BSL - KABANATA 7

 

KABANATA 7 Ang Ganti

"Hoy!!! Putang ina! Bingi ka ba?! Sabi ko pakiabot ng wrench!!"

Bigla akong natauhan sa aking kinatatayuan. Napatingin ako kay papa at nakahiga pa rin siya habang ang kalahati ng kanyang katawan ay nasa ilalim pa rin ng lababo. Nagulat ako dahil suot niya pa rin ang kanyang shorts.

Bweset! Nanaginip lang pala ako ng gising!!!

Mabilis akong kumilos at tarantang kinuha ang wrench o lyabe sa toolbox. Agad-agad akong lumapit sa kanya at yumuko. Ibinigay ko ito kay papa na abala sa pagkulikot ng tubo sa ilalim ng lababo.

Pawis na pawis ang buo niyang katawan kaya medyo ako ay natigilan. Nangingintab ang kanyang katawan at talagang ang ganda-ganda ng hubog nito. Parang sadya itong nililok ng isang sikat na iskulptor.

Pansin kong bumakat ang aking alaga sa aking shorts kaya agad akong tumayo at ito'y inayos at pinahupa. Mabuti na lang at hindi ito napansin ni papa. Pilit kong iwinaglit ang mahalay kong isipan para hindi na mag-init pa ang buo kong katawan.

Malalim ang aking paghinga dahil sa naputol na pantasya. Para akong natameme at na istatwa dahil hindi ako makapaniwala sa panaginip at kalaswaan na tumakbo sa aking isipan. Na pawang imahinasyon ko lang pala ang lahat.

Ano ba itong ang nangyayari sa akin at hindi ko na ma-control ang aking pagnanasa sa sarili kong kadugo at laman? Dapat kong alisin at linisin ang madumi kong isipan. Siya ang nagpalaki sa akin at dapat kong tanggalin sa aking sistema ang nangyaring ilusyon ng kalaswaan, ang nangyari sa amin... ang nangyari sa amin ng sarili kong ama.

Bweset! Bakit ba kasi pumapasok na lang nang basta-basta sa aking isipan ng walang paalam ang mga marurumi at imoral na mga bagay? Please lubayan mo ko kalandian! Oh tukso, layuan mo ako!

Gusto ko mang maalis sa aking isipan ang kahalayan ngunit hindi ito mawala-wala sa aking isip. Agad kong sinampal-sampal ang aking sarili para mawala at tumigil sa pagtakbo ang malikot kong utak. Umalis muna ako sandali at uminom ng tubig para mahimasmasan ang aking sarili.

Ilang sandali pa ay humupa na nga ang aking alaga at pilit kong iniwas ang aking paningin sa malaking bakat na alaga ni papa. Agad akong nagmadali at kumuha ng towel sa itaas para may pang punas si papa sa kanyang pawis kapag siya ay natapos na.

Tamang-tama nga at pagbaba ko ay eksaktong natapos na si papa. Nagpapagpag siya ng kanyang likod at shorts at pagkatapos ay uminom ng tubig. Dali akong lumapit sa kanya at iniabot ang towel.

"Buhusan mo nga yang sink. Tignan natin kung okay na ba yan." utos ni papa matapos na tanggapin ang towel at nagpunas.

Mabilis kong binuksan ang gripo sa lababo at inantay kung may tatagas ba na tubig. Ngunit walang tumulong tubig kahit ni isang patak mula sa tubo na kanyang inayos. Mabilis akong yumuko at tinignan ang ilalim. Mahusay ang pagkakaayos nito at halatang matibay ang pagkakagawa.

"Pa, ang galing niyo po! Wala na pong tumatagas kahit konti." masigla kong sabi.

"Tsss... ang dali-dali kayang ayusin niyan. Sisiw!" ngiti-ngiti at hambog naman niyang pagmamalaki.

"Ang hirap kaya niyang ayusin Pa! Pero sadyang magaling lang talaga kayo. Kaya madali niyo lang naayos. Ang galing-galing niyo po!"

Kunwari akong hangang-hanga sa kanyang ginawa para mauto ko siya. Para naman maganda ang mood niya at para na rin hindi niya ako pag-initan at pagbalingan dahil sa nasirang lababo. Paminsan-minsan kasi madaling utuin si papa. Kaya palagi ko siyang inuuto sa mga bagay-bagay para hindi niya ako masaktan. Minsan tumatalab, minsan naman hindi. Hehe

"Syempre magaling talaga ako! Ako pa ba." pagmamalaki ulit niya.

