaw naman ang nagbigay ng ideya na yun 'di ba?" dahil sa narinig ay parang umusok ang aking tenga.

Hinarap ko siya at saka ay nagsalita.

"Gago ka ba? Oo! Binigyan kita ng ideya, pero bakit mo ako dinamay? Tang ina ka!" bulyaw ko.

"Napaka-sensitive mo naman! Wala lang yun. Pareho naman tayong lalaki eh. Nagipit lang ako kaya nagawa ko yun. Kung umasta ka para kang bakla!"

Sandali akong natigilan at hindi makapagsalita sa kanyang nasabi. Siya rin naman ay nagulat sa kanyang nasabi sa akin.

"T-tol, sorry hindi ko sinasadya. Ang akin lang kasi. Wala naman yun eh." daling bawi niya.

Tumalikod ako at hindi na nagsalita pa. Pinahid ko ang aking mumunting luha sa gilid ng aking mga mata habang patuloy pa rin siyang nakasunod at nagpapaliwanag. Subalit hindi ko na siya pinakikinggan.

Alam ko naman na bakla na talaga ako. Pero nasasaktan pa rin ako kapag tinatawag ako na bakla. Hindi kasi ako nasanay at naaasiwa pa rin akong marinig ang salitang ito. Masakit siya para sa akin.

Talagang masakit ang katotohanan.

"Tol, sorry na nga! Nagso-sorry nga ako eh."

Humarap ako sa kanya na nanggagalaiti sa galit at binulyawan siya.

"Hindi lahat nadadaan sa sorry! Kung madadaan lang sa sorry ang lahat hindi na sana natin kailangan ng pulis!"

Saan ko kaya narinig itong linyang nasabi ko bigla? Parang sa meteor garden yata? Ah basta! Galit ako! Bweset na Nathan 'to!

"Tol, alam mo namang wala na akong choice kaya ko yun nagawa. Ano ka ba? Mag-isip ka nga. Alam mo namang hindi ko sinasadya yun eh."

Natahimik ako at hindi ko siya matingnan dahil sa galit ko sa kanya.

"Kung ayaw mo sa kiss ko... pwede mo namang ibalik sa akin at ikaw naman ang humalik." biro niya at ininguso pa ang kanyang mga labi habang nakapikit pa ang mga mata.

"Ganun huh?!"

Sa isang iglap ay tinuhod ko siyang bigla sa kanyang harapan ng sobrang tindi kaya kaagad siyang namaluktot at namilipit sa sakit.

"Shit! Shit Ang sakiiiit!" hiyaw niya habang sapo-sapo pa ang kanyang na-scramble na mga bayag.

"Ulol! Gago!" singhal ko.

Mabilis akong umalis na hindi siya nililingon.

"T-tol, aray... tang ina. Sandali!"

Tinawag pa niya ako subalit naglakad lang ako nang dire-diretso hanggang umabot ako sa main highway. Mabuti na lang at maraming dumadaan na jeep kaya nakasakay din ako kaagad.

Nang makauwi ako ng bahay ay medyo maaga pa. Kaya minabuti ko na lang na humiga muna sa sofa at magpahinga na muna. Mamaya na lang ako magluluto kapag malapit ng umuwi si papa.

Pag-upo ko pa lang sa sofa ay mabilis na tumunog ang aking cell phone. Mga text ito mula kay Nathan. Hindi ko ito pinansin kaya hindi rin tumigil sa kaka-message ang sira ulo. Hanggang sa tumawag na nga siya.

Dahil sa sobrang inis ko ay pinatay ko muna ang aking cell phone at humiga na lang sa sofa. Hanggang sa kumalma na ang pagkainis ko.

Muli kong binuksan ang aking cell phone at nag-message ako kay Nathan na hindi pa ako handa na kausapin siya sa ngayon dahil sa sobrang galit ko sa kanya. Nag-reply naman siya kaagad na naintindihan niya ako at hindi na siya nangulit pa.

Napabuntong-hininga na lang ako. Talagang nainis ako sa kalokohan ni Nathan. Para kasing pati ako ay dinadamay na niya sa mga kabulastugan niya.

Subalit ng hindi sinasadyang napatingin ako sa larawan na nakadikit sa aming dingding ay parang gumaan ang aking pakiramdam. Kaming dalawa ito ni papa at masayang magkaakbay pa.

Napangiti ako ng makita ko ang larawan naming mag-ama. Ang pagkainis at pagkabugnot ko ay madali kong nakalimutan ng maalala ko si papa.

First time niya kasi akong inihatid sa unibersidad kanina. Kaya naman tuwang-tuwa ako.

Talagang kapansin-pansin si papa dahil ng sandali niyang tinanggal ang helmet niya ay mabilis siyang nakaagaw ng atensyon sa mga estudyante. Marami ang kinilig kay papa lalong-lalo na at malapit lang sa gate niya ako ibinaba. Kaya maraming mga estudyante ang nakapansin sa kanya.

Yung iba pa nga ay napatigil pa talaga sa paglalakad ng makita siya. Ang pogi kasi ni papa at ang tangkad-tangkad pa. Kanina ay talagang napanis ang mga heartthrob sa university dahil sa kanya dahil kahit ang mga sikat at poging mga heartthrob kanina ay hindi man lang napansin ng mga estudyante ng makita nila ang kakisigan ng aking ama.

Natawa na lang ako habang naiisip ang nangyari kaninang umaga.

Nang makapagpahinga na ako ay saka ako naghanda sa lulutuin kong hapunan para sa aming dalawa.



GABI na ng dumating ang aking ama. Lagpas alas otso na ng marinig ko ang pagdating ng kanyang motor sa labas ng aming gate. Kaagad ko siyang sinalubong ng papasok na siya sa loob ng aming bahay.

Nang makita ako ni papa ay kaagad siyang ngumiti at mabilis naman akong lumapit sa kanya na parang paslit at yumakap.

"Oh, kamusta ang first day 'nak?"

"Okay naman po!" maligalig ko namang sagot.

"Mabuti kung ganun." at ginulo niya ang aking buhok.

Tuwang-tuwa naman ako dahil dito.

Naupo kaagad si papa sa sofa ng makapasok na at halata ko na sobrang pagod na pagod siya. Tumabi naman ako sa kanya at naupo rin sa sofa.

"'Nak, kumain ka na ba?"

"Hindi pa po... hinintay ko po kasi kayo." nakangiti kong sagot.

"Huh? Sana nauna ka na lang kumain. Baka malipasan ka pa ng gutom niyan."

"Okay lang naman po. Busog pa naman po ako. Pero kayo Pa? Gutom na po ba kayo at maghahanda kaagad ako ng makakain ninyo."

"Salamat baby boy. Pero busog pa naman ako. Magpapahinga na lang muna ako saglit. Napagod ako sa unang araw ng trabaho eh. Kuha mo na lang muna ako ng damit at magbibihis na muna ako. Ikuha mo na lang ako ng sando sa itaas 'nak."

"Sige po."

Kaagad akong umakyat sa itaas at naghanap ng maisusuot ni papa. Medyo natagalan pa ako sa paghahanap nito. Nang makabalik ako sa baba ay nakahiga na si papa sa sofa at nakatulog na. Suot-suot pa ang medyas niya. Talagang pagod na pagod siya dahil ang bilis niyang nakatulog.

Hinayaan ko na lang muna na magpahinga siya at hindi na siya inistorbo pa. Dahan-dahan kong tinanggal ang mga medyas niya at kumuha ng unan sa itaas at maingat na inilagay sa kanyang uluhan para makahiga siya ng maayos.

