BSL - KABANATA 30

KABANATA 30 Pagkahayok

Umaga ng Sabado. Maaga pa lang ay wala na akong ginawa kundi ang maglinis ng buong kabahayan at maglaba ng mga damit. Alas singko pa ako ng madaling araw nagising at nagsimulang maglinis subalit hindi pa rin ako natatapos sa lahat ng gawaing bahay.

Lampaso rito, walis doon. Kuskos dito, pagpag doon. Tumigil lang ako sandali sa ginagawa para magluto ng tanghalian namin ni papa at nagpatuloy na ginawa pa ang ibang gawain nang sabay-sabay.

Medyo masakit na ang katawan ko at hindi ko alam kung bakit ako kinakalawang ngayon. Subalit nagpatuloy lang ako sa lahat ng ginagawa upang matapos ko na itong lahat bago pa man maluto ang ulam at sinaing.

Eksakto at ng matapos na ako sa aking ginagawang paglilinis ng bahay ay saka naman naluto ang sinaing at ulam. Nagpahinga muna ako sandali at pagkatapos na nakabawi na sa aking lakas at nakapagpahinga na ng sapat ay kaagad akong nagtungo sa banyo para maligo.

Masarap sa pakiramdam lalo na at presko na ako kaya naisipan kong maupo at nanood muna ng tv. Malapit ng magtanghalian at tulog pa rin si papa. Puyat kasi ito at lasing ng dumating kaninang madaling araw kaya malamang ay pagod na pagod pa ito.

Gusto ko man siyang gisingin para makakain ng agahan ay natatakot ako. Mahirap na, baka magalit pa ito kapag naistorbo. Kaya hinayaan ko na lamang siyang makapagpahinga. Hihintayin ko na lang siyang magising ng kusa para kumain kaming dalawa.

Hanggang sa magpasado alas dose nang siya ay nagising. Kaya minabuti ko ng ihanda na ang hapag para makakain na kaming dalawa. Tahimik lang kaming kumaing dalawa at hindi nag-uusap hanggang matapos kami sa aming panananghalian.

"Jessie, kunin mo nga yung nasa kama at dalhin mo dito sa baba." utos nito habang nakaupo at nanonood ng palabas sa telebisyon sa sala.

Tumalima na lang ako kahit na hindi ko alam kung ano nga ba ang pinakukuha niya sa akin. Nang makapasok ako sa loob ng kanyang silid ay kaagad kong napansin ang itim at malaking cellophane na nasa kama.

Hindi ko alam kung ano ito dahil hindi naman ito transparent kaya hindi makikita kung ano ang laman sa loob. Nang kunin ko na ito ay magaan lang. Hindi ko nahihinuha kung ano nga ba ang laman dahil sealed ito at hindi pa nabubuksan. Pero kapansin-pansin na branded ito base na rin sa cellophane nito na halatang parang mahal.

Madali akong bumaba dala-dala ito at inabot ito kay papa.

"Oh, buksan mo."

"Kukuha lang po ako ng gunting Pa." tumango lang siya at patuloy na nanonood ng palabas.

Diretso ako sa kusina at mabilis kong nabuksan ang loob nito. Nagulat ako ng makita ko na parang backpack ang laman nito na halatang branded talaga at matibay kung kikilatisin ng mabuti.

"Ito na po Pa." sabay abot ko ng bag kay papa ng makabalik na ako sa sala.

"Huh? Bakit mo ibinibigay sa'kin yan, eh para naman yan sa'yo... ayaw mo ba?"

"Po?!" usal kong nalilito.

"Bingi ka ba? Ang sabi ko, para sa'yo yan! 'Di ba sinabi ko dati na bibilhan kita ng bag pagbalik ko? Sobrang luma at sira na yung backpack mo."

Parang hindi ako makapaniwala sa aking narinig na sinabi ni papa. Hindi ko napigilan at napayakap na lang ako sa kanya dahil sa sobrang tuwa. Natigilan lang ako sandali ng ma-realize ko na ayaw niya palang niyayakap ko siya kaya mabilis akong bumitaw kaagad. Kapansin-pansin na nagulat siya sa aking ginawa pero pinili ko na lang na huwag pansinin ito.

"Salamat po Pa! Yeheey! May bag na ako. Yeey!" wika ko na parang paslit sa tuwa.

Halos magtatalon pa ako sa saya dahil walang mapagsidlan ang aking kaligayahan.

"Para bag lang tuwang-tuwa ka na d'yan." saway nito sa akin.

"Malaking bagay na po ito para sa akin Pa, salamat po talaga ng sobra. Promise ko po. Iingatan ko po ito ng maayos para hindi masira."

"Hmm..." tipid nitong sagot na parang wala lang.

Mabilis akong tumakbo sa taas para kunin ang mga gamit ko na nakalagay sa aking lumang bag para ilipat ito rito. Saglit akong tumigil ng makaabot na ako sa itaas at nilingon si papa. Sa hindi ko inaasahan ay nakita ko siyang tipid na nakangiti habang nanonood ng tv.

Kaya mas nakaramdam ako ng kasiyahan. Minsan ko lang nakita na nakangiti si papa kaya iba ang kagalakan ko sa aking napagmasdan. Siguro natatawa lang siya sa naging reaksyon ko. Sana palaging ganito na lang si papa.

Pasipol-sipol pa 'ko sa paglilipat ng mga gamit ko sa bago kong bag. Nasasamyo ko pa ang mabango nitong amoy na palatandaan na bagong-bago pa talaga ito. Hindi ko napigilang yakapin ang bag ko dahil sa loob ng ilang taon ngayon lang ako nagkaroon ng bag ulit. Sisiguraduhin ko na maayos ko itong papahalagahan at aalagaan dahil minsan lang sa minsan kung makatanggap ako ng ganito na nagmumula kay papa.

Humiga muna ako sandali sa kama dahil na rin sa aking kapaguran na may halong ngiti sa aking mga labi.

PAWIS NA PAWIS at naiinitan. Namalayan ko na lang na nakatulog pala ako sa aking kwarto ng hindi ko nalalaman. Ang alinsangan ng panahon kaya nagising akong nanlilimahid sa pawis. Nagpalit kaagad ako ng damit, mahirap na at baka ubuhin pa ako.

Bumaba kaagad ako sa sala at pansin ko na wala si papa. Tumingin ako sa labas at wala ang motor niya. Siguro ay umalis na naman ito.

Pagtingin ko sa oras ng aking cell phone ay alas kwatro na pala ng hapon. Napansin ko rin na may dalawang message rito. Kay papa galing ang isa at ang isa naman ay kay Kuya Bernard.

Bukas pa ang uwi ko sa gabi. Ikaw na ang bahala sa bahay. Si papa.

Tama nga ako. Umalis na naman siya ng bahay at may pinuntahan. Binasa ko rin ang isa pang mensahe na nanggagaling kay Kuya Bernard.

Love, halika muna rito. May sasabihin ako sa'yo.

Hindi ko alam pero parang kinabahan ako sa aking nabasa. Parang kinutuban ako ng hindi maganda. Nakaramdam ako ng nerbyos at hindi ako mapakali. Kaagad akong lumabas ng bahay at diretsong nagpunta sa apartment ni Kuya Bernard.

Nadatnan ko siya sa sofa na nakaupong nakayuko at malungkot na malungkot.

"Kuya..." tawag ko sa kanya habang nakatayo sa kanyang harapan.

Tumingala siya akin at nakita ko ang sobrang kalungkutan sa kanyang mga mata. Hindi man lang niya ako napansin na pumasok sa loob dahil sa kanyang pagkakatulala.

"And'yan ka na pala. 'Li ka, upo ka muna." sabi nito na may pilit na ngiti.

"May nangyari ba?" tanong ko na lang na nag-aalala.

Umupo ako sa tabi niya at ramdam ko na malungkot talaga siya.

"Ano kasi... ang papa ni Kurt. Si tito... patay na. Patay na ang papa ni Kurt. Nadisgrasya kasi si tito. Dead on the spot daw dahil nahulog sa bangin ang kotseng sinasakyan niya."

Natigilan ako at hindi mahanap ang mga salita sa aking narinig.

"Si Kurt kuya?!" tanong kong natataranta.

"Huwag kang mag-alala. Hindi kasama si Kurt. Walang masamang nangyari sa kanya."

Nakahinga ako ng maluwag ng malaman ko na nasa mabuting kalagayan si Kurt at hindi ito nakasama sa trahedya na kinasapitan ng kanyang ama. Pero nalulungkot pa rin ako at nag-aalala dahil sa dagok na kinahaharap nito ngayon sa kanyang buhay.

"Gusto ko sanang pumunta at makiramay Jessie... parang tatay ko na rin yun si tito. Gusto ko mang pumunta ay hindi maaari."

"Sorry kuya... condolence." inakbayan ko siya at hinaplos ang kanyang likod para pagaanin ang kanyang nararamdaman.

"Salamat at nandito ka hah?" matamlay nitong sabi na pilit na ngumingiti.

Niyakap ko na lang siya at hinalikan sa kanyang noo.

"'Wag kang mag-alala. Nandito lang ako palagi."

Katahimikan ang bumalot sa aming dalawa. Nakaupo kaming dalawa sa sofa at hinahayaan niya lang akong ihiga ang aking ulo sa kanyang balikat. Alam ko na nagluluksa siya ngayon dahil sa pagkamatay ng kanyang tiyuhin.

"'Tsaka may dapat ka pang malaman." pagbasag nito sa katahimikan.

"Ano yun?"

"Pati pala daddy ni Oliver ay nadamay din. Business partners pala sila ni tito at magkaibigan. Ngayon ko lang nalaman ng tumawag kanina si Kurt. Patay na rin ang ama ni Oliver Jessie."

Kahit na galit ako kay Oliver ay nakaramdam ako ng awa at lungkot. Oo, may galit ako sa kanya dahil sa ginawa niyang pananamantala sa lalaking mahal ko. Pero hindi ko pa rin mapigilang maawa sa kanya. Hindi madali ang mawalan ng pamilya. Isa ito sa pinakamahirap na reyalidad sa buhay ng tao.

"Sana okay lang ang dalawang yun. Kahit na naiinis ako kay Oliver kuya. Naaawa pa rin ako sa kanya. Sana malampasan nila ni Kurt ang dagok na ito sa kanilang buhay."

"Kahit ako man ay galit ako kay Oliver. Pero naaawa ako sa kanya ngayon."

"Patawarin na lang kaya natin si Oliver kuya? Wala naman kasing maidudulot na mabuti kung magkikimkim tayo ng galit sa kanya. Nagkamali siya, pero pwede naman niyang itama ang pagkakamali na yun kung hihingi siya ng tawad 'di ba?"

"Sinasabi mo ba na kalimutan ko na lang ang pananamantala niya sa 'kin? Okay lang sa'yo yun?" diretsahan niyang sagot.

"Syempre hindi okay yun sa akin kuya. Pero hindi ka ba naaawa dun sa tao? Nawalan siya ng ama, nawalan siya ng pamilya. Kahit na gusto ko siyang sakalin dahil sa ginawa niya sa'yo ay naaawa ako sa kanya. Mahirap mawalan ng pamilya eh... at alam natin yung dalawa dahil parehas na tayong nawalan ng mahal sa buhay. Kuya, bigyan na lang natin siya ng chance para humingi ng tawad. Nagkamili siya at pwede niya pang ituwid ang pagkakamali na nagawa niya."

Natigilan saglit si Kuya Bernard sa aking sinabi.