Nagpapasalamat talaga ako at hindi ako napag-initan ngayong araw. Matagal-tagal na rin ng huli niya akong binugbog. Buti na lang at may malaki akong karanasan sa pagsasalita at pang-uuto. Napakalaking tao ni papa pero madali lang itong utuin.

Kung tutuusin hindi rin naman talaga siya katalinuhan. Nakita ko kasi ang grades niya sa high school nung ako'y naglilinis sa kanyang silid. Tawang-tawa ako ng makita ko na halos puro pasang awa ang marka niya sa kanyang cards. Daming palakol! Parang MAPEH lang ata ang may matataas na grado ang mokong. Talagang totoo siguro ang kasabihang You can't have it all.

KASALUKUYAN ako ngayong naglalakad pauwi ng bahay. Rinig na rinig ko ang ingay ng mga kuliglig, insekto at mga kaluskos ng mga maliliit na hayop habang ako'y naglalakad sa kalsada. Maganda ang sikat ng buwan ngayon at kitang-kita ang mga bituin sa kalangitan.

Galing ako sa pinakamalapit na tindahan para bumili ng beer. Ewan ko ba at palaging inom nang inom 'tong si papa. Sadyang mahilig itong uminom. Mas mabuti nga sigurong magbenta na lang siguro kami ng alak para hindi na kami maubusan pa.

Nagsimula ang lahat ng kanyang pagbabago noong nakaraang buwan. Palagi na siyang umiinom at halos apat na beses siya kung makalaklak ng beer sa isang linggo. Aminado naman ako na umiinom talaga ng alak si papa subalit sobra-sobra naman yata ang pag-inom niya ngayon.

As usuall, isang case na naman ang pinabibili niyang beer. Pero hindi naman niya kayang ubusin ito lahat. Minsan pa ay dumadating siya ng bahay at nakainom na pala siya.

Nang makapasok na ako ng bahay. Kasalukuyang umuupo si papa sa sofa habang nanonood ng palabas sa tv. Dali akong kumuha ng baso at kutsara sa kusina dala-dala ang yelo galing sa ref at inilagay kasama ang isang bote ng beer sa lamesa ng sala.

Nakinood na rin ako kung ano man ang palabas sa tv. Wala rin naman akong pwedeng gawin kundi maghintay na matapos siya sa kanyang pag-inom para mailigpit lahat ang kanyang kalat.

Lagpas na siya sa kalahati, apat na bote na ang kanyang nauubos. Alam ko na lasing na siya dahil nagsimula na itong tumawa kahit wala namang nakakatawa sa aming pinapanood. Siguro ito na ang tamang tyempo para tanungin ko siya kung ano ang dahilan kung bakit palagi na lang siyang naglalasing.

Nag-aalala na rin kasi ako dahil palagi na lang siyang lasing. Kahit walang pakialam sa akin si papa ay hindi ko pa rin maiiwasang mag-alala sa kanya dahil siya na lang ang tangi kong kasa-kasama at nag-iisa kong pamilya. Isang mataas na buntong-hininga ang aking pinakawalan at lakas-loob kong tinawag ang kanyang atensyon.

"Pa, pwede po ba kayong makausap?" kinakabahan kong tanong. Agad siyang lumingon sa akin.

"Tungkol saan?"

"Ano lang kasi Pa, ahmm... napapansin ko lang po kasi na masyado na po kayong madalas na umiinom ng beer. May problema ho ba? Pwede niyo po akong kausapin baka po makatulong po ako sa inyo." malumanay kong sabi.

"Wala kang pake." at agad siyang lumaklak ng alak uli.

"Subukan niyo lang pong mag-share baka makatulong po ang anak niyo." napabuntong-hininga si papa at makalipas ng ilang sandali ay nagsimula itong magsalita.

"Narinig mo na ba yang malawakang investment scam sa tv?"

"Yung nasa balita po kanina?"

"Oo, yang putang inang balita na yan! Alam mo ba yang putang inang balita na yan huh!?" sigaw niya.

"O-opo narinig ko na po ang balitang yan. Yung tungkol sa investment scam na maraming naloko na nag-invest ng pera at tinakbuhan lang. Parang hindi pa nga po nahuhuli yung mga scammer eh. Nakalabas na raw ng bansa kaya mahirap na raw hulihin." mahinahon kong sagot.

"Alam mo na pala kaya hindi na ako mahihirapan sa pagpapaliwanag nito." ramdam ko sa kanyang pagsasalita ang labis na galit at panggigigil.

