BSL - KABANATA 14

 

KABANATA 14 Gatas

"FUUUUUUUUUCCCKKKKK!!!" napamura at napanganga na lang siya sa pagkakagulantang.

Hindi maikakaila ang ibayong pagkagulat sa kanyang mukha at pagkamangha. Hindi ko inalis ang pagkakatitig sa kanyang mga mata at ipinakita sa kanya ang aking kakayahang magpaligaya ng isang lalaki. Parang nahulog na siya sa napakalalim na balon ng kalibugan.

Binilisan ko ang pagsisip at paglalaro sa kanyang sandata habang hinihila ko naman ang dalawa niyang bayag. Napahawak siya ng mahigpit sa aking buhok at talagang hindi siya nag-alinlangan pa at walang pasabi niyang kinantot ang aking bunganga.

Napapikit ako, ang laki-laki ng trosong nakasalansak sa daluyan ng aking hininga. Subalit, dahil nasanay na ako sa pagtsupa sa napalaking sandata ng aking ama na maihahalintulad na sa isang baseball bat dahil sa sobrang laki ay parang minani ko lang ang pagtsupa sa kanya.

Oo, napakalaki ng ari ng lalaking ito. Ang taba-taba at ang haba-haba, subalit mas malaki pa rin ang kay papa kaya walang kahirap-hirap ko itong sinuso nang sinuso. Sinipsip nang sinipsip, hinigop nang hinigop na tila inaagaw ang lahat ng kanyang lakas. Taas-baba nang paulit ulit sa aking bunganga.

"Puta! Putaaaa... shiiittt!! Ang husay-husay mo bata, ikaw pa lang ang nakakasubo nito ng buo. Tang ina sige paaa! Oh shiitt!!" ungol niya na parang baliw.

Iniluwa ko muna ang kanyang ari at sinalsal ito. Tinignan ko siya sa kanyang mukha at para siyang asong ulol na sarap na sarap sa aking pagsasalsal sa kanyang alaga. Isinubo ko ulit ito at talagang binilisan ko pa ang pagtsupa sa kanya. Hindi siya magkumayaw sa pagkantot ng aking bunganga at talagang ninamnam niya ito. Napahawak siya sa aking ulo at mas mabilis niya na akong binayo sa aking lalamunan.

Parang nagwawala siya sa kakakanyod sa akin at sarap na sarap naman ako. Kahit lumalabas na ang aking sipon dahil sa hirap at napapaluha na rin ako dahil sa napakarahas niyang pang-aayuda sa aking bibig ay nakayanan ko pa rin ito. Napahawak ako sa kanyang pwetan para makabalanse dahil sa lakas ng kanyang pagbayo.

"Oooohhh yeees!! Ang sarap, tang ina... tamang-tama at ilang buwan na akong tigang. Puta! Walang katulad 'tong bunganga mo! Ang iniiit!! Yeah... aaahh... aaahh... aaahh... aaahh... aaahh... aaahh... aaahh... fuuuckk yeah!"

"slurp... slurp... ulk... ulk... ulk... uhmmm... uhmmm... hmmmnn... slurp... gwaaarrk... uwaaarrkk... ulk... pulk... ulk... uhmmm... hmmmnn... ulk... ulk..."

Hindi ako makapagsalita dahil sa napakalaking troso sa aking bunganga. Pero wala naman akong angal dahil sarap na sarap ako sa uten ng lalaking estranghero. Literal na mas masarap pa talaga 'to sa hotdog. Mas tender na at mas juicy pa!

Halos sampung minuto na niya akong kinakantot sa bibig at nangangalay na rin ang aking bunganga dahil sa pagkabanat nito ng sobra dahil sa taba ng kanyang kahabaan at sa laki ng kanyang burat. Lalong-lalo na ang aking panga na naninigas na rin. Ilang ulos pa at napansin ko na ang mas paglaki pa ng kanyang dambuhalang uten.

"Ayaaan na! Shit, lalabas naaaa!" malibog niyang ungol.

Akmang bubunutin na niya sana ang kanyang matabang pagkalalaki subalit mas humigpit ang pagsuso ko rito at mas humigpit ang hawak ko sa kanya. Hindi niya inaasahan ang sunod kong ginawa at siya ay aking itinulak nang madiin sa akin. Naintindihan naman niya ang ibig kong sabihin kaya mas humigpit ang pagkakahawak niya sa aking ulo at sagad na sagad niyang pinalamon sa akin ang kanyang kahabaan.