"Magpahinga na lang po muna kayo Pa." at humalik ako sa noo ng natutulog kong ama.

Nanood na lang muna ako ng palabas habang hinihintay siyang magising. Pero ng pasado alas nuwebe na ay ginising ko na siya upang makapaghapunan na. Sumabay pa akong kumain kay papa kaya medyo nag-alala siya dahil hindi ako naunang kumain.

"Ikaw talaga, sabi ko ng mauna ka ng kumain eh. Ang tigas talaga ng ulo mong bata ka." sambit niya habang sumusubo ng pagkain.

"Eh, gusto ko sabay tayo eh." pagtatampo kong sagot.

Napangiti na lang si papa dahil sa aking itinuring.

Ginulo niya ang aking buhok na natutuwa at nasiyahan naman ako dahil dito.

"Kapag ginabi na naman ako bukas, mauna ka ng kumain 'nak huh? Ayaw kong nalilipasan ka ng gutom. Masama yan sa kalusugan mo."

"Eh gusto ko po kasing sabay na lang tayong kumain Pa eh. Ang lungkot kasing kumain na ako lang mag-isa."

Bumaling siya sa akin na nakangiti.

"Hay, naglalambing na naman 'tong baby ko. 'Lika nga rito." nakangiti niyang wika.

Malugod naman akong lumapit sa kanya at kumandong. Pero hindi ko inaasahan ng bigla na lang niya akong niyakap at pinupog ng halik sa aking leeg.

"Pa! Tama na po, nakikiliti po ako." protesta ko.

"Ang bigat-bigat na ng baby ko pero Papa's boy pa rin. Kanina lang ako umalis na miss na kaagad ako ng baby ko." at niyakap niya ako ng mas mahigpit at ginawang parang stuff toy.

"Hindi kita na miss! Assuming mo po Pa." snob ko kunwari.

Natawa na lang si papa sa aking sinabi at mas lalo pa akong pinupog ng halik sa aking leeg. Hindi ko naiwasang mamula at mahiya. Sa totoo lang ay gustong-gusto ko naman kapag itinuturing akong baby ni papa. Gusto kong palaging naglalambing sa kanya.

"Ako na nga ang magpapakain sa'yo."

"Ngee... ang laki ko na po Pa, ako na lang po." nahihiya kong sagot.

"Sus, 'wag ka ng umangal. Alam kong na miss mo ako kaagad. Kaya ako na ang magpapakain sa'yo. 'Wag kang malikot." panunudyo niya.

"Bleeeh!"

Natawa na lang si papa sa aking isinagot.

Masaya kaming kumaing dalawa habang kandong-kandong ako ni papa. Paminsan-minsan ay humahalik pa siya sa aking pisngi. Kunwari naman akong naiinis kahit nagugustuhan ko naman talaga.

Sa kasalukuyan naming pagkain na masaya at masigla ay may naalala akong bigla mula sa aking nakaraan. Naalala ko ang lambingan namin ng dati kong kasintahan. Subalit mabilis ko rin naman itong iwinaglit sa aking isipan.

"Ano, busog na ba ang baby ko?"

Tumango-tango naman ako.

"O sige, magpahinga ka muna sa sala at huhugasan ko lang 'tong mga pinagkainan."

"Ako na lang po Pa, alam kong pagod po kayo. Hayaan niyo na lang na ako ang maghugas." pag-angal ko naman.

"Kalabaw lang ang napapagod 'nak. Ako ng bahala, sige na... manood ka na lang ng palabas sa sala."

"Sige na nga." sagot ko naman na parang bata.

Kaya ng pumunta na ako sa sala ay nagsimula namang maghugas si papa. Sinisilip ko pa siya paminsan-minsan habang naghuhugas at napapangiti ako. Pasipol-sipol pa si papa habang masayang naghuhugas.

Medyo natatawa ako habang pinapanood siya. Barakong-barako kasi si papa at nakakatuwa siyang pagmasdan habang naghuhugas. Ewan ko ba pero sobra akong nakyu-kyutan habang pinagmamasdan siya sa kanyang ginagawa.

Nang matapos ng maghugas si papa ay kaagad siyang nagtungo sa banyo upang maligo.

Habang ako naman ay tahimik lang na nanonood ng balita. Wala namang bago sa balita. Paulit-ulit lang. Kaya medyo naburyo ako sa pakikinig. Nang maghahanap na sana ako ng bagong channel at aakma na sanang kukunin ang remote control ay natigilan ako.

Kitang-kita ko sa aking mga mata ang lalaking nakangiti sa tv. Hindi ako nagkakamali at hindi ako naduduling. Alam ko kung sino ito... alam na alam ko. Walang iba kundi si Kuya Bernard!

Napatda ako sa aking kinauupuan at hindi makagalaw, ni hindi makapagsalita dahil sa sobrang gulat. Napahawak na lang ako sa aking bibig ng marinig ko mula pa sa kanya ang salitang "kasal".

"Congratulations to the both of you. This wedding will be definitely big! Perhaps the wedding of the year?" wika ng isang reporter.

Nakangiti naman siyang sumagot habang nakakapit pa sa kanyang braso ang isang napakagandang dalaga. Alam ko na elitista ang babaeng ito. Palagi ko siyang nakikita sa mga magazines at iilang mga shows sa tv. Kilala siya bilang isang young entrepreneur dahil na rin sa mga negosyo nito. Talagang nagulat ako dahil hindi ako makapaniwala na ito ang papakasalan ng dati kong nobyo.

Bagay naman sila kung tutuusin. Parehong mayaman. Parehong may itsura. Bagay na bagay sa mata ng mga tao.

Pero sadyang kumukulo ang dugo ko. Talagang napakahayop niya. Akala ko kasi dati na ang buntis na babae, na kasama niya sa mall ay ang babaeng mamahalin na niya ng tunay. Naglupasay pa ako ng mahuli ko siya na may kasamang iba. Halos magwala ako sa loob ng mall dahil sa sobrang sakit.

Nang malaman ko na ipinagpalit niya ako sa babaeng nabuntis niya ay sobra akong nasaktan. Sinampal niya sa akin ang katotohanan na isa lamang akong hamak na parausan. Labis-labis akong nalugmok na umabot pa sa punto na nawalan ako ng gana sa buhay.

Pero heto, ibang babae na naman ang kasama niya at nakakagulat lang ay ito ang pakakasalan niya.

Hindi ko namamalayang naluha na pala ako habang nakatitig sa telebisyon. Hindi ko aakalain na hindi pa pala ako lubusang naghihilom mula sa kanya. Parang sinasaksak ang aking dibdib ng kutsilyo dahil sa sobrang sakit.

Mabilis kong pinatay ang tv at umakyat sa ikalawang palapag ng aming bahay. Tahimik kong pinunasan ang aking mga luha habang dinadama ang ihip ng hangin sa malamig na gabi. Nakatingin sa malawak na tanawin sa malayo habang lumuluha ng tahimik sa aming balkonahe.

Nagkakamali pala ako ng sinabi ko sa aking sarili na wala na talaga siya sa aking buhay. Akala ko lang pala yun, dahil ang totoo ay pansamantala ko lang talaga siyang nakalimutan. Hindi pa rin talaga nawawala ang pagmamahal ko sa kanya. Akala ko kasi dati ay wala na talaga. Niloloko ko lang pala ang sarili ko.

Parang naging hangin ang pagmamahal ko sa kanya. Hindi ko makita subalit nararamdaman ko pa.