"Yang putang inang investment scam na yan ay na dinggoy ako! Halos lahat ng katrabaho ko na dinggoy din. Nag-invest kami halos lahat tapos tinakbuhan lang kami. Isang milyon ang ininvest ko! Isang milyon! Ipon ko ang perang yun! Tapos loan pa yung four hundred thousand dun! Ngayon, eh itinakbo... wala na lahat yung pera namin! Wala na ang perang pinaghirapan ko! Itinakbo na ng mga animal na yun!!!" nanlilisik at galit na galit niyang sabi.

Napanganga ako sa aking narinig. Gulat na gulat ako! Hindi ako makapaniwala na kasama pala si papa sa daan-daang naloko sa investment scam na palaging ibinabalita sa mga news. Malaki kasi ang pangakong maibabalik na pera sa'yo kapag nag-invest ka raw doon sa kompanyang palaging naibabalita sa tv.

Eh kaso, scam lang pala yun kaya maraming na engganyong mag-invest dahil na rin sa pangakong malaki ang maibabalik sa iyong pera. Subalit, hindi pala ito totoo. Kaya pala Too good to be true. Dahil isang malaking scam lang pala ang lahat. Kaya pala, kaya pala! Halos malunod na siya sa kakainom dahil napakalaki pala ng kanyang problema.

"Huwag po kayong mag-alala Pa. 'Pag naka-graduate na po ako ay maghahanap po ako ng trabaho agad. Tutulungan ko po kayong bayaran yang nawala sa inyo." pursigido kong sabi kay papa.

Nais kong makatulong sa aking ama. Alam ko ang hirap na kanyang ginagawa sa pagtratrabaho. Ang kanyang pag-oover time palagi at ang pagpasok niya ng trabaho ng maaga. Alam kong mahal ni papa ang kanyang trabaho dahil hindi ito uma-absent ng walang kadahilanang mabigat.

Kahit nga nagkakasakit na siya ay pumapasok pa rin siya sa trabaho. Kaya kapag nakatapos na ako sa pag-aaral ay sisiguraduhin kong matutulungan ko siya sa napakabigat na problema na kanyang dinadala.

"Maghahanap ho ako ng trabaho na malaki ang kita para mabayaran natin yan. Tiwala lang po Pa. Mababayaran din natin yang utang niyo at mababawi natin yung pera na nawala sa inyo. Tutulungan kita Pa sa abot ng aking makakaya." dugtong ko pang nakangiti.

Pero imbes na matuwa siya sa aking sinabi ay mas nagalit ang kanyang mukha. Bigla siyang tumayo at walang sabi-sabing sinampal ako sa pisngi. Agad akong natumba sa aking kinauupuan at napahiga sa sahig.

Sa sobrang lakas ng kanyang pagsampal sa akin ay halos bumaliktad ang aking paningin. Nagulat ako at litong-lito sa kanyang ginawa dahil hindi ko lubos maisip kung ano ang aking pagkakamali na nagawa.

Mabilis na dumaloy ang aking luha mula sa aking mga mata dahil sa sakit at pagmamaltrato na aking natanggap. Mahina akong napahawak sa aking pisngi na nasampal at ramdam ko ang sakit at pamamaga nito.

"B-bakit po Pa? Bakit po?" litong-lito kong tanong habang lumuluha.

Hindi ko lubos maintindihan kung ano ang mali sa aking mga sinabi dahil bigla na lang niya akong sinampal. Anong mali sa sinabi ko? Gusto ko lang namang makatulong sa kanya at nais kong pagaanin ang kanyang problemang dinadala.

"Tutulungan mo ako? Eh, ikaw nga ang malas sa buhay ko kaya nagkanda letche-letche ang lahat dahil sa'yong salot ka! Salot ka sa buhay ko! Salot!" galit na galit niyang sigaw.

Mabilis niya akong inundayan ng tadyak sa aking tagiliran na labis kong ikinasigaw.

"Tama na po! Papa please... tama na po! P-pa para niyo na pong awa. Aray! Aaaarghhh!! Please! Pa... Tama na! Aray! Haaaahh! Ughh! Araaay!"

Napaiyak at nagsisigaw ako sa pagmamakaawa at pagpapakumbaba. Halos mamaos na ako sa aking pagsigaw. Subalit, imbes na huminto ay mas tinadyakan niya pa ako ng mas malakas at mas madiin.