"UUUUUUUGGGHHHHH!!!" pasigaw niyang ungol sabay ng pagsirit at bulwak ng kanyang napakasaganang katas.

Ilang putok din ang kanyang inilabas na pumaso sa aking bunganga at lalamunan. Sabik na sabik kong nilagok ang kanyang makremang tamod at kahit ni isang patak ay wala akong sinayang. Hingal na hingal siya ng binunot na niya ang kanyang sandata. Basang-basa ito at balot na balot ng aking laway na may halong tamod. Nangingintab ito ngayon.

"Tang ina ang sarap nun ah... hiningal ako dun. Haah... haah... haah... ang galing-galing mo pala. Ngayon lang ako nakaranas ng ganun katinding tsupa." hingal niyang pagkakasabi.

Inumpisahan ko namang nilinis ang aking mukha dahil sa aking sipon at luha dahil sa hirap na aking dinanas sa napakalaki niyang tarugo at burat. Halos maubusan ako ng hininga kaya hingal din akong gumagap ng hangin. Ipinasok na niya ulit ang kanyang nagsisimulang lumambot na ari sa kanyang brief. Natahimik lang ako at parang nabusalan ang aking bibig, hindi makapagsalita.

"Dun tayo sa sofa." paanyaya niya.

Tumayo naman ako at sumunod sa kanyang umupo sa sofa. Ngayon ko na sa huli naramdaman ang sobrang hiya matapos ang nagbabaga naming tagpo. Parang nawala na kasi ang epekto ng alak.

"Oh, ba't natahimik ka d'yan bata? Nahihiya ka pa ba matapos mong sipsipin lahat ng enerhiya ko?" tanong niyang nakakaloko.

"Uhmm..." lang ang nasabi ko dahil wala akong maisip na sasabihin.

"Anong pangalan mo bata?"

"J-Jessie po." sabi ko na nakayuko.

"Oh, Jessie salamat sa tsupa... ang sarap nun. Pwede ka ng umuwi." kaswal niyang sagot na tila hindi naiilang at parang wala lang sa kanya ang nangyari.

Kahit nahihiya pa rin ako ay naglakas-loob ako upang tanungin ang kanyang pangalan dahil na-curious ako.

"Uhmm... kuya ano nga po pala ang pangalan niyo?" tanong ko na nahihiya at hindi makatingin sa kanya.

"Bernard." tipid nitong sagot.

Dahil wala naman akong maisip na sasabihin na pwede naming pag-usapan ay mas pinili ko na lang na magpaalam sa kanya. Lalo pa at hiyang-hiya ako ngayon. Masyado akong na shock sa nangyari.

"Sige po... uuwi na po ako kuya Bernard, salamat po sa sandwich at juice." tumayo na ako at tumalikod sa kanya subalit natigilan ako sa kanyang sinabi.

"Sa sandwich at juice lang?" tanong nitong nanunukso.

"Tsaka po sa ano..." napayuko na lang ako at hindi na naituloy pa ang sasabihin.

Ramdam ko ang kahihiyan sa aking sarili.

Mabilis akong nakaalis sa apartment ng aming kapitbahay. Balisa akong naupo sa aming sala at hindi makapaniwala sa nangyari. Hindi ko lubos maisip kung totoo ba ang nangyari dahil sa bilis ng kaganapan nito. Subalit, nalalasahan ko pa ang kanyang katas na ibinuga sa aking bibig kaya alam ko na hindi pawang panaginip ang lahat. Unti-unting napalitan ng ngiti ang aking pagmumukha.

"Totoo ang lahat..." napahawak ako sa aking labi.

GABI NA at hindi ko pa rin maialis sa aking isipan ang nangyari sa akin kaninang hapon. Kasama ang bagong dating na kapitbahay namin. Hindi ko lubusang maisip na siya mismo ang magpapaubaya para lang matsupa ng isang tulad ko. Kung iisiping mabuti ay kaya niyang paibigin kahit sino mang babae.

Tandang-tanda ko pa ang kanyang napakapoging mukha. Ang ganda ng kanyang katawan at ang tiyan niyang parang walang taba at prominenteng nakaukit ang kanyang six pack abs na hulmang-hulma. Ang kanyang mga mapuputing ngipin at ang kanyang ngiti na nagpahumaling sa akin. Lalong-lalo na ang napakataba at napakatigas niyang sandata na parang bote ng mineral water sa taba at angkin nitong kahabaan.

Lumabas ako sa aming balkonahe at sinilip ko kung nasa bakod ba siya ng kanyang bahay subalit wala siya rito. Alam kong nasa loob lang siya dahil naka-on ang ilaw sa sala.