"Sige, papatawarin ko si Oliver kung hihingi siya ng tawad. Pero dapat hindi na niya uulitin yun sa akin dahil hindi na ako magbibigay ng isa pang pagkakataon."

Dahil sa kanyang sinabi ay nakaramdam ako ng tuwa.

"Ang bait naman ng kuya ko." nakangiti kong sabi sa kanya.

"Ano pa bang magagawa ko? Eh, ikaw na ang humiling eh. Alam mo namang hindi ako makakahindi sa'yo." masungit nitong sabi.

Napangiti na lang ako at ngumiti na rin siya.

MAGULO at maingay. Yan ang makikita mo sa unang araw ng pasukan. Parang abalang-abala ang lahat ng mga estudyante at parang excited ang lahat na pumasok. Kabaligtaran sa nararamdaman ko ngayon.

Parang gusto kong lumiban sa klase at puntahan ang aking kaibigan na si Kurt. Ilang araw na ang lumipas at nailibing na ang kanyang daddy. Gusto ko mang pumunta ay hindi naman ako pinayagan ni papa. Kaya nagkasya na lang ako sa pagtawag sa kanya para makiramay at pagaanin ang kanyang loob. Buti na lang at naiintindihan niya ako.

Talagang naaawa ako dun sa tao. Kahit sa konting panahon ay naging kaibigan ko na rin si Kurt at talagang nag-aalala ako sa kanya.

Naglalakad ako at panay ang aking buntong-hininga.

Sana ay okay lang talaga si Kurt.

Nang makapasok ako sa classroom sa una kong subject ay kaagad kong narinig ang aking pangalan.

"Jessie! Tol, dito ka!" malakas na sigaw na narinig ko.

Kaagad kong napansin ang kaibigan kong si Nathan. Kumakaway pa ang mokong na tuwang-tuwa.

"Oh, kamusta ang States?" sabi ko ng makaupo na ako sa upuan na katabi niya.

"Okay lang naman. Enjoy naman kahit papano." masigla niyang sabi.

Nasa pinakalikod kami nakaupo dahil dito kasi mahilig umupo itong si Nathan. Mahilig kasi itong matulog kaya gusto niyang sa likod parati para hindi siya mapapansin kapag natutulog.

"Asan yung request at kabilin-bilinan ko sa'yo na snow ko na pasalubong?" pahabol kong sabi sa kanya.

"Ito oh." sabay labas niya ng makapal na glass jar mula sa kanyang bag na may lamang tubig.

"Eh, tubig lang yan eh!"

"Malamang! Syempre tunaw na."

"Loko to ah, sabi ko naman na ilagay mo sa ice bucket. Ayan tuloy tunaw na." naiinis kong sabi.

"Iba na lang ibibigay ko sa'yo tol. Promise, magugustuhan mo. Pero hindi pa ngayon. Surprise na lang kita." sabi niya na tumataas-taas pa ang kilay.

Natawa na lang ako sa kanya. Loko-loko kasi itong kaibigan ko.

Sobrang ingay naming dalawa dahil matagal-tagal na rin ng makita namin ang isa't isa dahil sa bakasyon. Pati na rin ang buong klase, syempre may magkakakilala na at may mga magkakaibigan na rin dahil pangalawang taon na namin ito. Kaya hindi na masyadong nagkakahiyaan talaga. Tumahimik lang ang klase ng pumasok na ang instructor namin.

Pagpasok pa lang ng aming guro na si Ma'am Sanchez ay mabilis na nagbago ang mukha ni Nathan. Para itong nawalan ng gana.

Kahit na first day of school pa lang ay may activity na kaagad.

Dahil humanities ang subject namin ngayon ay pinagawa kaagad kami ng drawing saka namin i-iinterpret kung bakit ito ang naisipan naming iguhit. Habang abala ako sa pagguhit ay napansin ko na walang ginagawa si Nathan. Nakatingin lang ito sa bintana at parang inaantok pa dahil sa umaga.

"Hoy! Ano pang ginagawa mo d'yan? Mag-drawing ka na nga." bulong ko sa kanya.

"Tinatamad ako eh." sabi nito na naghihikab pa.

"Bahala ka nga d'yan." nasabi ko na lang.

Pero imbes na kumilos ang kumag ay ngumiti lang ito sa akin at naglaro na lang ng games sa kanyang cell phone.

Ilang minuto pa ang dumaan. Hanggang sa bigla na lang nagsalita ang aming instructor na dapat na naming ipasa ang aming nagawa. Ito namang si Nathan ay nang hingi lang ng papel sa akin sabay sulat ng kanyang pangalan at walang kalaman-laman ang kanyang papel. Ang kapal ng mukha ng kumag at inutos-utusan pa ako na ilagay na lang sa ilalim ng papel ko ang papel niya para daw hindi makita na wala pa lang laman. Saka ipinasa.

Gusto ko sanang batukan at gatungan. Eh kaso, baka makita pa kami ng instructor namin kaya hinayaan ko na lang.

Pero sa hindi namin inaasahan ay bigla na lang binalasa ng instructor namin ang mga papel at nagtawag ng pangalan. Kaya nag-recite naman ang mga kapwa ko mag-aaral kapag natatawag sila. Pansin kong nagulat si Nathan, hindi mapakali ang mokong.

Akala ko titigil na sa pagtawag ang instructor namin dahil marami-rami na rin ang natawag na estudyante. Pero nagpatuloy pa rin ito sa pagtawag. Napansin ko na ang susunod na papel na hinahawakan ng instructor ay ang papel na ni Nathan na blangko. Alam kong napansin niya rin ito.

Dahil dito, mabilis na tumayo ang mokong at aakmang lalabas na sana. Nang bigla na lang tawagin ang pangalan niya.

"Nathan Owens? Where is Nathan Owens?"

"Ay, ayun po oh!" sabay turo ko sa kanya na lalabas na sana sa pintuan.

"Tatakas yata yang si Natahan Owens ma'am dahil recitation!" dugtong ko pa na ikinatawa ng mga classmates namin.

"... and where do you think you are going Mr. Owens?" sabi ng instructor namin na halatang nang-i-intimidate.

"Aba, ano pa? Tatakas po yan ma'am!" sabat ko. Kaya nagsitawanan na naman ang lahat sa aming silid aralan.

"Silence!" sigaw ng aming guro na kaagad naming ikinatahimik.

"Mr. Owens... why is your paper nothing but a blank? Should I grade you because you wrote your name on it?" sarkastiko nitong sabi.

Natigilan na lang si Nathan na parang tuod. Imbes na makakalabas na sana siya ay wala na siyang nagawa kundi harapin ang guro naming naknakan ng suplada at terror.

Kung makaawra 'kala mo naman si Miss Minchin at si Lavinia na pinagsama sa princess Sarah. Yung Sarah ang munting prinsesa huh? Hindi yung sa The Voice.

"Ah, magsi-cr lang po sana ako ma'am." nilingon kaagad niya ako at pinandilatan ng mata. Ngumiti lang ako sa kanya na mas ininis pa siya lalo.

"What did I tell you? Draw and write your interpretation of your drawing... So bakit blangko ito Mr. Owens? Gusto mo bang blangko rin ang ibibigay kong grade sa'yo?" sabay pakita ng guro namin sa buong klase ang blangkong papel ni Nathan.

"May drawing naman po yan ma'am. Baka po yang drawing ko na kumakain ng damo."

Medyo kumunot ang noo ni ma'am at tiningnan ang papel ni Nathan. Talagang walang laman ito. Walang nakasulat dito maliban na lang sa kanyang pangalan. Kaya pati likod ng papel ay tiningnan nito.

"Niloloko mo ba ako Mr. Owens? Wala akong nakikitang baka na kumakain ng damo dito sa papel mo!" sagot nitong naiirita na.

"Ay, wala po ba kayong nakikitang damo d'yan sa papel ko ma'am?" sagot naman ng mokong na parang naguguluhan.

Kahit ako man ay nalilito na rin. Anong kalokohan itong pinagsasabi ni Nathan. Talagang wala naman talagang laman ang papel niya. Medyo nalito din ang instructor namin kaya tiningnan niya ang papel ulit at ibinaba pa niya ang degradong salamin niya at isinuot muli na parang naninigurado.

"Wala akong nakikitang damo at bakang kumakain sa papel mo Mr. Owens! Class, may nakikita ba kayong baka na kumakain ng damo sa papel ni Mr. Owens?" sabay pakita nito ulit sa buong klase.

Umiling ang iba, ang iba naman ay nagsalita na wala talaga.

"See? Wala kaming nakikitang damo na kinakain ng baka! Niloloko mo ba ako Mr. Owens?" halata sa boses ng aming guro na anumang oras ay sasabog na ito.

Nilingon ulit ng aming guro si Nathan pero naka-poker face lang ang kumag. Parang normal lang sa kanya ang lahat at parang wala akong kabang nakikita sa kanya.

"Aah, kung wala kayong nakikitang damo d'yan sa papel ko. Malamang naubos na ng baka sa kakakain. Gutom na baka yung ginawa ko eh."

Isang malakas na halagpak na tawanan ang sumunod na nangyari sa buong klase.

"Silence!" sigaw ni ma'am kaya natahimk kaming lahat at ang iba ay halatang nagpipigil sa tawa.

"Kung ganun, gutom na baka pala yung ginawa mo Mr. Owens?" halata sa boses nito ang pagpipigil sa galit.

"So anong nangyari sa gutom na baka? Bakit wala kaming makita sa papel mo?" tiim-bagang na tanong ni ma'am.

"Eh di, umalis na! Ubos na yung damo eh. Si ma'am naman... 'di nag-iisip. Hay na ko..." sabay irap pa niya at pinaikot ang mata.

Isang mahinang halakhak at halatang nagpipigil ang lahat sa pagtawa. Lalo na at napanganga ang instructor namin.

"Sige ma'am... alis na 'ko, gutom na rin ako eh... later." sabay alis nito na parang wala lang sa kanya at kumaway pa.

"HOY! Ang garapal mo! Isa kang alamat! Talagang nagawa mo yun kay Miss Sanchez! Kay ma'am Sanchez talaga?!" bulalas ko kay Nathan habang kumakain kami sa canteen.

"Hmmn?" nasabi lang nito sabay kagat ng sandwich niya.

"Hala ka! Lagot ka sa matandang dalaga na yun! Siguradong babagsak ka na dun. Makikita mo."

"Idro-drop ko na lang yung subject niya. Mag a-add na lang ako uli ng bagong subject." at nagpatuloy lang siya sa pagnguya.

"Pero ikaw tol hah? Ang bad mo... kahit na miss Minchin awrahan nun. Dapat iginagalang pa rin natin yun. Matanda na kaya yun."

"Tumahimik ka nga! Nakalimutan mo na bang trinaidor mo 'ko kanina? Ang sakit palang matraidor ng kaibigan. It hurts tol. It really hurts!" pagbibiro nito.

"It really hurts mong mukha mo! Ang drama mo." sabay bato ko ng cellophane na walang laman sa mukha niya.

"Bakit ba ginanun mo si ma'am? Naging ex mo ba yun?" dugtong ko pa.

"Tang ina! Kilabutan ka nga sa mga pinagsasabi mo! Inaalikabok na yung ano nun dahil hindi ginagamit." sabay inom nito ng juice.

"Hmmn... talaga? Aminin, siguro may history kayo ni ma'am noh?"

Dahil sa aking sinabi ay nabilaukan siya at naubo. Hindi ko napigilang matawa dahil nasamid siya sa aking sinabi.