Hindi pa siya nakontento at ako ay kanyang sinipa-sipa pa sa aking binti at hita. Namilipit ako sa sakit dahil sa ginawa niyang pananakit sa akin, masyado itong brutal na halos ikinawala ng aking malay.

Nang makontento na siya sa pananakit at pang-aabuso ay umupo lang ito sa kanyang kinauupuan kanina na parang walang nangyari. Uminom ulit ito ng beer at tumawa ulit at mas naging malutong ang kanyang pagtawa at mga halakhak. Hindi ko maiwasang mapahagulgol ng tahimik dahil sa sakit at pang-aabuso ni papa sa akin.

Bakit ba ganun na lang ang galit niya sa akin? Parang wala lang talaga akong halaga sa kanya. Kung ako'y kanyang itrato ay mas masahol pa sa mga hayop. Mas mabuti pa nga siguro ang mga hayop dahil minamahal at inaalagaan pa. Higit sa lahat ay itinuturing na ng iba na pamilya. Eh ako? Parang isa lang akong pagkakamali na dapat ay mawala na lang ng tuluyan dahil wala namang halaga.

Kaya nga hindi ako natutong maglakwatsa at ma-enjoy ang aking kabataan dahil gusto kong makatulong sa kanya kahit sa mga simpleng bagay.

Ako na nga ang gumagawa ng lahat ng trabaho sa bahay dahil alam ko na busy at pagod siya sa kanyang trabaho. Pero ni hindi niya man lang ako napasalamatan ni minsan. Ako itong pilit na isinisiksik ang aking sarili para sa mumunting pagmamahal na pwede niyang ibalik. Subalit wala siyang maibigay na kahit katiting man lang.

Ako 'tong ginagawa ang lahat para sa maliit man lang na appreciation at pagkilala. Kahit na ipagmalaki man lang niya ako ng konti dahil sa mga nagawa kong achievement sa school ay hindi niya magawa. Hindi ko nga maalala kung nakatanggap ba ako ng yakap ng pagmamahal mula sa kanya. Pagmamahal na hinahanap ko mula noon pa man.

Puro kamay na bakal ang sukli ng lahat ng pagpupursigi ko. Kamay na bakal na siyang dahilan kaya puro pasakit ang aking naranasan. Ako ay pinagkaitan ng pagmamahal.

Tahimik akong umiiyak na nakahiga pa rin sa sahig. Dahan-dahan akong bumangon at umupo ulit sa aking kinauupuang silya. Medyo masakit ang aking katawan dahil sa lahat ng natamo ko na bugbog.

Abugbog berna abugbog... T_T

Nang tinignan ko ang aking katawan ay unti-unti ng lumalabas ang mga pasa ko. Pero dahil sa nasanay na rin siguro ako sa lahat ng kanyang pananakit kaya nagagawa ko ng kayanin ang lahat ng kanyang pambubugbog sa akin. Makalipas ang ilang sandali, pinahid ko ang aking mga luha at unti-unting na puno ng galit ang aking dibdib.

"Darating din ang karma sa'yo Pa. Darating ang araw na luluhod ka at magmamakaawa sa akin. Makakaganti rin ako sa'yo!" galit na galit kong sinabi sa aking sarili.

Patuloy lang siya sa pag-inom at makalipas ang ilang sandali nagpunta siya sa banyo. Ako naman ay nakaupo pa rin sa silya. Nag-aantay kung kailan siya matatapos sa pag-inom. Pansin kong nawala ang isa kong tsinelas sa aking paa. Siguro nahagis ito ng aking paa kanina ng ako'y kanyang sinaktan.

Hinanap ko ito sa ilalim ng silya at sinuot muli. Ngunit, may napansin akong maliit na itim na supot malapit sa paanan ng silya kaya ito'y aking kinuha. Medyo matagal pa sa banyo si papa kaya medyo na curios ako at binuksan ko kung ano man ang laman nito. Siguro natapon niya ito kanina ng ako'y kanyang binugbog.

Nagulat ako dahil parang mga medisina ang nasa loob nito. Agad ko itong binuksan at inilagay sa aking palad kung ano man ang mga ito. Nang mailagay ko na ito sa aking kamay ay hindi ako nagkamali.

Tabletas nga ito, na ang kulay ay asul at puti. Pero hindi naman ito gamot sa ubo o lagnat. Hindi rin naman ito sa sipon. Parang nakita ko na ito dati eh, hindi ko nga lang matandaan kung saan ko ito nakita.

Inisip ko ng mabuti kung ano ito dahil alam ko na pamilyar ito sa akin.

Nakita ko na to dati eh... pero saan?