Ilang minuto pa ang nagdaan at dumating na si papa sakay ang kanyang motorsiklo. Mabilis kong binuksan ang gate hanggang makapasok siya sa loob. Paglapit ko pa lang kay papa ay amoy na amoy ko na ang baho ng beer na nagmumula sa kanya. Pumasok siya sa loob at agad na humiga sa sofa.

"Tanggalin mo nga 'tong sapatos ko Jessie! Bilis!" sigaw niya.

Medyo nagulat ako sa kanyang inasta kaya mabilis akong lumapit sa kanya at tinanggal ang kanyang sapatos.

"Pa, ihahanda ko na po ba ang lamesa?"

"Tapos na akong kumain... huwag na!" pansin kong lasing siya. Kaya maingat ako sa aking pagsasalita.

"Patayin mo nga yang tv Jessie! Naiingayan ako!" galit niyang pagkakasabi.

Agad ko rin namang pinatay ang tv. Natatakot ako ngayon dahil parang wala sa mood si papa. Nangangamba ako at baka kaunting mali lang ay baka mabugbog na naman ako. Akala ko ay okay na kami, hindi pa pala.

"'Wag na 'wag mo akong gigisingin at matutulog na ako rito. Kapag ako na ingayan malilintikan ka talaga sa akin. Intindahan mo?!"

"Naintindihan ko po Pa. Gusto niyo po bang kumuha na lang ako ng unan at kumot ninyo?" kabado kong tanong sa kanya.

"Kumuha ka na lang ng katol at sindihan mo rito. Dito na ako matutulog at tinatamad akong umakyat sa taas."

Ipinikit niya na ang kanyang mga mata at natulog na nga. Medyo nadismaya at nasaktan ako. Akala ko kasi ay magbabago na si papa sa pakikitungo sa akin. Nagkakamali lang pala ako. Hindi ko napigilan ang malungkot dahil parang balik yata ang lahat sa dati. Wala na lang akong nagawa kundi magmukmok at nagbasa na lang ng libro sa kusina.

Lumipas ang ilang minuto at nakatulog na nga siya sa sofa. Habang ako naman ay patuloy lang sa pagbabasa. Pero kahit nagbabasa ako ay lumulutang naman ang aking kaisipan dahil sa karanasan ko kaninang hapon. Presko pa sa aking alaala ang nalilibugang mukha ng poging kapitbahay at ang napakalaki, napakahaba at napakatigas niyang footlong. Hindi pa rin pumapasok sa isip ko at mag-sink-in ang lahat ng nangyari dahil sa pagpapatsupa niya sa akin na ito ay hindi panaginip.

Nakalutang ang aking imahinasyon subalit bigla itong naputol ng biglang nag-brown out. Mabuti na lang at nasa tabi ko lang ang aking cell phone kaya hindi ako nangapa sa dilim at mabilis kong ginamit ang ilaw nito para hanapin ang mga kandila.

Nang makita ko na ang mga ito sa cabinet ay mabilis ko itong kinuha't sinindihan at naglagay ako ng kandila sa may sala. Tinanggal ko rin ang mga nakasaksak lalo na ang mga appliances baka bigla na lang bumalik ang kuryente. Mahirap na at baka tumaas ang kuryente namin at magka-short circuit pa.

Umupo na lang ako sa silya sa sala at dito na itinuloy ang aking pagbabasa ng tahimik.

**Tok tok... tok tok**

"Tao po!"

Nagulat ako dahil may biglang kumatok sa gate namin. Mabilis akong pumunta sa labas para ito'y tignan baka maistorbo pa si papa.

"Ayan na!" sagot ko.

Dali akong lumabas ng bahay at dahil hindi ko maaninag ang nasa labas kaya binuksan ko ang ilaw ng cell phone ko. Nang malapit na ako sa gate ay nagulat agad ako sa aking nakita. Hindi ko inaasahang ang kumakatok pala sa gate ay ang pogi kong kapitbahay. Si kuya Bernard!

"K-kuya Bernard!!" bulalas ko.

Halos tumalon ang aking puso dahil sa kaba, gulat at lihim na natuwa.

"Hi!" aniya.

"H-hello po... ano po'ng atin kuya?" nahihiya kong tanong. Hindi ako makatingin sa kanyang mata.

"Pwede makihiram ng flashlight? Oh, kung may extra kang kandila d'yan pwede pahiram na lang? Babayaran ko na lang bukas. Wala kasi akong ilaw sa bahay eh... battery empty na rin kasi ang cp ko. Hindi ko inaasahan na magba-brown out. Ang dilim-dilim."