"Putang ina naman tol. Inaano ba kita? Ang sama mo sa'kin ngayon huh?"

"Hindi, tol seryoso... may history ba kayo ni ma'am? Sabihin mo na kasi eh. I won't judge. Promise!" pang-aalaska ko pa sa kanya.

"Kung hindi lang kita tropa matagal na kitang binugbog. Gago, syempre wala! Sa dami kong chicks? Yung matandang dalaga na yun talaga ang papatusin ko?"

"Oh bakit pagpasok pa lang ni ma'am kanina na bored kana agad? Parang hindi maipinta ang mukha. Bitterness yung nakita ko eh." pang-aasar ko.

"Eh kasi, binagsak ako niyan dati. Bweset, hindi man lang naawa sa akin yun. Tapos palagi akong tinatawag niyan basta oral recitation. Ako talaga pinag-iinitan nun eh. Tingin ko may pagnanasa sa'kin yung matandang yun."

"Pagbigyan mo na nga lang kasi yun tol. Baka naman kasi si ma'am Sanchez na ang forever mo."

"Sabihin mo pa yan ulit. Hindi na kita kakausapin." naiinis nitong sabi.

"Hoy, joke lang! Ito naman pikon masyado. Friendship over kaagad?"

"Sinong hindi mapipikon... eh kapag naiisip ko pa lang yung matandang yun. Talagang nabwebwesit na ako tol."

"Oy, iniisip daw, ayieeh. Forever na itu!"

"Tang ina tol, 'wag mo na nga akong kausapin." padabog nitong sabi.

"Oo na, mananahimik na. Asar talo." sabay ngiti ko ng makahulugan para inisin pa siya lalo.

"Kung hindi lang talaga kita tropa. Binugbog na talaga kita tol." inis nitong sabi.

"Ang barumbado mo talaga kahit kailan eh noh? Oh, 5pm na oh. 'Di ba may pasok ka pa?"

"Uwi na 'ko. Nawalan na ako ng gana."

"Nawalan ng gana o tinatamad ka na namang pumasok kumag ka?"

"Hmmn... parang ganun na rin?" natatawa niyang sagot.

"Hay naku tol. Kailan ka pa kaya magbabago." napailing na lang ako na ikinatawa niya.

Dahil wala na naman akong pasok ngayon ay naisipan ko na umuwi na lang ng maaga. Kaya nagpaalam na ako sa kanya matapos naming mag-usap.

"Tol, saan ang punta mo?"

"Uuwi na... wala na akong pasok eh."

"Hatid na lang kita."

"'Wag na, baka masabihan pa 'ko na kakuntsaba mo na nagcu-cutting classes noh. Pumasok ka na nga lang. Mag-aral ka dahil may klase ka pa ugok!" sita ko sa kanya.

Nasa labas na kami ng gate sa university at buntot nang buntot naman itong si Nathan sa akin.

"Papasok naman ako sa susunod eh. Hindi naman umaalis yang school."

"Aah... at namilosopo ka pa talaga? Hoy pumasok ka na nga lang... sayang binabayad mo."

"Oo na, papasok na ako." sagot niya.

"Haay, mabuti naman. Buti na lang at —"

"Oo papasok na ako sa computer shop tol!" sabay takbo nito sa kasalungat na direksyon.

"Hoooy! Sira ulo ka talaga!"

Tumakbo lang ito atsaka lumingon sandali at nag flying kiss pa sa akin na nang-iinis. Sabay takbo nito ulit at hindi na lumingon pa.

"Ulol kaaa! Madapa ka sana!" sigaw ko na lang.

Ito talagang si Nathan, puro kalokohan lang talaga ang alam. Hindi seryoso sa pag-aaral at sa buhay. Parang walang problema. Napabuntong-hininga na lang ako. Sa totoo lang nag-aalala rin talaga ako sa kanya. Baka kasi may problema ito sa kanila at ayaw lang niyang i-share.

Pero napaisip ako. Ako lang yata ang nakagagawang sumagot sa kanya ng pabalang at ang may lakas ng loob para pagalitan siya. Kung tutuusin wala naman talagang may lakas ng loob na lumaban sa kanya maliban na lang sa iilang mga estudyanteng katulad niyang basagulero.

Hindi ko nga lubos maisip at ako lang pala ang may lakas loob na okray-okrayin siya at sagot-sagutin. Kahit nga mga tagasunod niya ay hindi nagagawang pagtaasan siya ng boses. Minsan nga tinawag pa akong boss ng ilang tagasunod niya noong hinahanap siya ng mga ito.

Kung ako lang pala ang may lakas ng loob na sagutin siya. Siguro mas nakakabuti na samahan ko siya at gabayan para maging seryoso sa pag-aaral. Kung ako lang ang may lakas ng loob na kaya siyang saway-sawayin. Siguro ay dapat tulungan ko siya na mag-aral at hindi mapariwara. Mabilis akong tumalikod at hinanap siya sa mga taong nagkukumpulan sa daan. Alam ko kung saan ang punta niya.

Kaya pupuntahan ko siya para pabalikin sa loob ng unibersidad. Lalakad na sana ako para hanapin siya ng matigilan ako dahil sa pagbusina ng sasakyan na nasa gilid ko lang pala na nasa kalsada.

Paglingon ko ay saglit akong natigilan. Kilala ko ang motor na nasa harapan ko. Alam kong kay Kuya Bernard ito.

"Kuya?" ang nasabi ko na lang ng makilala ko ang lalaking nakasakay dito. Naka-jacket siya ng leather at nakasuot ng maong na kupas. Nakasuot pa siya ng converse na sapatos. Mas lalong lumilitaw ang kanyang postura at kapogian.

"Ano pang hinihintay mo? Sakay na!" at binuksan niya ang kanyang helmet kaya nakita ko na ang kanyang mukha.

"Bakit ka nandito?" gulat kong sabi.

"Ano pa? Eh di sinusundo ka. 'Lika na nga para maaga pa tayong makauwi." sabay abot nito sa akin ng isa pang helmet.

Umangkas na lang din ako at tuwang-tuwa dahil hindi ko inaasahang susunduin niya ako at pinatakbo na niya ang motor.

"Kuya, bakit mo pa ako sinundo? Masyadong delikado at baka may makakilala dito sa'yo.

"Paano ako makikilala? Naka-helmet naman ako... yakap ka na nga lang ng mabuti at bibilisan ko pa ng konti." mahigpit naman akong yumakap sa kanya na tuwang-tuwa.

Talagang ang lapad ng kanyang likod.

Kasalukuyan naming tinatahak ang kalsada at halos isang oras din ng makalabas na kami sa syudad at nakarating na sa probinsya. Tahimik lang siya at hindi ako kinakausap kaya medyo nagtaka ako.

"Kuya, may problema ba?" pagbasag ko sa katahimikan.

Binagalan niya ng kaunti ang takbo para marinig ko ang sasabihin niya.

"Sino ba yung ungas na yun na nakaakabay sa'yo kanina?" halata sa boses nito ang inis.

Hindi ko napigilang mapangiti kahit naiinis siya. Pakiramdam ko kasi ay nagseselos siya.

"Ah, wala yun. Barkada ko lang yun."

"Barkada? Kailan ka ba nagkabarkada ng barumbado, Jessie? Sa mukha pa lang nun nakikita ko ng walang mabuting idudulot yun sa'yo. Umiwas-iwas ka nga dun sa barkada mong yun. Halatang namang bad influence yun. Honor student ka pa naman. Mapapasama ka lang sa pagsama mo dun. Kaya 'wag na 'wag mo ng lalapitan yung barkadang sinasabi mo. Naintindihan mo?" maotoridad niyang utos.

"May pa fying kiss flying kiss pa ang gago." mahina niyang sabi na narinig ko naman.

Natawa na lang ako ng tahimik. Nagseselos siya.

"Mabait naman yun kuya eh."

"Anong mabait? Para saan lang din ang pagiging pulis ko kung hindi ako marunong kumilatis ng tao. Yung mga tipong ganun ang lapitin ng gulo at away. Kaya 'wag na 'wag kitang makikitang sasama dun sa gunggong na yun."

"Weeh... nagseselos ka lang eh. Ayoko ko nga, kaibigan ko yun eh. Hindi ko iiwasan yun." pangpipikon ko pa sa kanya.

"'Wag matigas ang ulo Jessie. Simula ngayon, iiwas ka na dun." matigas nitong utos.

"Ayoko nga... hmmp." pagtataray ko kunwari.

Subalit hindi na siya nagsalita pa at biglang binilisan ang pagpapatakbo ng motor. Nagtangka akong kausapin siya matapos ang ilang sandali para may mapag- usapan lang ngunit hindi na niya ako kinakausap pa. Alam kong galit siya kaya tumahimik na lang din ako. Hindi niya nagustuhan ang aking nasabi. Nakaramdam tuloy ako ng pagsisisi dahil sa pang-iinis ko sa kanya.

Papasok na kami sa looban at pansin ko na bumagal na ang pagpapatakbo niya. Kaya minabuti ko ng kausapin na siya.

"Sorry kuya..." subalit hindi pa rin siya nagsasalita.

"Kuya... sorry na."

"Kuya... sorry na nga eh!"

Alam ko na ayaw niya akong kausapin pa. Kaya medyo nagdamdam ako at nagtampo na rin sa kanya. Aalisin ko na sana ang mga braso ko na nakayap sa kanya ng pigilan niya ako. Medyo natigilan ako. Subalit binawi ko pa rin ng sapilitan ang kamay ko kaya ang isang kamay ko na lang ang nahawakan niya gamit ang kanyang isang kamay na pumipigil dito.

Hinila ko ang kamay kong hinahawakan niya subalit talagang mapilit siya. Ayaw niyang bitawan ito. Pilit niyang pinapayakap ang isa kong kamay sa kanya. Subalit na walan na ako ng ganang maglambing kaya gusto ko munang huwag siyang pansinin.

Pero nagulat na lang ako ng hindi ko inaasahang ibinaba niya ang aking kamay hanggang sa mismong harapan na niya ito nakalagay.

"'Wag kuya, baka may makakita sa atin." saway ko.

"Madilim na. Walang makakakita."

"Ayoko nga sabi eh!" matigas kong pagtutol.

"Akala ko ba nagso-sorry ka sa akin? Kung nagso-sorry ka talaga, dapat gawin mo ang gusto ko!" medyo tumaas na ang kanyang boses.

"Humihingi ako ng sorry pero 'wag ganito. Kuya, tumigil ka na."

Subalit hindi niya pinansin ang aking sinabi. Mas naging mapangahas pa siya ng siya na mismo ang nagpasok sa aking kamay sa loob ng kanyang brief. Dahil sa kalibugan na kanyang ipinapakita ay tinatablan na rin ako. Pero nagpigil ako, ayokong nag-aaway kami at idinadaan namin ang lahat sa ganito para magkabati. Subalit marupok ako. Mahina at madaling matukso.

Pero nilabanan ko ang init, hindi ako nagpadala sa kalibugan, kaya lakas loob kong binawi ang aking kamay ng lumuwag na ang pagkakahawak niya rito. Hindi na ako nagsalita pa at hindi ko na siya pinansin pa dahil sa inis ko.

Hanggang sa makaabot na kami sa apartment namin. Subalit nagulat na lang ako ng hindi kami tumigil at nagpatuloy lang siya sa pagmamaneho.

"Kuya, ano ba? Lumagpas na tayo oh."