Inisip ko nang inisip kung saan ko ito nakita para maalala. Parang pamilyar ito sa akin. Ang puting tabletas ay hindi na nakapakete kaya ang asul na hugis diamante na lang ang aking pinagtuunan ng pansin dahil nasa pakete pa ito. Binasa ko ang maliliit na salita sa likod ng pakete at laking gulat ko ng ang nakasulat dito ay Viagra.

"Gumagamit pala si Papa ng ganito!?" gulat kong tanong sa aking sarili.

Sa pagkakaalam ko, ang viagra ay pampatigas o pampalaki ng ari ng lalaki. Eh... halimaw na nga yang sa kanya, hindi na niya kailangan nito. Dahil dito, kinabahan ako dahil sa aking nadiskubre.

Pagkalipas ng ilang sandali ay nabaling naman ang aking atensyon sa mga puting tabletas na hindi na nakapakete pa. Kaya mahirap itong mapag-alaman at matukoy kung ano nga ba ang mga ito dahil wala namang label.

Nag-isip ako kung ano ba talaga ang mga puting tabletas. Para kasing pamilyar ito at parang may nagsasabi sa aking isipan na alam ko kung ano ang mga ito. Parang alam ko ito sa kasuluksulukan ng aking isip.

Nasa pag-iisip ako ng masinsinan ng biglang may sumagi sa aking isipan at ma realize ko na...

Droga ito! Droga! Sigaw ko sa aking sarili.

Kaya pala pamilyar ito sa akin. Nakita ko na pala ito sa Physical Education namin na subject. Natatandaan ko ito ng maitalakay namin ang iba't ibang klase ng droga at ang masamang epekto nito sa katawan.

Isa itong Date Rape Drugs! Isa itong uri ng droga na ginagamit para makapagsamantala ng kapwa. Wala itong amoy o lasa. Karaniwan itong nasa liquid form pero may tabletas din nito at powder sa pagkakaalam ko.

Kahit sinuman na makakainom nito ay hindi malalaman kung ano ang ginawa sa kanila dahil kapag nakainom ka nito. Malilimutan mo kung anuman ang nangyari sa'yo. Kaya talagang napakadelikado nito dahil marami na ang na-rape na hindi nila alam, dahil sa pangunahing epekto ng drogang ito. Malimit itong ginagamit para mang-rape ng mga babae sa mga club.

Marami rin itong epekto depende sa dami at depende sa kaya ng katawan ng tao. Malimit ito sa mga party kaya tinatawag din itong Party Drugs. Nilalagay ito sa mga inumin at dahil sa wala itong amoy o lasa, hindi ito napapansin agad. Marami itong klase at uri at may kanya-kanyang epekto.

Gulat na gulat ako sa aking nakita.

Maraming uri ang party drugs at iba-iba rin ang epekto nito sa tao. Pero alam ko kung anong uri itong nasa kamay ko. Ito yung pampalibog at yung nakakalimutan mo ang nangyari sa'yo kapag nasa sistema mo na ito.

"Bakit may ganito si Papa!?" andaming tumatakbo na katanungan sa aking isipan.

"Adik ba si Papa? Bakit may ganito siya?" naguguluhan kong tanong.

Baka matokhang siya kapag napag-alaman ng mga awtoridad na may ganito siya. Dahil dito, hindi ko maiwasang matakot dahil sa aking natuklasan. Kinabahan ako dahil sa aking nadiskubre na may limang date rape drugs at viagra si papa. Subalit, makalipas ng ilang sandali ay may sumagi ng bigla sa aking isipan. Ang isang napakaitim at napakasamang balak.

Ano kaya kung ipainom ko 'to sa kanya? Ano kaya ang mangyayari? Bulong ng aking isipan.

Unti-unting naglakbay ang aking isipan. Kuryusidad at mga haka-haka ng imahinasyon ang tumatakbo at nagsusulsol na ito ay aking ipainom sa aking ama. Nagtalo ang aking konsensiya at ang masama kong binabalak. Subalit nanaig ang aking konsensiya.

Ayaw kong ipahamak si papa. Kaya napagdesisyunan ko na hindi ko itutuloy ang masama at imoral na aking binabalak.

Pagkalipas nang mahaba-habang minuto. Lumabas si papa sa banyo. Nagulat ako, kaya mabilis kong ibinalik ang mga laman sa pouch at inilagay sa ilalim ng aking bulsa. Umayos ako ng upo at nagkunwaring nakatutok sa panonood ng tv. Umupo ulit siya sa sofa at uminom na naman ng alak.