"Ah, sige-sige po, wala hong problema!" nagmamadali akong kumuha sa loob ng bahay at lumabas dala-dala ang flashlight at kandila. Marami pa naman kaming kandila at tatlo naman ang flashlight namin kaya walang problema. Iniabot ko ito sa kanya ng ako ay makabalik na.

"Salamat Jessie." ngiti niyang pagkakasabi.

"Walang anuman po kuya Bernard." nakayuko ko pa ring sagot.

"'Ge, salamat talaga huh? Bye." at umalis na siya agad.

"Sige po." pahabol kong sabi ng nakatalikod na siya.

Napangiti ako at kinilig dahil nakita ko siya ulit. Ang gwapo talaga niya. Naalala ko na naman ang nangyari kaninang hapon. Hindi ko napigilan ang mapangiti dahil sa aking kalandiang taglay.

Ang kati ko talaga! Er mer gerd!

Lumakad na ako papasok sa loob at ng napatingin ako sa pinto ay medyo natigilan ako. Naisara ko pala ito dahil sa pagmamadali ko kanina. Kung minamalas ka nga naman!

Bago lang nasira ang lock ng aming pintuan nung nakaraan. Nasira ito ni papa ng hindi sinasadya kaya wala rin akong nagawa kung hindi ang manahimik na lang.

Kapag naisarado kasi ang pinto ay nala-lock agad ito. Mabubuksan lang ito kapag nasa loob ka ng bahay o kung may dala kang susi kapag nasa labas ka. Sabi kasi ni papa na aayusin niya 'to kapag hindi na siya busy.

Eh... kaso busy siya palagi at palagi niya itong nakakalimutan. Natatakot naman kasi ako na paalalahanan siya tungkol dito at baka magalit pa. Hindi naman kasi ako marunong sa mga pagkukumpuni ng ganyang mga bagay.

Kinatok ko ang pinto ng ilang beses subalit hindi pa rin ito nagbubukas kaya ilang ulit ko rin itong kinatok nang kinatok para pagbuksan ako ni papa. Hanggang sa natigilan ako.

Napalunok ako ng laway ng maalala ko kanina ang bilin ni papa na huwag na huwag siyang gigisingin at iistorbohin! Agad akong kinilabutan at tumayo ang mga balahibo ko sa takot. Nanigas ako at halos matae sa kaba.

Nakasarado ang aming bintana na katabi lang ng aming pintuan kaya binuksan ko ito ng maingat. Sinilip ko ang loob at kitang-kita ko ang ulo ni papa na nakahiga pa rin sa arm rest ng sofa. Rinig na rinig ko rin ang kanyang paghihilik. Buti na lang at hindi siya nagising.

Wala akong nagawa kung hindi ang maupo na lang sa labas ng pintuan. Yakap-yakap ang aking mga tuhod habang kinakagat ng mga lamok.

Ang landi mo kasi kaya nagpagsarhan ka tuloy. Gaga talaga!

Halos dalawang oras na ako rito. Siguro ay maghihintay na lang ako hanggang mag umaga. Pero ang problema ay paano ko ihahanda ang mga gagamitin niya bukas? Pati na rin ang pagluluto ng agahan? Hindi ko siya pwedeng gisingin at tiyak mabubugbog na naman ako. Alam ko ang galit ni papa at wala siyang pinapalampas.

Hindi ko na alam ang gagawin.

Tumayo na lang ako at naglakad-lakad nang paikot-ikot sa aming bakuran. Kakaisip kung ano ang dapat na gagawin. Kung ano ang gagawin ko para makapasok sa bahay na hindi nagigising ang lasing at tulog kong ama. Halos ilang minuto na rin ang lumipas at wala pa rin akong maisip. Tumingin ako sa taas at pansin ko na medyo bukas ang pinto sa balkonahe!

"Yes!" tuwang-tuwa kong sabi.

Buti na lang at hindi ko pala naisarado ang pintuan sa itaas ng balkonahe. Doon na lang ako dadaan. Parang nabuhayan ako ng loob.

Pero ang problema ay hindi ko naman ito kayang akyatin dahil hindi ko ito abot at dahil na rin sa kataasan nito. Pati na rin ang disenyo ng apartment na walang matatapakan paakyat. Nag-isip-isip ako kung papaano ko ito maaakyat. Tinignan ko ito at binalanse-balanse kung ano ang mga pwedeng paraan para maakyat ko ang pangalawang palapag ng aming bahay.