Nanginginig ang aking mga labi sa pagpipigil sa aking sarili na huwag umiyak. Ayaw ko ng magmukhang kawawa at lampa dahil sa aking katangahan.

"Oh, nandito ka pala 'nak?" si papa.

Mabilis kong pinahid ang aking mga luha at pagkatapos ay hinarap ang aking amang papalapit sa akin na nakangiti. Nagpupunas siya ng tuwalya sa kanyang buhok at nakabihis na siya ng pantulog na sando at maikling shorts.

"Anong ginagawa mo dito 'nak? Pasok ka na sa loob at malamok dito."

"Nagpapahangin lang po ako Pa."

Tumabi si papa sa akin at sabay naming tinanaw ang mga bituin sa kalangitan at ang buwan. Habang ramdam ang malamig na simoy ng hangin.

"'Nak, bakit parang namamasa yang mata mo?" biglang tanong ni papa.

"Ay, n-napuwing po kasi ako kanina pa eh." pagsisinungaling ko.

"Ganun? Patingin nga."

"Okay na po. Natanggal ko na po."

"Ah, mabuti naman." at umakbay siya sa akin.

Nag-usap muna kami sandali hanggang sa naisipan na naming matulog na at pumasok na sa aming silid. Nakahiga na kaming dalawa sa kama at matutulog na.

"Good night baby boy."

"Good night rin po Pa."

Kinurot pa ni papa ang aking ilong saka ako ay hinalikan sa aking noo. Yumakap naman ako sa kanya at humiga sa kanyang braso.

"Asan na yung kiss ko?" reklamo niya.

Napangiti na lang ako at hinalikan siya sa pisngi na sadyang pinatunog pa.

"Tulog na tayo baby boy. Maaga pa tayo bukas."

"Opo Pa."

Sumiksik ako sa aking ama at komportable akong humiga sa kanyang mga bisig. Subalit sumasakit ang dibdib ko. Sumasakit dahil sa katotohanan na talagang mahal ko pa ang lalaking unang nagpatibok ng aking puso.



HALOS parang kisapmata lang ang dalawang linggo. Kay bilis lumipas ng panahon. Pero hindi ang tampuhan naming dalawa ni Nathan.

Hindi na kasi kami magkaklase kaya madalang na kung kami ay magkita. Pero kung nagkikita man kami ay sinasadya ko talaga na umiwas sa kanya kahit na siya na itong lumalapit sa akin. Hanggang sa naramdaman ko na lang na lumamig na ang aming pagkakaibigan dahil sa nangyari.

Nagtatampo kasi ako dahil parang isang laro at trip-trip lang kay Nathan ang lahat. Nainsulto ako sa kalokohan niya. Nagawa pa niyang magbiro na siya ko talagang ikinagalit sa kanya.

Pero kahit anong gawing iwas ko ay makulit talaga si Nathan kaya kahit na nagtatampo ako sa kanya ay nag-uusap pa rin kami palagi sa cell phone. Isa pa, hindi ko rin kasi siya matiis.

Dama ko na nagsisisi na siya sa kanyang ginawa. Kaya ng makorner niya ako sa university ay naayos din ang gusot sa aming pagkakaibigan. Mas tumibay pa nga ang aming samahan.

Naging balik sa dati ang lahat. Palagi kaming magkasama kung mananghalian at kapag wala naman kaming pasok dalawa ay palagi rin kaming magkasama. Maliban na lang kapag nagba-basketball na siya kasama ang mga tropa niyang mga notorious sa unibersidad.

Mabuti na nga lang at naging kaibigan ko itong si Nathan. Dahil nga siya ang boss ng grupo nila kaya naging kaibigan ko na rin ang mga minions niya. Ang nakakatawa lang ay hindi ko alam ang mga pangalan nila. Nakikitropa-tropa na lang din ako kapag nakakasama ko sila minsan. Parang barkada na rin kumbaga.

Mas gusto ko rin ang ganito dahil hindi ako nilalapitan ng mga masasamang elemento sa eskwelahan. Ang dami kasing mga basagulero sa eskwelahan namin eh. Mabuti na lang at napapansin nila na kaibigan ko si Nathan kaya walang may lakas ng loob na mang-api sa akin.

Lapitin pa naman ako ng gulo. Ewan ko nga ba. Eh, ang tahimik ko namang tao.

"Tol, sama ka? Magba-bar kami mamaya." si Nathan.

Nasa kiosk kami ngayon ng school at tumatambay.

"Alam mo namang hindi ako nahilig d'yan sa mga bar-bar na yan." sagot ko naman.

"Nakalimutan ko... hindi ka pala mahilig sa inuman. Kainan lang pala sa'yo." kantyaw niya.

"Oo na! Inaamin ko na!"

Natawa na lang siya.

"Pero ayaw mo bang sumama mamaya? Madami naman tayo eh."

"Ayaw ko talaga, pagalitan pa ako ni Papa kapag nalaman niya."

"Hindi malalaman ng Papa mo. Hindi naman tayo magsusumbong. Eh di hindi niya malalaman!"

"Malalaman niya! Sira ulo ka ba? Inuman nga 'di ba? Syempre iinom din ako. Kaya siguradong malalaman ni Papa pag-uwi. Alangan naman pumunta ako dun tapos pulutan lang ang kakainin ko? Eh di sana nag-order na lang din ako ng rice? Kakahiya naman kasi."

Halos masamid si Nathan sa iniinom ng soft drink dahil sa pagtawa.

"Iba ka talaga tol."

"Syempre, ako pa ba? Atsaka nag-promise pa naman ako sa Papa ko na hindi ako magba-bar kapag hindi siya yung kasama ko. Magba-bar lang daw ako kapag tapos na ako sa pag-aaral."

Naalala ko pa tuloy ang unang beses na mag-bar ako.

Jusme... eww! Ang daming mga babaeng nakahubad. Naalala ko ang araw na naging tomboy ako dahil kay Papa. Pero kering-keri pa rin.

"Ang dumi talaga ng utak mo tol. Hindi naman tayo pupunta sa malaswa. Dun tayo sa wholesome. Yung mga banda-banda lang. Yung mga chill-chill lang."

"So ako pa talaga 'tong inuuto mo? Hoy Nathan Owens! 'Wag ako!"

Natawa na naman siya sa aking sinabi.

"Kaya virgin na virgin ka pa ngayon eh. Sobrang napakainosente mo. Wala ka pa kasing karanasan tol. Napaka-weak mo tol. So weak brother!"

Akala mo lang wala. Pero meron! Meron! Meron!

"Weak mong mukha mo! Sira ulo ka."

"Weak!" kantyaw na naman niya.

Pinagkibit-balikat ko na lamang ito habang masaya kaming nagkwentuhan. Hanggang sa nauna na akong umuwi sa kanya dahil wala na akong pasok.

"Sige tol. Kita-kits na lang next week!" si Nathan.

"Sige, ingat!"

Kaagad akong lumabas ng unibersidad upang umuwi na sa amin. Natapos na naman ang isang linggo ng hindi ko man lang namamalayan.

Mabilis na dumaan ang mga araw. Habang abala si papa sa pagtratrabaho ay abala naman ako sa aking pag-aaral. Sa paglipas din ng mga araw ay wala ng masyadong nangyayari sa amin ni papa. Palagi na kasing pagod si papa kapag siya ay umuuwi.

Kung minsan naman ay ako naman ang sobrang pagod. Kaya naging madalang na talaga ang pagseserbisyo ko sa kanya. Nahihiya rin naman kasi ako na gumawa ng hakbang lalo na kapag pagod si papa. Kaya may nangyayari lang talaga kapag day off na niya.