Subalit nagbingi-bingihan lamang siya at hindi ako pinansin. Kahit anong saway ko sa kanya ay hindi niya ako pinakikinggan. Kaya napilitan akong hampas-hampasin ang likod niya dahil lumalayo na talaga kami pero hindi pa rin niya ako pinapansin. Hanggang sa nag-alburoto na talaga ako.

"Kapag hindi mo ito ihihinto, tatalon ako! Hindi ako natutuwa sa ginagawa mo kuya!"

Dito na siya tumigil at inihinto ang motor. Kaya dali-dali akong bumaba at naglakad ng papalayo. Lumingon lang ako saglit para awayin siya at singhalan dahil sa sobrang galit ko.

"'Wag mo na nga akong kausapin! Napakaisip bata mo pa rin! Ang tanda-tanda mo na hindi ka pa rin nagma-mature. Napaka-selfish mo! Kahit saan walang pinipili yang kalibugan mo! "Wag na 'wag mo na nga akong kausapin! Manyak ka! Hindi ka ba nag-iisip? Pati utak mo inilagay mo na d'yan sa burat mo! 'Wag mo na akong kakausapin!" sabay talikod ko sa kanya na pumutok na sa galit at inis.

"Gusto mong ganito? Sige, pagbibigyan kita. Walang problema!" sigaw niya ngunit hindi ko siya nilingon at pinagbigyan ng pansin.

Naramdaman ko na lang na nilagpasan niya ako sa kalsadang aking nilalakaran at dire-diretsong pinatakbo ang motor sa pabalik na daan. Ni hindi ako nilingon.

ISANG LINGGO na ang lumipas at walang araw akong hindi nagsisisi sa aking nasabi. Wala akong natatanggap na call o ni isang text mula sa kanya. Kahit anino niya ay hindi ko mahagilap. Parati siyang wala sa apartment niya at pansin ko na hindi pa siya umuuwi simula ng mag-away kami.

Hindi ko maitago ang aking pag-aalala at pagsisisi kaya ako na mismo ang nagpakumbaba. Ako itong panay siyang tinatawagan at tini-text para humingi ng tawad subalit wala akong matanggap ni isang sagot mula sa kanya. Hindi niya rin sinasagot ang tawag ko hanggang sa naging out of reach na ang numero niya.

Masyado akong nadala sa aking damdamin at hindi ko na inisip ang mararamdaman niya. Kaya punong-puno ako ng pagsisisi ngayon.

"Hoy tol, okay ka lang?"

"Huh?"

"Ang sabi ko, okay ka lang? May problema ka ba?"

Nasa hallway kami ngayong dalawa ni Nathan sa may 5th floor. Tanaw namin ang tanawin sa malayo at kasabay naming nararamdaman ang dampi ng hangin sa aming katawan. Nagpapahinga lang kami at tumatambay dito dahil wala na akong klase. Habang siya ay nagpapalipas oras naman sa paghihintay sa susunod niyang subject.

"Ah, okay lang ako tol."

"Anong okay? Ano bang nangyayari sa'yo at parang daig mo pa ang namatayan? Ilang araw ka ng tulala at balisa tol. Parang wala ka nga sa sarili palagi. Tapos tulala ka pa na parang lumilipad ang isip mo kung saan. Tol, may problema ka ba? Baka makatulong ako."

"Ah, wala ito tol. May problema lang sa bahay."

"Ano naman yang problema na yan?"

"Wala nga..." at umiwas na ako ng tingin.

"Tol, baka tungkol sa love yan hah?" panunukso nito.

Hindi ko na pinansin pa si Nathan at tahimik lang akong nakatingin sa malayo. Hindi ko na alam kung ano ang pinagsasabi niya dahil sa malalim kong iniisip. Namalayan ko na lang nakaakbay na siya sa akin at tinapik-tapik ang aking likod.

"Sorry tol, kung may masama akong nasabi."

"Huh?" ang nasabi ko na lang, sabay lingon ko sa kanya.

"Tol, ano ba talagang nangyayari sa'yo? Hindi ka okay eh."

"Huh?! Okay lang ako tol, ano ka ba! Sira ulo to!" sabi kong nagpapatawa subalit seryosong nakatingin sa akin si Nathan.

"Hoy! Bakit ka ba ganyan makatingin? Napakaseryoso mo." sita ko.

"Eh pa'no... sino bang hindi magiging seryoso. Kanina ka pa umiiyak d'yan."

Saglit akong natigilan at dinampi sa ibaba ng aking mata ang aking palad. Nagulat ako ng basa ito. Hindi ko namamalayang naluha na pala ako. Natigilan ako at nawalan ng salitang masasabi sa aking kaibigan.

"Tol, ano ba talagang nangyayari sa'yo? I-share mo naman kung may problema ka tol. Ang daya mo naman eh. Kapag ako may problema, binubunton ko sa'yo sa lahat. Alam mo, nakakatampo ka tol. Parang iba naman ako sa'yo eh."

Napabuntong-hininga na lang ako.

"Kasi tol..." natahimik ako bigla at humugot ng lakas ng loob.

Subalit, hindi ko na naipagpatuloy pa ang sasabihin ng hindi na ako nakapagpigil at naiyak na lang ako ng tuluyan.

Gusto ko mang pigilan ang maluha subalit umagos na ito at hindi ko na napigilan pa ang pagdaloy nito dahil sa nararamdamang sakit sa aking puso. Halatang nagulat si Nathan kaya natahimik siya at hindi alam ang gagawin. Ngayon niya lang ako nakitang lumuluha.

"Pasensya ka na tol, hindi ko pa kayang i-share ngayon." napayuko na lang ako para hindi ako makita ng ibang estudyanteng naglalakad sa likod namin.

"Aminin mo nga... tol, na basted ka ba?" diretsahan nitong tanong.

"Hindi ako na basted..." at ipinakita ko ang hilaw na ngiti.

"Ano ba kasi?"

Tumahimik na lang ako hanggang sa naglakas-loob ako at hindi ko na naitago pa sa kanya. Sinabi ko na sa kanya ang totoong dahilan kaya malungkot ako ngayon.

"Tol, m-may jowa na k-kasi ako ngayon." nauutal kong sabi.

Napanganga siya sa narinig at natawa ng konti.

"Sabi ko na nga ba eh. Tang ina tol! Binata ka na talaga! Bakit hindi mo sinabi sa akin kaagad? Ikaw hah... naglilihim ka na may gilpren ka na pala! I'm so proud of you bro." sabay gulo nito sa buhok ko.

Ngumiti na lang ako sa kanya. Kung alam niya lang kasi ang totoo na nagdadalaga na ang kanyang tropa at hindi nagbibinata.

"Oh, so sino yung maswerteng chick na yun na iniiyakan mo ngayon? Nag-away ba kayo?" tumango na lang ako sa kanya.

"Ano namang dahilan?" usyoso nito.

"Ikaw."

"Hah... ako?" nalilito niyang tanong.

"Ang sabi ko. Sa tingin mo ano?" daling bawi ko at palusot.

"Aah... siguro misunderstanding?" hula nito.

"Oo... ganun na nga." walang gana kong sagot sa kanya.

"Tang ina talaga yang mga misunderstanding na yan eh. Ano, gusto mo bang tulungan kita sa chick na yan? 'Wag kang mag-alala tol. Promise, hindi ko susulutin yung chick mo kahit gaano pa ka-sexy at kaganda yun. Alam mo namang tropa tayo. Ano, tulungan kita?"

"Talagang hindi ako mag-aalala. Hindi mo kasi magugustuhan yun. Sigurado ako dun." natatawa kong sabi.

"Bakit maliit ba'ng boobs?"

"Gago!"

At nagtawanan na lang kaming dalawa.

Kahit papano ay gumaan naman ang mabigat kong nararamdaman sa dibdib ko. Talagang totoo na kapag may problema tayo ay dapat i-share natin ito sa mga taong pinagkakatiwalaan natin.

Patuloy kaming nag-usap ni Nathan at binibigyan niya ako ng mga advice. Nakikinig lang din naman ako sa kanya. Alam ko kasing marami na siyang karanasan sa pakikipagrelasyon. Habang ako naman ay ngayon lang kaya wala akong kaalam-alam kung paano dapat i-handle ang mga bagay-bagay.

Siguro masyado pa akong isip-bata kaya hindi ako nakakapagpigil na sabihin ang nararamdaman ko. Hindi ko man lang naisip ang mararamdaman ng lalaking nagpatibok ng puso ko.

Ang kapal ng mukha ko para umarte. Wala naman akong matres, ang swerte ko na nga at pumatol pa siya sa akin. Tapos ako pa itong makapal ang mukha para mag-inarte. Akala ko si Kuya Bernard ang selfish... ako pala at hindi ko lang na-realize na ako ang napaka-immature sa aming dalawa dahil sa masasakit na salita kong sinabi sa kanya.

Hanggang sa lumipas pa ang takbo ng minuto at klase na ni Nathan.

"Tol, basta. 'Wag kang mag-aalala. Babalik yun. Sa pogi mong yan? Sigurado akong babalikan ka nun. Kaya 'wag kang umiiyak d'yan! Tayo dapat ang iniiyakan ng mga babaeng yan. Kaya tol, 'wag kang mag-alala. Tayong mga barako... tayo ang hinahabol. Chill lang pre, babalik yun sa'yo." sabay tapik nito sa aking likod.

Tumango lang ako at ngumiti sa kanya hanggang sa umalis na rin si Nathan at nagpaalam para pumasok. Dahil wala na akong klase ay minabuti ko na lang na umuwi na. Lalo pa at hindi pa peak hours ngayon ng mga sasakyan kaya hindi pa masyadong traffic.

Gabi na ng makaabot ako sa amin. Naglalakad ako pauwi ng mapansin kong nakabukas ang mga ilaw sa apartment ni Kuya Bernard. Halos mapatalon ako sa tuwa at sa wakas ay umuwi na rin siya. Mabilis akong nagtatatakbo papasok sa loob ng kanyang gate.

Dahil nakabukas naman ang pintuan ay pumasok na lang din ako at sa hindi inaasahang pagkakataon ay nagulat ako sa aking nakitang tao na nakatalikod sa kusina.

"K-Kurt!?"

Mabilis na humarap sa akin ang lalaking nakatalikod at hindi ako nagkakamali, si Kurt talaga ito. Dali-dali akong pumunta sa kanya at siya ay niyakap.

"Condolence Kurt, condolence."

"Salamat Jessie..." at niyakap niya rin ako ng mahigpit.

"Oh, kamusta ka na Jessie... kamusta ang eskwela?" sabi nito na nakangiti ng bumitaw na kami sa pagyayakapan.

"Okay naman, ikaw... kamusta ka?"

"Ito, okay naman." sabay buntong-hininga nito.

"Sorry Kurt at hindi ako nakapunta hah? Si Papa kasi eh... ayaw akong payagang umalis ng bahay."

"'Wag kang mag-aalala, naiintindihan ko naman yun. 'Lika dun tayo sa sofa."

Nagtungo kami sa sala at naupo.

"Kailan ka pa dumating?" tanong ko.

"Kani-kanina lang. Kakapagod nga ang byahe eh."

"Ay, pasensya na. Wrong timing yata ako ngayon."

"Okay lang... ikaw pa. Mas mabuti nga meron akong makakausap eh. Kaya nga napili ko na dito na lang muna mag-stay dahil masyadong toxic masyado sa bahay. Palagi na lang kasing puro bangayan. Kahit wala na si dad wala pa ring nagbago. Nakakapagod ng tumira sa bahay namin." malungkot nitong sabi.