Subalit, ang nakikita ko lang na solusyon ay ang pumasok sa loob ng aming kapitbahay na si kuya Bernard at sa balkonahe niya mismo dumaan para makaakyat ako rito. Magkalapit lang naman ang aming mga balkonahe kaya pwedeng dito ako mag-ala akyat bahay gang na dadaan papasok ng aming bahay. Pero nakakahiya, dahil sa nangyari kaninang hapon ay nahihiya akong pumasok sa kanyang bahay.

Pansin ko ang ilaw ng kandila sa kanyang sala. Siguradong gising pa siya dahil sa naaaninag kong anino na gumagalaw. Pero dahil nahihiya pa rin ako ay umupo na lang ulit ako sa may pintuan.

Biglang kumulog ng malakas at ilang saglit pa ay sumabay na ang pagpatak ng ulan at ilang sandali ay unti-unti na itong bumubuhos. Wala na akong magagawa, kailangan ko na ang tulong ng aming kapitbahay.

Girl mababasa ka ng rain. Kapalan natin ang face natin! Lets go!  

"Tao po! Tao po!" sigaw ko habang kinakatok ang kanyang gate.

"Tao po! Tao po!"

Ilang sandali pa ay bumukas ang kanyang pinto at lumabas siya ng kanyang bahay dala ang isang payong.

"Anong kailangan mo Jessie at gabing-gabi na?"

"Pwede ho bang humingi ng pabor? Pwede ho bang —" hindi ko na natapos ang aking sasabihin ng pinutol niya ito.

"Pasok ka muna sa loob at umuulan. Basang-basa ka oh."

Yun nga ang aking ginawa at sumama akong pumasok sa kanyang apartment.

"Oh, ano bang ginagawa mo at gabing-gabi na, nasa labas ka pa rin ng bahay niyo?"

"Nasiraduhan po kasi ako kanina nung lumabas ako ng bahay. Kaya hindi na po ako nakapasok eh... natutulog na ho kasi ang papa ko at ayaw ko po siyang maistorbo at baka mapagalitan pa ho ako."

"Bakit kasi gabing-gabi at naglalakwatsa ka pa?"

"Hindi po ako naglalakwatsa kuya!" pangangatwiran ko. "Natutulog na ho kasi ang papa ko ng kumatok po kayo kanina. Nung lumabas po ako ay na-lock po kasi ang pinto. Nasira kasi yung door knob namin dun sa main door kaya kapag naisarado ay agad mala-lock na. Ayaw ko naman po na istorbohin si papa dahil pagod po siya sa trabaho. Yun po ang nangyari." dugtong ko pa.

Natigilan siya sa aking sinabi.

"So, kanina ka pa pala sa labas ng bahay niyo naghihintay?"

"Opo." tango ko.

"Kasalanan ko pa pala ngayon kaya ka nasiraduhan sa bahay niyo?" tanong niya sa akin.

"Hindi po! Wala po kayong kasalanan kuya. Naisarado ko po ang pinto, kaya po na-lock. Kaya kasalanan ko po." pagtatanggol ko sa kanya.

"Hindi, kasalanan ko talaga... kung hindi kita inistorbo kanina, hindi ka na sana lumabas at hindi ka na sana nasiraduhan. Kaya kasalanan ko." halata ko sa mukha niya na parang nakonsensya siya.

"Walang may kasalanan kuya. Kasalanan po ng pinto! Opo! Kasalanan po niya dahil hindi siya nambubukas ng mga nangangailan! Isa po siyang masama at selfish na pinto!"

Talaga Jessie? Anong katangahan na naman yang sinasabi mo? Ew, nakakahiya ka talaga!

Hindi ko napigilang sawayin ang sarili ko sa aking isipan. Ang tanga ko talaga.

Natawa siya sa aking sinabi. Kaya napangiti na rin ako.

Ang cute niya lalo kapag ngumingiti!

"Kasalanan ko talaga Jessie, dahil kasalan ko naman hayaan mo at babawi ako sa'yo. Kung gusto mo, dito ka na lang magpalipas ng gabi. Ayos lang naman yun sa akin, walang problema." aya niyang matamis ang ngiti.

Natigilan ako sa kanyang alok.

"Salamat na lang ho Kuya Bernard, pero dun na lang po ako matutulog sa amin."

"Pa'no ka naman makakapasok sa inyo, eh... 'di ba na lock nga yung pinto niyo kaya ka andito ngayon?"