"Hoy! Kumuha ka pa nga ng yelo at tunaw na!" sigaw niya.

Dali-dali naman akong tumalima at pumunta ng ref. Nang mabuksan ko na ito ay wala na palang lamang yelo ang freezer! Bigla akong nanigas at nag-panic.

Patay ako! Patay ako ngayon! Naku...

Nataranta ako at kinabahan dahil ubos na pala ang yelo sa ref kaya halos maiyak ako sa takot. Halos hindi ko maigalaw ang aking mga paa ng ako ay babalik na ng sala.

"Pa, w-wala na pong y-yelo eh... u-ubos na po kasi..." nanginginig at pautal-utal kong pagkakasabi.

Dahil dito, agad siyang tumayo at lumapit sa akin. Walang pasabing sinuntok niya ako sa mukha na aking agad na ikinatumba.

"Bobo ka ba? Eh di kung wala na... bumili ka sa tindahan. Gunggong!"

Lumabas ako ng bahay na umiiyak. Ang sakit-sakit ng pisngi ko dahil sa pisngi ko kung saan niya ako sinampal kanina tumama ang kanyang malakas na suntok. Para akong nahihilo sa sakit. Ngunit nagpakatatag pa rin ako.

Ayokong maging talunan at maging mukhang mahinang basang sisiw. Dapat magpakatatag pa rin ako. Nakaya ko noon ang lahat ng pagpapahirap, pang-aalipusta, pang-aabuso, pananakit at pangmamaliit niya sa akin... kakayanin ko ito ngayon.

Nang malapit na ako sa tindahan ay pinahid ko na lang ang aking mga luha para hindi ako makitang umiiyak ng aming kapitbahay.

"Tao po... pabili."

"Anong bibilhin mo iho?" tanong ng matandang tindera.

"Pabili po ng yelo manang. Dalawa lang po."

"Ay, iho wala na kaming yelo eh. Subukan mo dun sa iba baka meron." nanamlay ako sa narinig.

"Ganun po ba? Salamat na lang ho." agad akong umalis at naghanap pa ng mabibilhan.

Medyo malayo-layo pa ang ilang tindahan dahil hindi kasi matao itong lugar namin. Hindi naman kasi ito nasa sentro. Tingin ko nga parang sa dulo na ito ng siyudad kaya malapit na sa probinsiya.

Hindi na masyadong matao at hindi na dikit-dikit ang mga bahay. Baka nga siguro probinsiya na talaga ito at nagkakamali lang ako. Wala kasi akong alam sa mga lugar dito at kung saan ang mga hangganan. Para nga itong malayo sa kabihasnan eh. Medyo malayo ang mga bahay sa isa't isa at talaga namang konti lang talaga ang taong nakatira.

Nagpalakad-lakad pa ako sa mga tindahan subalit sarado na ang mga ito. May mga bukas pa, ngunit wala rin namang tindang yelo. Problemado akong umuwi ng bahay at parang pinagsakluban ako ng kalangitan. Parang gusto ko ng lamunin ng lupa dahil sa katakot-takot na mangyayari at magaganap.

Nang makarating na ako ng bahay ay nagpaliwanag agad ako at sinabihan ko si papa na wala ng mga tindang yelo dahil naubusan na lahat ng tindahan. Nagbabakasakali na tanggapin niya ang aking dahilan. Subalit tulad ng aking kinakatakot ay nagalit ito at sinuntok ulit ang aking pisngi na aking ikinaluhod.

"Wala ka talagang kwenta! Pati yelo 'di mo pa mahanap? Talagang napakawalang kwenta mo! Peste ka talaga sa buhay ko!" umupo ito muli sa kanyang kinauupuan matapos niya akong suntukin.

Daling nagsilakbo ang galit at poot sa aking dibdib dahil sa kanyang pagsuntok sa akin. Humanda siya ngayon, gaganti ako sa kanya! Nagpupuyos ako sa galit at napatikom ko ang aking mga kamao.

Hindi ako natumba sa sahig dahil hindi na masyadong malakas ang suntok ni papa. Lasing na lasing na ito. Pagkalipas ng ilang minuto. Tumayo uli ito at nagpunta sa banyo.

"Ngayon na ang pagkakataon ko... humanda ka ngayong demonyo ka!" galits na galit kong bulong.