Araw ng byernes at wala akong pasok sa araw na ito. Maaga akong nagising dahil ako ay naalimpungatan. Tagilid akong nakahiga at yakap-yakap ako ni papa na nasa aking likod lang na natutulog pa.

Madilim pa at hindi pa sumisikat ang araw. Malamig ang umaga subalit mabilis akong nag-init ng maramdaman ko ang mainit na bagay na bumubundol sa aking pwetan.

Mahigpit na nakayakap si papa sa akin at damang-dama ko ang napakatigas niyang alaga sa umaga na tinutuklaw ang aking pwetan. Unti-unti akong nanghina dahil na rin dito. Natukso kaagad ako at nakaramdam ng uhaw at labis na gutom sa sarili kong ama.

Gagalaw na sana ako ng bigla akong natigilan. Akala ko ay tulog pa si papa subalit hindi pala. Nagkakamali ako sa aking inaakala.

Naramdaman kong inaamoy niya ang aking buhok at sinisinghot ito. Sobra akong nagulat sa ginagawa ni papa. Paggising ko pa lang ay hindi ko aasahan ang aking malalaman.

Dito pa ako mas nagulat ng mabilis niyang hinila pababa at hinubad ang aking shorts at brief. Nanigas na lang akong bigla at nakaramdam ng pananabik na hindi ko maipaliwanag.

Maingat na gumalaw si papa. Para bang ayaw niya akong magising.

Napasinghap pa ako ng sumundot na lang bigla ang burat ni papa na namamasa pa at binundol ang aking pwet! Napakagat-labi ako at nalibugan na ng tuluyan. Akmang haharapin ko na sana siya para malaman niyang gising na ako. Subalit hindi na naman ako nakagalaw ng bigla siyang bumulong sa aking tenga.

"Gigil na gigil na akong kantutin ka baby boooy... ilang linggo na akong nagtitiis at nagpipigil 'di lang kita magalaw. Pasensya na at pagsasamantalahan na naman kita ng hindi mo alam. Libog na libog na kasi si Papa sa'yo 'nak..."

Nanlaki ang mga mata ko sa aking narinig. Nalilito ako sa sinabi ni papa. Kung ganun, may nangyayari sa amin na hindi ko alam? May ginagawa siya sa akin na lingid sa aking kaalaman?

Walang paligoy-ligoy at bigla na lang binuhat ni papa ang isa kong hita at itinaas ng konti. Ang labis na gumulat sa akin ay ang sumunod na nangyari.

Sobrang napakatigas ng ari ng aking ama ng pinadaan niya ito sa pagitan ng aking mga hita. Sunod-sunod akong napalunok ng laway dahil sa aking nadiskubre.

Dahan-dahan at maingat niyang ibinaba ulit ang aking hita at mahigpit niyang pinagdikit ang mga ito kaya naipit ko ng tuluyan ang kanyang ari. Ginawa niyang parausan at parang kepyas ang aking mga hita!

Nanginginig ako at sabik na sabik sa susunod niyang gagawin. Nagpatuloy akong nagpanggap na tulog upang hindi niya malaman na alam ko ang kanyang kapusukang ginagawa sa akin.

"Shit, sana butas mo na lang itong pinapasukan ng titi ko ngayon 'nak." sambit niya sa aking tenga na malalalim pa ang paghinga at nanginginig pa.

Halatang libog na libog at sabik na sabik siya sa kanyang pag-amin.

Wala sa isip-isip ko at nagkusa ako na higpitan pa ang pagdidikit ng aking mga hita kaya mas lalong sumikip at nasakal ang kanyang sandata.

"Aaaahhhh..." napaungol siya dahil dito.

Lihim akong napangisi dahil sa naging reaksyon ng aking ama. Palihim niya pala akong ginagalaw ng hindi ko alam. Hindi ko alam kung gaano na niya ito katagal ginagawa. Subalit isa lang ang sigurado ako. Gusto ko ang ginagawa ni papa sa akin.

Pagkalipas ng ilang sandali ay dahan-dahan siyang bumayo. Banayad lang ang galaw niya subalit madiin at may kaunting pwersa. Subalit tamang-tama lang para hindi ako magising. Ang hindi niya alam, gising na gising na ako.

Nagpatuloy si papa sa ginagawang pananamantala sa akin habang hirap na hirap naman akong nagkunwari. Sarap na sarap siyang talaga sa kanyang ginagawa at hindi niya pa napigilan na kagat-kagatin ang aking buhok dahil sa kanyang kalibugan.

Parehas kaming nahihirapan. Labis akong nagpipigil na huwag dakmain ang kanyang sawa at salsalin ito. Pinipigilan ko rin na makagawa ng ingay.

"Baby boooyyy... shiiit... nalilibugan ako sa'yooo... utog na utog ang uten ko dahil sa'yo 'nak... libog na libog si Papa sa'yo... kantot na kantot na si Papa sa'yo baby boy..." mahina niyang sambit sa akin.

Hayok na hayok niyang hinahaplos ang aking hita at parang nag-aasal manyakis ang aking ama. Para siyang lulong sa droga. Kaya mas lalo akong nanabik at nahirapang magpangap.

Subalit ng malunod na ako sa sarap at ibayong kasabikan lalo pa at madiin na kumikiskis sa pagitan ng aking mga hita ang dambuhalang ari ng aking ama ay hindi ko na napigil pa ang aking sariling mapaungol ng mahina.

Pero imbes na binigyan ko si papa ng senyales na nasasarapan ako ay siya namang kabaliktaran. Mabilis niyang binunot ang kanyang ari sa pagitan ng aking hita at mabilis na umalis sa kama. Ipinikit ko na lang aking mga mata at nagkunwari na hindi nagising. Ilang sandaling katahimikan at wala akong narinig na ingay mula sa kanya.

Nang maramdaman ko na lang ng bigla niya akong hinalikan sa aking noo.

"Sorry 'nak... hindi ko lang talaga napigilan." mahina niyang wika at humalik ulit sa aking noo.

Nang marinig ko ang pagsarado ng pinto ay saka ko pa lamang iminulat ang aking mga mata. Nakaramdam ako ng kaunting lungkot at dismaya. Pero sa isang parte ng aking isipan ay may naramdaman akong tuwa. Naglalaro ang aking malikot na imahinasyon.

Pero naputol ang nararamdaman ko ng may naalala na naman ako ng biglang may sumagi sa aking isipan. Mabilis kong iwinaksi kaagad ang alaala ng nakaraan. May pagkakatulad kasi ang ginawa ni papa sa akin ng dati kong nobyo. Tahimik akong napabuntong-hininga hanggang sa nakatulog na naman ako ng hindi ko namamalayan.

Paggising ko ay alas otso na pasado.

Dali-dali akong bumaba subalit hindi ko na naabutan pa si papa dahil pumasok na ito sa kanyang trabaho. Nag-iwan na lang siya ng message sa aking cell phone. May nakahanda ng pagkain kaya hindi na lang ako nagluto pa ng aking almusal.

Nang matapos kumain ay nagtungo kaagad ako sala at naupo. Napangiti ako ng naisip ko ang ginawa ni papa sa akin. Hindi ko man lang nalaman na ginagalaw niya pala ako kapag natutulog kami. Sadyang ayaw lang ipaalam ni papa na may ginagawa siya.

"Humanda ka mamaya Pa... humanda ka talaga sa akin." nakangisi kong sambit.