Nakinig na lamang ako sa kanya at nakipag-usap para mapagaan ang kanyang loob. Halos isang oras din kaming nag-usap. Hanggang sa naisipan niyang matulog na muna para makapagpahinga sa kanyang silid.

"Kurt, asan si kuya?" tanong ko sa kanya.

"Nasa kwarto niya. Puntahan mo na lang." tumango na lang ako sa kanya.

Sabay kaming pumanhik sa itaas. Hanggang sa makaabot na siya sa harap ng kanyang pintuan.

"Katukin mo na lang Jessie... hindi naman natutulog yun. Sige, pahinga na muna ako. Good night!" sabi niyang nakangiti.

"Sige Kurt, good night!" at pumasok na siya sa loob ng kanyang silid.

Nasa harap ako ngayon sa pinto ni Kuya Bernard. Kinakabahan ako at hindi ko maipaliwanag ang labis kong pangungulila sa kanya. Kahit isang linggo lang kaming hindi nagkita ay parang ilang taon na ito para sa akin. Hindi ko na kaya ang pangungulila sa kanya. Masyado na akong nasanay na and'yan siya parati. Hanggang sa naglakas-loob ako at kinatok ang pintuan.

*Tok... Tok...*

"Pasok." sagot niya mula sa loob.

Pagbukas ko ng pinto ay kaagad ko siyang nakita. Nakatalikod siya sa akin at nakatayo. Nakahubad siya ng t-shirt at nasa harap siya ng bintana at nakatingin sa labas, nagpapahangin siya. Habang nagyoyosi.

Sabik na sabik ako sa kanya. Lahat ng mga pag-aalala ay napalitan ng ibayong pananabik. Parang pakiramdam ko ay ilang taon kaming hindi nagkita dahil sa tindi ng pangungulila ko sa kanya. Walang minutong hindi ko siya naiisip at sa bawat minuto at segundong nagdaan ay nagsisisi ako kung bakit nasabihan ko siya ng masasakit na salita. Hindi na ako nag-isip at isinantabi ko lang ang pride niya.

Pumasok ako sa loob at sinirado ang pinto. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya. Nanginginig hindi sa takot kundi dahil sa sobrang pananabik ko na mayakap siya.

"Oh Kurt, anong kailang—" hindi na niya natapos pa ang sasabihin ng yumakap na kaagad ako sa kanyang likod.

"Kuyaaa... sorry na... sorry na po." hindi ko napigilan ang aking sarili at umiyak na lang ako nang umiyak sa kanyang likod habang niyayakap ko siya. Sobra ko siyang na miss. Wala akong gusto ngayon kundi ang makasama at mayakap ko lang siya. Ang alam ko lang ay kailangan ko siya, dahil mahal na mahal ko siya.

Hindi siya nagsalita at pinili na lang niyang manahimik. Hinahayaan niya lang ako na yakapin siya habang patuloy na naghihikbi at umiiyak sa kanyang likod.

"Sorry na kuya..." pero tahimik pa rin siya.

"Kuya... kausapin mo naman ako." at mas humigpit pa ang pagyakap ko sa kanya na parang ayaw ko ng bumitaw pa.

Hanggang sa wakas, ay kinausap niya na rin ako.

"Sabi mo na hindi kita kakausapin 'di ba? Yun naman ang gusto mo?" sabi nitong kalmado.

"Nabigla lang naman ako sa sinabi ko eh. Kuya naman..." at humagulgol na ako sa kanyang likod.

Dahil dito hinarap na niya ako.

"Tahan na, 'wag ka ng umiyak. Shhh... tama na." at niyakap na niya ako at isiniksik sa kanyang mga bisig.

Sa kanyang sinabi ay gumaan kaagad ang aking pakiramdam at sobrang saya ko dahil magkabati na kami ulit. Subalit hindi pa rin ako matigil-tigil sa paghihikbi at pagsinghot sa aking sipon na parang musmos.

"Oh, tama na... napakaiyakin mo talaga." natutuwa nitong sabi.

"Ikaw kasi, ilang araw kang hindi umuwi. Hindi mo rin sinasagot lahat ng tawag at texts ko sa'yo. Alam mo bang alalang-alala ako sa'yo? Ang sama-sama mo talaga. Gusto mo na palaging nag-aalala ako sa'yo." ani kong humihikbi.

"Sorry na. Hindi ko na uulitin yun." sabay halik niya sa aking noo.

"Hindi lang kita pinagbigyan, nagtampo ka na agad." paninisi ko pa.

"Sorry na nga eh." at masuyo niyang pinunasan ang aking mga luha gamit ang kanyang mga palad.

"Napakaiyakin talaga." pahabol pa nitong sabi na nakangiti.

"Ikaw kasi." sagot ko na lang.

"Oo na, sorry na. Pero hindi naman talaga ako nagalit dahil hindi mo 'ko pinagbigyan eh. Nagalit ako dahil dun sa kaibigan mong mukhang adik." padabog nitong wika.

"Kuya naman, napaka-judgmental mo."

"Judgmental na kung judgmental. Basta, ayokong makikita ka pa na nakikipag-usap dun." seryoso nitong sabi.

Kahit na labag sa loob ko ay tumango na lang ako. Wala akong magagawa kung hindi iwasan na lang ang matalik kong kaibigan na si Nathan.

"Oh, gabing-gabi na oh. Baka hinahanap ka na sa inyo."

"Wala namang maghahanap sa akin. Hindi uuwi si Papa ngayon eh. Nag-text kasi siya sa akin."

Hindi ko alam pero ng masabi ko ito ay tila may ibang ngiti na sumilay kay Kuya Bernard na hindi ko maintindihan.

"Nakapaghapunan ka na?" tanong niya.

"Oo, kumain na ako kanina nung pauwi ako. Kayo ni Kurt nakakain na ba kayo?"

"Tapos na rin, nakita mo na pala si Kurt?"

"Oo, nung pagpasok ko kanina rito. Kinausap ko pa nga siya eh, para naman ma-distract siya sa mga iniisip niya."

"Aah, sige. Tapos ka na pa lang kumain eh." siya.

"Oo, tara kuya baba tayo. Manood na lang tayo ng tv." tumango na lang siya.

Nang makababa na kami na pansin niya na wala na si Kurt kaya sinabihan ko siya na nagpapahinga na.

"Uwi ka muna Jessie... baka basa yang likod mo ng pawis." sabay dampi niya sa aking likod.

"Basa nga... tara sa inyo. Teka, magti-t-shirt muna ako." mabilis siyang kumuha ng damit sa itaas para sumama sa akin pauwi.

"Dito ka na lang kuya, babalik rin naman ako agad-agad."

"Sama na nga lang ako. Para naman makalabas naman ako ng bahay." nakangiti nitong sabi.

"Okay, sige na nga." sagot ko na lang.

Nang makaabot na kami sa apartment ay kaagad akong umakyat sa itaas at pinaupo ko muna siya sa sala para manood ng tv. Pagbalik ko ay umupo kaagad ako sa sofa at tumabi sa kanya. Masaya kaming nag-uusap na parang mag-asawa. Para kaming bagong kasal sa set-up namin. Parang yung mag-asawa na nag-away tapos nagkabati ulit. Natatawa ako sa ilusyon ko.

Hanggang sa naligaw kami sa aming kwentuhan.

"Jessie, may sasabihin ako sa'yo. Pero 'wag kang magugulat ah?" medyo natigilan ako sa kanyang sinabi.

"Ano ba yun kuya?

"Ano kasi... si insan parang may nangyayari sa kanilang dalawa ni Oliver."

"Huh?!" bulalas ko na lang.

Hindi ko inaasahan ang maririnig. Nalaman na pala ni Kuya Bernard ang lihim nila Kurt na inililihim ko rin sa kanya.

"Atin-atin lang 'to hah? Nakita ko kasi sa cell phone ni insan. Nag-aanuhan sila ni Oliver. Parang may relasyon yata silang dalawa."

"Kailan mo nalaman kuya?"

"Kanina lang, hindi ko sinasadyang makita ang sex video nilang dalawa sa cell phone ni Kurt. Kaya nga nasa loob lang ako ng silid ko kanina dahil nahihirapan akong harapin si Kurt dahil sa nalaman ko."

Natigilan ako sandali sa aking narinig. Total alam na ni Kuya Bernard. Siguro ito na ang panahon para sabihin ko na may nalalaman talaga ako sa dalawa.

"Kuya, 'wag kang magagalit hah?" tumango lang siya." Sa totoo lang ay may alam na ako sa nangyayari sa kanila dahil nahuli ko silang dalawa na naghahalikan at nag-aanuhan doon sa sinehan nila Kurt."

"Hah?! A-ano?!" bulalas nito.

"Nahuli ko silang dalawa na nagsi-sex."

"Matagal mo na palang alam... bakit hindi mo sinabi sa akin?"

"Eh kasi, ayoko namang gulatin ka. Sasabihin ko naman talaga pero humahanap pa ako ng tyempo. Lalo pa at pinagsamantalahan ka ni Oliver. Gusto ko kasing dahan-dahanin na sabihin sa'yo. Pero hindi ko alam kung sila ba talagang dalawa o baka trip-trip lang ang ginagawa nila."

"So paano yan? Paano kung may relasyon silang dalawa? Paano natin sasabihin kay insan na niloloko lang pala siya ni Oliver dahil pinagsamantalahan niya ako nung nalasing ako?"

"Siguro 'wag muna nating sabihin kay Kurt ito kuya... lalo na at masyado pa siyang vulnerable dahil sa pagkawala ng daddy niya. Sabihin na lang natin kapag okay na ang lahat kuya. May karapatan siyang malaman kung may relasyon nga sila ni Oliver."

Nagpatuloy kaming nag-usap tungkol sa dalawa. Subalit sa tingin ko ay hindi pa alam ni Kuya Bernard na may nakaka-sex din ang dalawa bukod sa kanila. Dahil may nakita ako na may threesome video din sila.

"Kuya, may hindi ka pa nalalaman. Nahuli ko rin na may ka-sex pa sila. May threesome sex video sila Kurt." diretsahang pag-amin ko.

"A-ano?! May ka-sex pa silang iba bukod sa kanila? Babae ba o lalaki?" gulat na gulat na sabi ni Kuya Bernard.

"Lalaki kuya, nakita ko ito ng maligaw ako sa sinehan nila kurt. Yun kasi ang nakaplay sa screen kaya nakita ko. Habang wala silang kaalam-alam na hindi lang pala sila ang nakakakita sa sinalang nilang palabas.

"Tang ina, hindi ko alam na pumapatol din pala ng bakla si Kurt." ang nasabi na lang niya.

"Basta kuya mag-ingat tayo. Dapat hindi malaman nila Kurt na may alam tayo para hindi siya mas lalong ma-depress at ma-awkward sa atin. Alam mo namang may pinagdadaanan yung pinsan mo."

"Sige."

Mas lumalim pa ang gabi kaya napagpasyahan kong pauwiin na si Kuya Bernard sa kanila para makapagpahinga subalit ayaw naman nitong umuwi.

"Dito na nga lang ako matutulog. Tinatamad akong umuwi eh." sabi nito habang nakatutok na nanonood sa telebisyon.

"Ewan ko nga sa'yo. Dito ka matulog sa sofa hah?'

"Bakit ayaw mo akong patulugin sa kwarto mo? Ang dami kayang lamok dito."

"Syempre pagod ako, baka gapangin mo pa ako noh." mataray kong sabi. Natawa na lang siya.

"Bakit ayaw mo ba?" at bigla na lang niyang kinuha ang aking kamay at ipinatong sa umbok ng kanyang harapan.

