BSL - KABANATA 4

KABANATA 4 Kasangga

Madaling araw na ng magising ako. Maingat akong bumangon at nakita kong tulog na tulog pa rin si papang naghihilik at nakanganga. Tumayo ako mula sa kama at lalabas na sana ng magulantang ako sa aking nasaksihan. Nakalabas ang ari ni papa sa kanyang brief at medyo nakatayo ito!

Napalunok ako dahil sa aking nakita. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya at hinawakan ang kanyang ari. Maingat ko itong ibinalik sa loob ng kanyang brief at pagkatapos ay kinumutan ko siya ng maayos.

Napatingin ako sa payapa niyang estado. Mahimbing siyang natutulog.

Hanggang sa naglakbay ang aking kaisipan.

Tandang-tanda ko pa at preskong-presko pa sa aking isipan ang nangyari kagabi. Pagkatapos kong pagsamantalahan si papa habang natutulog na walang kaalam-alam sa nangyayari ay tahimik akong naupo sa kama.

Mapangahas kong tinitignan pa ang kanyang pagkalalaki at ang buo niyang kahubadan. Ang laki-laki talaga nito kahit saan mang anggulo tignan. Hindi ako makapaniwala na nakayanan ko itong isubo nang sagad na sagad sa aking lalamunan.

Sobrang tigas pa rin ng ari niya at halos walang pinagbago. Kahit na matapos itong labasan ng napakaraming tamod ay matigas pa rin itong nagmamalaki.

Dahan-dahan akong tumayo ng kama at lumabas ng kwarto. Hinayaan ko lang si papa sa kanyang ayos. Nang ako'y makalabas ng kwarto ay dumiretso agad ako sa banyo.

Sabik na sabik kong inilabas ang naninigas kong sandata sa ilalim ng aking shorts at binate ito agad. Nagtaas-baba ang aking kamay mula sa ulo hanggang sa pinakamababang parte ng katawan ng aking ari. Sagad na sagad ko itong itinaas-baba at gigil na gigil ko itong binate sa abot ng aking makakaya.

"Aaaahhh... hmmmnn... haaaaahh... aaaaaahhh... aaaaahh..."

Napapikit ako habang ginagawa ko ito, iniisip ko ang aking pananamantala sa aking ama. Halos maulol ako sa sarap ng aking nadarama at ilang sandali pa ay unti-unting nanigas ang aking kalamnan at lumabas na nga ang naipon kong tamod.

Hingal kong itinaas ang aking underwear at shorts. Sa sarap ba naman ng aking naramdaman ay halos maubos ang aking lakas. Pagbalik ko ng kwarto ay tulog na tulog pa rin siya at medyo malambot na ang kanyang kargada.

Sandaling hinayaan ko lang siya sa kanyang ayos at pagkatapos ay ibinalik ko sa loob ng kanyang brief ang napagsamantalahan niyang pagkalalaki. Maingat akong humiga sa kanyang tabi ng nakatalikod. Napangiti ako at sa tingin ko ay nakaganti na ako sa kanya ng hindi niya alam.

Naimulat ko ang aking mga mata at nagising na sa pag-iimahe sa nangyari kagabi.

Akala ko ay panaginip lang ang lahat ng nangyari kagabi. Totoo pala talaga.

Lumabas na ako sa aking silid at nagsimulang gawin ang mga dapat simulan sa araw na ito.

Hindi ko lubos maisip at kayang-kaya ko palang isubo ng buo ang kargada ni papa. Para ko na ring natubos at nabawi ang aking pride dahil sa pang-aapi at pang-aabuso niya sa akin. Pakiramdam ko ay parang nakaganti na rin ako sa lahat ng mga pasakit at pang-aabuso na kanyang ginawa sa pamamagitan ng pananamantala ko sa kanya.

Galit na galit siya mga bakla, halos pagsusuntukin niya ang mga baklang nakikita niya sa daan kapag nagpapa-cute ang mga ito sa kanya. Meron pa ngang kinwelyuhan niya sa kanto ng isang beses ng hindi siya nakapagpigil.