"Sa totoo lang po ay may naisip na ho akong paraan. Napansin ko po kasi kanina na bukas ang pintuan sa aming balkonahe kaya po makikisuyo po sana ako ngayon sa inyo. Pwede ho bang makigamit sa balkonahe niyo? Dun na lang po ako dadaan para makapasok sa amin dahil kayang-kaya ko naman po'ng akyatin yun." sabi ko.

"Ganun ba? Dito ka na lang muna... pwede ka naman pa lang makapasok sa inyo eh. Umuulan pa, mamaya ka na lang pumasok sa inyo pagtumila na ang ulan. Ang lakas ng ulan oh, baka madulas ka pa dun. Dito ka na lang muna para naman may makausap ako."

"Ay, kailangan ko na po'ng umuwi eh... basa po kasi yung t-shirt ko." pag-aalinlangan ko pa.

"Walang problema yan. Ikukuha kita ng t-shirt dun sa taas. Teka lang."

Gusto ko mang tumutol ay mabilis na siyang nakaakyat sa taas at bumaba dala-dala ang t-shirt. Iniabot niya ito sa akin kaya wala na akong nagawa kundi suotin ito. Napakaluwag nito sa akin at halos abot na ito sa aking tuhod. Matangkad din naman kasi siyang tao.

"Umupo ka muna." umupo naman ako sa sofa at siya naman ay umupo sa silya paharap sa akin.

"Gusto mong kumain? May natira pa akong ulam at rice d'yan."

"Ay, 'wag na ho... salamat na lang po at tapos na naman akong kumain kuya."

"Okay, sige-sige..."

Tumayo muna siya at pumunta ng kusina at ng bumalik na siya ay madala na siyang isang bote ng beer at baso. Inalok niya ako subalit umayaw ako.

"Hindi po ako umiinom kuya eh..."

"Ganun ba? Sige, ako na lang ang iinom nito. Soft drinks ayaw mo?"

"Salamat na lang ho."

Habang lumalalim ang gabi ay nagkwentuhan kaming dalawa hanggang sa marami-rami ang aming napag-usapan. Siya lang halos ang bangka at ang nagsasalita. Tipid lang ang aking mga sagot dahil medyo naiilang pa rin talaga ako sa kanya dahil nga sa nangyari kaninang hapon.

Kabaliktaran sa kanya na parang wala lang, parang wala siyang pakialam. Hindi ko mapagtanto kung naaalala nga ba niya ang nangyari kanina dahil napansin ko na nung nangyari yun ay amoy alak siya at siguro ay lasing. Subalit, dahil naaalala naman niya ang aking pangalan ay ibig sabihin... naaalala niya ang lahat.

Tatlong bote na ang kanyang nauubos at pansin kong tinatablan na siya ng espiritu ng alak.

"Ilang taon ka na ba Jessie?"

"18 na po ako Kuya Bernard." maikling sagot ko habang patuloy siya sa pagtatanong.

Subalit, matapos ng ilang katanungan ay hindi ko inaasahan ang itatanong niya sa akin.

"Kailan ka pa natutung tsumupa?" kaswal niyang tanong.

"P-po?!" gulat kong sagot.

"Ang sabi ko... kailan ka pa natutung tsumupa ng uten ng lalaki?"

Natahimik ako at hindi makapagsalita dahil sa kanyang sinabi. Hindi ako mapakali at hindi ako makatingin sa kanyang mukha ng diretso.

"Alam ba ng mga magulang mo na bakla ka at tsumutsupa na?"

"Hindi po ako bakla!" naiinis kong sagot.

Natawa siya ng may halong pang-uuyam sa aking sagot.

"Kung hindi ka bakla bakit ang galing-galing mong tsumupa kanina? Halos maubos ang imbakan ko kanina ah. Ilang beses ka na bang nakatsupa huh? Ikaw pa lang ang nakasagad ng subo sa uten ko. Tapos sasabihin mo na hindi ka bakla? Nagpapatawa ka ba?" sabi niya na may halong pang-iinsulto.

Nasaktan ako sa kanyang sinabi. Napayuko na lang ako at hindi ko magawang ibukas ang aking mga labi dahil sa sakit ng kanyang sinabi. Alam ko na hindi ako tunay na lalaki subalit nasasaktan pa rin ako na sabihang bakla, lalo na't kahit kailan ay wala pang nakakapagsabi ng ganito sa akin. Hindi ako sanay.

"Uuwi na po ako kuya." tatayo na sana ako subalit mabilis siyang nakatayo at tumabi sa akin para akoy pigilan. Umupo siya sa aking tabi at iniakbay ang isa niyang kamay sa aking balikat.

"Sorry, kung nasaktan ka sa sinabi ko. Hindi ko sinasadya."