"Eh, pagod ako kuya eh... at masakit yung katawan ko." alinlangan ko.

"'Wag kang mag-aalala... pwede namang hindi ka mapagod. Ako lang ang papagurin mo." maloko nitong sagot.

"Anong ibig mong sabihin?" pagtataka ko.

"Salsalin mo lang ako at tsupain hangga't gusto mo. Alam ko naman kasi na pagod ka sa eskwelahan kaya hindi kita papagurin pa. Gatasan mo lang ako ngayong gabi... hahayaan kitang abusuhin ang titi ko." pang-aakit niya sabay kindat pa nito sa akin ng may pilyong ngiti.

"Eh, kung gusto kong igapos ka... at itali. Papalag ka ba?" hamon ko sa kanya.

"Eh di gawin mo... tigang na tigang ako ngayon Jessie kaya game na game ako sa lahat ng gusto mong gawin sa titi ko." malibog nitong bulong sa aking tenga.

"Sigurado ka kuya? Alam mo namang kapag ginaganahan ako mahilig akong magparusa at manakit. Malupet ako." malandi ko namang tugon at kagat labi ko siyang tiningnan at hinigpitan ang pagdakma sa kanyang harapan dahilan para mapasinghap siya.

"S-sige... payag ako pero may kondisyon."

"Sige, ano yun?"

"Tawagin mo na akong 'Love' at hindi kuya... at gusto kong love na rin ang tawag ko sa'yo at hindi na Jessie." seryoso nitong sabi.

Napabuhakhak ako sa tawa at napatakip sa aking mukha gamit ang aking mga kamay. Mahilig talaga siya sa mga endearment.

"Anong nakakatawa sa sinabi ko?" pagsimangot nito.

Tingin ko ay okay lang naman siguro basta mag-iingat lang kami.

"Sige na nga... basta kung tayo-tayo lang huh?" natatawa kong sabi.

"Oo love..." wika niya na tuwang-tuwa

Hindi ko napigilang mapangiti nang kumindat na naman siya sa akin. Kinikilig ako.

"Gusto mo pa lang gatasan kita hah? Sige, pagbibigyan kita sa gusto mo."

Pero bago namin sinimulan ang gagawin namin ay pinainom ko muna siya ng juice at ininom naman niya ito. Ang hindi niya alam, nilagyan ko ito ng viagra na nakuha ko noon kay papa ng mawala niya ito.

Pagpasok pa lang sa silid ay atat na atat na niyang pinaghuhubad ang lahat ng kanyang mga damit. Pero pinigilan ko siya na tanggalin ang kanyang brief dahil may naisip akong kalokohan na gagawin.

Mabilis siyang humiga sa kama at sobrang excited na sa aking gagawin.

Sobrang namumutok na ang kanyang harapan dahil sa katigasan ng kanyang titi sa loob ng kanyang brief. Sobrang handa na nito. Kay naman wala na akong inaksayang panahon at itinali ko siya kaagad. Itinali ko ang dalawa niyang mga kamay at paa sa bawat sulok ng kama para wala siyang kawala.

"Ngayon, parurusahan kita dahil pinag-alala mo ako ng husto. Humanda ka ngayon."

"Yes... parusahan mo 'ko love. Punish me..." malibog nitong sabi.

At sa isang iglap ay nilatigo ko ang kanyang dibdib gamit ang aking sinturon.

"Oooh shiit! Ammf..." halinghing niya.

Hindi pa ako nakontento at nilatigo ko pa siya sa kanyang mga binti at hita. Pati na rin ang kanyang mga abs. Pero katamtaman lang na panglalatigo. Sapat lang para mas pasabikin pa siya at mas malibugan.

"Shit, na-i-excite ako love..." sabik na sabik niyang usal. Ngumiti lang ako sa kanya.

Mabilis kong hinubad ang aking saplot at itinira lang din ang aking brief. Umupo ako sa mismo niyang harapan paharap sa kanya at inilagay ko ang aking buong bigat sa aking pang-upo kaya napaungol siya.

"Oooohhh..." napangisi ako sa kanyang ipinapakitang reaksyon.

Sobrang libog niya akong tinitigan halatang gusto na niyang danasin ang rurok ng ligaya.

Iginiling ko ang aking baywang at mahigpit na inupuan ang kanyang harapang nagwawala na sa kakapulso. Umuungol na lang siya at humahalinghing ng malakas dahil sa pangsasabik ko.

"Oooh shiit... love, p-pinapasabik mo 'kooo..." garalgal niyang wika na ikinangisi ko lamang.

Inilapit ko ang aking mukha sa kanya at mabilis na naghalikan kaming dalawa. Marubdob, nakakaadik, nakakabaliw, nag-aalab at ubusan ng hininga. Nag-espadahan ang aming mga dila at hindi ko napigilang kagatin ang dila niya.

Kaya wala siyang nagawa at umungol na lamang. Ilang minuto rin ang itinagal ng hayok na hayok naming halikan dahilan para halos maubusan ako ng hininga. Kapwa kami hiningal dalawa.

Nang mailayo ko na ang aking mukha ay kitang-kita ko ang libog sa ekspresyon ng kanyang muka. Wala sa isip-isip ko at bigla ko na lang siyang dinuraan sa mukha. Kaya nagulat siya. Pero sa isang iglap lang ay mabilis ko itong dinilaan sa pamamagitan ng erotikong paghimod nito.

Nag-ipon kaagad ako ng laway at hinalikan siya uli. Lumaban naman siya at ginalugad namin ang bunganga ng bawat isa. Hindi niya namamalayan ng bigla ko na lang isinalin ang naipon kong laway sa kanyang bibig. Alam kong nararamdaman niya ito.

"Kuya lunukin mo..." pero hindi niya sinunod ang iniuutos ko.

Kaagad kong inilapit ang aking bibig sa kanyang tenga at nagsalita.

"Love lunukin mo ang laway ko. Sige na LOVE." sinadya kong lagyang ng diin ang pagtawag ko sa kanya ng love dahil alam kong gusto niya ito. Kasabay ng pagkagat ko sa kanyang tenga.

At kanya ngang ginawa. Rinig na rinig ko at sa isang lagok lang niya nilunok ang aking laway. Binababoy ko siya at pinagsasamantalahan at talagang nagugustuhan ko na ako ang nasusunod ngayon.

"Very good love." sabi ko na may pang-aakit sa kanya at dinilaan ang kanyang tenga. Napahalinghing na lang siya dahil dito.

Pagkatapos ay lantaran kong iprenisenta sa kanyang pagmumukha ang aking mga utong upang ito ay kanyang gawing pulutan.

"Sipsipin mo ang suso ko love. Sipsipin mooo..."

Para naman siyang sanggol at kaagad niyang sinipsip ang mga ito ng salitan na para bang may kaagaw. Hayok na hayok niyang sinipsip ang aking mga utong ng walang pagpapatawad.

"Masarap ba? Masarap ba ang suso ko?"

"Hmmnn... oo love... sharap nitong suso mooo." wika nito na hindi tinantanan ang aking utong sa pagsuso.

Subalit habang tumatagal ay naging mas marahas na siya. Kinakagat na niya ng sobra ang aking utong na tila pati balat nito ay mahihila at parang mahihiwa. Kaya minabuti ko na ilayo muna ito dahil talagang masakit. Pagbawi ko nito ay nakita ko pa ang paghabol niya dito. Nanginginig pa ang kanyang bibig na kumagat sa hangin dahil sa pagdadamot ko nito.

"Masyado kang hayok! Dapat kang parusahan!" singhal ko sa kanya.

"Sige love! Parusahan mo 'ko! Parusahan mo 'ko!" ulol na ulol naman niyang sagot.

Napangisi ako sa kanyang sinabi. Balot na balot na siya ng kalibugan. Ang swerte ko at isang Adonis mula sa kalangitan ang bumaba sa lupa at aking natikman. Buong pusong tinatanggap ang hagupit ko sa makasalanang mundo. Ako ang magpapakalunod sa katawan ng lalaking ito! Ako lang ang may karapatan na angkinin siya.

Bumaba muna ako sa kanyang ibabaw at napansin ko na ang naglalawa niyang higanteng burat. Naglalawa ito ng kanyang pre-cum.

"Parang may sira yata ang tubo. Tingnan mo ang tubo mo love oh... may leaking yata. Ano bang dapat gawin natin d'yan?" malandi kong usal.

"Dapat ayusin yan. Ayusin mo love... ilabas mo ang lahat ng malagkit na likido sa tubo kooo... para dumaloy ang tubiig!!!" libog na libog niyang sabi.

Napangisi ako sa malibog niyang tugon. Pero sa hindi niya inaasahan na kanyang ikinagulat at ikinabahala ay ng makita niyang may dala-dala na ako ng gunting na kinuha mula sa lamesa sa gilid ng aking kama.

"L-love anong gagawin mo?" nababahala niyang sabi.

"'Wag kang mag-alala... hindi naman natin puputulin ang malaki mong tubo. Tatanggalin lang natin ang sagabal." at walang kaabog-abog kong ginupit ang kanyang brief dahilan para kumawala na ang kanyang higanteng alaga.

"Hmmn... ang laki talaga nito." sabay dakma ko nito at mahigpit na piniga ng konti.

"Haa... aaahhhh..." ungol niya.

"Sige, aayusin na natin ang tubo mo. Pa'no ba?" ani ko na tila nagpapainosente.

"Isubo mo na ang tubo looveee... please..." pakusap nito.

"Anong pinagsasabi mo? Ang sabi ko aayusin ko na... kaya ito ang gagawin natin."

Kinuha ko sa lamesa ang isang gomang pabilog. May malaki itong butas sa gitna at para itong cock ring kung maihahalintulad. Ang cock ring kasi ay isang uri ng sex toy kung saan ipinapasok ang ari ng lalaki dito upang mas tumigas at mas tumayo ang buong kaarian dahil sa pagpigil nito ng kaunti sa sirkulasyon ng dugo. Pwede rin ito sa mga bayag upang hindi madaling labasan. Subalit wala naman akong ganito kaya gagamitin ko na substitute itong goma na parang lastiko ang hugis.

May nakita kasi akong mga videos sa mga pornsite na bdsm. Kaya gusto kong subukan ito sa Adonis na nasa harapan ko ngayon. Aalipinin ko siya hanggang siya ay magmakaawa sa akin.

Nang papalapit na ako sa kanya ay halatang wala siyang kaalam-alam sa aking gagawin. Kaya mabilisan kong ipinasok ang kanyang ari sa butas ng goma. Subalit medyo may kasikipan ito dahil na rin masyadong malaki ang kanyang ari at hindi masyadong stretchable ang goma. Kaya napilitan akong mas maging marahas sa pagtulak nito pababa.

"Aaah... fuuucckk... loovee. m-masakit!" hindi niya pagsang-ayon.

Pero mapilit ako. Hanggang sa masagad ko na itong maibaba sa pinakapuno ng kanyang ari. Para itong isang rubber band o lastiko kung titignan at mahigpit itong nakapalibot sa kanyang uten. Nanginig pa ang mga hita niya ng sumagad na ito sa pinakapuno ng kanyang malaking batuta.

"Oh, ayan... para tumigil na sa pagtagas ang tubo mo." sabi ko na parang baliw.

Halatang nahihirapan siya dahil medyo mahigpit ito. Kapansin-pansin na mas nagsilakihan ang mga ugat niya sa kanyang uten. Parang mas nagalit ito.

"Looovee... tsupain mo na ako please..." hinihingal niyang usal.