Nang magtanghalian na ay kaunti lang ang aking kinain. May plano kasing namuo sa sa aking isipan. Gusto kong 'wag ng magpigil pa si papa sa akin. Alam ko kasing nag-aalala siya na baka masaktan niya ulit ako. Pero ngayon, patutunayan ko na kayang-kaya ko siya. Ipapakita ko na kayang-kaya ko siyang lamunin nang buong-buo!

Halos buong araw akong naglinis at nagpaluwag sa aking sarili. Sa tagal ng pagpapaluwag ko ay wala na talaga akong nararamdamang sakit sa aking butas. Unat na unat na ito subalit masikip pa rin.

Kahit ako mismo ay namamangha sa aking sarili. Kahit anong gawin kong pagpapaluwag sa aking butas ay talagang sobrang sikip pa rin nito. Pero madali na itong nauunat at hindi na masakit.

Paulit-ulit kong ipinasok sa aking tumbong ang gulay na patola subalit wala akong nararamdamang sakit. Bagkus, sarap at kiliti lamang habang iniimahe ko pa na binabayo ako ni papa na sarap na sarap. Hindi naman ito kalakihan dahil mas malaki pa rin ang kay papa.

Napapaungol ako dahil sa pagpapaluwag ko sa aking sarili sa loob ng banyo. Malinaw na nasa isipan ko ang imahe ni papa. Sarap na sarap na nababaliw na sa kakaararo sa aking tumbong. Nagwawala habang nakangisi pa dahil sa ibayong kaligayahan.

"Papaaa... sige pa po... ganyan nga Paaa..." nagdedeliryo kong ani.

Nilinis ko rin ng lubusan ang aking tumbong dahil may nakahanda akong plano mamayang gabi. Gusto kong pasukin ako ng aking ama mamaya.

Nang bigla na lang tumunog ang aking cell phone na nagmumula sa sala.

Mabilis akong lumabas ng banyo na nakahubad at hindi na nag-abala pang magsuot ng damit at pumunta ng sala upang sagutin ang cell phone ko na nagri-ring. Nang makita ko na ito ay nagulat ako. Si papa ang tumatawag.

"Hello po Pa? Napatawag po kayo?"

""Nak, paki check nga d'yan sa sala. May nakita ka bang flash drive d'yan? Nalakagay kasi dun ang presentation ko para mamaya. Hindi ko kasi mahagilap dito sa opisina eh."

"Teka lang po Pa, hanapin ko."

Saglit akong naghanap at kaagad ko rin naman itong nakita sa divider ng tv.

"Pa, nandito po sa divider ang hinahanap niyo."

"Patay, paano 'to ngayon... hindi pa naman ako pwedeng lumabas."

Naririnig ko ang pagbuntong-hininga ni papa sa kabila. Frustrated siya dahil naiwan niya ang usb niya.

"Pa, 'wag po kayong mag-alala. Dadalhin ko na lang po d'yan."

"Talaga 'nak?!" bulalas niya.

"Opo, hintayin lang po ninyo ako. Mabilis naman akong makakarating d'yan. Magta-taxi na lang po ako."

"Sige-sige 'nak. Mag-ingat ka, baba ko muna 'to at tinatawag ako ni boss."

"Sige po. On the way na ko Pa!"

Dali-dali akong lumabas ng subdivision at mabuti na lang at kaagad akong nakasakay ng jeep. Pagkatapos nito ay sumakay na naman ako ng taxi. Sa layo ng byahe ko ay talagang malaki ang aking nabayaran.

"Salamat po!"

Mabilis akong bumaba at pumasok sa gusaling pinagtratrabahuan ni papa ng makarating na. Ang taas-taas ng gusali at napakalaki pa. Nang makaabot ako sa front desk ay kaagad akong nagpakilala at ipinakita ang aking I.D.

"Ay, anak po kayo ni Sir William? Nandun po sa 16th floor ang opisina niya. Sa may bandang kaliwa po paglabas niyo ng elevator. Diretso lang po kayo hanggang sa pang-anim na pinto. Yun po yung opisina niya."

"Salamat po ma'am." magalang kong sagot.

Mabilis akong sumakay ng elevator at ng umabot na sa floor na kung saan nandoon ang opisina ni papa ay mabilis akong lumabas at nagtanong kung saan eksakto ang kanyang opisina. Mabuti na lang at kaagad ko itong nahanap.

Pagbukas ko pa lang sa pinto ng opisina ni papa ay kaagad ko siyang nakita. Kinakabahan siya at hindi mapakaling nagpaikot-ikot sa paglalakad.

"Pa, nandito na po!" tawag ko.

Mabilis na nabaling ang kanyang atensyon dahil sa aking pagtawag. Pagkakita pa lang niya sa akin ay kaagad siyang tumakbo palapit sa akin at ako ay niyakap.

"Life saver ka talaga 'nak!"

"Syempre! Oh, ito na po ang flash drive niyo." sabay abot ko sa kanya.

"Salamat 'nak. Sige, kailangan ko na talagang pumunta sa meeting. Antayin mo na lang ako dito 'nak. Pagkatapos ng presentation ay makakauwi na tayo kaagad. May reward ka sa'kin mamaya!"

"Sige po, galingan niyo po Pa!"

"Syempre naman, sige nak. Wish me luck!" at humalik siya sa aking pisngi at kaagad na lumabas sa kanyang opisina na halos magtatakbo pa.

Naiwan akong mag-isa sa opisina ni papa.

Wala akong pwedeng gawin kundi ang maghintay na lang kung kailan siya babalik. Halos magkakalahating oras na, subalit hiindi pa rin siya bumabalik. Naburyo tuloy ako sa kakahintay dahil wala naman akong magawa dito sa loob ng malamig niyang opisina.

Pero ng mag-text si papa na paparating na siya at tapos na siya sa kanyang presentation ay kaagad akong natuwa at may naisip na kalokohan.

Nang makabalik na si papa sa kanyang opisina ay hindi niya ako nadatnan. Hindi niya ako nakita.

"Asan kaya yung batang yun?" nasambit na lang ng aking ama.

Ang hindi niya alam ay kasalukuyan akong nagtatago sa ilalim ng kanyang lamesa. Hindi niya kasi ako makikita dahil sirado ang harapan ng lamesa pati sa giliran kaya hindi talaga niya ako basta-bastang makikita na lang. Pwera na lang kong nakaupo siya dito sa kanyang rotating chair ay talagang makikita niya ako kapag sinilip niya ako sa ilalim.

Sumilip ako sa labas ng lamesa at parang may tinatawagan siya. Nang tingnan ko ang aking cell phone ay ako ang kanyang tinatawagan. Mabuti na lang at naka-silent ang aking cell phone kaya hindi tumunog ito. Nang matapos na ang call ay nag-text kaagad ako sa kanya.

Pa, hintayin niyo na lang po ako d'yan sa loob ng opisina niyo.

"Asan na naman naglakwatsa yung bata na yun? Naku, talaga itong si Jessie ang kulit-kulit talaga." napakamot pa siya sa ulo.

Pinigilan ko ang aking sariling matawa at tahimik kong hinintay na maupo siya sa rotating chair niya. Pagkalipas lang ng ilang sandali ay hindi nga ako nagkamali. Umupo nga si papa sa upuan. Kaya sumiksik naman ako sa loob upang hindi niya ako mapansin at masagi.

Napangisi ako dahil sa kapusukang naiisip.

Nang makaupo na siya ay sumandal kaagad siya sa kanyang upuan. Nang bigla ko na lang hawakan ang magkabila niyang hita.