Dali kong kinuha ang maliit na supot at binuksan ito. Mabilis kong kinuha ang isang puting tableta at mabilis na dinurog. Binuksan ko rin ang pakete ng viagra at kumuha ng isang asul at dinurog din ito. Magkasabay kong inihulog ang mga ito sa bote na iniinom ni papa dahil hindi naman niya ginagamit ang basong nilagay ko sa lamesa.

Malapit ng maubos ang laman nito kaya siguradong malakas siguro ang tama at epekto ng mga inihulog ko. Dali akong umupo sa silya at naghintay na lumabas si papa sa banyo. Rinig na rinig ko ang lagaslas ng kanyang ihi at pagkatapos ay ang kanyang pagsusuka. Nang huminto na ito, narinig ko ang pag-flush na nanggagaling sa banyo namin.

Nang makabalik na siya ay binuksan niya agad ang isang bote gamit ang kutsara. Medyo na alarma ako dahil hindi na niya pinansin pa ang bote na nilagyan ko ng droga at viagra. Kaya dali-dali akong bumawi at nagsalita.

"Pa, may laman pa po yang isang bote." medyo kinakabahan kong sabi dahil napatingin siya sa akin ng hindi nagsasalita.

Tumahimik lang ako at nagpatay malisya. Hindi naman ako nabigo sa maitim kong balak dahil ininom niya nga ang bote na nilagyan ko ng viagra at droga. Medyo napalunok ako at kinabahan ng makita ko ang kahuli-hulihan niyang lagok sa bote.

Matapos niyang ubusin ang bote ay inilagay niya ito sa sahig at kinuha ang panibagong bote na nabuksan na niya at inilagay sa lamesa . Lumipas ang ilang minuto ngunit wala pa ring nangyayari. Patuloy lang siya sa panonood ng tv ng bigla itong magsalita.

"Putang ina talaga yang mga baklang yan. Unti-unting dumadami. Eh hindi naman nanganganak." kaswal niyang sabi. Ang kanyang tinutukoy ay ang mga baklang komedyante sa tv na aming pinanonood.

Nagkibit-balikat lamang ako.

Ilang minuto pa ang dumaan at unti-unti kong napapansin na parang hindi na mapakali si papa. Napangiti ako ng palihim. Parang tumatalab na yata. Biglang hinubad ni papa ang kanyang sando at isinabit sa kanyang balikat.

Kitang-kita ko sa kanyang tiyan ang mabilis niyang paghinga at ang mga butil-butil na pawis na lumalabas sa kanyang ulo at katawan.

Ilang sandali pa at parang wala na sa sariling nakatingin si papa sa tv. Medyo kinabahan ako sa aking nasaksihan. Parang wala sa sariling nakanganga lang si papa at naging tulala ito.

"Pa, okay lang po ba kayo?" tawag ko sa kanya subalit wala siyang reaksyon.

Lumapit ako sa kanya at lakas-loob kong tinapik-tapik ang kanyang hita habang tinatawag ko siya. Ngunit hindi pa rin ito nagsasalita. Napakatahimik nito at parang lutang na lutang na parang wala sa kanyang sarili. Niyugyog ko ang kanyang mga braso subalit wala akong natanggap na tugon.

Tiningnan ko siya sa mukha at bigla akong nagulat ng bigla siyang naglaway at unti-unting tumulo ito at nahulog mula sa kanyang bibig. Napatingin ako kung saan ito nahulog at hindi ko inaasahan kung saan ito pumatak. Eksaktong nahulog ito sa napakalaki niyang bukol sa kanyang gitnang katawan.

Napalunok ako ng laway at tinignan ulit ang mukha ni papa. Para itong isang sira ulo na walang kaalam-alam sa nangyayari. Dahan-dahan kong hinaplos ang kanyang hita at wala akong naramdaman na kahit konting pagtutol mula sa kanya.

Dahil dito, lumakas ang aking loob at wala sa tamang pag-iisip na iginiya ko ang aking kamay nang dahan-dahan. Naglakbay ito mula sa kanyang hita hanggang sa marating nito ang kanyang napakalaking umbok!

Natigilan ako sa aking ginagawa ng dumampi ang aking palad dito. Napasinghap ako sa kaba, parang ilang boltahe ng kuryente ang dumaloy sa aking katawan at ako'y kinilabutan. Walang anumang pagtutol si papa dahil siguro ay wala na itong kaalam-alam sa nangyayari.

Nakabukas ang kanyang mga mata subalit parang wala itong malay. Hindi ko na napigilan ang aking sarili at parang sasabog na ang aking dibdib sa pinaghalong nararamdamn. Unti-unti kong mariin na kinuyumos ang kanyang umbok na unti-unting nagkakabuhay. Dahil dito hindi ko na napigilan ang aking sarili't piniga ko ito ng malakas.