Ngumisi lang ako sa kanya.

Para naman maibsan ang kanyang hirap na dinaranas ay hinawakan ko ang kanyang ari at erotiko itong jinakol dahilan para mapaungol siya. Para naman siyang asong ulol at nagsimulang umulos nang umulos.

Subalit saglit akong tumigil na kanyang ikinadismaya. Iniwanan ko siya sa kama at pagbalik ko ay may dala na akong mga sipit ng sampayan.

"Ano yan love?" walang kaide-ideya niyang tanong.

"Ito ang gagamitin kong parusa sa'yo."

At sinimulan ko ng mas sadistahin pa siya.

Napapahiyaw siya at umaatungal ng ikabit ko na ang sipit sa dalawa niyang utong.

"Fuuuck... tang ina masakiiit! Tanggalin mo love! Tanggalin mooo!" paghuhumiyaw niya at pagmamakaawa.

"Gusto mong parusahan kita 'di ba? Ito ang ipinataw ko sa'yong parusa. Magtiis ka pa... hindi pa tayo nangangalahati sa parusa mo."

Halos malaglag ang kanyang panga ng ginamit ko pa ang ibang mga sipit at ikinabit ito sa mismo niyang mga bayag. Naghuhumiyaw siya at panay ang pagmamakaawa upang itigil na ang pang-aabuso ko sa kanya.

"Aray love! 'Wag naman ang bayag ko! Tang ina masakiit! Fuuuck! Ugh... aray! 'Wag mo ng sadistahin... tama naaa!"

"Magtiis ka! Parusa ko yan dahil pinag-alala mo 'ko."

"Tama na love, pangako ko hindi ko na gagawin yun ulit." nanghihina niyang sabi.

Pero nagpatuloy lamang ako. Nakulangan pa ko at nilatigo ko naman siya ng sinturon at mas lalong pinahirapan. Naghuhumiyaw na siya sa sakit lalo na kapag hinihila ko ang sipit na nakakabit sa kanyang mga bayag.

Para siyang baboy na kinakatay. Pumapalahaw dahil sa aking pang-aabuso. Ilang minuto kong paulit-ulit siyang pinarusahan. at hindi pinalasap ang sarap na hinahanap niya. Nagmukha siyang kaawa-awang barako. Hirap na hirap at tila naubusan ng lakas dahil sa aking ginawa. Hinang-hina siya.

Matapos ang ilang mga minuto ay napansin ko na sobrang hirap na hirap na talaga siya at sobrang nagpapawis na ang kanyang katawan dahil sa iniindang sakit. Sobrang bilis din ang kanyang paghinga.

Humahangos siya at parang hapong-hapo siya sa kanyang kalagayan. Nakatingin siya sa aking mga mata. Nagsusumamo, nagmamakaawa at nagpaparaya.

Dito ko lang na-realize na nasobrahan na pala ang aking ginagawang pagpaparusa sa kanya. Dito lang ako nagising... hinang-hina na siya at kalunos-lunos ang kanyang imahe. Madali kong pinagtatanggal ang mga sipit sa kanyang mga bayag nakakabit at sa kanyang mga utong. Kaya nakahinga na siya ng maluwag.

"Thank you love." hinihingal niyang sabi.

"Sorry... napasobra yata ako." nag-aalala kong sabi.

"Okay lang... sapat na ba yung parusa ko?" tanong niya.

"Oo sobra na yun... sorry love... sorry talaga. Masyado akong nadala... ang selfish ko. Sorry..." sobrang konsensya kong wika.

"Tama lang tong ginawa mo. Para makita mo na kaya kong tanggapin ang lahat para sa'yo." nagulat ako sa kanyang sinabi. Hindi ko ito inaasahan.

Hindi siya nahihiya na sabihin ang pagmamahal niya sa akin at ang saloobin niya. Talagang mahal niya ako. Tinitiis niya ang mga kababuyang pinaggagawa ko sa sentro ng kanyang pride. Nagtiis siya para lang makita akong nakokontento sa aking mga ginagawang pang-aabuso sa kanya. Kaya gusto kong bumawi, gusto kong siya naman ang lumigaya.

Mabilis ko siyang niyakap at hinalikan. Humihingi ako ng kapatawaran.

"I love you love... mahal na mahal kita." sinsiro kong sabi sa kanya na kanyang ikinatuwa.

"Mahal din kita..." at humalik din siya sa akin. Nagalak ako sa kanyang isinagot.

"Sorry hah? Ang sama ko... napasobra ako sa ginawa ko sa'yo. Sige, babawi ako sa'yo... gagawin ko lahat ng gusto mo."

"Talaga?" at napakagat labi pa siya.

"Oo, sabihin mo lang... gagawin ko." malugod kong pagbibigay sa kanya ng buong karapatan at awtoridad.

"Sige love... para mo ng awa. Tsupain mo na ako please... gusto ko ng maranasan ang tsupa mo."

"Sige, tanggalin ko muna itong goma sa junior mo."

Nang tatanggalin ko na sana ang goma sa kanyang ari ay tila hindi ko ito mahila. Sinubukan ko itong dahan-dahanin na hugutin para hindi siya masaktan. Mabuti na lang at sa katagalan ay nahila ko na ito. Subalit, ng nasa burat na niya ito ay hindi na ito nahihila pa dahil nasasabit ito sa kanyang napakalaking burat."

"Sandali! Aray love masakit! Pwede bang palambutin ko muna ang titi ko bago mo hilahin para matanggal na yan? Masakit kasi eh." reklamo niya.

"Eh, kaso love pinainom kita ng viagra eh. Mamayang umaga pa siguro lalambot yang junior mo." pag-amin ko.

"Kaya pala sobrang tigas ng titi ko eh. Pano yan?"

Nag-isip ako sandali kung paano ito matatanggal. Nang naisipan kong gamitin na lang ang gunting kanina para putulin ito. Sobrang laki kasi ng kanyang burat kaya talagang hindi na ito mahila pa palabas. Lalo na at pinainom ko pa siya ng viagra. Nang matanggal na ang goma ay saka ko pa lang narealize ang kasakiman ko.

Talagang sakal na sakal ang naging epekto nito sa kanyang batuta dahil hindi makadaloy ang dugo. Sobrang namumula na ang kanyan ari. Lalo na ang kanyang burat na sobrang namumulawan.

Naalala ko bigla ang nangyari dati sa ari ni papa na pinagsamantalahan ko. Ayokong mangyari din ito sa kanya. Natatakot ako na baka matulad siya sa nagawa ko kay papa dati.

"Masakit ba pa ang ari mo love?" pag-aalala kong tanong sa kanya.

"Medyo, pero mas masakit yung mga bayag ko. Ikaw kasi, ano bang pumasok sa kukoti mo at pinagdisktahan mo itong alaga ko. Ang sakit nun ah."

"Sorry na, sige... tsupain na lang kita."

Mabilis na napalitan ang eskpresyon ng kanyang mukha. Nakangisi na siya kaagad sa aking sinabi.

"Sige love, tsupain mo na titi ko." excited nitong sagot.

Kaagad akong pumwesto sa gitna ng kanyang mga hita at isinubo ko kaagad ang kanyang higanteng ari at talagang ginalingan ko. Taas-baba at sagad na sagad ko itong dineep-throat na ikinatirik kaagad ng kanyang mga mata.

"Oh fuuccck! Ang sarraaapp... shiit wala ka talagang katulad love. Kaya naaadik ako sa t-tsupa mo eh... Tang ina ang init sa loob. Puta, ang lalim... aaahh... aaahh... aaahh... aaahh... aaahh... uuggh... uugghh... uugghh... s-sige, sipisipin mo ang lahat ng lakas kooo..."

"sluurrppp... sluurrppp... sluurrppp... uhmmnn... uhmmnn... ohmp... hmmnn... hmmnn... uhmmnn... sluurrppp... ummnnn... ummmnn... hmmnn... uhmmnn... sluurrppp... ummnnn... ummmnn..."

Matunog ko siyang tsinupa nang tsinupa kaya hindi siya magkamayaw sa pag-ungol at pagpalahaw. Hindi niya napigilang manginig at mangilo sa husay ng pagpapaligaya ko sa kanya. Mas lalo pa akong mas nagiging hayok at ginaganahan dahil tirik na tirk ang kanyang mga mata. Para siyang sinasapian dahil sa kalibugan.

"T-teka love sandali lang... iluwa mo muna... teka lang..." at iniluwa ko muna ang kanyang batuta.

"Bakit love?" sabay hawak at hampas-hampas ko sa kanyang batuta sa aking mukha.

"Ayoko munang labasan. 'Wag mo masyadong galingan at baka labasan ako kaagad."

"Jakulin na lang kita?"

"Hindi, gusto ko sana na hayaan mo akong kantutin bunganga mo. Pwede ba love?" tumango lang ako sa kanya.

Ngumanga lang ako at hinayaan kong barurutin niya ang aking bunganga. Walang tigil siya sa pag-ulos at pag-uungol na nakagat labi pa sa sobrang sarap. Hanggang sa maglaway siya.

"Tang ina... walang makakapantay sa sarap ng bunganga mooo... ooohh... ooohh... ooohh... masisiraan ako ng bait sa'yo." at mas mahalay niyang kinantot ang aking bunganga.

Nanggigil niyang kinana ang aking bibig at nagpakalunod sa sarap. Kahit medyo nahihirapan ako ay hinahayaan ko lang siya. Ayaw ko siyang nabibitin. Ilang minuto siyang nagpakasarap hanggang sa tumigil na siya sa pagkana. Kaya inuluwa ko muna ito.

"Sandali lang love... titigil muna ako. Ayoko pang labasan."

"Okay lang... pinainom kita ng viagra kaya hindi yan lalambot nang basta-basta." napangisi siya sa aking sinabi.

"Oo nga pala, pinainom mo pala ako ng viagra. Humanda ka love, babarurutin ko yang bunganga mo. Na miss ko yang bunganga mo. Sobra."

"Ang libog mo, ginagawa mo akong droga." sagot ko.

"Mas masarap ka pa sa droga... Atsaka pwede bang mag request?" pahabol nito.

"Ano naman yun?"

"Pwede ko bang kainin ang pekpek mo?" pakiusap nito.

"Hindi ako nakapaglinis eh."

"Okay lang... kakainin ko pa rin yan."

"Linisin ko na lang muna."

""Wag na, ang tagal mo pa namang maglinis eh."

"'Wag kang mag-alala kuya. Saglit lang 'to... may bago akong natutunan."

"Bakit kuya na naman?" pagmamaktol nito.

"Ay sorry, love pala. Teka lang maglilinis muna ako. Lilinisin ko muna ng maayos para sa'yo love ko."

"Sige love, pero 'wag mo akong paghintayin, huh?"

Ngumiti lang ako at tumango.

Mabilis akong tumakbo sa labas ng silid at iniwanan siyang takam na takam. Dahil na rin sa kaka-internet ko. May bago akong nalamang paglilinis sa aking lagusan. Hindi ko alam kong safe ba ito dahil paningin ko medyo delikado ito.

Pero gusto ko itong subukan para na rin madali kong malilinis ang aking butas. Mabilis akong tumakbo sa likod bahay at kinuha muna ang hose rito at dinala sa banyo. Mabilis kong itinutok ito sa aking lagusan at ipinasok ng may pag-iingat at pati na rin ng maikabit ko na ang isang dulo nito sa gripo. Dahan-dahan kong binuksan ang gripo.