Pero ngayon, isang ka uri ang nakatikim at inalila ang sentro ng kanyang pagiging isang lalaki. Ang kanyang ipinagmamalaki at ang pinagmumulan ng kanyang pride. Ang dambuhala niyang ari na lingid sa kanyang kaalaman ay inabuso, nilapastangan at pinagsamantalahan.

Walang iba kundi ang sarili niyang anak.

UMAGA na ng kasalukuyan akong naghahanda ng almusal naming dalawa, para paglabas ni papa ay makapag-agahan na siya agad. Galit pa naman ito pag nali-late siya papuntang trabaho.

Ilang sandali pa at bumaba na nga si papa sa hagdan, may dala itong tuwalya at dumiretso agad sa banyo para maligo. Matapos kong mailuto ang corned beef ay agad-agad kung inihain ang kanin sa lamesa.

Pagkalipas ng ilang minuto ay lumabas na si papa sa banyo na nakatapis lamang ng tuwalya. Kitang-kita ko ang malaki niyang umbok sa tuwalya habang papalapit siya sa akin. Agad siyang lumapit sa lamesa at naupo. Medyo kinabahan ako ng konti dahil hindi na siya nag-abala pang magsuot ng damit na ginagawa naman talaga niya dati pa, lalo pa't nagmamadali siya.

Tahimik lang kaming kumakain parehas ng bigla itong magsalita.

"'Di ba enrollment mo na ngayon?" si papa.

"Opo Pa, ngayon po ang simula ng enrollment namin."

"Bakit ang aga-aga naman yata ng enrollment niyo ngayon?" tanong niya.

"Napaaga po kasi dahil nasira po ang enrollment system namin sa university. Kaya po mas minabuti na lang ng management na paagahin na lang po ang enrollment. Para hindi na po magsiksikan sa susunod na buwan. Lalo na po at malapit na po ang K to 12. Mas dadami pa po ang mga estudyante sa university." maligalig kong sabi.

"Bilisan mo ang pag-enroll para makauwi ka agad. 'Wag kang maglalakwatsa atsaka wala ka namang babayaran sa school 'di ba?" tanong niya habang sumusubo ng pagkain.

"Opo Pa." matipid kong sagot.

"Eto oh... pamasahe mo!"

Dumukot siya ng pera sa kanyang pitaka na nasa gilid ng lamesa. Akala ko'y iaabot niya ang pera ngunit sa hindi ko inaasahang pagkakataon ay ibinato niya ito sa aking pagmumukha. Gulat na gulat ako sa kanyang ginawa at inasal.

Sapul na sapul ako't hindi nakailag dahil na rin masyadong mabilis ang pangyayari. Nahulog ang mga barya at ang ilang papel na pera sa aking kandungan at ang ilan ay nahulog sa sahig na agaran ko namang pinulot.

"Atsaka, bago ka umuwi dumaan ka muna ng palengke. Mamalengke ka! Kukupad-kupad ka pa naman!" dugtong pa niya.

"O-opo Pa... at salamat po sa pamasahe." medyo maluha-luha kong sabi.

Dali kong inilagay ang mga perang napulot sa aking bulsa at bumalik sa pagkain na may halong galit. Hindi ko ito pinahalata sa kanya baka magalit na naman siya't mauwi na naman sa pambubugbog.

Sabay kaming natapos kumaing dalawa at pagkatapos ay agad kong niligpit ang mga pinagkainan para mahugasan. Si papa naman ay pumunta muna ng sala, parang may kinuha ito doon.

Kasalukuyan kong sinasabon ang baso ng bumalik si papa sa kusina. Dumaan siya sa likod ko para kunin ang toothpaste at kanyang toothbrush dahil sa likod bahay siya nagto-toothbrush sa labas ng pinto. Dahil medyo may kasikipan ang daanan dito dahil na rin sa lamesang nasa likod na aking kinatatayuan. Hindi maiiwasang masagi ng bukol niya ang aking likod nang dumaan siya sa likuran.