Halos mapatalon pa siya sa kanyang upuan dahil sa aking ginawa. Nagulat siya at kaagad na napayuko.

"Anong ginagawa mo d'yan sa ilalim?! Takte kang bata ka... ginulat mo 'ko." ani niya.

Ngumiti lang ako kay papa.

"Lumabas ka nga d'yan sa ilalim at masikip d'yan. Ginulat mo pa ako huh? Ikaw talagang bata ka." natatawang wika niya.

Umatras si papa upang bigyang daan ako para makalabas. Subalit nagulat siya ng bigla kong hilahin ang upuan niyang degulong at mas inilapit sa akin. Walang sabi-sabi at dinakma ko ang kanyang harapan. Napaigtad pa siya sa aking ginawa.

"Baby boy, 'wag... hindi pa naman naka-lock ang pinto. Baka may pumasok bigla."

Subalit hindi ako nagsalita at ngumiti lang sa kanya.

Mas naging marahas ako sa pagdakma sa kanyang harapan at nilamukos ko ito nang paulit-ulit at mas naging mapusok ako. Hindi pa ako nakontento at isinubsob ko pa ang aking mukha sa kanyang harapan dahilan kaya siya ay aking napasuko.

Ilang segundo lang ay nagngitngit na sa galit ang kanyang itinatago. Nabuhay ito at nagpumilit na tumayo. Halos pumutok na ang pundilyo ng kanyang slacks.

Napakagat-labi ako habang si papa naman ay unti-unti ng nakakalimutan kung nasaan kami. Dahil sabik na sabik na ako ay mabilis kong binuksan ang zipper ng kanyang slacks at ipinasok ang aking kamay sa loob.

Sa isang iglap ay naglakbay ang aking kamay sa loob ng kanyang brief at ikinulong ko sa aking palad ang kanyang batuta. Sinalsal ko ito ng ubod ng higpit at pasakal.

"Ito na ba ang reward ko?" nakangisi kong sabi.

"Shiit... baby boooy..." ang naisagot na lang ni papa na libog na libog na.

Mahalay kong sinalsal si papa at may naramdaman akong kaba at halong excitement dahil sa makamundo naming ginagawa sa kanyang opisina. Anumang oras ay pwedeng may pumasok dito sa loob.

Nanggigil kong pinarusahan ang kanyang sawa sa loob. Sinakal ko ito at jinakol na para bang pinahihirapan ang kanyang ari. Ulol na ulol si papa sa aking ginagawa sa kanya. Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman. Hanggang sa nagsimula na niyang kantutin ang aking kamay.

"Baby... tsupain mo na ako... gusto kong sunggaban mo na ang uten ko." pakiusap niyang wala na sa tamang pag-iisip at nakatingin sa akin.

Napangisi ako sa kanyang utos. Kaya hindi ko naman siya binigo. Mabilis kong kinalas ang butones sa kanyang slacks na nanginginig pa ang mga kamay dahil sa hindi mapigilang kasabikan.

Nang makalas ko na ito ay kaagad na tumambad sa akin ang brief niya na parang mapupunit dahil sa sobrang pagtirik ng kanyang sawa. May napansin akong kaunting basa sa brief niya. Naglaway na pala ang kanyang burat. Natakam ako dahil dito.

Akmang ibaba ko na sana ang kanyang brief subalit bigla na lang bumukas ang pintuan!

Mabilis pa sa alas kwatro at mas ipinasok ni papa ang babang katawan sa loob ng lamesa. Isiniksik din niya ang sarili sa lamesa upang hindi mapansin ang kababalaghang nagaganap sa ilalim. Kinabahan ako kaya natigilan ako sa gagawin sanang pagbibigay laya sa nakakulong niyang alaga.

"Oh, Grace! A-anong kailangan m-mo? B-bakit ka nandito?" aligagang sagot ni papa na hindi mapakali.

"Gusto ko lang po kasing i-congratulate kayo sir for the job well done! Ang ganda po kasi ng report niyo." masigla naman nitong sagot na nahahalata kong lumalandi pa sa aking ama.

"Salamat Grace... hehe."

"Ang galing niyo po talaga sir. Bilib na bilib po ako sa inyo." halatang nagpapansin ito base sa tono ng boses.

"Wala yun. Haha."

Para akong tuod sa ilalim. Patuloy na nakikipag-usap si papa sa kanya na parang wala lang kaya nakaramdam ako ng inis. Lalo pa at halata ko na lumalandi talaga ang higad sa kanya. Game na game naman si papa at sumasakay naman sa kalandian ng bruha.

Kaya may naramdaman akong inis na hindi ko mapaliwanag. Akala ni papa ay pansamantala akong tumigil. Ang hindi niya alam ay bumibwelo pa lang ako.

"Yung mga documents para sa next presentation, Paki ready na lang para maipakita kaagad na— oohh... para m-makita kaagad ni aahh... ni manager G-grace."

Biglang nautal si papa ng mahigpit kong salsalin ang kanyang ari sa ilalim. Napapatikhim pa siya at hindi makapagsalita ng maayos nang sagad na sagad kong jinakol ang napakataba niyang ari.

"Sir, okay lang po kayo?"

"Oo naman! Okay ako! hehe. Masyado kasi akong kinabahan sa presentation— haah... kanina eh... a-ang sikiiiip... haah..."

Hirap na hirap na ani ng aking ama ng bigla ko na lang siyang isinubo ng sobrang higpit habang sinasalsal ang babang bahagi ng kanyang higanteng uten.

"Po? Ano pong masikip?"

"Ang ano G-grace... ang dibdib k-ko kanina. Kabado ako k-kanina. Hah... ughh... ahh..."

"Sir, okay lang po ba kayo?"

"Oo naman... okay akooo... AAAAAARRRRRGGGHHHHH!!!" napahiyaw si papa sabay hampas sa desk ng kanyang lamesa.

"Sir! Anong nangyari?!" gulat na tanong ng babae.

Walang kaalam-alam ang gaga sa aking ginawa. Bigla ko kasing itinulak pababa ang napakatigas na ari ng aking ama at saka bigla itong binitawan. Kaya naman ng umigkas ito pataas ay nabunggo ang burat niya sa ilalim ng lamesa kaya napahiyaw siya sa sobrang sakit.

"W-wala G-grace. P-pasensya na. May l-lamok, m-may lamok sa desk kaya pinatay k-ko. Nangagat kasi eh. Ang sakit G-grace... ang sakit." nahihirapang ani ng aking ama.

Pinigilan ko ang matawa. Buti nga sa kanya. Napaka-chick boy kasi eh. Napangisi ako sa pangsasadista ko sa kanya. Nakakalimutan siguro niyang nasa ilalim lang ako.

"Nagulat naman po ako sa ginawa niyo. Hihi. Ikaw sir hah? Ginugulat mo 'ko." malandi nitong usal.

"Hehe, ang sakit ng ginawa ng lamok Grace. Ang sakit talaga parang mahihilo ako— OOOOHHHH—Ugghh, uughhoo!" napaungol siya at mabilis niyang pinutol ito sa pag-ubo.

Isinubo ko kasing bigla si papa at sinagad siya kaya ganoon na lamang ang naging reaksyon niya. Hirap na hirap siya at hindi mapakali. Lalo pa ng nagsimula kong nginatngat ang kanyang ari. Nagmistula akong aso at nginatngat ko ang paborito kong buto.

"Sluurp... sluurp... uuhhmm... sluurp..." tunog ng pagsipsip ko sa kanyang sandata.

"Sir, may naririnig kayo?" tanong ng babae.