Hindi ako nagsalita at yumuko na lang ako. Humigpit ang pagkakaakbay niya sa akin at tila ako ay kanyang inaalo dahil napansin niyang nasaktan ako sa kanyang sinabi.

"Wala kang dapat ipag-alala Jessie wala akong pagsasabihan sa nangyari. Walang makakaalam sa nangyari kaninang hapon."

"S-salamat po." garalgal kong wika.

Nakayuko pa rin ako dahil hindi ko siya matignan. Sadyang masakit ang katotohanan. Masakit ang masabihan ng katotohanan.

"Oh, nauuhaw ka ba? Anong gusto mo kape? Juice? Tubig? Gatas?" pag-iiba niya sa usapan.

"Tubig na lang ho." agad siyang kumuha ng tubig sa kusina subalit ng nakabalik na siya ay wala na siyang suot na damit pang-itaas kaya medyo bumilis ang tibok ng aking puso.

Dahil sweat pants lang ang suot niya ay kapansin-pansin ang malaki niyang bukol sa harapan. Umupo siyang muli sa tabi ko at iniabot ang tubig sa akin. Napasulyap ako sa kanyang matipunong katawan at bigla na lamang ako ay nag-init. Kaya mabilis kong ininom at inubos ang isang baso ng tubig para patayin ang nagsisimulang apoy sa aking katawan.

Inilapag ko ang baso sa lamesa. Dahil wala na siyang suot na t-shirt ay ramdam na ramdam ko ang kanyang katawan dahil sa paglalapat ng aming mga balat.

"Aba, parang uhaw na uhaw ka yata ah... gusto mo pa yatang uminom?" natatawa niyang tanong sa akin.

"Hindi na po... okay na po ako sa isang basong tubig." wika kong kinakabahan.

"Tingin ko uhaw ka pa eh... gusto mo pa yatang uminom. Kaso ubos na ang tubig sa water jug eh. Bukas pa ako makakabili. Gusto mo gatas na lang? May fresh milk ako rito?"

"S-sige po gatas na lang po." sa totoo lang ay nauuhaw pa talaga ako.

Ngunit hindi ko inaasahan ang kanyang sasabihin.

"Kung gusto mo ng gatas... dapat ay paghirapan mo muna. Dahil fresh at kakaiba ang gatas na 'to." bulong niya sa aking tenga.

Kinilabutan ako sa kanyang sinabi. Kaya hindi ako makatingin sa kanya.

Hindi ako mapakali at kinakabahan ako sa kanyang sinabi. Subalit mas kinabahan pa ako at halos lumabas na ang aking puso sa ilalim ng aking dibdib dahil sa pagtibok nito. Nang bigla na lang niyang kinuha ang isa kong kamay at ipinatong sa kanyang medyo matigas na na harapan! Hindi ako nakapag-react sa kanyang ginawa. Nanigas na lang ako.

"Pinaghihirapan ang gatas na inaalok ko... kailangan mo munang sipsipin nang sipsipin para lumabas." nakangisi niyang sabi.

Napalunok ako ng laway at unti-unti na akong pinagpapawisan. Ngunit, mas lalo pa akong kinabahan at napanganga ng hindi ko inaasahan.

Humigpit ang hawak niya sa aking kamay at siya na mismo ang nagpagalaw nito at pilit niyang dinidiin nang dinidiin ang aking palad sa malaki niyang bukol, upang mahimas ko ito ng tuluyan nang paulit-ulit. Mas lumalalaki at tumitigas na ang kanyang harapan! Nagagalit na ito!

Tinignan niya ako ng sobrang libog. Biglang sinilaban ang aking kaluluwa at natunaw ang lahat ng aking pangamba. Bigla na lang akong nilamon ng aking kalibugan. Binitawan niya ang pagkakahawak sa aking kamay at tila naghihintay sa aking sunod na gagawin.

Ilang sandali pa at unti-unti ng gumalaw ang aking kamay ng walang sino man ang nag-uutos. Dinama ko sa aking palad ang napakatigas niyang laman. Dahan-dahan ko itong hinimas nang hinimas hanggang sa unti-unting naging marahas ang pagmasahe ko rito. Pinisil-pisil ko na ito ng napakahigpit at kinuyom!

"Ooooohhh!!" napaungol siya at napapikit ang kanyang mga mata.

Walang pasabi at bigla kong ipinasok ang aking kamay sa loob ng kanyang brief at sinunggaban ang sobrang tigas na niyang pagkalalaki. Hinawakan ko ito at sinalsal ng medyo mahigpit. Dumilat siya at tinignan niya ko ng sobrang libog, habang napakagat labi pa.