Wala lang ito kay papa at dire-diretso lang siyang pumunta ng likod-bahay para maglinis ng ngipin. Ang hindi niya lang alam, halos mangatog ako sa panginginig sa aking kinatatayuan dahil sa kanyang bukol na hindi sinasadyang sumagi sa aking likuran na aking naramdaman. Muntik ko pang mabitawan ang baso buti na lang at mahigpit ang pagkakahawak ko rito.

Nang matapos si papang magtoothbrush ay bumalik ito. Medyo sinikipan ko talaga ng sadya ang daanan at medyo inilayo ko ang aking katawan sa banggerahan. Nang dadaan na nga si papa sa aking likuran ay hindi ako nagkamali.

Sumagi ang kanyang bukol sa aking likuran. Medyo na diin pa nga ang kanyang bukol na nasa ilalim ng kanyang tuwalya sa aking likod dahil na rin sa posisyon ko. Pero wala lang ito sa kanya. Walang kamali-malisya ito sa kanya na kahit kaunti.

Lihim akong napangiti sa aking sarili dahil sa nangyari. Pagkatapos niyang mailagay ulit ang toothpaste at toothbrush sa lalagyan ay pumunta siya ng sala at pinatay ang tv. Pagkatapos ay umakyat siya sa taas.

Ako naman ay patuloy lang sa paghuhugas ng pinggan ng bigla na lang siyang sumigaw na galing sa kanyang silid.

"Hoy Jessie! Umakyat ka nga rito bilis!!" sigaw niya.

Medyo natakot ako't kinabahan sa aking narinig baka may kasalanan akong nagawa na hindi ko alam. Kaya mabilis akong nagtatakbo sa taas papunta sa kanya. Nang nasa labas na ako ng kanyang pinto ay huminga muna ako ng malalim dahil sa takot na rin at kaba. Nang mabuksan ko na ang pinto, siya ay nakaharap sa salamin patalikod sa akin.

"Bakit po P-Pa?" nag-aalangan kong tanong.

Humarap agad si papa sa akin na siya kong ikinagulantang. Bukas na bukas ang kanyang zipper at pati na rin ang kanyang slacks. Medyo nakalaylay ito ng kaunti habang ang kanyang belt naman ay hindi nakakabit kaya naman nalantad ang kanyang malaking bukol na nasa ilalim ng kanyang brief. Kasalukuyan siyang pinagpapawisan ng konti.

"Tulungan mo nga ako rito! Tang ina, naipit ang brief ko sa zipper!"

"Po!?" gulat kong tanong.

"Bulag ka ba at hindi mo nakikita? Tang inang zipper yan kinagat ang brief ko!! Hindi ko maibaba ang hirap. Ibaba mo bilis!" galit niyang sabi habang nakaturo sa kanyang zipper.

"T-teka lang po." agad akong lumapit kay papa at lumuhod ng konti sa kanyang harapan.

Kitang-kita ko ang kanyang malaking bukol na nasa ilalim ng kanyang puting brief. Medyo natuyo ang aking laway dahil na rin sa kasalukuyan naming posisyon. Hinila ko ang kanyang zipper pababa gamit ang isa kong kamay at medyo inilapit ko ang aking mukha sa kanyang harapan dahil na rin nahihirapan ako sa paghila kung ito'y malayo. Dahan-dahan kong hinila ang zipper ng kanyang slacks ngunit nasasama ang kanyang brief. Kaya wala akong choice kundi hawakan ang brief niya.

"Pa, hahawakan ko po ang b-brief niyo nahihila kasi pababa eh..." alangan kong sabi sa kanya.

"Wala akong pakialam! Gago, bilisan mo at mali-late na ako nito!" galit na galit niyang sabi. Medyo nanlilisik pa ang kanyang mata na nakatutok sa akin.

"Opo!" aligaga kong sagot sa kanya.

Hinawakan ko ang brief ni papa gamit ang isa kong kamay. Sinadya kong hawakan ang brief niya sa gitnang bahagi at nagkunwari sa pag busy-busyhan. Nagkunwari akong walang pakialam at wala lang sa akin ang nangyayari.