"Aaaaahhh..." napaungol si papa dahil sa aking ginawa.

Napatawa ako ng malakas at malutong na parang demonyo.

"Ahahahaha... nasarapan ka ba Pa? Sa wakas makakaganti na rin ako sa'yong demonyo ka! Ahahaha... ang bilis ng karma! Akalain mo? Kanina lang pinapahirapan mo ako tapos ngayon ako naman ang magpapahirap sa'yo? Ahahahaha!" galit at tumatawa kong sabi.

Mas malakas ko pa itong piniga na mas nagpaungol pa sa kanya ng malakas. Agad-agad akong tumayo sa kanyang harapan at tinulak siya ng pwersahan. Natumba siyang napasandal sa sandalan ng sofa na walang kalatoy-latoy. Dali akong yumuko at hinawakan ang kanyang dalawang tuhod at ibinuka ang mga ito.

Napabukaka naman siya, kasama ang dalawa niyang mga paa habang nakasandal siya sa sofa. Mas naging prominente ang umbok niya ngayon dahil sa kanyang pagbukaka. Tumayo ako kaagad at tinignan ang buo niyang ayos.

"Ahahahah... pahihirapan kita ngayon Pa!" walang atubiling nilagay ko ang aking kanang paa sa kanyang umbok at marahas na minasahe ito sa aking talampakan. Dahil dito napaungol muli si papa.

"Haaahh... nngggh... aaaahhhh... aaaahhhh... nngggh... nngggh..."

"Masarap ba Pa? Ahahaha... tingnan ko lang kong masasarapan ka rito!"

Walang kaawa-awa at tinadyakan ko ng bigla ang kanyang napakalaking umbok. Dahilan kaya napahiyaw siya ng malakas.

"AAAAAARRRRRRGGGGGGHHHH!!!" agad na namilipit si papa sa sakit at napayuko ng upo.

Napangisi ako.

Natuwa ako dahil nasaktan siya. Itinulak ko siya ulit sa pamamagitan ng pagsipa sa kanyang dibdib dahilan kaya napasandal ulit siya sa sofa ng naglalaway. Ngiting demonyo ko siyang tinignan. Gusto ko man siyang suntukin o hampasin sa mukha ay hindi maaari.

Paano na lang kapag nagkapasa ang kanyang katawan sa umaga at ako ang kanyang pagbalingan? Kaya itong alaga niya ang aabusuhin ko!

Muli kong inilagay ang aking paa sa naghuhumindig niyang umbok. Tinapak-tapakan ko ito na lalong nagpaungol at nagpaulol sa kanya.

May naisip ako bigla para mas magmukha siyang kawawa. Agad kong kinuha ang kanyang sando na hinubad. Lumipat ako ng pwesto at sinipa siya sa tagiliran. Dahil dito, napangiwi ang kanyang mukha at napahiga siya sa sofa ng tagilid.

Dali akong pumunta sa likod niya dala ang kanyang damit at ginamit ito para itali ang dalawa niyang kamay sa kanyang likod.

Pagkatapos ko siyang itinali, mabilisan ko siyang hinila para iupong muli. Medyo nahirapan ako na iupo siya uli dahil ang bigat niya. Subalit nagtagumpay naman ako sa aking gusto.

Nakangangang umupo si papa na naglalaway pa rin. Nakakaakit siyang tignan sa totoo lang kahit bangag siya at lutang. Wala sa isip-isip ko at dinuraan ko ang kanyang bibig na nakanganga.

"Ahahahaha... ahahahhaha!" baliw na baliw kong tawa.

"Paano ba yan Pa? Ako naman huh!? It's my turn!" tinadyakan ko muli ang kanyang umbok na nagpahiyaw sa kanya.

"AAAAAAARRRRRRRGGGGGGHHHHHH!!!" napayuko siyang muli habang unti-unting lumalabas ang butil-butil niyang pawis sa katawan.

Kitang-kita ko ang ibayong sakit sa kanyang mukha, lalo na at prominenteng lumalabas ang mga ugat niya sa kanyang braso, balikat, leeg at sintido. Hindi rin maikakaila ang pagpula ng kanyang mukha dahil sa sakit na natanggap.

"Masakit ba Pa? Ahahahahaha... simula pa lang yan. Humanda ka ngayong hayop ka! Ako naman! Ako, naman!!!"

Itutuloy...