Bigla na lang ipinatugtog ni papa ang kanyang cell phone ng sobrang lakas.

"Music ko G-grace... ang narinig mo... m-music yun." at tumugtog na ang isang rock na musika na sobrang lakas.

"Ay, mahilig pala kayo sa rock music sir? Ako rin... mahilig din ako d'yan eh."

"Oo Grace mahilig ako sa r-rock. Sige Grace tratrabahuin ko muna itong—este, magtratrabaho muna a-ako. Hehe."

Nanginginig na ang mga hita ni papa at napapatadyak na siya sa kanyang paa dahil sa pagtsupa ko sa kanya. Mabuti na lang at sinadya kong pinatahimik ang pagsipsip ko sa ari ni papa.

"Sige po, aalis na po muna ako." malandi pa rin niyang sabi.

"Mabuti pa nga."

"Po?"

"Ang sabi ko paki-lock ng p-pinto Grace paglabas mooo... hooh..."

"Okay po sir!" maligalig naman nitong sagot.

Nang marinig ko ang pagtunog ng pagsara ng pintuan ay umatras kaagad si papa upang silipin ang aking pagtsupa sa kanya.

"Napakalikot mo talagang bata kaaa... hindi ka makapaghintay. Buti na lang at hindi tayo nahuli na tsinutsupa—AAAAAHHHHH!!!" napahiyaw si papa ng biglaan ko siyang sinagad.

Napasabunot pa siya sa akin at sarap na sarap na nakatingala sa kisame. Hinugot ko muna sandali ang aking pagkakasubo sa kanya ng sagad at sa kalahati naman ng kanyang kahabaan ang aking isinubo.

"T-tang inaaa... m-magsabi ka naman baby kung s-sasagarin mo kooo... hindi yung bigla k-ka na lang aatake sa—AAAAAHHHHH!!!"

Napapalahaw si papa ng bigla ko na naman siyang sinagad na labis niyang ikinahina. Nanginginig pa ang kanyang mga hita habang sinisipsip ko ang kanyang ari. Nakangiti akong tumingala sa kanya. Kitang-kita ko ang panggigil sa kanyang mukha at ang ibayong sarap.

"'Nak, 'wag mo n-na uulitin yung g-ginawa mo kanina. M-masakit yun... talagang m-magagalit na ako kapag ginawa—WAAAAAAHHHH!!!"

Napahiyaw na naman siya ng sagarin ko naman siyang bigla.

Pero kahit napapahiyaw siya ay hindi ito kalakasan, halatang nagpipigil siyang mapalakas ang boses niya. Pero nahihirapan siyang kontrolin ito.

Iniluwa ko muna sandali ang kanyang kahabaan at hinawakan ang kanyang mga bayag na medyo hinila dahilan para tumayo pa lalo ang kanyang tore.

"May sinasabi po kayo Pa?" tanong ko na nagpanggap na parang walang kaide-ideya.

"Ang sabi ko, 'wag mo na uulitin ang—AAAAAHHHHH!!!"

Hindi na niya natapos ang sasabihin pa ng bigla kong nilapa ang kanyang ari at sinagad uli ito. Nangilo pa si papa sa pagsagad ko at muli na namang iniluwa ang kanyang napakatabang jumbo size na footlong.

"Po? May sinasabi po kayo?" pagpapanggap ko na naman na walang kaalam-kaalam.

Sinadya ko pang magmaang-maangan na walang kaemo-emosyon sa aking mukha. Napangisi na lang siya at nagsalita.

"Ang sabi ko, tsupa lang nang tsupa!!!" at bigla na lang niyang hinawakan ang aking ulo at ipinasak ang kanyang uten sa aking bunganga nang sagad na sagad.

"AAAAAAHHHHH!!! Humanda ka ngayon at kating-kati na akong iyutin ang bunganga mong bata kaaa!!!"

Bumitaw muna siya sa pagkakahawak sa aking ulo at atat na atat na tinanggal ni papa ang kanyang kurbata at ibinusal ito ng mahigpit sa kanyang bibig upang mapigilan ang kanyang pag-ungol at upang hindi siya makakapagsumigaw sa sobrang sarap.

Humawak si papa sa aking ulo uli at marahas akong kinantot sa aking bunganga. Tirik na tirik ang kanyang mga mata at nagsilabasan pa ang mga litid ng ugat sa kanyang leeg. Mas nalibugan pa ako ng makita ko kung paano kahigpit nakabusal ang kanyang kurbata sa kanyang bibig. Pinipigilan nito ang pag-ungol niya ng sobrang lakas.

Nagdedeliryo na siya at walang habas na kinakana ang aking bunganga. Sinasabunutan na niya ako ng marahas at walang humpay niyang binayo ang aking bibig.

Siya mismo ang nagtataas-baba sa aking bunganga at mabilis itong isinasalampak sa kanyang ari. Sa bawat pagdiin naman niya ay sinasalubong niya naman ito ng ulos kaya sagad na sagad namang pumapasok ang kanyang uten.

Sa sobrang sagad at humahampas pati ang mga bayag niya sa aking baba. Sa pagkahayok din niya ay hindi siya nakapagpigil na tanggalin ang kurbatang nakabusal sa kanyang bibig.

"Tang inaaa... itong bunganga mo ang pinakamahusay sa lahat ng bunganga! Saraaapp... shiiiit... jakulin mo ang uten ko gamit ang bunganga mooo!!!" at mas bumilis pa si papa sa pagkana sa bunganga ko.

Wala na ako sa tamang katinuan at inilabas ko na rin ang aking ari. Subo ko si papa habang malaya ko namang sinasalsal ang aking sarili.

"Uhhhmnn... uhhhmnn... hmmnn... hmmnn... hmmnn... sluurrpp... sluurrpp... uhhhmnn... uhhhmnn... hmmmp... hmmmp... hmmmp... noohmmnn... noohmmnn... noohmmnn... noohmmnn... sluuuurpp... sluuuurpp... sluuuurpp... nohhmmn... sluurrpp... noohmmnn... uhhhmnn... "

Sarap na sarap kong pagtsupa sa dambuhala niyang batuta.

Tumirik ang mga mata namin dahil sa libog na nilulunod ang aming kaisipan. Hindi kami makapag-isip ng matino dahil sa ibayong sarap. Lumalakas ang mga ungol ni papa kaya naman muling niyang binusalan ang kanyang bibig.

Nang maramdaman ko na mas bumilis pa si papa sa pagkantot ay naramdaman ko na malapit na siyang magpaputok. Hindi nga ako nagkakamali.

"HHMMM... HHMMMNN... HHHHMMMMNNN!!!" ungol niya habang nakabusal.

Sa ilang sandali lang ay sumabog na nga sa aking bunganga ang napakasagana niyang krema't kondensada. Para itong gripo sa pagbulwak at walang habas na sumisirit sa aking lalamunan. Sabik na sabik ko namang tinanggap ang mga inilabas niyang masagana at masustansyang gatas.

Nang tumigil na siya sa pagbuga sa mainit niyang katas na parang lahar sa bulkan ay sinimot ko lahat ang lahat-lahat. Kaya naman ubos talaga ang lahat ng tamod sa kanyang nakatirik na ari. Maliban na lang sa laway na bumalot dito.

Napadighay pa ako dahil binusog nito ang aking gutom.

Napangisi si papa ng marinig ang aking kabusugan. Nang tinanggal na ni papa ang nakabusal na kurbata sa kanyang bibig ay nakangiti siyang napahingal.

"Busog na busog ah? Haah... haaah... haaah..." nakangisi niyang ani na humihingal pa.