Mabilis kong naramdaman ang tubig na rumagasa diretso sa aking bituka. Medyo hininaan ko pa ang tubig hanggang sa maging swabe ang daloy nito. Nang maramdaman ko ang pagbigat ng aking tiyan.

Mabilis kong idinumi ang pumasok na tubig at pinasukan ulit ng tubig ang aking butas. Paulit-ulit at paulit-ulit ko itong ginawa. Hanggang sa maramdaman ko na malinis na talaga ang daluyan ng aking butas. Pagkatapos ay sinabon ko muna ang aking butas at fininger ito hanggang sa talagang sobrang linis na nito.

Dumaan muna ako sa kusina at kinuha ang bote ng honey. Dahil alam ko na kung paano ipasok ang lamang likido nito sa aking lagusan ay walang kahirap-hirap ko itong pinaragasa sa loob ng aking butas.

"Andito na 'ko." nang makapasok na ulit ako sa loob ng aking silid.

"Ang tagal mo." pagdadabog nito.

"Syempre naglinis ako ng maayos noh."

Mabilis ko siyang inupuan sa tiyan nang patalikod para hindi niya makita ang bote ng honey na dala-dala ko. Mabilis kong binuhusan ang tirik na tirik niyang pagkalalaki. Wala itong pinagbago.

"Malamig, ano yan, love?"

"Tulad ng dati love... nilagyan ko ng honey ang titi mo." sabay pakita ko sa kanya ng bote. Na kanya namang ikinangisi.

"Nilagyan mo rin ba ng honey ang pekpek mo?" excited nitong tanong.

"Eh di alamin mo..."

"Tang ina... mas nalilibugan ako kapag pinasasabik mo 'ko. 'Ge, tuwad ka na at kakainin ko na yang paborito kong puke." at kumislot-kislot pa ang kanyang ari tanda na nasasabik na siya.

Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa at kaagad akong tumuwad at isinubo ulit ang napakalaki niyang uten. Hihiyain ang ibang pornstar sa taba ng kargada niya. Kahit kabayo mahihiya sa laki ng napakataba niyang batuta.

Sarap na sarap kong isinubo ang kanyang uten at sanay na sanay na ang aking bunganga at talagang pamilyar na talaga dito. Daig ko pa ang mga linta sa pagsipsip sa napakataba niyang pagkakalalaki. Nag-uungol na lamang siya sa sarap. Subalit nagsalita siya.

"Love... hindi ko m-maabot, ilapit mo pa ng k-konti... shiittt... putang tsupa yan... ooohhh... ooohhh... ooohhh... 'di ko makain ang pekpek mo. Lapit mo paaa..."

Nilingon ko siya at nakalabas ang kanyang dila at nanginginig pa. Pilit niyang inaabot ang aking butas na kanyang kinaaadikan. Subalit kapag ilalapit ko naman ang aking pang-upo sa kanya ay nalalayo ang kanyang napakasarap na titi sa aking bunganga.

Para akong batang naagawan ng pagkain kapag nalalayo ito. Naalala ko tuloy noong una naming ginawa ito, katulad ito ng dati ng hindi niya rin maabot ang gusto niyang dilaan at lantakan.

"Tang ina love, 'di ko talaga maabot. Ilapit mo pa please..." medyo nakabangon na ang kanyang ulo at talagang pilit niyang inaabot ang aking butas para matikman lang.

Kaya naisipan ko na pakawalan na lang siya.

"Teka lang love, papakawalan kita para maabot mo."

"Sige love!" para siyang nabuhayan ng loob sa aking sinabi.

Nang tanggalin ko na ang tali sa kanyang mga palapulsuhan ay nagulat ako. Talagang sobrang higpit ng pagkakatali ko dito dahil sa mga bakas nito. Natigilan ako sandali. Nakonsensya ako.

"'Wag kang mag-aalala love. Hindi naman masakit."

"Sorry love." panghihingi ko ng pasensya.

"Ginusto ko rin 'to kaya wala kang dapat ikahingi ng dispensa." nakangiti niyang sabi.

Ngumiti rin ako sa kanya.

Ang isang braso naman niya ang aking pinakawalan. Nang matanggal na ang mga ito ay inunat muna niya ang kanyang mga braso. Tatanggalin ko na rin sana pati ang kanyang mga tali sa kanyang mga paa subalit pinigilan niya ako. Hayaan ko na lang daw yun.

"Sige na love, tsupain mo na ako ulit."

At sinunod ko naman ang kanyang utos. Sinunggaban ko kaagad ang kanyang uten at kinain nang sarap na sarap. Talagang ginawa ko ang lahat, dinilaan, sinipsip, sinubo, pinisil, kinagat-kagat, jinakol, sinakal at lahat-lahat na. Hindi siya nakapagpigil at para siyang oso na umuungol dahil walang hiya niyang inilalabas ang tunay niyang nararamdaman.

"AAAAAAAHHHHHHH!!! PUTAAAAAA YAAAANNN!!! OH SHIT! OH SHIT! LOOOVEEE!!! UUUUGGGHHHH!!! SHIT! SHIT! SHIT! UUUUGGGHHHH!!! UUUUGGGHHHH!!! UUUUGGGHHHH!!! ANG SAAARRAAPPP!!! OH MY— AAAAAAAAAAAHHHHHHHHHH!!!"

Baliw na baliw siya at nangisay kahit hindi nilalabasan. Pinaligaya ko siya ng lubusan. Pero ng tumagal ay kumalma muna ako dahil nakiusap siya. Masyado kong ginalingan kaya nakiusap siya na dahan-dahanin ko para hindi siya labasan agad.

Hingal na hingal siya ng saglit ko siyang tinigilan. Matapos nito ay tumikim kaagad siya sa aking butas na humihingal pa.

"T-tama nga ang hinala ko... haah... haah... haah... n-nilagyan mo na ng honey ang puke mooo..." at kaagad niyang isinubsob ang pagmumukha sa aking pwerta.

Hayok na hayok niyang sinibasib ang aking butas at nakikiliti ako lalo pa at may bagong tubo siyang balbas.

Hindi rin siya nagpaawat. Pinatirik niya rin ang aking mga mata sa paggalugad niya sa aking lagusan sa pamamagitan ng kanyang dila. Ang husay niya at talagang nanghina ako sa kanyang ginagawang pagsisid sa aking butas.

"Puta... ang p-pinkish talaga nitong pekpek mo love. Talo mo pa mga p-puke ng mga babae." nanginginig niyang sabi dahil sa libog.

Subalit mas nanginig pa siya at ang kanyang katawan nang padaskol kong sinalsal ang kanyang ari at walang awa itong jinakol nang jinakol habang hinihigop ang ulo nito.

Halos mamaos siya sa kakaungol. Para siyang baliw at napapanguso pa sa walang habas kong pagtsupa sa kanya. Umaatungal siya na parang baliw. Humihiyaw na para bang wala ng pakialam dahil sa tindi ng kanyang mga pag-uungol. Para na siyang nawalan ng paki kahit na sino pa man ang makarinig sa kanya ay wala siyang pakialam.

Ilang minuto pa ang nagdaan at nagpakasarap talaga ako at nagpakasasa sa pagstupa sa kanya hanggang...

"Love lalabas naaa... fuuuck puputok NAAAA... PUTAAA... ITO NAAAAAAAAAAAAAAAA!!!"

At isang malakas na pagsabog ang naganap sa aking bunganga. Bumulwak at pumutok ang kanyang lava na pumaso sa aking lalamunan. Mainit, malagkit, masarap at maraming-marami.

Ilang sirit ang kanyang pinakawalan at sobrang masagana ang katas na kanyang inilabas. Lalo pa at isang linggo itong naipon. Naabot niya ang rurok ng sarap ng langit ng orgasmo. Binuga niya lahat ng kanyang masaganang katas. Pero kahit ganun pa man, wala akong sinayang ni isang patak nito. Lahat-lahat ay hinimod ko. Simot sarap.

Habang nilalabasan ay nangingisay pa siya at nanigas ang kanyang kalamnan.

Kahit ako na hindi nagawang magsalsal sa sarili ay nilabasan din matapos ng ilang segundo ng nagpaputok siya. Pumulandit ang aking katas sa kanyang dibdib pero wala siyang pakialam dito.

"Sandali lang love, masyado pang sensitive yan." at hinila niya ang aking ulo para tumigil na ako sa pagkain sa kanyang uten.

"Gusto ko pang kumain eh. Kain pa 'ko." para akong batang paslit na napasimangot dahil sa pagpigil niya sa akin at muli kong isinubo ang kanyang batuta kahit na nangingisay siya.

"S-sige... k-kain ka na l-lang... hmmf... hmmf... uughh... uughh... uughh..."

Mahaba pa ang gabi at nakailang round pa kami... labing dalawang beses siyang nilabasan sa aking pagtsupa habang hindi ko na alam kung ilan ang ipinutok ko. Tsupa lang ako nang tsupa sa kanya sa buong gabi. Habang kain lang siya nang kain sa aking pekpek. Pareho kaming mga hayok sa isa't isa.

UMAGA NA at paggising ko pa lang ay tumambad na kaagad sa aking harapan ang titi niyang tirik na tirik. Napangisi ako.

Hindi man lang ako nakahiga ng maayos kagabi at nakatulog na ako sa posisyon na nakabaligtad dahil sa pagod ng pagtsupa sa kanya. Tinitigan ko muna ang kanyang uten at kinabisado uli ang hugis nito. Talagang malaki, mahaba, matigas at maugat ito. Kaagad akong nagutom dahil sa kaaya-ayang pagkain na nakahain sa aking harapan. Kaya hindi na ako nagdalawang-isip.

Mabilis kong kinain ang kanyang uten nang sabik na sabik. Gutom na gutom ako rito. Napansin ko na lamang na nag-uungol na siya matapos ang ilang minuto at nanginginig ang mga paa dahil sa aking pagkain sa kanyang alaga.

"Love, ang aga-aga tsinustupa mo na a-ako. ugh... ugh..." iniluwa ko ang kanyang batuta at nagsalita.

"Ayaw mo ba?" nilingon ko siya na nagtatampo.

"Syempre gustong-gusto ko. Ito nga palagi ang hinihiling ko sa'yo kapag ginigising mo 'ko. Gusto kong magising sa tsupa mo." napangisi ako sa kanyang sinabi at mabilis na sinunggaban uli ang kanyang ari.

"Ganyan nga... fuuckk ang sarap g-gumising sa tsupa mooo... sige kainin mo lang yang titi ko. Para sa'yo lang y-yan... ooohh... ooohh... ooohh... ooohh... ooohh... love. Ang sarap mo talaga. Ganyan nga, kainin mo yang agahan m-mong extra large jumbo hotdog ko with eggs. Haplusin mo rin tong mga pandesal kooo."

Kaya dinampian ko sa aking mga kamay ang matitigas niyang abs.

"Higpitan mo pa love... mayamaya lang may m-milk pa yan ugh... ugh..." nahihirapan niyang sabi dahil sa pagsubo ko sa kanya na gutom na gutom.

"Sarap ng agahan ko love... ang sarap ng jumbo hotdog mo eh. Hindi ako magsasawa kahit na araw-arawin ko pa. Uhhmnn..." at isinubo ko ulit ang tirik na tirik niya ng uten.

"Ganyan nga love... pakabusog ka lang. Mag-aagahan na rin ako. Lalantakan k-ko na rin itong f-fresh talaba mo!" at walang preno niyang kinain ang kanya ring agahan.

Napuno ng ungol ang aking silid. Ungol ng pagkahayok namin sa isa't isa.

Itutuloy...