Hindi naman siya pumalag at nakahalata sa akin habang nakatutok lang sa aking ginagawa. Medyo na dadampian ng aking daliri ang tulog niyang alaga. Habang ang isa ko namang kamay ay abala sa paghila ng zipper ng kanyang slacks na kasalukuyang naiipit sa kanyang brief.

Ang posisyon naman ni papa ay nakatayo lang, habang hinahawakan ng dalawa niyang kamay ang laylayan ng kanyang long sleeves at americana paitaas kaya kitang-kita ko sa taas ng aking mga mata ang namumutok niyang abs. Habang nakayuko itong nakatingin sa akin.

Hinila ko nang hinila ang kanyang zipper pero matigas pa rin itong kumakapit. Medyo nalilibugan ako sa posisyon namin ngayon dahil na rin gising si papa at kasalukuyan kong nararamdaman ang kanyang alaga sa aking daliri. Itinaas-baba ko ang kanyang zipper nang paulit-ulit ngunit ayaw pa rin nitong matanggal.

"Ayaw talaga Pa eh..." nag-aalangan kong sabi. Bumitaw ako kaagad sa kanyang brief at zipper habang kasalukuyang nakaluhod pa rin.

"Hilahin mo kasi ng malakas! Kung hindi ka lang kasi tatanga-tanga eh!" matigas niyang tugon.

"Ikaw ang tanga! Pagkalaki-laki mo ng tao naiipit pa yang zipper mo sa brief mo! Sana nga yang bayag mo na lang ang naipit nitong zipper eh! Ako ba ang kasalukuyang naiipit ang zipper ngayon sa brief? So, sinong tanga sa ating dalawa ngayon huh?" gigil kong sabi sa aking isip.

Hindi ko ito masabi sa kanya dahil na rin sa takot. Kaya imbes na magalit, ako ay naging mahinahon.

"Sige Pa, hihilahin ko ng malakas huh?" tanong ko. Tumango naman siya habang nakatingin sa akin.

Agad-agad kong hinawakan ulit ang kanyang brief at zipper. Medyo idiniin ko ang aking daliri sa kanyang brief at ramdam na ramdam ko ang natutulog niyang ari. Habang ang isa kong kamay ay nakahawak sa kanyang zipper.

"Sige, hihilahin ko na Pa." at hinila ko nga ang kanyang zipper pababa ng may kalakasan gamit ang isa kong kamay.

Ang isa kong kamay naman ay brief naman niya ang hinila nito pataas. Kaya medyo mas nadadampi ito sa kanyang bukol na sinasadya ko naman.

Ngunit walang pakialam si papa rito. Wala itong malisya sa kanya. Ang importante sa kanya ay matanggal na ang zipper na kasalukuyang nakaipit sa kanyang brief. Ilang sandali pa at bigla kong hinila ang kanyang zipper pataas at biglang ibinaba. Dahil dito, bumitaw ang pagkakakagat ng zipper niya sa kanyang brief. Lihim akong napangiti. Sa wakas natanggal din.

"Whew... buti at natanggal din." maginhawa niyang sagot.

Agad-agad naman akong tumayo baka mahalata niya ang pagkakatitig ko rito. Mabilis siyang tumalikod sa akin at humarap uli sa salamin habang inaayos ang kanyang sarili. Akmang lalabas na sana ako ng bigla siyang magsalita.

"Mahusay Jessie." mahina niyang sabi na walang kagana-gana at malamlam habang nakatingin sa salamin at nag-aayos.

"Walang anuman po Pa." tumalikod ako at napangiti habang papalabas ng kanyang silid.

Natuwa ako hindi dahil sa nakatsansing ako kay papa ngunit dahil sa pagpuri niya sa akin. Parang nawala lahat ng libog ko sa katawan. Tila nalimutan ko ang nangyari kani-kanina lang.

Naging masaya ako bigla dahil sa kanyang sinabi. First time akong pinuri ni papa. Kaya tuwang-tuwa ako, parang isa akong paslit na binigyan ng candy dahil may nagawa akong mabuti. Parang may nagawa akong tama kahit medyo kakaiba nga lang.

Pagkatapos kong makababa ay agad akong bumalik sa paghuhugas ng mga pinggan. Ilang minuto rin bago bumaba si papa sa kanyang kwarto.

"Ingat po kayo Pa." sabi kong nakangiti habang nakatingin sa kanya.

Ngunit diretso lang siyang lumabas ng pintuan ni hindi man lang ako sinagot at nilingon. Pero hindi ko naman ito dinamdam kasi nasanay na naman ako na hindi siya sumasagot sa akin sa mga ganitong bagay.

Sadyang walang kaamor-amor ang ama ko sa akin. Pero kahit gayunpaman, masaya pa rin ako dahil sa kauna-unahang pagkakataon ng aking buhay ay narinig ko ang pagpuri niya sa akin. Kahit wala lang yun sa kanya, napakalaking bagay na yun para sa akin.

"Sana magtuloy-tuloy na sana 'to, sana maging okay na si Papa sa'kin." bulong kong sabi.

KASALUKUYAN akong papasok ng university ngayon. Tahimik lang akong naglalakad dala-dala ang aking backpack. Sobrang gulo at ang ingay-ingay ng mga kapwa ko estudyante habang naglalakad katulad ko.

Meron akong mga classmates noon na aking nadadaanan at nakakasalubong sa daan na aking nginitian ngunit hindi naman ako pinansin. Nagkibit-balikat na lang ako. Meron ding mangilan-ngilan na classmates ko last sem na pinansin ako at ngumingiti naman ako pabalik sa kanila tanda ng aking pagkilala.

Kaunti lang kasi ang naging kaibigan ko sa university dahil na rin hindi ako block section. Ibig sabihin, kada subject ay paiba-iba ang classmates ko kaya mangilan-ngilan lang talaga ang aking naging ka close at naging kaibigan dahil hindi ko naman sila palaging kasama. Atsaka mahiyain ako masyado eh.

Ang iba ay nagiging kaibigan ko lamang pag-exams na, bigla kang kakaibiganin at pagkatapos parang hindi ka na kilala agad. Parang wow... magic!

Ang iba naman ay walang pake lang talaga. Minsan, kahit na ikaw na 'tong namamansin at pinakikitunguhan sila ng maayos, pero sadyang hindi ka nila kinakaibigan. Pero okay lang, hindi naman ako namimilit eh, hindi naman yan padamihan ng kaibigan. Ang importante may tunay kang kaibigan at kasangga na hindi mang-iiwan sa'yo sa lahat ng mga problema mo sa buhay.

Iba't ibang tao ang nakakasalamuha ko araw-araw dahil na rin sa malaking unibersidad ako nag-aaral. Iba't ibang klaseng mga tao at iba't ibang klaseng mga pag-uugali. Merong mababait at meron ring hindi. Merong tunay at meron ding peke.

Pero ang "ugly truth" talaga ay andaming masasama rito. Napaka notorious ng unibersidad na ito sa totoo lang. Ang dami kasing mga basagulero dito sa university at ewan ko ba at hindi sila matanggal-tanggal dito.

Kahit na may pera sila dapat pa rin na madisiplina sila ng maayos at dapat mabigyan sila ng kaukulang sanctions o parusa. Ang lalalaki na pero parang elementary pa rin ang takbo ng mga utak.

Pero sa totoo lang wala naman talaga akong problema kahit na maraming bullies dito sa university, basta 'wag na 'wag lang nila akong sasaktan. Yun lang naman ang akin. Ang hirap kayang nabu-bully.

Pero yung kinaiinisan ko talaga ay iyong mga bastos at walang mga modo na biglang tatabi sa'yo at kukunin na lang nang basta-basta ang test paper mo ng sapilitan para makakopya lang! Pero hindi ka na lang pumapalag dahil ayaw mo ng gulo. Gusto ko nang tahimik na buhay at walang gulo. I am grateful to be peaceful. Ganern!

Ang importante sa akin ay makakuha ng malalaking marka at makatapos ng pag-aaral para kahit papaano ay makatulong na ako kay papa at para makahanap ako ng magandang trabaho. Para baka sakali ay matutunan na niya akong pahalagahan bilang isang anak. Baka sakali lang naman.

Patuloy lang akong tahimik na naglalakad habang dinadaanan ko ang mga silid aralan. Paakyat na sana ako ng second floor ng biglang may pamilyar na taong umakbay sa aking balikat.

"Aba, parang seryoso tayo ah..." sabi ng isang lalaki.

Agad kong sinipat kung sino ang pamilyar na boses ng lalaking ito na kasalukuyang umaakbay sa akin at medyo nagulat ako ng mapagtanto kung sino ito.

"Oi Nathan! Ikaw pala!" bulalas kong sabi.

"Grabe ka naman tol, para ka namang nakakita ng multo. Nakaka-hurt ka ng feelings hah." pabiro nitong sabi.

"Ang O.A mo!" at nagtawanan na lang kaming dalawa.

Si Nathan ang pinaka-close kong kaibigan ngayon kung saan ako kasalukuyang nag-aaral. Hindi ko aakalain na magiging ka close ko 'tong kumag na ito dahil talagang astig ito at talagang bad boy kung ito ay umasta.

Pero nang unt-unti ko na siyang nakilala, masayahin pala siyang tao at palabiro. Medyo may pagkasuplado nga lang ito sa hindi niya kakilala pero mabait naman pala. Nagulat na nga lang ako ng maging magkaibigan kaming bigla eh. Nakakatakot kaya 'tong taong 'to. Sa pagkakaalam ko, sobrang basag ulo siya dati pero ngayon medyo good boy na rin. Sana nga magtuloy-tuloy na.

Nagsimula ang lahat ng maging mag-classmate kami at halos lahat ng subjects namin ay parehas. Sa hindi sinasadyang pagkakataon palagi kaming nagkakatabi ng upuan. Sa una ay hindi kami nagpapansinan at hindi rin nag-uusap kasi medyo nahihiya kasi akong makipag-usap sa kanya at parang natatakot na rin. Pero siya ang unang namansin at nakipagkaibigan sa akin.

Natatandaan ko pa noon ng mag-exam kami, medyo mahirap ang exam na yun dahil na rin midterms ito. Habang sinasagot ko ang mga questions ng exam ay napansin ko siyang kamot ng kamot sa kanyang ulo at ang laki-laki pa ng mga butil ng kanyang pawis na dumadaloy sa kanyang sintido. Alam kong nahihirapan siya dahil na rin panay ang absent niya kaya siguradong mababa ang score na makukuha niya at siguradong babagsak.

Pasulyap-sulyap siyang tumitingin sa aking test paper at hinayaan ko lamang siyang mangopya. Bagkus, mas inilapit ko pa nga ang test paper sa kanya para mas makita niya ito ng mabuti. Sa totoo lang lihim akong natatawa sa kanya. Gusto ko siyang kantahan ng kanta ni Gary V yung...

♪ ♪Kung wala ka ng maintindihan

Kung wala ka ng makapitan

Copy ka sa akin... just copy ka sa akin

Hindi kita bibitawan

Hindi kita pababayaan. ♪ ♪

Pero dahil nakabantay ang terror naming propesor na parang nangangain ng tao. Tahimik lang din ako. Talagang napakatahimik lang namin lahat.

Kaya ayun, naging superhero na lang siyang bigla at ang bilis-bilis niyang magsulat ng mga answers sa kanyang test paper. Nag ala flash ang kumag. May pasulyap-sulyap pa nga siya sa prof namin para hindi siya mahuli at in fairness mahusay siya.

Isa siyang tunay na alamat at hokage sa kanyang kakayahan. Mabilis at walang mintis, nakatingin sa papel ko habang nagsusulat, aba mahusay! Mahusay gumamit ng pinagbabawal na technique. Haha.

Nang matapos ang exam, agad niya akong nilapitan at kinausap. Nagpasalamat siya, dahil sa pagtulong ko sa kanya at maayos ko naman siyang pinakitunguhan. Hanggang sa medyo marami-rami ang aming napag-usapan. Dahil palagi naman kaming magkatabi, at palagi kaming nagkikita at nagkakausap. Naging mabuti kaming magkaibigan.

Hanggang hindi ko namamalayan, naging matalik na pala kaming magkaibigang dalawa ng kumag na 'to.

Matangkad na tao si Nathan, ang alam ko lagpas six feet ang height niya kasi varsity player ito ng aming university sa basketball. Medyo may kaitiman ito dahil na rin Half Black American at Half Filipino siya. Pero hindi siya sobrang maitim talaga, parang kulay moreno na may pagkamaitim ang kulay ng kanyang balat.

Ewan ko ba. Parang ang tawag sa kanila yung light skin black, yung parang ganun. Mestizo kasi ang pisikal niyang anyo. Semi kalbo ang gupit ng kanyang buhok na mas nagpagwapo pa sa kanyang mukha. May kaunti siyang balbas na tumutubo sa kanyang mukha na bumagay naman sa kanya na lalong mas nagpa-bad boy sa kanyang tignan. May tattoo rin siya sa kanan niyang braso na parang krus.

Ang kanyang ina ay pinay habang ang kanyang ama naman ay black american. Sikat siya sa university dahil varsity nga at kahit hindi kaputian ang kanyang kompleksiyon ay talagang maganda itong lalaki dahil sa postura at maaliwalas nitong mukha.

Katunayan marami siyang girlfriend na hindi niya sineseryoso. Parang every month merong bago, new flavor of the month kumbaga. Kaya paminsan-minsan sarap ding sapatusin nito eh.

Napaka-playboy nito, basta maganda at sexy... pinapatos agad.

Maganda rin ang kanyang pangangatawan dahil palagi siyang nasa gym. Pero yung ngipin talaga niya yung perfect na perfect. Ito yung panlaban niya sa pang-aakit ng chicks lalo pa at may killer smile siya.

Naging malapit kami sa isa't isa dahil na rin palagi ko siyang nakakasundo sa lahat ng bagay. Para na nga kaming kambal eh. Kaso nga lang pandak akong tignan at higante siya. Pero hindi naman ako masyadong short talaga, sadyang nagmumukha akong pandak dahil ang tangkad-tangkad niya kasi. Pero mas matangkad pa rin si papa sa kanya kung tutuusin 6'4 kasi yun.

Bukod pa rito, si Nathan ay napakadaling takbuhan. Kapag may problema ka kasi and'yan yan palagi at hinding-hindi ka iiwanan sa ere. Ako rin naman sa kanya, pag may problema siya lalo na pag sa pamilya, ay lage ko siyang pinaalahanan at hindi ko rin siya iniiwan.

Kaya naging matalik kaming magkaibigan. Nagpapasalamat nga ako dahil simula ng naging kaibigan ko siya ay hindi na ako pinagtritripan dito sa university. Naranasan ko kasing ma-bully dito dati.

Pero nung naging kaibigan ko itong kumag na 'to. Wala ng may lakas-loob na mang trip pa sa akin dahil sa kanya. Sikat kasi talaga siyang basagulero kaya takot lang nila baka mabugbog sila ni Nathan lalo pa at hindi siya nag-iisa.

Andami niya kayang minions dito. Yung mga tropa niyang sunod nang sunod lang sa kanya at sumusunod sa lahat ng kanyang mga utos. Siya kasi ang leader ng gang nila. Kaya parati akong nagpapalaban sa kanya kapag may nagsimula na namang mam-bully sa akin. Ang payat-payat ko kasi eh, ewan ko ba at palagi akong lapitin ng gulo hahays...

Nagpatuloy lang kami sa paglalakad at nag-usap.

"Oy, sabay na tayo mag-enroll hah?" si Nathan.

"Sige sabay na tayo... oy teka, nakita mo na grades mo last sem?" tanong ko.

"Oo puro pasang awa. Pero okay na rin tol hahaha."

"Mag-aral ka nga kasi, puro ka kasi laro eh... puro ka basketball. Yan tuloy, puro ball din ang nakukuha mo sa test. Bilog palagi! Haha... buti at 'di ka bumagsak unggoy ka!" pabiro kong pang-aalaska sa kanya.

"Paano ako babagsak eh... habang may classmate may pag-asa! Orayt! Rock en roll to the world!" kwela niyang sagot.

"Ewan ko sa'yo Nathan! Ayusin mo nga yang buhay mo!" at napahalakhak kaming dalawa.

Naglalakad pa rin kami hanggang makaabot na kaming dalawa ng third floor. Nang malapit na kami sa bulletin board kung saan nakadikit ang mga subjects na pwede naming kunin. Agad-agad akong nakipagsiksikan sa mga kapwa ko estudyante para makapili ng subjects na dapat i-enroll. Pero agad akong hinila ni Nathan papalabas sa mga nagkukumpulang estudyante.

"'Wag ka na ngang makipagsiksikan d'yan tol. Akin na nga yang prospectus mo." utos nito.

Madali ko namang ibinigay ang aking prospectus na listahan ng mga subjects na aking natapos at ang dapat ko pang kukunin at i-enroll na kanya namang tinanggap.

"Nakalimutan mo atang matangkad ako noh? Kitang-kita ko lahat dito sa kinatatayuan ko kaya ako na lang pipili ng subjects mo. 'Wag ka ng makipagsiksikan d'yan. Mangamoy tinapa ka pa!" tawang-tawang sabi nito.

"Oo na, ikaw na ang matangkad! Araw-araw akong kumakain ng reyalidad noh, kaya alam ko yun! Don't me!" inis kong sabi na labis pa niyang ikinatuwa.

"Dami mong pinaglalaban tol ah, magpadala ka kaya ng sulat sa ipaglaban mo. Baka tanggapin nila yang pinaglalaban mo. Basta nasa katwiran ipaglaban mo!" tuwang-tuwang niyang sambit.

"Edi wow!" sagot ko na lang.

Tawanan.

Memorize ko lahat ang subjects na dapat kong kukunin sa pasukan kaya tinulungan ko siya sa pagpili kahit ako'y nasa likuran lang at medyo malayo sa bulletin board, kung saan nakadikit ang lahat ng subjects na dapat pagpipilian ng aming department. Pinili ko ang tamang oras at araw para parehas kami ng subject na makukuha. Para na rin maging magkaklase kami ulit.

Ilang minuto pa ang nagdaan at mas lalong dumami pa ang mga nagsidatingang mga estudyante at nagkumpulan. Sobrang ang sikip-sikip na talaga. Halos hindi ako makahinga. Buti na lang at hinila ako ni Nathan palabas.

Nang makalabas na kami sa mga nagkumpulang estudyante ay nagsimula na kaming maglakad patungo sa next step na proseso ng enrollment. Para maaga na namin itong matapos.

Patuloy kaming naglalakad ng mapansin kong bukas pala ang pantalon ng kanyang zipper at lantad na lantad ang prominente niyang bukol. Siniko ko siya sa kanyang tagiliran at sinabihan ng pabulong para naman hindi siya mapahiya.

"Pssst... bukas ang barangay hall mo!" bulong kong sabi sabay nguso sa bukas niyang zipper.

Agad siyang yumuko at tinignan ang kanyang zipper na kanya namang ikinagulat ng makita niyang bukas na bukas ito. Mabilis niya itong sinara at lumingon-lingon sa paligid kung may nakakita sa kanyang ginawa.

"Nakita mo ba ang natutulog na si kapitan?" biro niyang tanong.

"Hindi, pero nakita ko ang dalawang konsehal na umusli!" ganting biro ko.

"Hoy, grabe ka naman! Tang ina! Talaga ba?" medyo nahihiya niyang sabi.

Humalagpak kaming nagtawanang dalawa.

Itutuloy...