BSL - KABANATA 22

 

KABANATA 22 Ang Bagong Kapitbahay

Hindi naging madali para sa akin ang sumunod na araw dahil sa tindi ng nangyari sa amin kagabi ni Kuya Bernard. Halos malumpo ako ng dahil sa tindi ng pagkayog niya sa akin.

Nahihirapan akong maglakad at nangangatog ang aking mga tuhod. Pati mga hita at binti ko ay nangangalay. Mabuti na lamang at ng umuwi si papa ay diretso itong nagtungo sa kanyang silid at natulog. Gumising lang ito sa tanghalian at natulog ulit. Pagod na pagod siya sa inuman dahil pag-uwi niya sa umaga ay amoy alak pa ito.

Bumawi ako ng lakas at uminom ng energy drink, kung makakatulong ba ito sa akin. Okay naman dahil naramdaman ko na medyo nanumbalik ang lakas ko, subalit masakit pa rin talaga ang aking katawan, lalong-lalo na ang butas na winarak kagabi.

Alam kong pagod din si kuya at baka hindi pa nagtatanghalian. Kaya minabuti ko na dalhan siya ng ulam. Para naman makakain ang ugok na yun. Tingin ko tulog na tulog pa yun talaga.

Nang makapasok ako sa kanyang gate ay pansin kong bukas na ang main door ng kanyang apartment. Kumatok naman ako nang paulit-ulit. Subalit walang sumasagot, kaya minabuti ko na lamang na dumiretso na lang sa loob dala-dala ang ulam na ibibigay ko sa kanya. Dumiretso ako sa kusina at inilagay ang ulam na dala-dala ko.

"Sino ka?! Anong ginagawa mo rito?!" halos mapatalon ako sa gulat dahil sa malakas na boses sa aking likod.

Lumingon ako at nakita ko ang lalaking hindi ko pa nakikita kahit kailan. Mabilis kong naalala na ngayong araw pala ang pagdating ng pinsan ni Kuya Bernard.

"Ay, hello po. Magandang tanghali po sa inyo. Pasensya na po kung pumasok ako sa apartment ng walang paalam. Kumatok naman po ako... wala kasing sumasagot kaya pumasok na lang po ako para ihatid ang ulam. Kayo po ba ang pinsan ni Kuya Bernard? Ako po pala si Jessie... kaibigan niya po ako." magalang kong sabi at inabot ang aking kamay para makipagkamay sa kanya.

"Dapat hindi ka pumapasok sa bahay ng hindi pinapayagan ng may-ari. Hindi ka ba na turuan ng magandang asal ng magulang mo?" suplado nitong sagot.

"Sorry po sir... hindi ko po sinasadya... aalis na lang ho ako. Baka po kasi nakakaistorbo na po ako sa inyo. Pasensya na po talaga. Hindi na po mauulit." yumuko ako tanda ng aking paghihingi ng dispensa at binawi ang aking kamay sa pagkapahiya.

Tama naman ang sinabi niya. Mali ang pumapasok nang basta-basta sa hindi mo naman bahay. Nasanay na rin kasi ako na pumapasok na lang sa apartment ni Kuya Bernard na hindi na nagpapaalam.

"Sige po... mauna na ho ako." aalis na sana ako ng magsalita na naman siya ulit.

"Aalis ka na lang ba na hindi pa ako natatapos sa mga tinatanong ko sa 'yo? Sino ka ba talaga? Bakit kilala mo ang pinsan ko, huh?"

"Kaibigan po ako ni Kuya Bernard sir, nagkakilala lang po kami rito ng nakisuyo po siyang utusan ako ng sigarilyo... pasensya na ho talaga... mauna na ho ako. Pakisabi na lang po kay kuya na dumaan ako. Pasensya na po ulit." at tumalikod na ako sa kanya.

Lumakad na ako papalayo at nasa pintuan na, ng may biglang tumawag sa akin.

"Oy Jessie!" si Kuya Bernard.

Mabilis akong lumingon at nakita siyang pababa ng hagdang nakangiti. Nakahubad siya ng damit at naka-shorts lamang.

"'Wag ka munang umuwi. Pasok ka muna sa loob!" paanyaya nito. Kaya hindi ako tuluyang nakalabas. Lumapit ako sa kanya at yumuko, natatakot kasi ako sa isang lalaki dito sa bahay.

"Kurt si Jessie pala... Jessie si Kurt." pagpapakilala niya sa amin sa isa't isa.

"Alam ko, nagpakilala na yan kanina." sagot ng supladong lalaki. Kurt pala ang pangalan niya.

Natatakot talaga ako sa kanya. Napakasuplado at nakakatakot ang aura. Para akong aso na nabahag ang buntot. Nakakatakot kasi siya. Para siyang yung teacher mo sa college na napaka-terror at parang nangangain ng buhay.

"Sorry po talaga sir... sige kuya, uuwi na ako. May gagawin pa kasi ako." at ako ay tumalikod na.

"Oy teka lang, aalis ka na agad? Dito ka muna at ipakikilala muna kita sa pinsan ko ng maayos."

Nagsalita na lang bigla ang pinsan ni Kuya Bernard at halatang naiinis ito.

"'Wag mo akong tawaging sir... hindi ako nagtuturo."

Yumuko na lang ako.

"Ano ka ba naman Kurt, 'wag mo naman 'tong takutin si Jessie..." si Kuya Bernard.

"Kabilin-bilinan ko sa'yo insan na 'wag na 'wag kang makikihalubilo sa kahit sino. Alam mo naman ang sitwasyon mo. Alam mong nagtatago ka kaya—" hindi niya natapos ang kanyang sasabihin. Natigilan siya.

"Mabait 'tong si Jessie Kurt, maaasahan yan at mapagkakatiwalaan. 'Wag kang mag-alala. Hindi ba Jessie?" nanahimik na lang ako at nanatili sa pagkakayuko.

"Mauna na muna ako sa inyo. Matutulog muna ako dahil kararating ko lang din. Sige..." at pumanhik na siya sa itaas nang hindi kami nililingon.

Para akong nanigas dahil sa takot sa kanya. Matangkad din siya tulad ni Kuya Bernard pero hindi gaanong matangkad na katulad kay kuya. Tantiya ko ay nasa 5'11 lang ang height niya. Habang si Kuya Bernard ay nasa 6'2 o 6'3. Sa totoo lang may itsura rin siya.

Tan ang balat niya at medyo chiseled ang panga. Para siyang palagi sa beach. Mestizo siya at meron ding ibubuga kaso nga lang naknakan ng suplado. Lean ang kanyang katawan, hindi tulad kay Kuya Bernard na mamasel talaga. Pero bagay lang naman sa pangangatawan niya. Para siyang campus heartthrob kung titignan.

"Uuwi na lang po ako kuya... may dala po akong ulam d'yan. Kainin niyo na lang po kung magtatanghalian ka na. Sige po... mauna na po ako." aalis na sana ako ng pigilan ako ni Kuya Bernard.

"Parang may hindi ako naabutan kanina, nag-away ba kayo ng pinsan ko?"

"Hindi kuya, hindi naman po kami nag-away. Napagsabihan lang po niya ako. Pumasok na lang kasi ako ng hindi nagpapaalam eh. Kaya medyo naiinis siguro siya sa akin." daling bawi ko.

"Pagpasensyahan mo na si Kurt, ganun talaga yun sa mga hindi niya kilala. Hayaan mo kausapin ko yun mamaya." tumango na lang ako.

"Sige po, uwi na ako. Pumunta lang po talaga ako rito para maghatid ng ulam. Alam ko kasi hindi ka pa kumakain eh..."

"Ang sweet naman... siguro may hinihinging kapalit?" maloko nitong sabi sa akin.

"Ewan ko sa'yo! Babawiin ko na nga lang ang ulam." at mabilis niya akong hinarangan.

"Oy, teka binigay mo na yan eh." at narinig ko na lang bigla ang pagkalam ng kanyang sikmura.

"Oh, narinig mo yun? Nag proprotesta na ang mga bulate ko sa tiyan. Kaya walang bawian!" natawa na lang ako.

SARAP NA SARAP na kumain si Kuya Bernard. Halatang gutom na gutom talaga. Sino bang hindi magugutom dahil sa tindi ng kanyang ginawa sa akin kagabi. Nakailang dagdag din siya ng kanin at talagang inubos niya ang dala kong ulam.

"Ang sarap mo talagang magluto. Sana nag-culinary ka na lang Jessie."

"Mahal yun! Okay na ako sa course ko. I love my course!" natatawa kong sambit.

"'Di ba business ang kurso mo? Mahuhulog ka rin sa pagluluto, mag negosyo ka na lang ng karenderia o kapag nakaluwag-luwag na... magpatayo ka ng restaurant. Sayang skill mo kung hindi magagamit. Husay mo pa naman."

"Walang hindi masarap na pagkain sa taong gutom! Don't me!" at nagtawanan na lang kaming dalawa.

Hindi muna ako umuwi dahil parang nabibingi ako sa bahay. Alam kong malapit na mag gabi kapag magigising na si papa. Kaya sasamantalahin ko muna ang pagkakataon na dito tumambay kina Kuya Bernard.

Nasa sofa na kami na nakaupo habang nanonood ng tv. Patuloy lang kami sa pagkwekwentuhan, parang walang nangyari sa aming dalawa kagabi. Hanggang sa mapunta ang aming usapan sa kanyang pinsan.

"Kuya, bakit ang suplado ng pinsan mo? Nakakatakot po siya."

"Ganun talaga yun basta wala sa mood. Kasalanan ko rin naman kasi kung bakit ganun yun ngayon. Usapan kasi namin na susunduin ko siya kaninang umaga sa may labasan. Kita mo yang sasakyan sa garahe? Kanya yan... yan sana gagamitin ko para sunduin siya dahil nga iniwan niya sasakyan niya dito. Eh, kaso hindi agad ako nagising... kaya ngayon bwesit na bwesit yan dahil naglakad lang yan papasok dito."

"Huh? Eh... ang layu-layo pa dun sa labasan. Hindi man lang siya nagtraysikel na lang papasok dito sa loob?"

"Kaya nga naiinis yun ngayon. Nawala kasi wallet niya, kaya ilang beses niya akong tinawagan. Eh kaso tulog nga ako kaya hindi ko napansin. Higit isang oras din kasi yung naghintay dun. Kaya yan... napakasuplado. Pinagalitan niya nga ako kanina pagdating niya rito. Galit na galit yan kanina." tawang-tawa niyang sabi.

"Kaya pala, kahit siguro naman ako... magagalit din talaga ako. Kasalanan mo Kuya Bernard! Nadamay pa tuloy ako!" pagdadabog ko.

"Haha... eh ikaw nga ang dahilan eh... kaya may kasalanan ka rin."

"Huh? Hoy bakit ako nadamay? Wala akong kasalanan noh! Dinadamay mo na naman ako."

Inilapit niya ang kanyang bibig sa aking tenga at bumulong.

"Baka nakakalimutan mo Jessie... pinagod mo ako ng husto kakakantot sa'yo kagabi." may pang-aakit sa kanyang boses ng sinabi niya yun.

"Bweset ka talaga! I payt you!" sinuntok-suntok ko siya sa kanyang braso. Natawa na lang siya.

At nagtawanan na lang kaming dalawa habang patuloy kaming nag-uusap.

"Kuya, alam na ba niya na matagal ko ng nalaman ang dahilan kaya andito ka ngayon?"

"Hindi pa Jessie, itatago muna natin sa kanya. Sasabihin ko lang sa kanya na alam mo ng nagtatago ako kapag okay na siya at kung okay na lahat. Baka magalit na naman yun. Maingay pa naman yun kapag nagagalit. Malalagot tayong dalawa dun." wika niyang natatawa.

"Ilang taon na ba yung pinsan mo kuya?"

"23 years old na yun. Kaya kuya mo na rin yun. Pero 'wag na 'wag mo siyang tatawaging kuya. Magagalit yun."

"Huh? Bakit naman?"

"Basta... ayaw niyang tinatawag siyang kuya."

"So anong itatawag ko sa kanya, Kurt lang?"

"Manong ang itawag mo sa kanya. Manong." seryoso niyang sagot.

"Huh? Bakit manong? Ikaw kuya pinagloloko mo 'ko!" natawa siya.

"Seryoso Jessie... manong talaga ang dapat mong itawag sa kanya. Kahit nga ako manong ang tawag ko sa kanya eh. Kahit na mas nakakatanda ako. Gusto niya kasing tinatawag siyang manong, dahil yun ang tawag sa kanya ng nasira niyang ama.

"Ganun po ba? Parang ang tanda-tanda naman po kasing pakinggan. Hindi bagay sa kanya. Ano po bang nangyari sa tatay niya?"

"Ah, basta... mahabang istorya eh. Kaya kapag nagkausap kayo ulit, mag manong ka lang sa kanya. Matutuwa na yun."

Na weweirduhan talaga ako sa pinsan ni Kuya Bernard na si Kurt. Pero sino ba naman ako para husgahan siya? Kanya-kanya tayo ng trip. Baka may pinanggagalingan lang siguro yung tao. Kaya gusto niyang tawagin siyang manong dahil na rin may dahilan.

"Sige po... mag mamanong ako sa kanya." ngumiti lang si Kuya Bernard sa akin.

Nang mag-aalas kwatro na ng hapon ay umuwi na kaagad ako at nagpaalam na kay Kuya Bernard. Baka magising na si papa. Nagwalis muna ako sa likod at harap ng bahay dahil marami na namang mga dahong lanta ang nagkalat.

Ang lakas kasi ng hangin. Nang mag-aalas singko na ay nagsaing na agad ako. Tamang-tama lang ng magising si papa dahil gabi na. Halata na parang masama ang kanyang pakiramdam. Parang pagod siya.

Tahimik lang kaming kumain dalawa tulad ng nakasanayan. Hindi nag-uusap na parang mga estranghero sa isa't isa. Nang matapos kumain ay agad kong iniligpit ang aming pinagkainan at naghugas.

Gusto ko pa sanang pumunta kina Kuya Bernard dahil napakaaga pa naman. Pero parang malabo na yata dahil baka mapansin ito ni papa. Siguradong lagot ako kapag nagkataon. Kaya nagbasa na lamang ako ng libro para may pagkalibangan.

"Jessie! Halika nga sa taas!" sigaw ni papa.

Mabilis akong umakyat sa itaas at kumatok sa kanyang pinto.

*Tok... tok... tok...*

"Pa, tinawag niyo po ako?" wika ko sa likod ng pintuan.

"Pasok!" utos nito kaya pumasok din naman ako agad.

Pagpasok ko sa loob ay medyo nagulat ako dahil nakadapa siya sa kama na naka-brief lamang ng puti.

"Ano pong kailangan niyo Pa?"

"Ikuha mo nga ako ng isang basong tubig sa baba."

"Opo, sandali lang po." mabilis akong kumuha ng tubig sa kusina at bumalik kaagad sa kanyang silid.

Nang makabalik na ako sa loob ay nakaupo na siya sa gilid ng kama. Iniabot ko ang tubig sa kanya at may napansin akong parang medisina sa isa niyang kamay. Ininom niya ito kasabay ng tubig.

"Pa, may sakit po ba kayo ngayon?" nag-aalala kong tanong.

"Wala! Hindi ako makatulog simula pa kaninang umaga! Hanggang hapon hindi pa rin ako makatulog kahit anong pilit ko. Nag-exercise na nga ako ngayon, hindi pa rin ako makatulog! Kaya uminom ako ng pampatulog ngayon. Ilang araw na rin akong nahihirapang matulog." padabog niyang sabi.

Napalunok ako ng laway. Hindi pala siya natulog ng buong araw. Buti na lang at ng pumunta ako kina Kuya Bernard ay hindi niya ako napansin at hinahanap, dahil pag nagkataon sigurado akong nabugbog na naman ako sa dahilan na hindi naman ganun kabigat.

"Nagpa-check-up na po ba kayo sa doktor?"

"Hindi, bakit pa ako magpapa-check-up? Normal lang naman 'to paminsan-minsan." tinatamad niyang sagot.

"Pa, bawal po kasi na uminom ng mga gamot na ganyan kapag walang pahintulot ng doktor. Baka po kasi hindi bumagay sa katawan niyo, kaya kapag sa katagalan. Imbes na makatulog kayo ng maayos. Eh... baka mas lalo pa po kayong mahihirapang matulog. Magiging dependent po ang katawan niyo sa pills." nag-aala kong sabi sa kanya.

"Hiningi ko nga 'to sa kumpare ko dahil effective daw. Ito nga gamit niya. Ano bang alam mo? Doktor ka bang bobo ka?" singhal niya.

"Nag-aalala lang naman po ako sa inyo Pa." malungkot kong sagot sa kanya.

"Wala ka namang alam! Sige nga... ano bang dapat gawin ko para makatulog hah? Total nangingialam ka na naman ding tang ina ka? Sagot!" mariin niyang tanong sa akin.

"P-pwede naman pong uminom na lang po kayo ng gatas bago matulog at umiwas muna sa caffeinated drinks tulad ng kape. Tsaka umiwas po muna kayo sa mga soft drinks kapag gabi na. 'Wag din po masyadong magbababad sa mga may radiation tulad ng cell phone at tv kapag malapit na po kayong matulog lalo na kapag gabi. Pwede ring kumain kayo ng mga pagkaing rich in tryptophan, magnesium, calcium at B6. Nakakatulong po kasi ito na mag-produce ng melatonin sa ating katawan para po ma regulate ang sleep at wake patterns natin. Kumain din po kayo ng mga prutas gaya ng saging, mansanas at avocado na meron naman tayo sa kusina. Para mas madali po kayong makatulog." tahimik lang siyang nakinig.

"Kung matutulog na po kayo Pa, as much as possible parehas ang oras sa pagtulog niyo para bumalik po ang body clock niyo at cyle ng tulog niyo. Tsaka 'wag po kayong mag-exercise kung gusto niyong matulog. Nagiging active kasi ang katawan natin kapag nag-eehersisyo tayo. Mas mabuti kung kaninang hapon po kayo nag-exercise para po pagdating ng gabi. Mararamdaman niyo na ang pagod kaya mas gaganahang matulog ang inyong katawan." patuloy ko pa.

"Masahiin mo na nga lang ako para makatulog ako! Dami mo pang sinasabi!" naiinis niyang sabi sa akin. Tumango na lang ako sa kanya ng natatakot.

Dumapa siya sa kama at kumuha naman ako ng likidong panghilot sa kanya. Tumabi ako sa kanyang tagiliran at minasahe ang kanyang ulo. Paulit-ulit ko itong minasahe lalong-lalo na ang kanyang sintido. Napapaungol siya at ginaganahan sa bawat hagod ng aking mga daliri at pagmamasahe sa kanya. Pati ang kanyang leeg ay minasahe ko rin tungo sa kanyang napakatitigas na mga balikat.

Nang matapos ako rito ay ang mga matitigas na braso naman niya ang aking minasahe. Sinadya kong diinan dito dahil na rin sa katigasan nito. Halatang banat siya sa trabaho. Napapasinghap siya sa bawat haplos at hilot ko sa kanya. Hanggang sa nagtungo ako sa kanyang likod at mas pinagbuti ko pa ang aking ginagawang pagmamasahe rito dahil nararamdaman ko na ginaganahan siya. Ilang minuto rin akong nagtagal dito hanggang sa magsalita siya.

"Teka lang, dito naman sa dibdib ko dahil masakit." umikot siya at tumihaya. Dahilan kaya tumambad sa akin ang kanyang hubad at napakakisig na katawan.

Napalunok ako ng laway dahil sa pagkakakita ko sa napakagandang katawan ni papa. Mabilis siyang pumikit ulit at inunan ang kanyang mga kamay kaya tahasan kong napagmasdan ng hindi sinasadya ang mga buhok niya sa kili-kili.

Nahihirapan ako kung saan ko ibabaling ang aking ulo. Pilit na pinipigilan na mapagmasdan ang kanyang katawan. Lalong-lalo na ang malaking umbok sa gitnang bahagi.

Kinakabahan man ay sinimulan kong masahiin ang kanyang dibdib at ramdam ko sa aking mga daliri at palad ang tigas nito. Mabuti na lang at nakapikit si papa dahil kung hindi, makikita niya ang aking mukha na nahihirapan. Baka matunugan niya ako.

Sa bawat paghaplos at pagdampi ng aking mga palad sa kanyang dibdib ay lalong lumalalim ang aking paghinga. Nahihirapan ako at higit sa lahat kinakabahan.

Pero ng magdaan ang mga sandali ay unti-unting nabalot ng kamunduhan ang aking katawan. Hanggang sa maramdaman ko na lang na umiiral na ang aking pagnanasa. Nawala na ang aking kaba kaya mas pinagbuti ko pa ang pagmasahe sa kanya na may halong malisya.

"Yung paa ko naman ang masahiin mo." utos nitong nakapikit pa rin.

Umusog ako sa pagkakaupo at inabot ko naman ang kanyang mga paa at yun ang aking minasahe. Pati mga daliri ay minasahe ko rin. Salitan ang pagmasahe ko rito at sinigurado ko na masasarapan talaga siya. Hindi naman ako nabigo dahil napapaungol siya ng konti. Halatang nagugustuhan ang aking ginagawa.

"Ang mga binti ko naman at mga tuhod."

"Opo..." tipid kong sagot.

Kaya gumapang naman ang aking mga kamay upang ito ang masahiin.

Paulit-ulit at madiin ko itong dinidiin sa aking mga daliri. Sumulyap ako sa kanyang mukha at nakapikit pa rin siya. Sinamantala ko ang pagkakataon na ito upang pagmasdan ang malaki niyang umbok.

Naaaninag ko sa ilalim ang malaking burat niya na hindi kayang itago ng kanyang brief. Kagat labi ko itong tinitigan at naaaninag ko ang laki nito kahit tulog na tulog pa. Lalong-lalo na at puti ang brief niya.

"Itaas mo pa..." at walang pag-aatubili kong itinaas ang pagmasahe sa kanya.

Nalampasan ko na ang kanyang mga tuhod kaya mas pinagbuti ko ang pagmamasahe sa kanyang hita. Madiin at swabeng haplos ang aking ginawa. Mas itinaas ko pa ng konti ang aking pagmasahe kahit na hindi niya ako inuutusan.

Wala akong narinig na pagtutol, kaya tahasan kong iginapang pa ang aking mga kamay sa kanyang hita pataas. Dilat na dilat ang aking mga mata at titig na titig ako sa malaking umbok niya sa gitnang katawan. Napalunok ako ng laway at kumabog ang aking dibdib. Parang sasabog ito sa hindi maipaliwanag na kasabikan.

Hanggang sa narinig ko na lang siyang naghihilik na.

Dahil sa aking narinig ay tila na demonyo ako. Napangisi ako dahil nakatulog na siyang tuluyan. Umepekto na ang pampatulog na ininom niya!

Tumigil ako sa pagmasahe sa kanya at tila na blangko ang aking isipan. Namalayan ko na lamang na dahan-dahan ko ng inilalapit ang aking kamay sa umbok niyang napakalaki. Nanginginig ang aking kamay nang palapit nang palapit ito rito. Hanggang sa masapo ko na ito at maramdaman sa aking palad. Napabuntong hininga ako, ang laki-laki talaga nito.

Katulad ng aking ginawa kanina ay minasahe ko rin ito at 'di ko na napigilan pa ang aking sarili. Mahalay ko itong diniin sa aking palad at pinisil-pisil nang paulit-ulit. Hanggang sa maramdaman ko na lang ang unti-unting pagkakaroon nito ng buhay.

Lumalaki ito at unti-unting tumigas sa aking kamay habang pumupulso-pulso pa! Dahil sa paglaki nito ay hindi maiiwasang sumilip ang ulo nito sa ilalim ng kanyang brief.

Napasinghap ako at ramdam ko ang pananabik na matikman itong muli. Hahawiin ko na sana ang kanyang brief upang lumabas na ang nagsisimulang magwala niyang sawa ng may biglang sumagi sa aking isipan na mukha ng isang lalaki. Natigilan ako.

Mabilis na nanumbalik ako sa aking katinuan at mabilis na nawala ang aking libog. Nagising ako sa kalibugang bumalot sa aking kaluluwa. Nandiri ako sa aking sarili.

Pinagsasamantalahan ko ang sarili kong ama na hindi naman ako sinasaktan. Anong dahilan ko para pagsamantalahan pa siya? Hindi naman niya ako binugbog ngayon, wala akong dahilan para gumanti. Papa ko siya... siya ang aking ama.

Nagmamadali akong umalis sa kanyang tabi at inayos ang aking sarili. Lalong-lalo na ang nanigas ko na ring pagkalalaki. Kinumutan ko siya ng maayos.

"Sorry Pa... sorry po talaga." at hinalikan ko siya sa noo.

Tinigil ko ang napakaruming pananamantala ko kay papa. Ama ko siya at anak niya ako. Imoral ang aking ginagawa. Masahol pa ako sa hayop. Mali itong nagawa ko. Alam kong pinagsamantalahan ko siya noon at mas higit pa ang aking ginawa sa kanya.

Umabot pa nga sa puntong nagkasakit siya dahil sa pang-aabuso ko sa kanyang katawan ng pinainom ko siya ng droga at sinadista. Nagsisisi ako sa aking nagawa. Pinagsisihan ko na yun. Ayaw ko ng gawin ang napakalaking kamaliang yun.

Umalis ako sa kanyang silid at bumaba para palamigin ang nag-iinit kong katawan. Ginagapi ko ang espiritu ng kalibugan. Hindi ko alam pero parang pakiramdam ko ay meron akong pinagtataksilan. Nagi-guilty ako sa ginawa ko kay papa at nagi-guilty pa ako sa isang bagay na hindi ko matukoy. Hindi ko maipaliwanag ang aking nararamdaman.

Iwinaglit ko ng sapilitan ang mahalay kong kaisipan. Nanood na lamang ako ng tv total maaga pa naman. Alas syete pa lang naman ng gabi.

Biglang tumunog ang aking cell phone. May nag-text.

Jessie, punta ka muna d2 sa bahay. Gala ka naman d2.

Napangiti ako sa nilalaman ng text. Galing ito kay Kuya Bernard.

Maaga pa naman at sigurado akong sa umaga na magigising si papa dahil sa pampatulog na kanyang ininom. Kaya napagdesisyunan kong pumunta muna kina Kuya Bernard.

Nag-reply ako kaagad sa kanya at sinabihan ko na antayin na lang ako sa labas ng gate. Baka kasi kapag pumasok na naman ako ng bigla sa kanila ay pagalitan na naman ako ng pinsan niyang napakasuplado na si Kurt.

Nung lumabas na ako sa amin ay nakita ko na si Kuya Bernard na nag-aantay sa gate. Nakangiti siyang nakatingin sa akin at ngumiti rin ako sa kanya. Pinagbuksan niya ako hanggang sa makapasok na kami sa loob.

"Jessie, pwede favor naman oh?"

"Ano namang pabor yun? Namimihasa ka na kuya huh?" sabi kong nakangiti.

"Ano kasi... pwede bang ikaw magluto ng ulam namin?" pakiusap nito.

"Aba... aba... pinapunta mo lang ba ako dito para ipagluto kayo? Edi wow!"

"Sige na Jessie, babayaran naman kita eh."

"At magkano naman aber?" mataray kong tanong.

"Pwede na ba ang isang basong tamod ko?" natatawa niyang sabi.

"Napakamanyak mo talaga kuya kahit kailan!" naiinis kong sabi.

"Ikaw naman 'di na mabiro. Sige one fifty ibabayad ko. Pwede na ba yun?"

"One fifty pesos? Sige go!" tuwang-tuwa kong sabi.

Yumuko siya at inilapit ang kanyang bibig sa aking tenga at nagsalita.

"Hindi one fifty pesos kundi... one fifty times kitang kakantutin." mapang-akit niyang wika sa akin.

"Manyakol ka! Manyak!" sabay duro ko sa kanya.

Tumawa na lang siya sabay kapit pa sa kanyang tiyan.

"Bahala ka nga dyan." ismid ko sa kanya.

"Binibiro lang naman kita eh. Ikaw masyado kang seryoso. Sige one fifty ibabayad ko basta ipagluto mo lang kami ng pinsan ko."

"Sige, basta kaklaruhin ko huh? One fifty pesos! Wampipti!"

"Oo na... wampipti na!" at tumawa na lang kaming dalawa.

Mabilis akong naghiwa ng mga sahog. Gusto niya kasing magluto ako ng afritada kaya yun din ang aking niluto. Habang naghihiwa ako ay tumutulong naman siya sa pagbabalat ng patatas.

Pero paminsan-minsan talaga ay hindi talaga maiiwasan at naglilikot talaga itong si Kuya Bernard. Kahit saan dumadapo ang kamay nito. Hinihimas nito ang aking pwetan ng biglaan kaya nagugulat na lang ako. Nagkukunwari rin ito na may kinukuha na kung ano sa banggera at pagbalik niya ay inaamoy na niya ang aking batok. Nararamdaman ko na lang na ikinikiskis na niya ang bukol niya sa aking likod.

Ilang beses ko siyang sinaway kaya lumalayo naman siya. Ngunit pagkatapos ng ilang sandali ay babalik na naman siya sa dating gawi.

Pero ng habang naghihiwa ako ay bigla na lang niyang kinuha ang isa kong kamay at pinahipo sa kanyang medyo nabubuhay na bukol. Dito ay hindi ko na talaga napigilan ang mainis pa lalo. Nakangisi pa siya sa akin, akala niya natutuwa ako sa kanya.

Kaya walang pasabi-sabi at kinurot ko ng biglaan ang kanyang pagkalalaki ng napakatindi kaya hindi niya napigilang maghumiyaw at humawak sa aking kamay.

"Araaaaaayy! Puta! Puta! Aray-aray Jessie! Bitawan mo! Araaaaay!!!" kaya binitawan ko naman ito.

"Tang ina naman oh!" napabaluktot siyang namimilipit habang sapo ang kanyang bukol sa short.

"Sige, ano... 'di ka titigil? Tatadtarin ko talaga yan!"

"Oo na! Titigil na... para yun lang... sakit nun ah." pagmamaktol nitong sabi.

Kaya mas maayos na akong nakapagluto ng walang istorbo.

Pansin kong may mga leafy vegetables siya sa kanyang ref. Kaya naisipan ko na ring gumawa ng salad. Para naman makakain din siya ng balanse. Puro karne at canned goods na lang kasi ang kinakain niya. Habang ginagawa ko ito ay nakabantay lang siya sa akin at tahimik na nagmamasid. Gusto niya rin kasing matutong magluto dahil hindi talaga siya marunong.

Nakapagluto na kasi siya dati ng ulam at nakakatakot ang itsura nito. Yung tipong kapag kinain mo yung pagkain parang mag-iibang anyo ka at magtra-transform bilang isang halimaw na kalaban sa mga palabas? Mas disente pa nga tignan ang pagkain ng baboy kung tutuusin.

"Pwede na ba yang tikman? Patikim naman oh." ang tinutukoy niya ang salad na kasalukuyan kong hinahalo.

"Kuha ka na lang dito."

"Isubo mo na nga lang sa'kin. Kitang madumi 'tong kamay ko oh." sabay pakita niya sa mga kamay niya.

"Hay... ewan ko sa'yo Kuya Bernard..." napabuntong-hininga na lang ako dahil sa kakulitan niya.

Kumuha ako ng kaunti gamit ang aking mga daliri at inilapit sa kanyang bibig upang maisubo niya ito. Ngumanga naman siya para maisubo ang pagkain. Pero ang hindi ko inaasahan ay pati mga daliri ko ay kinagat niya. Mahina lang naman ang pagkagat niya. Ang ikinagulat ko lang talaga ay ng bigla niyang sinipsip ng konti ang aking mga daliri, habang nakatitig pa siya sa akin ng napakalagkit ng ginagawa niya ito. Para niya akong hinuhubaran.

Mabilis niya namang iniluwa ang aking mga daliri, subalit ng iluwa niya na ito ay medyo dinilaan niya pa ang aking mga kuko. Inaaakit niya ako at malagkit niya pa rin akong tinititigan. Naaasiwa ako rito.

"Hindi ka talaga titigil? Gusto mong putulin ko yang kaligayahan mo?" sabay turo ko sa kanyang umbok gamit ang kutsilyo.

"Ano na naman? Anong ginawa ko?" maang-maangan niya.

"Sige... isa pa talaga at talagang may mapuputol talagang patola. Hmmmp." sabi kong gigil na gigil at mataray.

"Oo na, surrender na ako... titigil na po." sabay taas ng dalawa niyang kamay tanda ng kanyang pagsuko. Tinarayan ko na lang siya at natawa naman siya dahil dito.

SA WAKAS, malapit na rin kaming matapos sa aming niluluto. Halatang excited na siyang kumain dahil para siyang bata na aliw na aliw na nanonood sa akin.

"Luto na ba yan?" tanong niya.

"Oo, luto na 'to kuya, kaya kumuha ka na ng mga plato dun para makakain na kayo." agad naman niyang inihanda ang lamesa. Atat na atat na talagang kumain ang kumag.

Nang maihanda na ang lahat ay mabilis siyang naupo para kumain.

"Kainan na!" para siyang bata na tuwang-tuwa.

Pero bago pa niya maabot ang pagkain ay pinalo ko na ang kanyang kamay gamit ang kutsara.

"Ano na naman ba?" naiinis niyang sabi.

"Gisingin mo muna yung pinsan mo at sabay na kayong kumain. Hindi mo man lang hinintay si Manong Kurt." natawa siya sa aking sinabi.

"Malaki na si Manong Kurt. Bababa yun at kakain kapag nagugutom na." sabi niya.

"Hoy gisingin mo muna yung pinsan mo. Ikaw kuya, napakabarubal mong kumag ka!" pinagalitan ko siya.

"Oo na... gigisingin na." pagmamaktol nito. Napangiti na lang ako kay kuya.

Nang makabalik na siya ay kasama na niyang pababa ang pinsan niya. Minabuti ko na lang na umupo sa sofa sa sala. Kakain na kasi sila. Nakabukas naman ang tv kaya manonood na lang ako ng palabas.

Pero ng maupo sila ay tinawag kaagad ako ni Kuya Bernard para kumain din. Tumanggi naman ako at sinabi kong tapos na akong kumain. Subalit napaka mapilit nito at pinuntahan pa talaga ako at hinila. Kaya wala na akong nagawa kundi umupo na lang din at makikain sa lamesa.

Si Kuya Bernard pa mismo ang kumuha ng ulam at naglagay ng kanin sa akin. Tahimik naman ang pinsan niya. Nang sumubo na ito ng pagkain ay saka pa lamang ito nagsalita.

"Insan, kailan ka pa natutung magluto? Ang sarap nito ah!" gulat niyang sabi.

"Hindi ako ang nagluto niyan, si Jessie ang nagluto niyan insan. Kaya mag-sorry ka sa kanya dahil tinakot mo yan kanina."

Natigilan siya, nilingon niya ako at napayuko na lamang ako dahil nahihiya ako sa kanya.

"'Di ba Jessie ang pangalan mo? Sorry huh? Mainit lang kasi yung ulo ko kanina kaya napagbalingan kita. Sorry Jessie hah?" mahinahon niyang sabi sa akin.

Hindi ko napigilan ang mapangiti at sinagot ko naman siya.

"Okay lang po... wala pong anuman Manong Kurt." at nginitian ko siya.

Bigla na lang siyang nasamid at naubo kaya mabilis niyang kinuha ang soft drink na malapit sa kanya at ininom.

"Ganun na ba talaga ako katandang tignan para tawagin mong manong?" halata sa mukha niya na hindi niya nagustuhan ang pagtawag ko sa kanya ng manong.

Nilingon ko si Kuya Bernard ng naguguluhan. Kitang-kita ko na halata siyang nagpipigil sa pagtawa. Mabilis kong naintindihan ang lahat. Pinagtripan na naman ako ni Kuya Bernard. Nilingon ko ang pinsan niya at nagpaliwanag.

"Sabi kasi ni Kuya Bernard na tawagin po raw kitang manong dahil matutuwa po kayo kapag tinatawag po kayong manong." nilingon niya si Kuya Bernard.

"Takte, nang tri-trip ka na naman insan!" galit niyang sabi rito.

At humalagpak na sa pagtawa si Kuya Bernard, naluluha pa siya sa pagtawa. Tuwang-tuwa talaga siya. Dito ko na napagtanto, pinagtripan kaming dalawa ni Kurt ni Kuya Bernard.

"Bweset ka talaga Kuya Bernard!" at hinampas-hampas ko talaga siya kaya walang tigil siya sa pagsalag na natatawa.

Nagpaliwanag ako kay Kurt kung ano ang sinabi ni Kuya Bernard sa akin. Dito na rin siya natawa.

"Gago ka talaga insan! Pati si papa dinamay mo pa!" si Kurt.

"Ang sama mo kuya, ang sama-sama mo!" kaya mas natawa pa si Kuya Bernard sa aking sinabi.

"Tawagin mo na lang akong Kurt, 'wag ka ng mag kuya sa akin Jessie... hindi naman kasi ako ganun katanda. Hindi tulad ng iba dyan, ang tanda-tanda na... nang tri-trip pa!" pasaring nito.

"Oo nga tama ka Kurt, ang tanda-tanda na nga hindi pa rin mature. Mahilig pa ring mang trip kahit na matanda na." at pinagdidiinan talaga namin ang salitang matanda kay Kuya Bernard. Hanggang sa nagtawanan na lang kaming tatlo.

Masaya kaming nagkwekwentuhan, hindi naman pala talaga suplado itong si Kurt. Naeksakto lang talaga na mainit ang ulo nito sa una naming pagkikita kaya ako ang napagbalingan ng kanyang galit. Nadamay lang ako dahil sa katarantaduhan nitong mokong na si Kuya Bernard.

Natapos na kaming kumain tatlo at masayang nagkwekwentuhan sa mesa. Unti-unti kong nakilala si Kurt. Mabait naman pala siya hindi gaya ng inaakala ko. Puro kami tawanan dahil na rin sa mga jokes niya kaya ang iingay naming tatlo.

Habang tumatagal ang kwentuhan ay naramdaman ko na lang na hinawakan ni Kuya Bernard ang aking kamay sa ilalim ng lamesa at biglaang pinisil ito. Binawi ko ang aking kamay dahil dito at nagkibit-balikat na lamang ako, alam kong may naiisip na naman siyang kalokohan.

Habang tumatagal ay kahit anu-ano na ang pinag-usapan namin hanggang umabot ang aming usapan sa mga paborito naming pagkain at ulam.

"Ang sarap mo palang magluto Jessie... sana naman kung may panahon ka, lutuan mo naman kami dito ng bulalo. Paborito kasi namin yun ni insan. Saka kung may time ka, magpapaturo sana ako para at least man lang gumaling-galing naman ang cooking skills ko." si Kurt.

"Ganun ba Kurt? Walang problema... basta may ingredients lang, ipagluluto kita. Basta hindi kasali 'tong si kuya." sabay ismid ko sa kanya. Natawa lang si Kuya Bernard.

"Ikaw Jessie... ano bang paborito mong ulam?" tanong ni Kurt sa akin.

"Hmmnn... ewan ko parang wala naman. Pero mahilig ako sa ice cream at cho—"

"Mahilig yan sa sausage at hotdog... lalo na yung jumbo hotdog. Paborito niya yun. 'Di ba Jessie?" sabay lingon ni Kuya Bernard sa akin. Hindi ko natapos ang aking sasabihin dahil sa pagputol niya.

Alam ko kung ano ang tinutukoy niya. Pinariringgan niya ako. Napalunok ako dahil dito.

"Ako rin favorite ko yang hotdog dati nung maliit pa ako. Ang sarap kasi kainin pag agahan eh." ani ni Kurt.

"Ibahin mo si Jessie... kahit na tanghali, hapon at gabi. Kumakain yan ng jumbo hotdog na bigay ko. Lakas kumain ng hotdog ng batang 'to. Araw-araw ko nga 'tong pinapakain ng hotdog eh... hindi nagsasawa." pangiti-ngiting sabi ni Kuya Bernard.

Naiinis man ay wala akong nagawa, hindi na lang ako nag-react at pilit na nagpanggap na wala lang dahil sa pagpaparinig ni Kuya Bernard.

Pero ang hindi ko inaasahan ay bigla na lamang kinuha ni Kuya Bernard ang aking kamay sa ilalim at ipinatong sa umbok niya sa harapan. Kahit na nagulat ay hindi ako nagpahalata at baka malaman pa ni Kurt ang kabastusan ng kanyang pinsan.

Gusto ko sanang kurutin ito upang magtigil si kuya. Subalit natatakot ako na ito pa ang maging dahilan para madiskubre niya na nakahipo ako sa ari ni Kuya Bernard.

Binabawi ko naman ang aking kamay. Ngunit malakas talaga si Kuya Bernard kaya wala akong nagawa kundi hayaan na lang din ang pagpapahipo niya sa kanyang harapan. Kinakabahan man ay pinilit kong magkunwari na normal lang ang lahat dahil yun naman ang ipinapakita ni Kuya Bernard kay Kurt. Nakikipag-usap din ako ng kaswal para na rin hindi kami mahalata.

"Grabe favorite mo talaga ang hotdog Jessie noh? Pero 'wag mong araw-arawin dahil masama sa kalusugan kapag palagi na lang."

"Hindi naman araw-araw Kurt... exaggerated lang talaga si Kuya Bernard." natawa na lang siya. Walang kaalam-alam sa kababalaghan na nangyayari sa ilalim ng lamesa.

Patuloy lang sa pagsasalita si Kurt at ito namang si Kuya Bernard ay patuloy naman sa paghawak sa aking braso sa ilalim at pilit na pinahihimas ang kanyang umbok. Siya mismo ang naggigiya upang masalat ng aking palad ang kanyang umbok. Pumapalag man ay natalo pa rin ako sa huli at dahil sa katagalan ay bumigay na rin ako. Lalo pa at sumasakit na rin kasi ang aking braso dahil sa napakahigpit niyang pagkakahawak dito.

Nang ako na mismo ang humimas at gumalaw ay unti-unting lumuluwag ang pagkakahawak niya sa akin hanggang sa binitawan niya na ito at hinayaan akong himasin ang kanyang umbok. Buhay na ang kanyang batuta at nanunuklaw na ito.

Habang tumagal pa ay hindi na siya nakontento pa sa aking pagsalat dito kaya mas naging mapusok siya. Ibinaba niya ang kanyang shorts at brief sa harap kaya mabilis na umigkas ang kanyang pagkalalaki at napatayo.

Halos mapasinghap ako. Subalit, parang wala lang ito kay Kuya Bernard. Tumatango-tango pa nga siya at nakikitawa kay Kurt. Kaya pinilit ko na ring tumawa ng nagkukunwari. Natigilan ako at hindi alam ang aking gagawin. Kinakabahan ako sa ginagawa namin.

Subalit itong si Kuya Bernard ay walang preno. Nang napatigil ako ay mabilis niyang inabot ang aking kamay at ipinahawak sa akin ang kanyang matabang ari. Siya mismo ang nagtaas-baba sa aking kamay para majakol ko siya.

Kaya hindi na rin ako pumalag. Mas mahihirapan lang kami kung papalag pa ako, kaya ginalaw ko na lang ang aking kamay tulad ng kanyang gusto. Marahan kong sinalsal ang kanyang pagkalalaki. Ramdam ko ang paglalim ng kanyang hininga at pagpipintig ng kanyang titi. Napalunok na lang ako.

Lumipas pa ang mga sandali at kaswal na rin akong nakikipag-usap. Dapat hindi kami mahalata. Subalit bigla na lang tumayo si Kurt ng hindi namin inaasahan kaya mabilis kong binawi ang aking kamay at siya namang bilis ni Kuya Bernard na itaas at isuot ng maayos ang kanyang shorts at brief uli.

"Maliligo muna ako guys, ang init-init kasi." sabi niya at uminom siya ng soft drink sabay talikod sa aming dalawa.

Mabuti na lang at paharap kaming nakaupo sa kanya kaya hindi kami nahuli.

Nang makapasok na siya sa banyo ay agad na namang kinuha ni Kuya Bernard ang aking kamay upang mahipo siya. Subalit pumalag na ako.

"Ano ba Kuya Bernard?! Hindi ka ba talaga titigil?" naiinis kong sabi sa kanya.

"Jessie... kantutin kita please... gusto kong ipasok ang titi ko sa'yo..." nakatingin siya sa akin at halatang libog na libog.

"Bahala ka nga d'yan! Uuwi na ako!" mabilis akong tumayo at tumalikod sa kanya. Subalit napaharap agad ako ng hinila niya ang aking kamay.

"Please naman Jessie... sige, tsupa na lang. Sige na..." sinadya niyang maglungkot-lungkutan. Subalit hindi ito tumalab sa akin.

"Sumosobra ka na kuya, kahit sa harap ng pinsan mo ang libog-libog mo pa rin! Paano kung nahuli tayo? Paano kung nakita niya ang ginagawa natin? Hindi ka ba talaga nag-iisip?!" madiin kong sabi sa kanya subalit pabulong.

"Sige na... promise hindi kita guguluhin bukas. Tsupain mo lang ako ngayon." pagpapa-cute niya pa at sinadyang pabilugin ang mga mata para magmistulang nakakaawa. Napabuntong-hininga na lang ako. Ewan ko ba basta pagdating sa kanya ay nahihirapan akong tumanggi.

"Sige, pero mamaya na lang pag natulog na si Kurt. Ano... okay na?"

"Gusto ko ngayon na! Sige na, na miss ko kasi na tsinutsupa mo ako sa ilalim kapag kumakain. Hindi ka naman niya makikita na tsinutsupa ako eh... mataas naman itong cover ng lamesa. Hindi halata. Sige na Jessie..." pamimilit niya.

"Ano ka ba kuya? Masyadong delikado!" pagalit kong sabi.

Subalit hindi niya naman ito pinansin. Bagkus, hinila niya ako palapit sa kanya at pinaluhod. Hanggang sa mismong harap ko na ang kanyang tayong-tayo na batuta. Hindi ko napansin na naibaba na pala niya ang kanyang mga damit pambaba.

"Ayaw mo ba talaga nito? Favorite mo ito 'di ba?" marahan niyang inilapit ang kanyang burat sa aking mga labi at ikiniskis ito rito.

Hindi ko na lang namalayan ang aking sarili at nagising na lang ako na nasa ilalim na ng lamesa at sarap na sarap na sinusubo ang jumbo hotdog ni Kuya Bernard. Nakababa ang kanyang brief at shorts sa harap habang siya ay nakabukaka.

Napapatadyak pa siya kapag ginagalingan ko ang pagtsupa sa kanya. Hanggang sa bigla na lang bumukas ang pinto sa banyo. Nagulat ako kaya napatigil ako sa aking ginagawa at napalayo. Kinakabahan ako.

"Oh insan... asan na si Jessie? Umuwi na ba?" tanong ni Kurt habang papalapit sa lamesa.

"Ewan ko ba dun, lumabas yata yun. Babalik din yun mamaya."

"Ahh, ganun ba?"

Patuloy silang nag-uusap at ako naman ay napakatahimik na nakikinig sa kanilang pinag-uusapan. Nakapasok ang kalahating katawan ni Kuya Bernard sa ilalim ng lamesa kaya hindi mahahalata na nakabuyangyang ang kanyang batuta dahil na rin natatakpan ito ng cover ng lamesa at dahil na rin makapal at mahaba ito. Halos umabot na nga sa ito sahig.

Biglang ipinasok ni Kuya Bernard ang isa niyang kamay sa ilalim at tila may kinakapa at hinahanap. Hanggang sa mahawakan niya ang aking ulo. Mahigpit niya akong hinawakan at iginiya palapit sa kanyang titi. Alam kong gusto niyang tsupain ko siya.

Sobrang tirik na tirk ang kanyang ari at tigas na tigas. Nagsisilabasan pa ang mga ugat dito at talagang nakakatakam tignan. Talagang inaakit ako nito.

Kaya hindi na rin ako nagpigil dahil nawawalan na rin ako ng bait at sarap na sarap na rin ako.

Tsinupa ko siya ng tahimik at swabeng-swabe lang. Pero ng tumagal ay hindi na ako nakapagpigil kaya mas pinaghusayan ko pa dahilan para mahirapan na siya sa pakikipag-usap kay Kurt.

"Oo, m-maganda yung p-palabas na yun. A-ang g-ganda ng special effects nun eh..." pautal-utal niyang sabi.

"Hayaan mo insan, kapag available na siyang e-download. Maghahanap ako kaagad. Alam mo namang hindi ka pwedeng lumabas at manood ng sine. Kaya maghahanap agad ako ng clear copy ng movie na yun." sabi ni Kurt.

Niluwa ko ang kanyang ari at pinaghiwalay ang butas ng kanyang burat gamit ang aking mga daliri para mabanat ito. Sinadya kong patulisin ang aking dila at pilit na kinalikot ang butas ng kanyang burat sa ilalim dahlilan para mas mahirapan siyang magsalita at manginig ang kanyang katawan.

"Salamat i-insan... sana m-may clear copy a-agad." nahihirapan niyang sabi.

"Okay ka lang ba insan? Parang nilalamig ka ah?" tanong ni Kurt.

"Ako? O-okay ako! Hahaha... malamig lang kasi m-masyado itong c-coke. M-masakit sa lalamunan." wika niyang pautal-utal.

"Hindi naman ito masyadong malamig ah?"

"M-malamig... n-nilagyan ko k-kasi ng ice i-itong sa'kin."

"Ahh... kaya pala. Sige, akyat na ako sa taas. Matutulog na ko. Ikaw na lang magpatay ng ilaw dito hah?"

"Okay insan... n-no probs." at pumanhik na si Kurt sa taas.

Nang marinig ko ang pagsarado ng pinto ay isinubo ko naman ulit ang kanyang kahabaan. Para akong sanggol na sabik na sabik na sumususo sa ina.

Hinawi niya ang cover ng lamesa at itinaas. Nakita niya na ang aking sarili na nagpakasasa sa kanyang pagkalalaki.

"Tang ina ka... ang arte m-mo pa kanina... t-tapos kung makasubo ka d'yan parang vacuum yang b-bibig mo. Aaahhhh... shiit..." sarap na sarap niyang wika.

Iniluwa ko ang kanyang batuta at nagsalita.

"Kasalanan mo rin 'to kuya... ikaw kasi, kaya dapat pangatawanan mo..." nahihiya kong sabi.

"Oo na... sige, tsupa ka na lang d'yan hanggat gusto mo... para sa'yo yan..." at dahil sa kanyang sinabi ay hindi na ako nag-atubili pa at isinubo ko na naman ito ulit nang sarap na sarap.

"Tang ina... w-walang tatalo sa'yo sa tsupaan... sagad mo..." at sinagad ko naman ito dahilan para mas mapabukaka siya at mapatingala sa sarap.

"Oh yes... aaah... aaah... aaah... kainin mo lang ang f-favorite mong jumbo h-hotdog... sarap ba ng j-jumbo hotdog ko? Saraap ba?" ani niyang pinipiglan ang boses na mapalakas.

Tumango lang ako sa kanya at mas pinaghusayan pa ang aking pagpapaligaya.

Impit na ungol ang lumalabas sa kanyang bibig. Halatang nagpipigil sa ibayong sarap na nararamdaman. Mahirap na at may ibang tao pa naman sa loob ng kanyang apartment. Ilang minuto pa ang lumipas hanggang sa maramdaman ko na lang ang pag-unat ng kanyang mga paa. Malapit na siyang labasan.

"Ito na... ito naaa... tanggapin mooooo!" at mabilis na sumirit at bumulwak ang kanyang masaganang katas. Binubusog ang aking bunganga at tiyan. Ilang putok din ang kanyang pinakawalan. Hanggang sa unti-unting lumambot na ito. Mabilis akong lumabas sa ilalim at nag-ayos pagkatapos.

"Jessie... da best ka talaga!" bilib na bilib niyang sabi.

"Basta hah? Yung sinabi mo. 'Wag mo akong guguluhin bukas. Naku, pag ikaw talaga maglilikot bukas. Makikita mo!" mataray kong sabi.

"May sinabi ba akong gano'n? Parang wala naman yata..." nagmaang-maangan niyang sagot.

"Bahala ka sa buhay mo!" at natawa na lang siya.

Nag-usap muna kami sandali at pagkatapos ay inihatid niya na ako sa labas at nagpaalam. Humirit pa siya ng isa pa, subalit hindi na ako pumayag kahit anong pilit niya. Kaya wala na rin siyang nagawa kahit anong pagpapa-cute niya sa akin.

Nang makarating ako sa bahay ay mabilis akong pumasok sa loob ng aking silid. Napaisip ako, siguradong mahihirapan na kami nito. Lalong-lalo na at may kasama na si Kuya Bernard sa kanyang apartment. Ang kanyang pinsan. Ang aking bagong kapitbahay na si Kurt.

Ang dulong apartment naman ay may mag-uukupa na rin na isang pamilya sa susunod na araw. Kaya hindi na namin maitutuloy ang plano na doon maglabas ng init sa katawan.

Pero sa kabilang banda ay naisip ko na mas mabuti ang ganito. Hindi ko alam, pero parang pakiramdam ko ay mas gugustuhin ko na lang na wala ng mangyari sa amin ni Kuya Bernard. Hindi ko alam ang dahilan kung bakit. Ang alam ko lang, mas mabuti na ang ganito.

Malapit na rin namang magpasukan. Magiging abala na ako at may dahilan na para umiwas sa kanya.

Itutuloy...

Feel free to Comment. ^_^/

Ingatz!