"Tsupain mo na ako, Jessie..." yun lang at mabilis na akong lumuhod sa kanyang harapan.

Marahas kong hinila pababa ang kanyang sweat pants at brief. Tumingkayad naman siya para ito ay madali kong matanggal. Sinubo ko kaagad ang mahaba niyang tarugo at hinigpitan ko ang pagsuso rito, tila sinasakal ko ito sa ilalim ng aking bibig.

"Aaaaahhhh!!! Puta!" hindi niya napigilang magmura.

Hinila-hila ko ang kanyang bayag at mas itinodo ko pa ang pagtsupa sa kanyang kargada. Napakapit siya sa sofa at kitang-kita ko ang pagtigas ng kanyang katawan. Hindi siya nakapagpigil at hinawakan niya na ang aking ulo at siya na mismo ang kumantot sa aking bunganga.

Marahas niya akong kinantot-kantot nang sagad na sagad. Kinantot niya ako ng walang humpay. Sarap na sarap siya sa bawat labas pasok ng kanyang napakatabang sandata sa aking bunganga.

"Oooohhhh... putang inang bibig na 'to!!! Ang saraaaappp!!! Puta ka Jessieee! Ang galing-galing mong sumubo! Aaaahhh... aaaahhh... aaaahhh... aaaahhh... aaaahhh... aaaahhh... putaaa... SHIIIITTT!!!"

Pagkalipas ng ilang minuto ay hindi na siya nakontento at napatayo pa siya habang walang bunutan niyang ipinapatsupa ang napakalaki niyang uten. Mabilis niya ng binarurot ang aking bunganga.

Napahawak ako sa kanyang tuhod upang makabalanse ako dahil sa sobrang bilis ng kanyang pagbayo. Nabibilaukan ako at nasasamid pero wala akong magagawa dahil sa sobrang higpit ng kanyang pagkakahawak sa aking ulo.

"Itong sa'yo! Fuck!! Aahh... aaahh... aaahh... aaahh... aaahh... aaahh!!! Ang sikip-sikip nitong bunganga mo putaaa! Tang ina h-hindi ako makapaniwala sa h-husay mooo!! Shiiit! 'Wag kang titigil! Tsupain mo lang akooo... aaahhh... ahhhh... ahhhh... ahhhh... woaaahh!!" gigil na gigil siya.

Napakatagal na niyang kinakantot ang aking bunganga at hindi ko na alam ang takbo ng mga minuto. Mas lumaki pa ang kanyang pinapakain sa akin at talagang mas bumilis nang bumilis ang kanyang pagbaon.

"Aaahh... aaahh... aaahh... aaahh... aaahh... aaahh... aaah... ooohh... ooohh! Fuccck!!!"

Mas nanigas ang kanyang katawan. Nagsilabasan na ang kanyang mga kaugatan. Senyales na magpapaputok na siya.

"Ito naaaah!!! AAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHH!!!" at isang napakalakas na pagputok ang kanyang pinakawalan sa aking bunganga.

Punong-puno ang aking bibig dahil dito siya mismo nagpalabas. Mabilis kong nilagok ang kanyang gatas na napakasarap lalo pa at mabilis na napuno ang aking bunganga. Ang dami-dami ng bumulwak na tamod.

Parang gripo ito kung magpalabas. Hindi ako makapaniwala sa dami ng gatas niya. Talagang manamis-namis pa. Wala akong sinayang kahit isang patak sa pinaghirapan kong gatas. Totoo ang kanyang sinabi... fresh ito.

Hingal na hingal kaming pareho subalit hindi pa rin nabubunot ang nakasalansak niyang uten sa aking bunganga. Umatras siya at tatanggalin na sana ang kanyang pinapakain sa akin. Subalit wala sa isip-isip akong sumusunod sa kanya. Iniatras niyang muli ang kanyang katawan subalit sumusunod naman ako. Umatras siyang muli ngunit hindi pa rin ako bumibitaw.

Bagkus, mas humigpit ang kapit ng aking bibig kaya hindi niya mabunot ang gusto sana niyang bunutin. Para akong aso na hindi tinatantanan ang napakalaking buto. Unti-unting sumikip ang aking bunganga at nagwala ang aking dila.

"Parang mapapalaban yata ako ngayon ah..." nakangisi niyang sabi na parang asong ulol.

Itutuloy...

Ok... feel free to FOLLOW and comment people. 

It will be more than appreciated. ^_^