Ngumisi lang ako at muli ay isinubo na naman ito.

Ang hindi alam ni papa ay nilabasan din ako at sumirit ito sa naka-carpet na sahig. Parehas kaming hiningal dalawa at pinagpawisan kahit na malakas ang buga ng aircon sa silid.

Nang mailuwa ko ang kanyang napakasarap na ari ay nangingintab pa ito at namumula pa. Sa tindi ng pagngatngat ko rito ay talagang mamumula ito at kikintab. Subalit matigas pa rin talaga ito.

"Tang inaaa... ang sarap nun ah. Haahh... haahh... haahh..." usal niya.

Napangiti ako sa kanya na hingal rin.

Lumabas na ako sa ilalim ng lamesa at nag-ayos sa aking sarili. Hindi pa rin itinataas ni papa ang kanyang slacks at hinayaan lang na nakatiwangwang ang kanyang matigas pa ring ari.

"Pa, matigas pa po yung ari niyo."

"Lalambot din yan mamaya anak."

"Baka naman gusto niyo pa po?" nakangiti kong sagot sa kanya.

Napangisi siya.

"Oo baby... gusto ko pa... pero baka napagod ka na?"

"Hindi pa po ako napapagod. Kaya ngayon..." lumapit ako kay papa at kumandong sa kanya at bumulong sa kanyang tenga.

"Pwede niyo po ba akong kantutin?" pakiusap ko.

Nang mailayo ko na ang aking mukha at makita ko ang mukha ni papa ay halatang nagulat siya.

"'Nak, napag-usapan natin 'to 'di ba? Huli na yung ginawa natin." pagmamatigas niya.

"Talaga Pa? Eh bakit pinagsamantalahan niyo ako kaninang umaga?"

Nanlaki ang mga mata ni papa sa aking sinabi. Hindi siya nakapagsalita dahil hindi niya naitago ang nagawa.

"Akala niyo po ba na hindi ko alam?"

"Ano kasi... a-ano kasi 'nak... hindi ko yun sinasadya. Ano kasi eh..." pautal-utal niyang pagdi-deny.

"Alam kong nagpipigil ka Pa, pero 'wag kang mag-aalala. Handang-handa na po ako."

Napalunok siya ng laway.

"'Nak, hindi pwede. Baka mapano ka na naman." pag-angal niya.

"Pero bakit iba ang sinasabi nito Pa?" sabay dakma ko sa tirik na tirik pa niyang ari sa aking likod.

Pumupulso-pulso ito at halatang maligalig pa at punong-puno ng lakas.

"Pa... please..."

Subalit nanahimik siya.

"Pa, sabihin niyo lang at hahayaan kitang gawin ang gusto niyo... sabihin mo lang Pa. Alam ko na gigil na gigil ka..."

Subalit hindi pa rin siya nagsalita. Ngunit nararamdaman ko ang paglalim na ng kanyang hininga. Inilapit ko sa kanyang tenga ang aking bibig at nagsalita uli.

"Paaa, sabik na sabik rin po ako na pasukin niyo. Sige na po... 'wag na nating pahirapan pa ang ating mga sarili. Alam ko na nagpipigil ka lang para hindi ako masaktan. Pero ang kati-kati na po talaga ng pekpek ko sa ilalim. Kamutin niyo naman po gamit ang titi niyo. Sobrang kati po talaga Pa..." at dinilaan ko ang kanyang tenga.

Napapalunok ng laway si papa sa pang-aakit kong ginagawa. Hindi siya makatingin sa akin at hindi siya makapagsalita. Hindi naman ako sumuko sa pagkumbinse sa kanya habang sinasalsal ko ng buong husay ang kanyang galit na galit na ari.

Ngunit talagang nagmatigas si papa.

"Nak, ayokong m-masaktan na naman kita. Kung gusto mo subo mo na lang yan ulit." nakapikit niyang sabi habang dinadama ang pagsalsal ko sa kanyang ari na nakahimlay sa aking likod.

"Pa, hinanda ko na po ang sarili ko. Buong araw akong naghanda. Pagbigyan niyo na ako please..." at mas humihigpit pa lalo ang pagsasalsal ko sa kanya.

Bumulong na naman ako sa kanyang tenga upang mas kumbinsihin pa siya.

"Pa, gusto mo akong kantutin 'di ba? Gusto mo akong pasukin? Gahasain at babuyin? Gusto ko rin po yun... gusto ko pong ipasok niyo ito sa akin." at mas naging marahas ang pagjakol sa kanya at pigang-piga na.

"Aaahhh... 'nak... shiiit... shiitt... baby boooy... fuuuccckk!!!" ungol niya.

Bumitaw ako sa pagsalsal sa kanyang ari kaya naimulat niya ang mga mata. Nagkatitigan kami hanggang sa lumipas ang sandali at ako ay napasuko niya. Napayakap na lang ako sa kanya at sumandal sa kanyang balikat.

"Sige po... hindi na po ako mamimilit." malungkot kong wika.

Yumakap siya sa akin at tahimik lang akong nahiga sa kanyang balkat. Nagtatampo ako sa kanya.

Pagkalipas ng ilang sandali ay nagsalita na lang siyang bigla.

"'Nak..." tawag niya. Pero hindi ako nagsalita, nanahimik lamang ako.

"'Nak, sumagot ka naman." subalit hindi ko na siya pinansin.

Sandali siyang nanahimik at napabuntong-hininga ng malalim at saka ay nagsalita na gumulat sa akin.

"'Nak, p-pwede ba kitang pasukin?"

"Po?!" gulat na gulat kong sagot.

Hinarap ko siya at halatang libog na libog na siya ng makita ko ang kanyang mukha.

"Oo... tama ang narinig mo... gusto kitang pasukin 'nak. Pero 'wag dito at masyadong delikado."

"Gusto niyo sa bahay na lang po?" sabik na sabik ko namang sagot.

Ngunit hindi ko inaasahan ang maririnig.

"Hindi na sa bahay, dahil hindi na talaga ako makapaghihintay! Punta tayo sa fire exit 'nak at kakantutin kita dun. Gusto kong maranasan ulit ang napakasikip mong pekpek!" nauulol niyang pag-amin.

"Sabihin niyo po ang totoo Pa... baka napipilitan lang po kayo? Sabihin niyo lang po ang totoo at irerespeto ko naman po ang desisyon niyo kung napipilitan lang kayo dahil sa'kin." kabado kong sagot.

Pero ng magsalita si papa ay nagulat ako sa isiniwalat niya.

"'Nak, halos gabi-gabi kong ginagawa sa'yo ang ginawa ko kaninang madaling araw. Simula sa araw na may nangyari sa atin ay hinahanap-hanap ko na talaga. Gusto kong maranasan ulit yun. Gusto ko ulit kumantot ng pwet, naaadik na yata ako 'nak. Alam ko na maling-mali ito pero parang mababaliw na ako! Kaya 'nak, pwede ba kitang sibakin kahit ngayong araw lang?" desperadong sagot ng aking ama.

Kumislot-kislot ang kanyang ari na napahimlay sa aking likod. Para ako nitong tinutuklaw.

Natulala ako at hindi makapaniwala sa kanyang sinabi.

Hayok na hayok ang mukha ni papa at nagniningas ang nagbabaga niyang mga mata.

Handang-handa na ako ngayon. Ako ngayon ang magpapataob sa kanya. Sigurado ako sa sinasabi ko. Areglado at siguradong-sigurado.






Itutuloy...






Feel free to follow me and Comment. :)


1 comment: